Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.212.2017.1.AR
z 11 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2017 r. (data wpływu 19 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania (odliczenia) naliczonego podatku VAT w całości lub w części, zarówno w trakcie realizowania zadania, jak i po jego zakończeniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania (odliczenia) naliczonego podatku VAT w całości lub w części, zarówno w trakcie realizowania zadania, jak i po jego zakończeniu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gminny Ośrodek Kultury jest gminną instytucją kultury podmiotowo zwolnioną z podatku VAT. Główne przychody Instytucji to przychody z uczestnictwa w zajęciach, wynajem sali, opłaty za wynajem pomieszczeń, które nie przekraczają limitów określonych w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Gminny Ośrodek Kultury zamierza zrealizować projekt. W związku z tym ubiega się o przyznanie pomocy w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na operację w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”.

Cel ogólny LSR: Rozwój turystyczny obszaru w oparciu o walory przyrodnicze i kulturalne.

Cel szczegółowy: Zachowanie, utrwalenie i promocja dziedzictwa lokalnego w tym lokalnych produktów i usług.

Przedsięwzięcia LSR: Imprezy markowe bazujące na lokalnych produktach związanych ze specyfiką obszaru.

Projekt stanowi wielozadaniowe przedsięwzięcie, którego punktem kulminacyjnym będzie noc żywiołów – wody i ognia.

Projekt zakłada realizację następujących działań:

• Realizacja pleneru malarskiego we współpracy z Stowarzyszeniem Twórców i Animatorów Kultury
• Warsztaty dla dzieci i młodzieży
• Występy artystyczne
• Realizacja zabawy tanecznej dla dorosłych i żywiołowej dyskoteki
• Pokaz laserowy.
  
  

Celem projektu jest: integracja społeczeństwa, wypromowanie lokalnych produktów, zacieśnienie współpracy międzypokoleniowej, jak również współpraca pomiędzy przedstawicielami różnych organizacji; wzrost zainteresowania dzieci i młodzieży ofertą szkoleń i warsztatów realizowanych przez GOK.

Realizacja projektu jest zgodna ze Strategią Rozwoju Gminy na lata 2016-2022 i wykorzystuje zidentyfikowane w niej mocne strony Gminy w rodzaju np. cieszących się zainteresowaniem imprez organizowanych przez GOK, zestawiając je z możliwością pozyskania środków pomocowych na ich uatrakcyjnienie, jak również jest to odpowiedź na zidentyfikowaną słabą stronę Gminy w postaci niskiej aktywności młodzieży poprzez dostarczenie im możliwości do odkrywania swoich zasobów, by następnie móc je wykorzystać zarówno na płaszczyźnie zawodowej, jak i osobistej. Ponadto, wartością dodaną projektu jest stworzenie pomostu łączącego tradycję z nowoczesnością.

Na ponoszone wydatki GOK będzie otrzymywać faktury zakupu zawierające podatek naliczony od towarów i usług. GOK nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją planowanego projektu Gminny Ośrodek Kultury będzie miał możliwość odzyskania (odliczenia) naliczonego podatku VAT w całości lub w części, zarówno w trakcie realizowania opisanego zadania, jak i po jego zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy, realizując planowaną inwestycję GOK nie będzie miał prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących wydatki z nią związane. Odliczenie podatku naliczonego VAT w całości ani w części, nie będzie przysługiwało również po zakończeniu realizacji tego projektu.

W związku z tym, iż GOK nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT (jest zwolniona podmiotowo z podatku VAT), nie będzie mogła być uznana za podatnika. Jako, że GOK nie będzie prowadzić sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem inwestycji nie zaistnieje konieczny związek zakupów ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Zwolnienie podmiotowe z VAT przysługuje przedsiębiorcom z uwagi na limit obrotów zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Z uwagi na niski obrót GOK pozostaje jednostką podmiotowo zwolnioną z VAT.

Reasumując powyższe wyjaśnienia należy uznać, że Gminny Ośrodek Kultury realizując projekt nie działa w charakterze podatnika podatku VAT, co prowadzi do braku możliwości odzyskania podatku naliczonego dotyczącego realizowanego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2017 r., poz. 862), zwanej dalej u.o.p.d.k, działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Zgodnie z art. 2 u.o.p.d.k, formami organizacyjnymi działalności kulturalnej sa w szczególności; teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 u.o.p.d.k., jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Natomiast na podstawie art. 11 ust. 1 u.o.p.d.k., organizator wydaje akt o utworzeniu instytucji kultury, w którym określa jej przedmiot działania, nazwę i siedzibę, a także określa, czy dana instytucja kultury jest instytucją artystyczną w rozumieniu ust. 2 (…). Tak więc organizatorami samorządowych instytucji kultury, o których mowa w u.o.p.d.k, są odpowiednie organy samorządu gminnego, powiatowego lub wojewódzkiego, które powołując samorządową instytucję kultury, podejmują stosowne uchwały, stanowiące prawo miejscowe. Uchwały w zakresie organizacji instytucji kultury podejmowane są przez właściwe organy zgodnie z ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, a także w oparciu o odpowiednie przepisy ustaw samorządowych, gdzie znajdują się podstawy prawne do stanowienia prawa miejscowego.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 i 2 u.o.p.d.k., instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora.

Statut zawiera:

1. nazwę, teren działania i siedzibę instytucji kultury;
2. zakres działalności;
3. organy zarządzające i doradcze oraz sposób ich powoływania;
4. określenie źródeł finansowania;
5. zasady dokonywania zmian statutowych;
6. postanowienia dotyczące prowadzenia działalności innej niż kulturalna, jeżeli instytucja zamierza działalność taką prowadzić.
   
   

Zapis art. 13 u.o.p.d.k., określa więc podstawy prawne funkcjonowania instytucji kultury (w tym samorządowych instytucji kultury) wskazując, że ww. podmioty funkcjonują w oparciu o akt ich utworzenia oraz statut. Jednocześnie organizacja wewnętrzna instytucji kultury uregulowana być powinna zgodnie z zapisami ustawy w regulaminie organizacyjnym, który nadawany jest przez dyrektora instytucji.

W myśl art. 14 u.o.p.d.k:

1. Instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora.
2. Organizator nie odpowiada za zobowiązania instytucji kultury, z zastrzeżeniem art. 24 i 25.
3. Instytucja kultury z urzędu podlega wpisowi do rejestru.
4. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia i udostępniania rejestru instytucji kultury, w tym zakres danych zamieszczanych w rejestrze, tryb dokonywania wpisów, zmian i wykreśleń wpisów oraz wzór księgi rejestrowej, mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa danych zamieszczanych w rejestrze i bezpieczeństwa czynności prawnych dokonywanych przez te instytucje.
   
   

Ponadto z art. 27 u.o.p.d.k wynika, że:

1. Instytucja kultury gospodaruje samodzielnie przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków, kierując się zasadami efektywności ich wykorzystania.
2. Instytucja kultury może zbywać środki trwałe. Przy zbywaniu środków trwałych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące przedsiębiorstw państwowych.
3. Podstawą gospodarki finansowej instytucji kultury jest plan finansowy ustalony przez dyrektora, z zachowaniem wysokości dotacji organizatora.
4. Instytucja kultury sporządza plan finansowy zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1870, 1948, 1984 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 60 i 191).
   
   

Jak wynika z treści wniosku Zainteresowany jest gminną instytucją kultury podmiotowo zwolnioną od podatku VAT. Zainteresowany zamierza zrealizować projekt. W związku z tym ubiega się o przyznanie pomocy w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na operację w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”.

Celem projektu jest rozwój turystyczny obszaru w oparciu o walory przyrodnicze i kulturalne oraz zachowanie, utrwalenie i promocja dziedzictwa lokalnego w tym lokalnych produktów i usług.

Projekt stanowi wielozadaniowe przedsięwzięcie, którego punktem kulminacyjnym będzie noc żywiołów – wody i ognia.

Projekt zakłada realizację następujących działań:

• Realizacja pleneru malarskiego we współpracy z Stowarzyszeniem Twórców i Animatorów Kultury
• Warsztaty dla dzieci i młodzieży
• Występy artystyczne
• Realizacja zabawy tanecznej dla dorosłych i żywiołowej dyskoteki
• Pokaz laserowy.
  
  

Celem projektu jest: integracja społeczeństwa, wypromowanie lokalnych produktów, zacieśnienie współpracy międzypokoleniowej, jak również współpraca pomiędzy przedstawicielami różnych organizacji; wzrost zainteresowania dzieci i młodzieży ofertą szkoleń i warsztatów realizowanych przez Wnioskodawcę.

Realizacja projektu jest zgodna ze Strategią Rozwoju Gminy na lata 2016-2022 i wykorzystuje zidentyfikowane w niej mocne strony Gminy w rodzaju np. cieszących się zainteresowaniem imprez organizowanych przez Zainteresowanego, zestawiając je z możliwością pozyskania środków pomocowych na ich uatrakcyjnienie, jak również jest to odpowiedź na zidentyfikowaną słabą stronę Gminy w postaci niskiej aktywności młodzieży poprzez dostarczenie im możliwości do odkrywania swoich zasobów, by następnie móc je wykorzystać zarówno na płaszczyźnie zawodowej, jak i osobistej. Ponadto, wartością dodaną projektu jest stworzenie pomostu łączącego tradycję z nowoczesnością.

Na ponoszone wydatki Wnioskodawca będzie otrzymywać faktury zakupu zawierające podatek naliczony od towarów i usług. Zainteresowany nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jako, że GOK nie będzie prowadzić sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem inwestycji nie zaistnieje konieczny związek zakupów ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub w części, zarówno w trakcie realizowania opisanego zadania, jak i po jego zakończeniu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie taki związek nie występuje. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca, GOK nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i nie będzie prowadził sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem planowanej inwestycji. Zatem w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. poz. 1656, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odzyskania (odliczenia) kwoty podatku naliczonego w całości lub w części, w związku z realizacją projektu , zarówno w trakcie jego realizacji, jak i po jego zakończeniu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku, zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług) nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 1376), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.