Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.123.2017.1.MAZ
z 9 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lipca 2017 r. (data wpływu –21 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie możliwości zwolnienia od podatku akcyzowego wyrobów węglowych wykorzystywanych w celach opałowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie możliwości zwolnienia od podatku akcyzowego wyrobów węglowych wykorzystywanych w celach opałowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Spółka Akcyjna (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku akcyzowego w zakresie wyrobów węglowych oraz energii elektrycznej. Wnioskodawca posiada status finalnego nabywcy węglowego. Od 04.07.2017 r. Wnioskodawca wykonuje również czynności jako pośredniczący podmiot węglowy.

Wnioskodawca ma wdrożony system prowadzący do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska - ISO 14000 oraz system ETS (tj. Europejski System Handlu Emisjami) na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r., ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie. Wnioskodawca nie posiada natomiast statusu zakładu energochłonnego.

Wnioskodawca zużywa (i będzie zużywał w przyszłości) wyroby węglowe (kod 2701) do celów opałowych, do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej (produkcja energii elektrycznej w kogeneracji). Powyższa sytuacja ma miejsce tylko w sezonie grzewczym i może wystąpić okoliczność braku produkcji energii elektrycznej, np. usterka, awaria turbogeneratora. W takiej sytuacji ciepło jest produkowane oddzielnie (nie w skojarzeniu).

Do 30 czerwca 2017 r. włącznie Wnioskodawca korzystał m.in. ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym (w brzmieniu obowiązującym przed 1 lipca br. ). W tym okresie Wnioskodawca nabył ze zwolnieniem wynikającym z art. 31 a ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym wyroby węglowe, które nie zostały zużyte przed 1 lipca 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na gruncie zaistniałego stanu faktycznego oraz zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych, o którym jest mowa w art. 31 a ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym (w brzmieniu obowiązującym przed 1 lipca 2017 r.), jeśli nabył wyroby węglowe przed wejściem w życie ustawy z dnia 21 października 2016 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz.U.2016.2005 z dnia 13 grudnia 2016 r.; dalej jako: „ustawa nowelizująca”), a zużył je (zużyje) po wejściu w życie ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym (w brzmieniu obowiązującym przed 1 lipca 2017 r.) w sytuacji, gdy nabył te wyroby przed 1 lipca 2017 r., a zużył je (zużyje) po tej dacie.

Zgodnie z w art. 31 a ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym (w brzmieniu obowiązującym przed 1 lipca 2017 r.), zwolnieniem objęte były czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych „przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej”.

Tak jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca ma wdrożony system prowadzący do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska – ISO 14000 oraz system ETS. Jak wskazano zaś w doktrynie (na gruncie stanu prawnego obowiązującego do dnia 30 czerwca 2017 r.): „Nie ulega wątpliwości, że zwolnieniu podlega użycie wyrobów węglowych w celach opałowych przez zakłady, w których wprowadzony został w życie system ETS, o którym mowa w dyrektywie 2003/87/ WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie. Po pierwsze, na ten system wprost wskazało Ministerstwo Finansów w uzasadnieniu do projektu zmian w ustawie akcyzowej. Po drugie, potwierdziły to organy podatkowe w licznych interpretacjach indywidualnych, dotyczących analogicznej przesłanki zwolnienia w zakresie wyrobów węglowych (np. interpretacje: Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 lipca 2013 r., znak: IBPP4/443-237/13/BP; Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 marca 2013 r., znak: IPPP3/ 443-1243/12-2/SM).” (Emilia Sroka, „Rozwiązania, które dają prawo do zwolnienia z akcyzy”, Dziennik Gazeta Prawna z dnia 24 marca 2014 r., nr 57).

Zatem do dnia 30 czerwca br. Wnioskodawca bez wątpienia był uprawniony do korzystania z ww. zwolnienia. Powyższe w stosunku do Wnioskodawcy potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 15 maja 2012 r., znak: IBPP4/443-68/12/PH. Wnioskodawca nabył wyroby węglowe ze zwolnieniem zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami. W ocenie Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do zużycia tych wyrobów ze zwolnieniem także po wejściu w życie ustawy nowelizującej.

Zauważyć należy, iż ustawodawca nie zawarł w ustawie nowelizującej (tj. w ustawie z dnia 21 października 2016 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym, Dz.U. z 2016 r. poz. 2005) żadnych przepisów przejściowych regulujących podobne sytuacje. Powyższe może rodzić uzasadnione wątpliwości dotyczące treści przepisów podatkowych. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy zasadne jest zastosowanie w przedmiotowej sprawie zasady rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika, wyrażonej w art. 2a Ordynacji podatkowej, będącej fundamentem konstytucyjnej zasady państwa prawa. W konsekwencji, stosując tę dyrektywę wykładni, należy przyjąć, że Wnioskodawca będzie upoważniony do zużycia ze zwolnieniem wyrobów węglowych nabytych przed 1 lipca 2017 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017 r., poz. 43, ze zm.; dalej jako: „ustawa”) – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy – art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy. I tak w załączniku nr 1 do ustawy umieszczono w pozycji 19 - ex 2701 - węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Z objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym wynika iż oznaczenie „ex” - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozwala je zaliczyć do wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
   
2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   
3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

W myśl art. 9a ust. 3 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu - art. 9a ust. 4 ustawy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Stosownie do art. 10 ust. 1a ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2-9, z dniem wykonania tych czynności.

Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia wydania wyrobów węglowych – art. 10 ust. 1b ustawy.

Podatnikiem akcyzy, zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 11 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą węglowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed 1 lipca 2017 r., zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej. Ww. przepis ustawy został uchylony na podstawie art. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 21 października 2016 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz.U z 2016 r., poz. 2005; dalej jako: „nowelizacja ustawy”).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku akcyzowego od wyrobów węglowych, posiadającym przed 1 lipca 2017 r. status finalnego nabywcy węglowego. Spółka zużywa i będzie zużywała w przyszłości, wyroby węglowe o kodzie CN 2701 do celów opałowych, do wytwarzania ciepła i energii elektrycznej.

Wnioskodawca ma wdrożony system prowadzący do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska - ISO 14000 oraz system ETS (tj. Europejski System Handlu Emisjami) na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r., ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie. Spółka nie posiada natomiast statusu zakładu energochłonnego.

Do 30 czerwca 2017 r. włącznie, Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy i na tej podstawie Spółka nabyła wyroby węglowe, które nie zostały zużyte przed 1 lipca 2017 r., dnie wejścia w życie nowelizacji ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych, zakupionych przed 1 lipca 2017 r., a zużytych i planowanych do zużycia do celów opałowych po 30 czerwca 2017 r., w sytuacji, gdy uchylony został przepis art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy.

W przedmiotowej sprawie, na mocy art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed 1 lipca 2017 r., zwolniona od akcyzy była czynność podlegająca opodatkowaniu, której przedmiotem były wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych. Dokumentując właściwie nabycie wyrobów węglowych do celów opałowych oraz wprowadzając w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, Wnioskodawca miał prawo do nabycia wyrobów węglowych z zastosowaniem zwolnienia od akcyzy na mocy ww. przepisów.

W nowelizacji ustawy nie wprowadzono przepisów przejściowych, tym samym zużycie wyrobów węglowych nabytych przed 1 lipca 2017 r. z zastosowaniem zwolnienia i zużytych po tej dacie do celów opałowych przez podmioty, o których mowa w art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2017 r.), nie spowoduje konieczności zapłaty akcyzy.

W opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, zgodnie z zasadą jednofazowości opodatkowania, od wyrobów węglowych, nabytych przed 1 lipca 2017 r. z zastosowaniem zwolnienia w oparciu o przepis art. 31a ust. 1 pkt 9 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2017 r.) i zużytych po tej dacie do celów opałowych, zgodnie z powyższym zwolnieniem - nie powstanie ponownie obowiązek podatkowy w podatku akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę:

• zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.