Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.133.2017.1.JR
z 31 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2017 r. (data wpływu 5 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wypłat dokonywanych sędziom sportowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gminny Ośrodek Sportu w … działa od dnia 1 grudnia 2016 r. Jest jednostką budżetową utworzoną Uchwałą Rady Gminy … i działa na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, statutu zatwierdzonego uchwałą Rady Gminy … z dnia 29 września 2016 r. oraz innych przepisów szczególnych.

Ośrodek realizuje następujące cele i zadania:

1. Zaspokajanie potrzeb wspólnoty samorządowej w zakresie sportu i turystyki,
2. Stwarzanie optymalnych warunków dla uprawiania sportu i turystyki,
3. Organizowanie i współorganizowanie imprez sportowych i turystycznych, w formie: rywalizacji sportowej, rajdów, obozów, biwaków, spływów,
4. Podnoszenie poziomu i umiejętności sportowych, rozwijanie zainteresowań sportem,
5. Promocja, propagowanie różnych form współzawodnictwa sportowego,
6. Udostępnianie obiektów i urządzeń sportowych, będących w zarządzie ośrodka,
7. Gospodarowanie, utrzymanie mienia, w które wyposażony jest ośrodek,
8. Współdziałanie w rozwoju kultury fizycznej z placówkami oświatowymi, stowarzyszeniami, z klubami sportowymi, ochotniczą strażą pożarną oraz innymi podmiotami i zakładami pracy,
9. Tworzenie warunków sprzyjających osiąganiu najwyższych wyników sportowych, poprzez udostępnianie obiektów sportowych oraz dostosowywanie bazy sportowej, dla potrzeb sportowców,
10. Organizowanie dla dzieci i młodzieży zajęć sportowych w ramach sekcji sportowych.
    
    

W ramach tej działalności Wnioskodawca będzie wypłacać wynagrodzenie dla sędziów za przeprowadzenie zawodów sportowych na podstawie art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z sędziami nie będzie Wnioskodawcę wiązać umowa o pracę, ani żadna umowa cywilnoprawna zawarta w formie pisemnej. Sędziów na dany mecz kieruje … Związek (np. Piłki Siatkowej, Piłki Ręcznej). Sędziowie czasami są kierowani kilka razy w miesiącu, a czasami tylko jeden raz w roku. Wypłata wynagrodzenia będzie następować na podstawie wystawionego rachunku/ekwiwalentu sędziowskiego-ryczałt za sędziowanie zawodów Związku Piłki (np. Siatkowej, Ręcznej). Na dokumencie tym zamieszczone będą dane sędziego, rodzaj zawodów, termin i miejsce oraz kwota brutto, wyliczony podatek i kwota do zapłaty. Wypłata będzie następowała każdorazowo po zakończeniu meczu, a jednorazowe wynagrodzenie za prowadzenie zawodów w większości przypadków nie będzie przekraczać kwoty 200 zł. Jest ono uzależnione od taryfikatora danego związku sportowego. Wnioskodawca nie będzie zawierał z sędziami umów regulujących kwotę należności. Jej wysokość wynika z tabel uchwalonych przez poszczególne związki sportowe na szczeblu krajowym. Jako organizator zawodów sportowych, Wnioskodawca nie będzie zawierał żadnych umów cywilnoprawnych, na podstawie których sędziowie prowadzą zawody.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji od wynagrodzenia do 200 zł, wypłaconego dla sędziego należy pobrać zryczałtowany podatek w wysokości 18% przychodu, wynikający z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomimo że pomiędzy sędzią sportowym a Gminnym Ośrodkiem Sportu nie będzie zawierana umowa na przeprowadzenie zawodów sportowych, czy pobrać podatek od wynagrodzenia do 200 zł na zasadach ogólnych na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wg skali z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy wypłacie wynagrodzenia sędziowskiego do 200 zł należy zastosować określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłaconego świadczenia z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodu, jak również sporządzenia informacji PIT-11. Wnioskodawca nie będzie zawierał z sędziami żadnych umów na piśmie. Będzie wypłacał sędziom ekwiwalent za sędziowanie konkretnego meczu na podstawie przedstawionego przez sędziego rachunku za sędziowanie zawodów Związku Piłki (np. Siatkowej, Ręcznej). Rachunek/ekwiwalent sędziowski-ryczałt, podobnie jak fakt delegowania sędziów przez Związek Piłki (np. Siatkowej, Ręcznej) do przeprowadzenia zawodów sportowych nie może być utożsamiany z zawarciem umowy zlecenia pomiędzy Gminnym Ośrodkiem Sportu a sędziami.

Warunek wypłaty ryczałtu nie jest spełniony, ponieważ kwota należności nie wynika z zawartej umowy, a będzie wypłacana na podstawie rachunku wystawianego na druku wydawanym przez Związek Piłki (np. Siatkowej, Ręcznej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. Natomiast przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą mieć zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem. Zatem, zryczałtowany podatek dochodowy należy pobrać od tych przychodów określonych m.in. w art. 13 pkt 2 powołanej ustawy, co do których kwota należności jest określona już w umowie (powołaniu, uchwale), należność z tego tytułu nie może przekroczyć kwoty 200 zł i należność ta musi być uzyskiwana przez osobę niebędącą pracownikiem płatnika (świadczeniodawcy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest jednostką budżetową. Wnioskodawca będzie wypłacać wynagrodzenie dla sędziów za przeprowadzenie zawodów sportowych na podstawie art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z sędziami nie będzie Wnioskodawcę wiązać umowa o pracę, ani żadna umowa cywilnoprawna zawarta w formie pisemnej. Sędziów na dany mecz kieruje Śląski Związek (np. Piłki Siatkowej, Piłki Ręcznej). Sędziowie czasami są kierowani kilka razy w miesiącu, a czasami tylko jeden raz w roku. Wypłata wynagrodzenia będzie następować na podstawie wystawionego rachunku/ekwiwalentu sędziowskiego-ryczałt za sędziowanie zawodów Związku Piłki (np. Siatkowej, Ręcznej). Na dokumencie tym zamieszczone będą dane sędziego, rodzaj zawodów, termin i miejsce oraz kwota brutto, wyliczony podatek i kwota do zapłaty. Wypłata będzie następowała każdorazowo po zakończeniu meczu, a jednorazowe wynagrodzenie za prowadzenie zawodów w większości przypadków nie będzie przekraczać kwoty 200 zł. Jest ono uzależnione od taryfikatora danego związku sportowego. Wnioskodawca nie będzie zawierał z sędziami umów regulujących kwotę należności. Jej wysokość wynika z tabel uchwalonych przez poszczególne związki sportowe na szczeblu krajowym. Jako organizator zawodów sportowych, Wnioskodawca nie będzie zawierał żadnych umów cywilnoprawnych, na podstawie których sędziowie prowadzą zawody.

W kontekście przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz dokonanej powyżej analizy przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że w stosunku do wynagrodzeń sędziów za sędziowanie nie zostaną spełnione wynikające z ww. przepisu przesłanki, ponieważ kwota należności − wysokość ekwiwalentów sędziowskich wynika z taryfikatora danego związku sportowego, a nie z umów, o których mowa w przepisie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, pomimo że kwota wynagrodzenia na podstawie rachunku/ekwiwalentu nie przekroczy 200 zł, nie ma możliwości zastosowania do wypłacanych wynagrodzeń art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wysokość wypłacanego wynagrodzenia nie wynika z zawartej umowy.

Wobec powyższego na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Zatem, stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów określa się z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 – w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Przepis art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obliguje płatników, o których mowa w art. 41, do przekazywania kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

Natomiast stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Zatem, w przedmiotowej sprawie, podatek dochodowy od wynagrodzeń sędziego należy obliczyć zgodnie z art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględniając na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.