Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.138.2017.2.NF
z 26 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 lipca 2017 r. (data wpływu 11 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest zobowiązany do wystawienia faktury z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest podwykonawcą zobowiązanym do wystawienia faktury z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 lipca 2017 r. o pełnomocnictwo oraz dodatkową opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (zwany też dalej „Spółką”) w ramach prowadzonej działalności świadczy m.in. usługi polegające na produkcji, wytwarzaniu konstrukcji stalowych, w tym m.in. zbiorników różnych typów, z materiałów własnych i/lub powierzonych na konkretne zamówienie osób trzecich. W niektórych przypadkach umowa zawarta przez Spółkę przewiduje wytworzenie konstrukcji stalowej w zakładzie Spółki i jej sprzedaż jako towaru, bez jej montażu u zamawiającego lub miejscu przez niego wskazanym. Umowa zostaje zawarta na rzecz kontrahenta („Wykonawcy”), który zawarł z podmiotem trzecim („Inwestor”) umowę o dostawę konstrukcji stalowej wraz z jej montażem – czyli Spółka jest podwykonawcą konstrukcji.

W związku z tym Spółka zawiera umowy z dalszymi podwykonawcami na świadczenie różnego rodzaju usług i dostawy materiałów takich jak:

1. usługi spawalnicze,
2. usługi montażowe,
3. malowanie konstrukcji stalowej,
4. dostawa materiałów podstawowych (różnego rodzaju blachy i elementy stalowe),
5. dostawa materiałów pomocniczych (materiały spawalnicze, narzędzia),
6. transport.
   
   

Powyższe usługi są w większości przypadków świadczone w zakładzie produkcyjnym Spółki i dotyczą prac związanych z wytwarzaniem (produkcją) konstrukcji stalowej. Konstrukcja stalowa jest wytwarzana w zakładzie, następnie w elementach (półproduktach, elementach transportowych) jest transportowana do Wykonawcy lub w miejsce przez niego wskazane i tam następuje jej montaż (wzniesienie), którego nie wykonuje Spółka ani żaden z jej podwykonawców. W związku z wytwarzaniem konstrukcji Spółka korzysta czasem z usług podwykonawców w zakresie usług spawalniczych, montażowych, malowania, transportu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jest podwykonawcą zobowiązanym do wystawienia faktury z odwróconym VAT w sytuacji gdy wykonuje konstrukcję stalową bez jej montażu na placu budowy, a jeśli tak, to czy jej podwykonawcy również mają obowiązek wystawienia faktury z odwróconym VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy Spółka jako podwykonawca produkuje konstrukcję stalową w swoim zakładzie bez jej montażu (wzniesienia) u zamawiającego, nie podlega pod obowiązek wystawienia faktury z odwróconym VAT i takiego obowiązku nie mają również podwykonawcy Spółki.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 1h ustawy o VAT, odwrotne obciążenie przy robotach budowlanych i montażowo-budowlanych występuje, jeśli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. sprzedawcą jest czynny podatnik podatku VAT, czyli podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, który nie korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT (zwolnienie podmiotowe do limitu sprzedaży 150.000 zł);
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 o ile jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;
3. przedmiotem sprzedaży są usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT w poz. 2-48 (załącznik nr 14 wymienia w punktach od 2-48 usługi budowlane, punkt pierwszy dotyczy przenoszenia praw do emisji gazów cieplarnianych);
4. usługodawca świadczy usługi jako podwykonawca.
   
   

Należy podkreślić, że warunki te należy interpretować ściśle, bez wykładni prowadzącej do rozszerzenia stosowania ustawy na podmioty czy też sytuacje, które zgodnie z literalnym brzmieniem nie powinny być nimi objęte.

Dwa pierwsze warunki nie budzą żadnych wątpliwości.

Jeśli chodzi o zakres usług, którymi objęty jest odwrócony VAT to chodzi o usługi budowlane, które są szczegółowo wymienione w załączniku nr 14 do ustawy według kodów PKWiU. Wobec tego odwrócony VAT będzie miał zastosowanie wyłącznie do tych usług, które odpowiadają opisowi w klasyfikacji PKWiU. Ww. załącznik nr 14 zawiera grupę „roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych” (43.99.50.0), która znajduje się w Sekcji F obejmującej „Obiekty Budowlane i Roboty Budowlane”. Roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych (43.99.50.0) należy odróżnić np. od wytwarzania konstrukcji metalowych i ich części” (25.11). Różnica sprowadza się do zakresu obowiązków umownych. W sytuacji gdy umowa obejmuje postawienie (wzniesienie) konstrukcji stalowej na terenie budowy mamy do czynienia z robotami związanymi ze wznoszeniem konstrukcji stalowych. Natomiast, jeśli umowa obejmuje jedynie sprzedaż konstrukcji stalowej, bez jej wzniesienia (montażu) na terenie budowy, mamy do czynienia z dostawą towaru (a nie z usługą), która nie podlega pod odwrócony VAT. Powyższe twierdzenie opiera się na potocznym rozumieniu pojęcia „roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych”, systematyce PKWiU oraz definicjach zawartych w ustawie Prawo budowlane. Z systematyki PKWiU wynika, że „roboty związane ze wznoszeniem konstrukcji stalowych” objęte grupą nr 43.99.50.0 to roboty budowlane. Zgodnie z ustawą Prawo budowlane przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Z pojęć tych należy wskazać na pojęcie montażu, które językowo wiąże się z montażem konstrukcji stalowych” a które „...w znaczeniu technicznym oznacza składanie maszyn, aparatów, urządzeń itp. z gotowych części bądź też zakładanie, instalowanie urządzeń technicznych (Uniwersalny słownik języka polskiego, red. S. Dubisz, t. 2, Warszawa 2006, s. 712)” [za Gliniecki Andrzej (red.), Prawo budowlane. Komentarz, wyd. III WK 2016]. Należy również postawić wniosek, że montaż konstrukcji stalowej, co do którego nie jest wymagane pozwolenie na budowę lub zgłoszenie robót budowlanych nie stanowi „robót budowlanych”, a tym samy nie należy takich prac kwalifikować jako „robót związanych ze wznoszeniem konstrukcji stalowych”. Ponadto, należy wskazać, że zgodnie z internetowym wydaniem Słownika języka polskiego wznieść – wznosić oznacza m.in. „wybudować coś dużego, wysokiego”. Wybudowanie odnosi się zaś do prac przeprowadzanych na placu budowy, bezpośrednio przy wznoszeniu budowli (konstrukcji stalowych). Podsumowując, należy odróżnić prace wykonane przy produkcji konstrukcji stalowej wykonywane w zakładzie podatnika od prac wykonywanych przy wznoszeniu takiej konstrukcji stalowej na placu budowy.

Kolejnym z warunków rozliczenia usług budowlanych odwróconym VAT jest to, aby usługodawca świadczył je jako podwykonawca. W ustawie nie ma jednak definicji tego pojęcia. W trakcie prac nad projektem ustawy pojawiało się stanowisko Ministra Finansów, że: „dla prawidłowego rozumienia terminu podwykonawca wystarczająca jest definicja zawarta w internetowym wydaniu Słownika języka polskiego, zgodnie z którą podwykonawca – firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”. Przy dalszych podzleceniach przyjąć należy podejście, zgodnie, z którym podwykonawca zlecający jest głównym zlecającym swojego zakresu prac. Wynika z tego, że dalszy podwykonawca („podpodwykonawca”) również podlega pod mechanizm odwróconego VAT, o ile świadczy dla podwykonawcy jedną z usług wymienionych w załączniku nr 14.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że w przypadku gdy Spółka jest podwykonawcą konstrukcji stalowej bez jej montażu w miejscu wskazanym przez zamawiającego (Wykonawcy) na rzecz Inwestora, to zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. ust. 1h ustawy o VAT nie ma obowiązku wystawienia faktury VAT z odwróconym obciążeniem, gdyż nie wykonuje żadnej z usług wskazanych w załączniku nr 14. To samo dotyczy podwykonawców Spółki, którzy nie wykonują usług wskazanych w załączniku nr 14 w miejscu wskazanym przez zamawiającego (Wykonawcy) na rzecz Inwestora. Wobec powyższego zarówno Spółka, jak i jej podwykonawcy wystawiają normalną fakturę za dostawę towaru lub świadczone usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności świadczy m.in. usługi polegające na produkcji, wytwarzaniu konstrukcji stalowych, w tym m.in. zbiorników różnych typów, z materiałów własnych i/lub powierzonych na konkretne zamówienie osób trzecich.

W niektórych przypadkach umowa zawarta przez Spółkę przewiduje wytworzenie konstrukcji stalowej w zakładzie Spółki i jej sprzedaż jako towaru, bez jej montażu u zamawiającego lub miejscu przez niego wskazanym. Umowa zostaje zawarta na rzecz kontrahenta („Wykonawcy”), który zawarł z podmiotem trzecim („Inwestor”) umowę o dostawę konstrukcji stalowej wraz z jej montażem – czyli Spółka jest podwykonawcą konstrukcji.

W związku z tym Spółka zawiera umowy z dalszymi podwykonawcami na świadczenie różnego rodzaju usług i dostawy materiałów takich jak: usługi spawalnicze, usługi montażowe, malowanie konstrukcji stalowej, dostawa materiałów podstawowych (różnego rodzaju blachy i elementy stalowe), dostawa materiałów pomocniczych (materiały spawalnicze, narzędzia) oraz transport.

Powyższe usługi są w większości przypadków świadczone w zakładzie produkcyjnym Spółki i dotyczą prac związanych z wytwarzaniem (produkcją) konstrukcji stalowej. Konstrukcja stalowa jest wytwarzana w zakładzie, następnie w elementach (półproduktach, elementach transportowych) jest transportowana do Wykonawcy lub w miejsce przez niego wskazane i tam następuje jej montaż (wzniesienie), którego nie wykonuje Spółka ani żaden z jej podwykonawców. W związku z wytwarzaniem konstrukcji Spółka korzysta czasem z usług podwykonawców w zakresie usług spawalniczych, montażowych, malowania, transportu.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Jak wskazał Wnioskodawca, czynności wykonywane przez niego w ramach realizacji umowy przewidują wytworzenie konstrukcji stalowej w zakładzie Spółki i jej sprzedaż jako towaru. Tym samym w analizowanej sprawie nie są/nie zostaną spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Przepis ten ma bowiem zastosowanie jedynie w odniesieniu do usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy świadczonych przez podwykonawcę.

W związku z powyższym, wykonywane przez Wnioskodawcę czynności stanowią dostawę towaru, nie wpisują się/nie będą wpisywać się w mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego są realizowane.

Podsumowując, Wnioskodawca nie jest/nie będzie zobowiązany do wystawienia faktury z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, gdyż nie wykonuje on usług wskazanych w załączniku nr 14 do ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest podwykonawcą zobowiązanym do wystawienia faktury z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie z uwagi na fakt, że tut. Organ uznał, iż Wnioskodawca nie jest podwykonawcą zobowiązanym do wystawienia faktury z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, (w sytuacji gdy wykonuje on konstrukcję stalową bez jej montażu na placu budowy), a Zainteresowany uzależnił odpowiedź w zakresie uznania czy podwykonawcy Wnioskodawcy są zobowiązani do wystawienia faktury z odwróconym VAT (zakres nr 2) pod warunkiem, gdyby Organ uznał, że Wnioskodawca jest podwykonawcą zobowiązanym do wystawienia faktury z odwrotnym VAT, to analiza zakresu nr 2 stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy:

1. zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
2. zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.