Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.392.2017.1
z 11 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2017 r. (data wpływu 3 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku w związku z realizacją projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrotu podatku w związku z realizacją projektu pn. „…”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w … (zwany dalej SPZOZ) realizuje przedsięwzięcie inwestycyjne pn. „…”. Przedmiotem projektu jest przebudowa Ośrodka Zdrowia w …, jego docieplenie i przystosowanie pomieszczeń pod nowy sprzęt, tak by świadczyć usługi lekarskie o wysokim standardzie, w warunkach spełniających wymogi stawiane przez Ministra Zdrowia.

Przedmiotem projektu jest również zakup sprzętu medycznego w celu wprowadzenia nowych specjalistycznych usług oraz planowane jest wprowadzenie oprogramowania umożliwiającego wdrożenie, prowadzenie i wymianę elektronicznej dokumentacji medycznej, zgodnej ze standardem HL7 CDA oraz obowiązującymi przepisami. Celem głównym projektu jest poprawa jakości i dostępności świadczeń medycznych dla społeczności lokalnej poprzez przebudowę budynku Ośrodka Zdrowia w … wraz z zakupem sprzętu dla SPZOZ.

W celu realizacji wyżej opisanej inwestycji, SPZOZ złożył wniosek o dofinansowanie projektu ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020, Oś Priorytetowa 07 Sprawne usługi publiczne, Działanie 03 Infrastruktura zdrowotna i społeczna. Projekt planowany jest do realizacji w latach 2016-2018. Do czasu złożenia niniejszego formularza w ramach projektu zakupiono aparat USG, spirometr oraz poniesiono koszty usługi sporządzenia studium wykonalności i aktualizacji kosztorysu. Wydatki przyszłe obejmują: usługi budowlane, nadzór inwestorski, dostawę komputerów wraz z oprogramowaniem oraz wykonanie tablicy pamiątkowej.

Jako załącznik do wniosku SPZOZ może zostać zobligowany do przedstawienia interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w której zostanie wskazane, czy podmiot ma prawo do odliczenia zapłaconego podatku VAT zawartego na fakturach zakupu w ramach planowanej i realizowanej już od 2016 roku inwestycji.

SPZOZ jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Jego główna działalność jest zwolniona z VAT, świadczone przez SPZOZ usługi są usługami w zakresie ochrony zdrowia - kod PKWiU - 86.

Dodatkowo SPZOZ wynajmuje powierzchnię z przeznaczeniem na gabinet stomatologiczny oraz sporadycznie wystawia fakturę sprzedaży VAT opodatkowaną stawką 23 % za udostępnienie dokumentacji medycznej i sterylizację narzędzi. Faktury dokumentujące przychód z tych tytułów wystawiane są jako Sprzedawca: Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w …, ul. …, …, NIP ….

Faktury dokumentujące wydatki w ramach realizowanej inwestycji są i będą wystawiane na podatnika jako: Nabywca: Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w …, ul. …, …, NIP …; Odbiorca: Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w …, ul. …, …, NIP ….

Na podstawie art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku, gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8: nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%. SPZOZ zgłosił do urzędu skarbowego około roku 1999 pismo o rezygnacji odliczania podatku VAT naliczonego ze względu na mniej niż 2% proporcję sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży ogółem i w comiesięcznych deklaracjach VAT-7 nie deklaruje VAT naliczonego.

Towary i usługi związane z realizacją projektu będą wykorzystywane do czynności zwolnionych oraz do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w proporcji poniżej 2%, infrastruktura powstała w wyniku realizacji projektu będzie własnością SPZOZ w ….

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy, będącemu płatnikiem podatku VAT który uznał, że proporcja o której mowa w art. 90 ust 10 wynosi 0% , przysługiwało i będzie przysługiwać w przyszłości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o jego zwrot w oparciu o art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2016 r poz. 1579 z późn. zm.) w odniesieniu do realizowanego projektu pn. „…”?

Zdaniem Wnioskodawcy, SPZOZ stoi na stanowisku, że w opisanym w stanie faktycznym i przyszłym nie przysługuje mu odliczenie w związku z realizowanymi i planowanymi inwestycjami, ponieważ przedmiot projektu wykorzystywany będzie do wykonywania czynności nieopodatkowanych.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 1579 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. Wnioskodawca posiada Numer Identyfikacji Podatkowej. Na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony tylko w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jednakże w przedmiotowym przypadku SPZOZ nie ma możliwości skorzystać z tego prawa. Wnioskodawca ani obecnie ani w przyszłości nie będzie prowadzić działalności opodatkowanej VAT w proporcji umożliwiającej odliczenie podatku VAT.

Wnioskodawca nabyte w ramach projektu towary i usługi oraz środki trwałe będzie wykorzystywał do wykonywania czynności zwolnionych od podatku a także w marginalnej części do opodatkowanych stawką podstawową.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY: Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ww. ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonego w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika, określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy o VAT.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. W przedmiotowym przypadku, w związku z wykorzystaniem towarów do czynności zwolnionych od podatku, nie ma możliwości dokonania odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2017 r., poz. 1221) zwanej dalej „ustawą”, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 86 ust. 1 ustawy, stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie zaś do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (wyłączenie w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z opisu sprawy wynika, że Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w … (zwany dalej SPZOZ) realizuje przedsięwzięcie inwestycyjne pn. „…”. SPZOZ jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Jego główna działalność jest zwolniona z VAT, świadczone przez SPZOZ usługi są usługami w zakresie ochrony zdrowia - kod PKWiU - 86. Dodatkowo SPZOZ wynajmuje powierzchnię z przeznaczeniem na gabinet stomatologiczny oraz sporadycznie wystawia fakturę sprzedaży VAT opodatkowaną stawką 23 % za udostępnienie dokumentacji medycznej i sterylizację narzędzi. Faktury dokumentujące wydatki w ramach realizowanej inwestycji są i będą wystawiane na Wnioskodawcę. Na podstawie art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku, gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8: nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%. SPZOZ zgłosił do urzędu skarbowego około roku 1999 pismo o rezygnacji odliczania podatku VAT naliczonego ze względu na mniej niż 2% proporcję sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży ogółem i w comiesięcznych deklaracjach VAT-7 nie deklaruje VAT naliczonego.

Towary i usługi związane z realizacją projektu będą wykorzystywane do czynności zwolnionych oraz do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w proporcji poniżej 2%, infrastruktura powstała w wyniku realizacji projektu będzie własnością SPZOZ w ….

W omawianej sprawie, Wnioskodawca w ramach realizacji projektu wykorzystuje wytworzoną infrastrukturę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (wynajem powierzchni na gabinetu, udostępnienie dokumentacji medycznej, sterylizacja narzędzi ) oraz zwolnionych od podatku (usługi w zakresie ochrony zdrowia).

W sytuacji gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia podatku VAT i nieuprawniające do tego odliczenia, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakim nabyte towary i usługi nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 90 ust. 4 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalona proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Ponadto, w myśl art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
   
   

Przy czym w myśl art. 90 ust. 9a ustawy, przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Z uwagi na brzmienie cyt. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

W odniesieniu do stosowanej metody wyodrębnienia podatku wskazać należy, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy, gdyż metoda takiego wyodrębnienia nie została określona w ustawie, ani w przepisach wykonawczych do ustawy. Ważne jest jedynie by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi w stosunku do całości podatku naliczonego, który jest związany zarówno z czynnościami opodatkowanymi, jak i czynnościami zwolnionymi od podatku oraz niepodlegającymi opodatkowaniu. Jednakże należy podkreślić, iż wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, a nie organ podatkowy w trybie interpretacji indywidualnej.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Z przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca zgłosił do urzędu skarbowego około roku 1999 pismo o rezygnacji odliczania podatku VAT naliczonego ze względu na mniej niż 2% proporcję sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży ogółem i w comiesięcznych deklaracjach VAT-7 nie deklaruje VAT naliczonego. Towary i usługi związane z realizacją projektu będą wykorzystywane do czynności zwolnionych oraz do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w proporcji poniżej 2%.

Biorąc pod uwagę okoliczności sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z treści wniosku – wyliczona proporcja sprzedaży u Wnioskodawcy nie przekracza/nie będzie przekraczała 2%, a Wnioskodawca korzysta/będzie korzystał z uprawnienia wynikającego z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli uznaje/będzie uznawał, że proporcja ta wynosi 0%, to w konsekwencji Wnioskodawcy nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca uznał, że proporcja, o której mowa w art. 90 ust. 10 wynosi 0%, to Wnioskodawcy nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz ubiegania się o jego zwrot w związku z realizacją projektu pn. „…”.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.