Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.105.2017.2.NF
z 19 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2017 r. (data wpływu 18 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 lipca 2017 r. (data wpływu 7 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 lipca 2017 r. o wskazanie przedmiotu wniosku, doprecyzowanie opisu spraw i własne stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 25 lutego 1980 r., Wnioskodawca nabył w drodze umowy przekazania własności i posiadania gospodarstwa rolnego od rodziców niezabudowane i zabudowane nieruchomości (gospodarstwo rolne) o łącznej powierzchni 13.07.00 ha (130.700 m²).

Od chwili nabycia do dnia dzisiejszego grunty były i są wykorzystywane wyłącznie do prowadzenia działalności rolniczej. Ponadto, Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi i nie planuje prowadzić pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie jestem podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z ewidencją gruntów i budynków, nabyte nieruchomości oznaczone były jako „grunty orne, łąki trwałe, sad, użytki rolne zabudowane”.

Nabyte i posiadane nieruchomości (gospodarstwo rolne) są położone na terenie, na którym nie obowiązuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego. Zabudowana część nieruchomości oznaczona w ewidencji gruntów jako „grunty orne, sad, użytki rolne zabudowane” położona jest na terenie, na którym nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i stanowi siedlisko mojego gospodarstwa rolnego. Na nieruchomości tej znajdują się: budynek mieszkalny wybudowany w roku 1965, budynek gospodarczy chlewnia i obora wybudowany w roku 1978, budynek gospodarczy – garaże wybudowane w roku 1980 oraz budynek gospodarczy – stodoła wybudowany w roku 1862.

Z uwagi na niskie dochody z gospodarstwa rolnego i zainteresowanie ludności na terenie miejscowości, w której mieszka Wnioskodawca, zakupem działek do zagospodarowania pod zabudowę jednorodzinną Wnioskodawca zmuszony jest do wydzielenia z posiadanych nieruchomości, działek z przeznaczeniem na sprzedaż.

Na dzień składania wniosku Wnioskodawca posiada aktualnie niezabudowane nieruchomości o łącznej powierzchni 130.700 m² jak w chwili nabycia i przejęcia gospodarstwa rolnego od rodziców.

W związku z potrzebami mieszkaniowymi oraz niskimi dochodami z gospodarstwa rolnego i potrzebami remontowymi posiadanego siedliska i budynków: mieszkalnego oraz gospodarczych potrzebą podreperowania stanu zdrowia w związku z pracą w gospodarstwie rolnym Wnioskodawca zamierza w roku 2017 dokonać zbycia części z posiadanych aktualnie nieruchomości, na które to wydzielone części (działki), będą uzyskane decyzje o warunkach zabudowy.

Wstępnie w 2016 r. Wnioskodawca złożył wniosek w Urzędzie Gminy i uzyskał decyzję o zgodzie na wydzielenie do 8 działek po około 2000 m² i decyzję Gminy o warunkach zabudowy. Natomiast w związku z zainteresowaniem potencjalnych nabywców, ale zakupem mniejszych działek do 1500 m2 w lutym 2017 r. Wnioskodawca złożył wniosek o zgodę na wydzielenie w miejsce 8 do 10 działek i utrzymanie warunków zabudowy na tym samym terenie. Ponadto, do Wnioskodawcy zgłosiło się miejscowe Koło Łowieckie z zamiarem zakupu do 3000 m² na cele niebudowlane jako miejsce składowania przedmiotów ruchomych do dokarmiania dzikich zwierząt i miejsce spotkań myśliwych koła i członków ich rodzin.

We własności Wnioskodawcy pozostaną zatem grunty o łącznej powierzchni co najmniej 110.000 m² jako gospodarstwo rolne. Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca nie jest w stanie określić konkretnej ilości działek jakie zostaną sprzedane w roku 2017, bądź w latach następnych, bo będzie to uzależnione od zainteresowania potencjalnych nabywców.

Planowane zbycie działek w przyszłości będzie następować w ramach zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawcy.

Wnioskodawca planuje wydzielenie działek na sprzedaż i na działki te będą wydane decyzje o warunkach zabudowy, wyłącznie w celu ich sprzedaży. Przy tym, Wnioskodawca nie ponosił i nie zamierza ponosić nakładów w celu sprzedaży tych nieruchomości, w szczególności nie ponosił i nie zamierza ponosić takich kosztów jak: doprowadzenie mediów, budowa ogrodzenia, szerokie działania marketingowe (które podwyższają wartość nieruchomości).

Dotychczas, w styczniu 2017 r. Wnioskodawca zamieścił na portalu ogłoszenie o zamiarze sprzedaży nieruchomości (działek) i było zainteresowanie ze strony potencjalnych nabywców oraz została sporządzona lista chętnych. Stąd, Wnioskodawca złożył wniosek w Urzędzie Gminy o uzyskanie zgody na wydzielenie do 10 działek z przeznaczeniem na sprzedaż oraz ustalenie warunków zabudowy, co interesuje potencjalnych nabywców i jest warunkiem nabycia tych działek.

Jeżeli Wnioskodawca uzyska taką zgodę i warunki zamierza skorzystać z ogłoszenia internetowego o możliwości sprzedaży kilku działek w roku 2017, bądź w latach następnych w zależności czy, i jakie będzie finalnie zainteresowanie.

Z nieruchomości gruntowych, mających być przedmiotem sprzedaży, Wnioskodawca dotychczas dokonywał zbiorów i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych. W poprzednich latach z tych gruntów był dokonany zbiór głównie mieszanki zboża o niskiej wydajności (słaba klasa ziemi najczęściej dotknięta suszą i niskim plonowaniem).

Działki do sprzedaży zostaną geodezyjnie wydzielone na wniosek Wnioskodawcy, ponieważ taki jest wymóg formalny, aby móc dokonać ich sprzedaży.

Wnioskodawca dotychczas również nie zawierał umów dzierżawy czy wynajmu przedmiotowych gruntów, jak i innych wchodzących w skład mojego gospodarstwa rolnego.

Grunty będące przedmiotem wniosku o interpretację nie były i nie są udostępnianie osobom trzecim, zarówno odpłatnie, jak i nieodpłatnie.

Ponadto, Wnioskodawca nie ponosił, nie zamierza ponosić żadnych nakładów finansowych celem przygotowania działek do sprzedaży, które miałyby podnieść wartość tych działek, bądź ich atrakcyjność.

Wnioskodawca informuje również, że będzie dokonywał sprzedaży tzw. „nieuzbrojonych działek”. Rola wchodząca w skład Księgi Wieczystej nr (…) o łącznej powierzchni 3,5973 ha, w której skład wchodzi działka „rola, łąki i pastwiska”, z której będą wydzielone działki z przeznaczeniem na sprzedaż była i jest wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności rolniczej jako rolnika ryczałtowego, a więc była i jest związana wyłącznie z działalnością korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Pozostała po wydzieleniu działek na sprzedaż część działki nr (…) (rola i łąki) dalej będzie wykorzystywana do działalności rolniczej jako rolnika ryczałtowego, a więc będzie związana wyłącznie z działalnością korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednakże Wnioskodawca podkreśla, że chcąc sprzedać nieruchomość, konieczne jest zamieszczenie ogłoszenia o sprzedaży, co jest czynnością zwyczajną i nie jest charakterystyczne wyłącznie dla przedsiębiorców.

W przypadku planowanego zbycia działek, transakcja sprzedaży dotyczyłaby sprzedaży niezabudowanego gruntu przeznaczonego pod zabudowę (teren budowlany) w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. Dla obszaru, na którym położone są grunty, nie obowiązywał i nie obowiązuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że w momencie sprzedaży przedmiotowych działek i po nim będzie prowadził działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z tytułu tej działalności Wnioskodawca jest i zamierzam pozostać rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług i zgodnie z przepisami tej ustawy, działalność ta korzysta ze zwolnienia od tego podatku.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 6 lipca 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Środki pieniężne pozyskane z przedmiotowej sprzedaży działek zamierza przeznaczyć na remont i doposażenie domu mieszkalnego, wydatki związane z rehabilitacją zdrowotną, remonty budynków inwentarskich swojego gospodarstwa rolnego.
2. Nie dokonywał w przeszłości i nie planuje sprzedaży innych niż przedstawione we wniosku nieruchomości.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości (działek) opisanych w stanie faktycznym, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bądź będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem w przyszłości, w przypadku zbycia nieruchomości (działek) opisanych w stanie faktycznym, a jeżeli tak, to według jakiej stawki?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (dalej: ustawy o VAT), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, także wszelkie postacie energii. Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. wprowadzonym na podstawie ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów usług oraz niektórych innych ustaw), przez tereny budowlane należy rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Stosownie do art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: KC), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Z kolei w myśl art. 46 KC nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Dalej trzeba zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednakże należy wskazać, że brzmienie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT uległo zmianie od dnia 1 kwietnia 2013 r. na podstawie ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw i od tego dnia działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zmiana ta oznacza zawężenie pojęcia działalności gospodarczej jego doprecyzowanie w duchu prawa wspólnotowego. Od dnia 1 kwietnia 2013 r. działalnością gospodarczą nie jest już czynność wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy. Natomiast od tego dnia podatnikiem może być uznany podmiot, który działa jak profesjonalista. Tak więc w przypadku sprzedaży nieruchomości, podatnikiem jest podmiot podejmujący działania, które są zbliżone do działalności, np. deweloperów, bądź pośredników nieruchomościami.

Zatem, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów usług, w świetle powyższych przepisów, jest łączne spełnienie dwóch przesłanek

• po pierwsze – czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
  
  

W świetle powyższego jako osoba fizyczna nieprowadząca regularnej czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy Wnioskodawca sądzi, że należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości opisanych w stanie faktycznym przeze mnie obecnie i w przyszłości nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 6 lipca 2017 r. Wnioskodawca raz jeszcze podkreślił, że sprzedaż nieruchomości opisanych w stanie faktycznym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów – w rozumieniu art. 7 ustawy – podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 19 ustawy, przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta jest „rolnikiem ryczałtowym” w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 25 lutego 1980 r. nabył w drodze umowy przekazania własności i posiadania gospodarstwa rolnego od rodziców niezabudowane i zabudowane nieruchomości (gospodarstwo rolne).

Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca, zamierza w roku 2017 dokonać sprzedaży części posiadanych nieruchomości – niezabudowanego gruntu przeznaczonego pod zabudowę (teren budowlany) w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Wnioskodawca wskazał, że będzie dokonywał sprzedaży tzw. „nieuzbrojonych działek”. Rola, z której będą wydzielone działki z przeznaczeniem na sprzedaż była i jest wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności rolniczej jako rolnika ryczałtowego. Z nieruchomości gruntowych, mających być przedmiotem sprzedaży, Wnioskodawca dotychczas dokonywał zbiorów i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych. W poprzednich latach z tych gruntów był dokonany zbiór głównie mieszanki zboża o niskiej wydajności (słaba klasa ziemi najczęściej dotknięta suszą i niskim plonowaniem).

Wstępnie w 2016 r. Wnioskodawca złożył wniosek w Urzędzie Gminy i uzyskał decyzję o zgodzie na wydzielenie do 8 działek po około 2000 m² i decyzję Gminy o warunkach zabudowy. Natomiast w związku z zainteresowaniem potencjalnych nabywców, ale zakupem mniejszych działek do 1500 m² w lutym 2017 r. Wnioskodawca złożył wniosek o zgodę na wydzielenie w miejsce 8 do 10 działek i utrzymanie warunków zabudowy na tym samym terenie. Wnioskodawca planuje wydzielenie działek na sprzedaż i na działki te będą wydane decyzje o warunkach zabudowy, wyłącznie w celu ich sprzedaży.

Dotychczas, w styczniu 2017 r. Wnioskodawca zamieścił na portalu ogłoszenie o zamiarze sprzedaży nieruchomości (działek) i było zainteresowanie ze strony potencjalnych nabywców oraz została sporządzona lista chętnych. Stąd, Wnioskodawca złożył wniosek w Urzędzie Gminy o uzyskanie zgody na wydzielenie do 10 działek z przeznaczeniem na sprzedaż oraz ustalenie warunków zabudowy, co interesuje potencjalnych nabywców i jest warunkiem nabycia tych działek. Jeżeli Wnioskodawca uzyska taką zgodę i warunki zamierza skorzystać z ogłoszenia internetowego o możliwości sprzedaży kilku działek w roku 2017, bądź w latach następnych w zależności czy, i jakie będzie finalnie zainteresowanie.

Przy tym, Wnioskodawca nie ponosił i nie zamierza ponosić nakładów w celu sprzedaży tych nieruchomości, w szczególności nie ponosił i nie zamierza ponosić takich kosztów jak: doprowadzenie mediów, budowa ogrodzenia, szerokie działania marketingowe (które podwyższają wartość nieruchomości).

Wnioskodawca dotychczas również nie zawierał umów dzierżawy czy wynajmu przedmiotowych gruntów, jak i innych wchodzących w skład mojego gospodarstwa rolnego.

Grunty będące przedmiotem wniosku o interpretację nie były i nie są udostępnianie osobom trzecim, zarówno odpłatnie, jak i nieodpłatnie.

Środki pieniężne pozyskane z przedmiotowej sprzedaży działek Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na remont i doposażenie domu mieszkalnego, wydatki związane z rehabilitacją zdrowotną, remonty budynków inwentarskich swojego gospodarstwa rolnego.

Ponadto, Wnioskodawca nie dokonywał w przeszłości i nie planuje sprzedaży innych niż przedstawione we wniosku nieruchomości.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania sprzedaży przedmiotowych nieruchomości (działek).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami (takich jak np.: uzbrojenie terenu, wytyczenie dróg, działań marketingowych itd.).

Uwzględniając powołane powyżej przepisy prawa podatkowego oraz orzecznictwo należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać że planowana sprzedaż nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w związku z powyższym brak jest podstaw, aby uznać Wnioskodawcę – w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości (działek) za podatnika podatku od towarów i usług. Faktem jest, że Wnioskodawca wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy oraz zgodę na wydzielenie działek, a także chcąc sprzedać nieruchomość zamieszcza ogłoszenia internetowe o przedmiotowej sprzedaży. Co istotne, jak wskazał Wnioskodawca, nie ponosił on i nie zamierza ponosić żadnych nakładów finansowych celem przygotowania działek do sprzedaży, które miałyby podnieść ich wartość i atrakcyjność, takich jak: doprowadzenie mediów, budowa ogrodzenia, szerokie działania marketingowe. Przedmiotowe nieruchomości Wnioskodawca nabył od rodziców w drodze umowy przekazania własności i posiadania gospodarstwa rolnego, a środki pieniężne pozyskane ze sprzedaży działek zamierza on przeznaczyć na remont i doposażenie domu mieszkalnego, wydatki związane z rehabilitacją zdrowotną, remonty budynków inwentarskich swojego gospodarstwa rolnego. Ponadto, nieruchomości te nie były i nie są udostępniane osobom trzecim, zarówno odpłatnie, jak i nieodpłatnie.

Wobec powyższego, z opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W efekcie, sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości (działek), wykorzystywanych rolniczo, stanowi zwykłe wykorzystywanie prawa własności. W konsekwencji, w niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż nieruchomości (działek) opisanych w stanie faktycznym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.