Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.143.2017.1.JR
z 7 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2017 r. (data wpływu 12 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne:

Wnioskodawca jest ojcem pełnoletniego dziecka urodzonego w 1995 r. Dziecko to od stycznia do czerwca 2014 r. mieszkało z Wnioskodawcą i Jego żoną w Polsce i kończyło szkołę średnią. W czasie wakacji w 2014 r. podjęło pracę w Wielkiej Brytanii. Praca miała na celu naukę języka angielskiego. Wnioskodawca jako rodzic opłacał mu koszty pobytu i przelotów. Od września 2014 r. dziecko (córka) studiuje w …. Od momentu rozpoczęcia studiów córka pracowała (z licznymi przerwami) również w Londynie. Jej roczne wynagrodzenie z tego tytułu, za lata 2014, 2015, 2016 (w każdym z tych lat) przekroczyło kwotę 3 089 zł, jednak osiągnięte przez córkę dochody tylko w niewielkim stopniu pokrywały wysokie koszty utrzymania. Córka często pozostawała bez pracy lub pracowała tylko na część etatu, aby móc studiować w trybie dziennym. W związku z tym, przez cały okres studiów, tj. od stycznia 2014 r. do grudnia 2016 r. (również po tym okresie, ponieważ córka nadal studiuje) Wnioskodawca wykonywał w stosunku do córki ciążący na Nim obowiązek alimentacyjny i regularnie płacił za jej utrzymanie.

W okresie od stycznia 2014 r. do grudnia 2016 r. córka uczęszczała do następujących szkół:

• w 2014 r. od stycznia do czerwca - … LO …, natomiast w okresie od września do grudnia – ….;
  

• w 2015 r. od stycznia do czerwca – …., natomiast od września do grudnia – ….;
  

• w 2016 r. nadal …..
  
  

Powyższe szkoły podlegają przepisom regulującym system oświaty lub szkolnictwo wyższe obowiązujące w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie. Prawo do odliczenia z tytułu wychowywania dzieci przysługiwało Wnioskodawcy na pełnoletnią córkę, o której mowa powyżej oraz małoletniego syna urodzonego w 2005 r. Wnioskodawca w zeznaniach podatkowych za lata 2014, 2015, 2016, złożonych wspólnie z żoną, nie skorzystał z ulgi prorodzinnej.

W stosunku do córki nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

W latach 2014, 2015, 2016 Wnioskodawca osiągał dochody ze stosunku pracy opodatkowane na zasadach ogólnych. Za wszystkie lata Wnioskodawca składał zeznanie wspólnie z małżonką. Żona w latach 2014, 2015 nie uzyskiwała żadnych dochodów, w 2016 r. uzyskała dochód z umowy zlecenia. W każdym z lat (2014, 2015, 2016) dochód przekroczył kwotę 112 000 zł i w związku z tym, gdy Wnioskodawca nie odliczył ulgi na córkę, tracił automatycznie prawo do odliczenia ulgi na syna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca miał prawo do ulgi prorodzinnej w sytuacji, gdy Jego pełnoletnia córka ucząca się przez część roku w liceum w Polce, następnie pracująca za granicą (…) i tam studiująca osiągnęła w roku podatkowym 2014 dochody wyższe niż 3 089 zł?
2. Czy Wnioskodawca miał prawo do ulgi prorodzinnej w sytuacji, gdy Jego pełnoletnia córka ucząca się (studiująca w Londynie) i tam pracująca osiągnęła w roku podatkowym 2015 dochody wyższe niż 3 089 zł?
3. Czy Wnioskodawca miał prawo do ulgi prorodzinnej w sytuacji, gdy Jego pełnoletnia córka ucząca się (studiująca w …) i tam pracująca osiągnęła w roku podatkowym 2016 dochody wyższe niż 3 089 zł?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w 2014 r. córka nie uzyskała dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku.

Z brzmienia art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem, że dla stwierdzenia, czy zachodzą warunki do ulgi prorodzinnej konieczne jest by był to dochód:

1. podlegający opodatkowaniu,
2. którego opodatkowanie odbywa się wg zasad określonych w art. 27 lub 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
   
   

Córka w 2014 r. osiągnęła dochody wyłącznie w Wielkiej Brytanii, które korzystają ze zwolnienia w Polsce i uwzględnia się je jedynie do ustalenia stopy procentowej, według jakiej obliczyć należy podatek od dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce, co wynika z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest to zatem dochód podlegający opodatkowaniu według zasad określonych w art. 27, co oznacza, że Wnioskodawca miał prawo do ulgi prorodzinnej.

Reasumując Wnioskodawca stwierdził, że jeżeli dziecko pracowało w państwie (Wielkiej Brytanii), z którego podatek oblicza się metodą zwolnienia z progresją i jednocześnie nie pracowało w Polsce, rodzice mogą skorzystać z ulgi prorodzinnej, nawet jeśli dziecko zarobiło więcej niż 3 089 zł. Wynika to z tego, że dochody takie są zwolnione z opodatkowania w Polsce. W ocenie Wnioskodawcy, miał On prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej w 2014 r. Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie 2015 r. i 2016 r. jest analogiczne jak za 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2014 r., odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka – kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
      
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na każde dziecko;
   
3. trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota stanowiąca:
   1. pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
      
   2. 1/4 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 na trzecie dziecko,
      
   3. 1/3 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   
   
   

Natomiast w myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2015 i w 2016 r., odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
      
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
   
3. trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
      
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
      
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   
   

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W świetle art. 27f ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

W przypadku, gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 4 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 6 ww. ustawy, przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Zgodnie z treścią art. 27f ust. 7 w związku z art. 6 ust. 8 i 9 przywołanej ustawy, warunkiem do skorzystania z ww. odliczenia jest również brak zastosowania w stosunku do dziecka przepisów art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, że z tzw. ulgi prorodzinnej mogą m.in. skorzystać podatnicy – w związku z wykonywaniem ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego wychowujący w roku podatkowym pełnoletnie dzieci (art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ww. ustawy):

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
  

• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (tj. kwoty 3 089 zł), z wyjątkiem renty rodzinnej.
  
  

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w latach 2014, 2015, 2016 wykonywał ciążący na Nim obowiązek alimentacyjny względem pełnoletniej córki, która w każdym z wymienionych lat uzyskiwała dochody przekraczające kwotę 3 089 zł. Córka w 2014 r. uczyła się w Polsce i w …, a w 2015 r. i 2016 r. w …. Były to szkoły podlegające przepisom regulującym system oświaty lub szkolnictwo wyższe obowiązujące w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie.

Biorąc pod uwagę fakt, że córka Wnioskodawcy w latach 2014, 2015, 2016 r. uzyskiwała dochody z pracy wykonywanej na terytorium Wielkiej Brytanii należy wskazać, że zasady unikania podwójnego opodatkowania dochodów z tytułu działalności wykonywanej za granicą lub ze źródeł przychodów znajdujących się za granicą zostały określone w art. 27 ust. 8, 9 i 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania lub w innych umowach międzynarodowych.

Stosownie do art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
   
   

Zgodnie z powyższym przepisem, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowania w Polsce uzyskanego dochodu, należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania – tzw. metodę wyłączenia z progresją. Metoda wyłączenia z progresją oznacza, że w Polsce wyłącza się z podstawy opodatkowania dochód osiągnięty za granicą, zwolniony od opodatkowania na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Jednak dla ustalenia stawki podatku od pozostałego dochodu – podlegającego opodatkowaniu w Polsce – stosuje się stawkę podatku właściwą dla całego dochodu, tzn. łącznie z dochodem osiągniętym za granicą.

W myśl natomiast art. 27 ust. 9 ww. ustawy, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Na podstawie zaś art. 27 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Jak wynika z powyższego, w prawie podatkowym występują dwie metody pozwalające na uniknięcie podwójnego opodatkowania: metoda wyłączenia z progresją oraz metoda proporcjonalnego odliczenia. Niewątpliwie obie z ww. metod są uregulowane w art. 27 przywołanej ustawy, a zatem zagraniczne dochody podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27. Gdyby bowiem nie postanowienia wymienionych przepisów, dochody uzyskane za granicą mogłyby podlegać podwójnemu opodatkowaniu.

Zatem, nawet jeżeli dochody zagraniczne są zwolnione z opodatkowania, to jednak stosownie do regulacji zawartej w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wpływają lub mogą wpływać na opodatkowanie dochodów uzyskanych w Polsce.

Z tego też powodu należy uznać, że art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje zarówno dochody uzyskane w Polsce, jak i za granicą (i to bez względu na to, jaka metoda unikania podwójnego opodatkowania ma do nich zastosowanie). Odmienne rozumienie omawianego przepisu pozostawałoby w rażącej sprzeczności z zasadą racjonalności ustawodawcy, która jest podstawowym założeniem w procesie wykładni prawa. Potrzeba respektowania przesłanki o racjonalności ustawodawcy wyklucza możliwość przyjęcia, że jego wolą było doprowadzenie do naruszenia zasad równości i sprawiedliwości społecznej w systemie prawa normującego określoną dziedzinę życia społecznego, w tym zobowiązań podatkowych. Racjonalny ustawodawca nie różnicuje podatników chcących korzystać z ulgi prorodzinnej, uzależniając korzystanie z odliczenia od faktu, czy jego dziecko uzyskuje dochody w Polsce, czy za granicą oraz jaka metoda zapobiegająca podwójnemu opodatkowaniu ma zastosowanie do dochodów dziecka.

Potwierdzeniem stanowiska Organu jest wyrok NSA z dnia 2 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 269/15, w którym stwierdzono, że cyt. „odwołanie się w art. 6 ust. 4 pkt 3 u.p.d.o.f do zasad określonych w art. 27 bez wskazania konkretnych jednostek redakcyjnych tego przepisu oznaczało wskazanie dochodów, które należy uwzględniać przy ustaleniu limitu wprowadzonego w tym przepisie, a nie oceny jaka będzie ostatecznie wysokość podatku z tego tytułu i czy jedna z metod zapobiegania unikaniu podwójnego opodatkowania znajdzie ostatecznie zastosowanie w sprawie. Skoro w art. 27 ust. 8 i 9 u.p.d.o.f. wskazano dochody uzyskane poza granicami kraju, to powinny one zostać uwzględnione, podobnie jak dochody uzyskane w kraju, do określenia tego limitu. Przekroczenie tego limitu - co nie budzi wątpliwości w sprawie - wykluczało możliwość zastosowania preferencyjnego opodatkowania stosownie do zasad wyrażonych w art. 6 ust. 4 pkt 3 u.p.d.o.f.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego wprowadzenie w ustawie nowelizującej z dnia 6 listopada 2008 r. przepisów zapewniających gwarancje swobodnego przepływu osób w ramach należytego funkcjonowania rynku wewnętrznego (art. 39 i 43 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz art. 28 i 31 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym) powinno być rozumiane w ten sposób, że tak jak na utratę prawa do korzyści podatkowej nie może mieć wpływu decyzja dotycząca wyboru miejsca kształcenia wychowywanego przez podatnika dziecka, tak również miejsce uzyskania dochodów przez to dziecko w kraju lub poza jego granicami, nie powinno mieć znaczenia dla ustalenia warunków zastosowania omawianej ulgi. W każdym z tych przypadków, jeżeli były to dochody opodatkowane według zasad wskazanych w art. 27 u.p.d.o.f. powinny być one brane pod uwagę przy ustaleniu limitu przyjętego w art. 6 ust. 4 pkt 3 tej ustawy.”

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że skoro pełnoletnia, ucząca się córka Wnioskodawcy, w stosunku do której w latach 2014, 2015, i 2016 wykonywał On obowiązek alimentacyjny, uzyskała na terenie Wielkiej Brytanii, w każdym z wymienionych lat, dochód przekraczający kwotę 3 089 zł, to jednak stosuje się do tego dochodu zasady określone w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe skutkuje zatem brakiem uprawnienia do skorzystania przez Wnioskodawcę z ulgi prorodzinnej za lata 2014, 2015 i 2016 w stosunku do córki, która osiągnęła dochód za granicą powyżej obowiązującego limitu, określonego w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo wskazać należy, że Wnioskodawca nie będzie mógł również skorzystać z ulgi prorodzinnej na jedno dziecko, tj. syna, ponieważ łączne dochody Wnioskodawcy i żony w latach 2014, 2015, 2016 przekroczyły kwotę 112 000 zł, o której mowa w art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy. Zatem, wystąpiła negatywna przesłanka umożliwiająca skorzystanie z ulgi prorodzinnej na syna.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie może skorzystać z ulgi prorodzinnej za lata 2014, 2015, 2016 na żadne z dzieci, ze względu na niespełnienie przesłanek uprawniających do jej zastosowania.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo, należy stwierdzić, że stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z tym niniejsza interpretacja dotyczy tylko Wnioskodawcy, nie wywołuje natomiast skutków prawnych wobec żony Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.