Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.291.2017.1.MP
z 31 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2017 r. (data wpływu 29 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na budowę wewnątrzstrefowego układu komunikacyjnego wraz z infrastrukturą towarzyszącą oraz sieci światłowodowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na budowę wewnątrzstrefowego układu komunikacyjnego wraz z infrastrukturą towarzyszącą oraz sieci światłowodowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, wykonującą zadania wynikające z odrębnych przepisów prawa, dla realizacji których została powołana. Gmina wykonuje także czynności na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniu 30 stycznia 2014 r. Rada Gminy podjęła uchwałę w sprawie wyrażenia zgody na objęcie terenów o łącznej powierzchni 179.2002 ha, położonych na terenie Gminy, granicami Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Zgodnie z uchwałą część nieruchomości wymienionych w tej uchwale stanowiących własność Gminy oraz część nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa zostały objęte specjalną strefą ekonomiczną (SSE). Nieruchomości objęte SSE stanowiące własność Gminy w dalszej części wniosku jako: teren inwestycyjny.

Teren inwestycyjny jest niezabudowany, przeznaczony pod inwestycje, które mają być realizowane, co do zasady przez podmioty zewnętrzne. Gmina zamierza zrealizować na terenie inwestycyjnym budowę wewnątrzstrefowego układu komunikacyjnego wraz z infrastrukturą towarzyszącą - przedmiotem zamówienia publicznego jest przygotowanie terenów inwestycyjnych w Gminie w celu nadania im nowych funkcji społecznych i gospodarczych poprzez kompleksowe wyposażenie działek w infrastrukturę techniczną (uzbrojenie). Budowa wewnątrzstrefowego układu komunikacyjnego wraz z infrastrukturą towarzyszącą obejmuje budowę (zakres ww. zamówienia publicznego):

1. sieci kanalizacji sanitarnej,
2. sieci kanalizacji deszczowej,
3. zbiornika czasowej retencji wody opadowej,
4. sieci wodociągowej,
5. kanału technologicznego,
6. oświetlenia drogowego,
7. dróg, chodnika, ciągu pieszo-rowerowego.
   
   

Oprócz powyższego zamówienia Gmina zamierza zrealizować na terenie inwestycyjnym budowę sieci światłowodowej.

Wewnątrzstrefowy układ komunikacyjny wraz z infrastrukturą towarzyszącą będzie służyć do obsługi komunikacyjnej inwestorów - będzie związana wyłącznie z funkcjonowaniem terenów inwestycyjnych. Planowany termin zakończenia prac jest szacowany na czwarty kwartał 2018 r. Właścicielem tej inwestycji będzie Gmina. Sposób wykorzystywania inwestycji z wyszczególnieniem poszczególnych obiektów został przedstawiony poniżej.

BUDOWA SIECI KANALIZACJI SANITARNEJ. SIECI WODOCIĄGOWEJ, BUDOWA SIECI KANALIZACJI DESZCZOWEJ, ZBIORNIKA CZASOWEJ RETENCJI WODY OPADOWEJ:

Działalność z zakresu zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków jest prowadzona przez Gminę za pośrednictwem zakładu budżetowego.

Sieć kanalizacji sanitarnej, sieć wodociągowa, o których mowa w projekcie inwestycyjnym będą służyły do zasilania w wodę zlokalizowanych na terenie inwestycyjnym posesji zagospodarowanych przez inwestorów na podstawie zawartych z nimi umów cywilnoprawnych oraz zasilania w wodę zlokalizowanych na terenie inwestycyjnym hydrantów przeciwpożarowych. Budowle te będą wykorzystywane przez zakład budżetowy Gminy do działalności gospodarczej w zakresie odpłatnego świadczenia usług zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków. Budowle będą znajdować się na terenie inwestycyjnym, nie będą wykorzystywane do zaopatrzenia w wodę, odbioru ścieków z jednostek budżetowych Gminy oraz Urzędu Gminy - do tych czynności wykorzystywana jest istniejąca już infrastruktura. Po zlikwidowaniu zakładu budżetowego sieć kanalizacji sanitarnej i sieć wodociągowa będą przedmiotem umowy dzierżawy ze spółką prawa handlowego.

Na terenie Gminy jedynie zakład budżetowy Gminy zajmuje się świadczeniem usług w zakresie zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków. Nie jest możliwe jednoczesne prowadzenie takiej działalności przez kilka podmiotów. Wynika to z braku możliwości jednoczesnego korzystania z istniejącej infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej przez dwa lub więcej podmiotów. Wobec powyższego nie jest możliwe zaistnienie sytuacji ażeby świadczeniem usług zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków przez zakład budżetowy na rzecz mieszkańców zajmował się zakład budżetowy Gminy i jednocześnie inny podmiot (np. spółka prawa handlowego) zajmował się świadczeniem usług zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków na rzecz jednostek budżetowych Gminy lub Urzędu Gminy.

Sieć kanalizacji deszczowej, zbiornika czasowej retencji wody opadowej, o których mowa w projekcie inwestycyjnym będzie budowana na cele odpłatnego świadczenia usług odbierania wód deszczowych z posesji znajdujących się na terenie inwestycyjnym zagospodarowanych przez inwestorów na podstawie zawartych z nimi umów cywilnoprawnych, nie będą wykorzystywane do odbierania wód deszczowych z posesji jednostek budżetowych Gminy oraz Urzędu Gminy i zakładu budżetowego - do tych czynności wykorzystywana jest istniejąca już infrastruktura. Sieć kanalizacji deszczowej będzie odbierała jedynie nadmiar wód deszczowych odpływających z posesji zagospodarowanych przez inwestorów ze względu na brak możliwości odprowadzenia do kanalizacji deszczowej wszystkich wód opadowych jakie mogą powstać na terenie projektowanej SSE. Podstawowym sposobem odprowadzenia wód opadowych z posesji będzie ich retencjonowanie i odprowadzanie bezpośrednio do gruntu. Sieć kanalizacji deszczowej i zbiornik retencji wody opadowej będą służyły także do odprowadzania wód opadowych z terenu, na którym znajdować się będzie wewnątrzstrefowy układ komunikacyjny wraz z infrastrukturą towarzyszącą, tj. będzie odbierała wody deszczowe z terenu dróg i chodników - znajdujących się na terenach inwestycyjnych, które nie będą stanowiły dróg publicznych i będą przedmiotem umowy dzierżawy - poprzez wpusty deszczowe podłączone do studni zaprojektowanych na kanałach zbiorczych.

Gmina zamierza zlikwidować zakład budżetowy z końcem 2018 roku. Z dniem 1 stycznia 2019 r. zadania z zakresu zaopatrzenia w wodę, oprowadzania ścieków i wód deszczowych zostaną powierzone spółce prawa handlowego. Po zlikwidowaniu zakładu budżetowego sieć kanalizacji sanitarnej, sieć wodociągowa, sieć kanalizacji deszczowej, zbiornik czasowej retencji wody opadowej zostaną odpłatnie udostępnione spółce na podstawie umowy dzierżawy.

BUDOWA KANAŁU TECHNOLOGICZNEGO I SIECI ŚWIATŁOWODOWEJ:

Projekt budowy kanału technologicznego obejmuje budowę nowych odcinków kanalizacji kablowej w obszarze objętym budową wewnątrzstrefowego układu komunikacyjnego na terenie inwestycyjnym. W zakres robót wchodzi, budowa odcinków kanalizacji kablowej, budowa studni kablowych z prefabrykatów, zabezpieczenie odcinków kanalizacji pod ciągami jezdnymi.

Wybudowany kanał technologiczny oraz sieć światłowodowa Gmina zamierza odpłatnie udostępnić innemu podmiotowi na podstawie umowy dzierżawy.

BUDOWA OŚWIETLENIA DROGOWEGO, DRÓG, CHODNIKA, CIĄGU PIESZO-ROWEROWEGO:

Rada Gminy podjęła Uchwałę z dnia 13 sierpnia 2013 r., Uchwałę z dnia 25 sierpnia 2015 r„ Uchwałę z dnia 25 września 2015 r„ na mocy których budowle, których budowa jest przewidziana w ramach zamierzonej inwestycji, zostały zaliczone do kategorii dróg gminnych.

Przed przystąpieniem do budowy ww. budowle zostaną pozbawione kategorii dróg publicznych z jednoczesnym wyłączeniem ich z użytkowania. Drogi wraz z całą infrastrukturą towarzyszącą (chodnik, ciąg pieszorowerowy, oświetlenie) nie będą ogólnodostępne i nie będą stanowiły dróg publicznych.

Po wyłączeniu wyżej opisanych dróg z kategorii dróg publicznych Gmina zamierza dopiero zacząć nabywać towary i usługi wykorzystywane na ich budowę. Po zakończeniu prac budowlanych Gmina zamierza wydzierżawić budowle (drogi niepubliczne) przeznaczone do obsługi komunikacyjnej inwestorów. Wydzierżawienie budowli, które wstępnie zostały zaliczone do kategorii dróg gminnych musi być poprzedzone ich wyłączeniem z kategorii dróg publicznych a w tym celu niezbędne z kolei jest wyłączenie ich z użytkowania. Wobec tego wyłączenie z użytkowania i wyłączenie z kategorii dróg publicznych umożliwi Gminie uzyskiwanie dochodów w postaci czynszu dzierżawnego. Ponadto ograniczenie korzystania z budowli będzie sprzyjało swobodnemu poruszaniu się po terenie przez pojazdy użytkowane na potrzeby prowadzonej przez inwestorów działalności, co spełnia ich oczekiwania i podnosi atrakcyjność terenów.

Rada Gminy wystąpi o opinię do Zarządu Powiatu dla przedmiotowych budowli, które Gmina planuje wybudować i dla których zostały wydane wskazane wyżej uchwały Rady Gminy zaliczające je do kategorii dróg publicznych, w sprawie pozbawienia ich kategorii dróg gminnych z jednoczesnym wyłączeniem z użytkowania. Po otrzymaniu pozytywnej opinii Gmina podejmie uchwałę, na podstawie której pozbawi przedmiotowe nieruchomości kategorii dróg publicznych poprzez wyłączenie ich z użytkowania. Uchwały zostaną podjęte przed końcem trzeciego kwartału 2017 roku z mocą obowiązującą od 1 stycznia 2018 r.

Nabycie towarów i usług, które zostaną wykorzystane do budowy przedmiotowej nieruchomości nastąpi nie wcześniej niż 1 stycznia 2018 r. tj. w okresie w którym przedmiotowe nieruchomości nie będą stanowiły dróg publicznych.

Teren inwestycyjny będzie stanowił wyodrębniony teren - nie będzie ogólnodostępny, będzie zaś pozostawał w dyspozycji Dzierżawcy zgodnie z zawartą przez Gminę umową. Gmina będzie pobierała umówiony czynsz dzierżawny. Wstęp na teren inwestycyjny będą miały wyłącznie osoby uprawnione -związane z funkcjonowaniem SSE. W celu wyłączenia z ogólnego użytku terenu inwestycyjnego zamontowany będzie szlaban.

Inwestycja, o której mowa w stanie faktycznym nie będzie wykorzystywana do świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wybudowania wewnątrzstrefowego układu komunikacyjnego wraz z infrastrukturą towarzyszącą oraz sieci światłowodowej w pełnej wysokości na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm., dalej: ustawa o VAT) ?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Gminie przysługuje pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wykorzystywanych do zrealizowania inwestycji w zakresie budowy wewnątrzstrefowego układu komunikacyjnego wraz z infrastrukturą towarzyszącą opisanej w stanie faktycznym oraz sieci światłowodowej.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych: zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

W stanie faktycznym Gmina zamierza zrealizować budowę:

1. sieci kanalizacji sanitarnej,
2. sieci kanalizacji deszczowej.
3. zbiornika czasowej retencji wody opadowej,
4. sieci wodociągowej,
5. kanału technologicznego,
6. oświetlenia drogowego,
7. dróg, chodnika, ciągu pieszo-rowerowego.
   
   

Oprócz powyższego zamówienia Gmina zamierza także zrealizować budowę sieci światłowodowej.

Z opisu sprawy wynika, że sieć kanalizacji sanitarnej, sieć kanalizacji deszczowej, zbiornik czasowej retencji wody opadowej, sieć wodociągowa będą wykorzystywane do odpłatnego świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT świadczonych przez Gminę za pośrednictwem zakładu budżetowego a po jego zlikwidowaniu do odpłatnego świadczenia usług dzierżawy na rzecz spółki prawa handlowego. Przedmiotowa infrastruktura nie jest budowana na cele zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków z budynków gminnych wykorzystywanych przez Gminę do działalności niepodlegającej opodatkowaniu np. przez jednostki budżetowe Gminy. Sieć kanalizacji sanitarnej i sieć wodociągowa będą służyć do zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków z posesji znajdujących się na terenie inwestycyjnym, na którym Gmina nie będzie prowadziła działalności zwolnionej od podatku VAT ani też działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Odpłatne zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków stanowi odpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem VAT przez Gminę za pośrednictwem zakładu budżetowego. Z kolei sieć kanalizacji deszczowej, zbiornik czasowej retencji wody opadowej będą wykorzystywane do odbioru nadmiaru wód opadowych z posesji zagospodarowanych przez inwestorów za odpłatnością oraz z wewnątrzstrefowego układu komunikacyjnego będącego przedmiotem umowy dzierżawy na rzecz spółki prawa handlowego, co oznacza że będą wykorzystywane do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT. Po zlikwidowaniu zakładu budżetowego Gmina udostępni odpłatnie sieć kanalizacji sanitarnej, sieć kanalizacji deszczowej, zbiornik retencji wody opadowej, sieć wodociągową spółce prawa handlowego na podstawie umowy dzierżawy, co także stanowić będzie świadczenie usług opodatkowanych podatkiem VAT. Budowa kanału technologicznego, oświetlenia drogowego, dróg (niepublicznych), chodnika oraz ciągu pieszo-rowerowego będzie realizowana z zamiarem odpłatnego świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT - udostępnienie na podstawie umowy dzierżawy.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz 1440 ze zm., dalej ustawa o drogach publicznych) drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

W art. 2 ustawy o drogach publicznych zostały wymienione kategorie dróg publicznych. Zgodnie z tym przepisem drogi publiczne ze względu na funkcje w sieć drogowej dzielą się na następujące kategorie:

1. drogi krajowe;
2. drogi wojewódzkie;
3. drogi powiatowe;
4. drogi gminne.
   
   

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, organem właściwym do pozbawienia drogi dotychczasowej kategorii jest organ właściwy do zaliczenia jej do odpowiedniej kategorii.

Jak stanowi art. 10 ust. 2 ustawy o drogach publicznych, pozbawienia drogi jej kategorii dokonuje się w trybie właściwym do zaliczenia drogi do odpowiedniej kategorii.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o drogach publicznych, zaliczenie do kategorii dróg gminnych następuje w drodze uchwały rady gminy po zasięgnięciu opinii właściwego zarządu powiatu.

Na podstawie art. 10 us. 3 ustawy o drogach publicznych, pozbawienie drogi dotychczasowej kategorii, z wyjątkiem przypadku wyłączenia drogi z użytkowania, jest możliwe jedynie w sytuacji jednoczesnego zaliczenia tej drogi do nowej kategorii. Pozbawienie i zaliczenie nie może być dokonane później niż do końca trzeciego kwartału danego roku, z mocą od dnia 1 stycznia roku następnego.

Na podstawie powyższych przepisów jest możliwe pozbawienie drogi kategorii drogi publicznej w przypadku wyłączenia jej z użytkowania. Wyłączenie z użytkowania oznacza znaczące ograniczenie jej dla ruchu drogowego i dostępności dla wszystkich uczestników ruchu drogowego. W związku z pozbawieniem drogi kategorii drogi publicznej z jednoczesnym jej wyłączeniem z użytkowania, droga ta zostaje pozbawiona przymiotu drogi publicznej, czyli takiej, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem.

Pomimo pierwotnego zaliczenia nieruchomości (budowli) przez Gminę do kategorii drogi publicznej (przed nabyciem towarów i usług związanych z ich budową), nieruchomość ta nie będzie spełniała funkcji drogi publicznej z uwagi na planowane wyłączenie z użytkowania. Z art. 1 i 2 ustawy o drogach publicznych wynika, że drogą publiczną jest droga, z której może korzystać każdy i która jest zaliczona do jednej z kategorii dróg, o których mowa w art. 2 ustawy o drogach publicznych. Oba warunki muszą być spełnione łącznie aby uznać drogę za drogę publiczną. Przedmiotowa budowla zostanie pozbawiona przymiotu drogi publicznej i nie będzie ogólnodostępna. W związku z tym, realizując jej budowę Gmina nie realizuje zadań własnych. Nieruchomość nie będzie zaspokajać zbiorowych potrzeb wspólnoty. Gmina realizuje inwestycję, która będzie służyła do odpłatnego świadczenia usług przez Gminę na rzecz spółki prawa handlowego - dzierżawa tych nieruchomości.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 446 ze zm., dalej ustawa o samorządzie gminnym) zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego. W momencie nabywania towarów i usług na cele związane z budową dróg (w trakcie realizacji budowy) jak również po zakończeniu ich budowy, drogi nie będą stanowiły dróg publicznych, z których będzie mógł korzystać każdy zgodnie z ich przeznaczeniem. Należy wobec tego wskazać, że w związku z budową infrastruktury na cele jej odpłatnego udostępnienia na podstawie umowy dzierżawy Gmina prowadzi działalność gospodarczą, a powstała infrastruktura będzie wykorzystywana do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT.

Odnosząc stan prawny do okoliczności sprawy uznać należy, że Gmina w zakresie odpłatnego świadczenia usług dzierżawy, zaopatrzenia w wodę, odprowadzania ścieków, usuwania wód opadowych z uwagi na ich odpłatny i cywilnoprawny charakter prowadzi działalność gospodarczą i jest podatnikiem VAT. Wobec tego, Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wykorzystywanych na cele świadczenia ww. usług. Pozbawienie Gminy prawa do odliczenia podatku VAT byłoby sprzeczne z jedną z fundamentalnych zasad podatku VAT - zasadą neutralności, zgodnie z którą podatnik nie powinien ponosić ciężaru finansowego podatku. Skoro w związku z realizacją inwestycji Gmina będzie świadczyła usługi, które będą skutkowały wykazaniem przez Gminę podatku należnego, Gmina ma fundamentalne prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego związanego z tymi usługami. W związku z tym, że Gmina:

1. faktycznie nie będzie budować ogólnodostępnej drogi publicznej, lecz budowlę (oświetlenie drogowe, drogę, chodnik, ciąg pieszo-rowerowy) z zamiarem wykorzystywania jej do odpłatnego świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT - udostępnienia spółce prawa handlowego na podstawie umowy dzierżawy,
   
2. będzie budować sieci kanalizacji sanitarnej, sieci kanalizacji deszczowej, zbiornik czasowej retencji wody opadowej, sieć wodociągową z zamiarem wykorzystywania ich do odpłatnego świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT za pośrednictwem zakładu budżetowego, a po jego likwidacji do świadczenia usług dzierżawy;
   
3. będzie budować kanał technologiczny i sieć światłowodową z zamiarem ich wykorzystywania do odpłatnego świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT – dzierżawa - nie ma zastosowania wyłączenie podmiotowe na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.
   
   
   

Z opisu sprawy wynika, że inwestycje nie będą wykorzystywane na cele inne niż działalność gospodarcza, ani też na cele świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT. Wobec czego Gmina ma pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przedmiotowej sytuacji nie mają bowiem zastosowania przepisy art. 86 ust. 2a oraz art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że co do zasady Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków z otrzymanych faktur, o ile będą dokumentowały zakup towarów lub usług opodatkowanych na zasadach ogólnych. W przypadku bowiem, gdyby przedmiotem nabycia były usługi podlegające opodatkowaniu na zasadzie odwrotnego obciążenia (art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy o VAT), to podstawą do dokonania odliczenia nie będzie faktura wystawiona przez usługodawcę, lecz odliczenia należy dokonać na zasadach wynikających z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT.

Należy jednak zaznaczyć, że kwestia odwrotnego obciążenia nie była przedmiotem niniejszej interpretacji gdyż nie sformułowano w tym zakresie pytania ani własnego stanowiska.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 , 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach – (art. 47 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.