Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.161.2017.2.IZ
z 21 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 czerwca 2017 r. (data wpływu 26 czerwca 2017 r.), uzupełnionym 8 i 16 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca ma obowiązek przygotowywania dokumentacji cen transferowych dla transakcji zawieranych pomiędzy spółkami należącymi do PGK (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca ma obowiązek przygotowywania dokumentacji cen transferowych dla transakcji zawieranych pomiędzy spółkami należącymi do PGK. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 8 sierpnia 2017 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.161.2017.1.IZ wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 8 sierpnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatkowa Grupa Kapitałowa X (dalej: „PGK”, „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. produkcji cementu, betonu towarowego oraz wydobycia kruszyw. PGK jest podatkową grupą kapitałową, o której mowa w art. 1a ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”), w której skład wchodzą następujące spółki:

• A S.A.,
• B Sp. z o.o.,
• C Sp. z o.o.,
• D Sp. z o.o.,
• E Sp. z o.o.,
• F Sp. z o.o.

Wskazane powyżej spółki zawarły w formie aktu notarialnego umowę podatkowej grupy kapitałowej - PGK została zarejestrowana na podstawie decyzji Naczelnika (…) Urzędu Skarbowego z 25 października 2016 r. sygn. (…). PGK reprezentuje A S.A. Umowa podatkowej grupy kapitałowej została zawarta na okres trzech lat podatkowych, począwszy od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2019 r.

W toku prowadzonej działalności gospodarczej podmioty tworzące PGK realizują transakcje z podmiotami powiązanymi. Transakcje te są zawierane zarówno pomiędzy spółkami z PGK, jak również między poszczególnymi spółkami z PGK a podmiotami powiązanymi spoza PGK. Przykładowo, poszczególne spółki tworzące PGK nabywają usługi o podobnym charakterze od tego samego podmiotu powiązanego nienależącego do PGK. Usługi te są świadczone na rzecz każdej lub większości spółek z PGK na podstawie odrębnej umowy cywilnoprawnej. Podobnie, poszczególne spółki z PGK mogą świadczyć usługi lub dokonywać sprzedaży towarów na rzecz tych samych odbiorców będących w stosunku do nich podmiotami powiązanymi.

Spółki tworzące PGK nie realizują transakcji z podmiotami mającymi miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytoriach lub w krajach stosujących szkodliwą konkurencję podatkową, nie dokonują (bezpośrednio ani pośrednio) zapłaty należności na rzecz takich podmiotów oraz nie zawierają z takimi podmiotami umów spółek, umów wspólnych przedsięwzięć lub innych umów o podobnym charakterze.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi sposób, w jaki PGK powinna wywiązywać się z obowiązków związanych z przygotowaniem dokumentacji cen transferowych - w tym sposób, w jaki PGK powinna ustalać, które transakcje podlegają obowiązkowi dokumentacyjnemu.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma obowiązek przygotowywania dokumentacji cen transferowych dla transakcji zawieranych pomiędzy spółkami należącymi do PGK? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku przygotowywania dokumentacji cen transferowych dla transakcji zawieranych pomiędzy spółkami należącymi do PGK.

1. Podstawy prawne.

W myśl art. 11 ust. 1 Ustawy o CIT, jeżeli:

1. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

-i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Zgodnie z art. 11 ust. 4 Ustawy o CIT, przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
   
2. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.

W myśl z kolei art. 11 ust. 8 pkt 1 Ustawy o CIT, przepisy ust. 4 nie mają zastosowania w przypadku świadczeń między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową.

Zgodnie natomiast z regulacjami zawartymi w art. 9a ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT, podatnicy których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 milionów euro:

• dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, których wartość przekracza określony na podstawie Ustawy o CIT próg, lub
• ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, których wartość przekracza określony na podstawie Ustawy o CIT próg

są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń.

2. Podatkowa grupa kapitałowa jako podatnik.

Zgodnie z art. 1a ust. 1 Ustawy o CIT, podatnikami mogą być również grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej „podatkowymi grupami kapitałowymi”.

Zgodnie z art. 7a ust. 1 Ustawy o CIT, w podatkowych grupach kapitałowych przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym (...) jest osiągnięty w roku podatkowym dochód stanowiący nadwyżkę sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę nad sumą ich strat. Jeżeli za rok podatkowy suma strat przekracza sumę dochodów spółek, różnica stanowi stratę podatkowej grupy kapitałowej (...).

Z powyższego wynika, że na gruncie Ustawy o CIT, spółki wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej tracą swoją podmiotowość jako podatnicy podatku CIT. Podatnikiem jest w tym przypadku podatkowa grupa kapitałowa. Prowadzi to również do wniosku, że jeżeli w tekście Ustawy o CIT pojawia się określenie „podatnik”, odnosi się ono do podatkowej grupy kapitałowej - a nie do poszczególnych spółek tworzących taką grupę.

3. Brak obowiązku dokumentowania transakcji zawieranych wewnątrz PGK.

W ocenie Wnioskodawcy, poszczególne spółki tworzące podatkową grupę kapitałową nie są podatnikami na gruncie Ustawy o CIT. Do sporządzenia dokumentacji cen transferowych zobowiązana jest zatem wyłącznie PGK jako podmiot posiadający status podatnika. Jednocześnie, art. 9a ustawy o CIT odwołuje się do transakcji lub innych zdarzeń mających wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika - w tym przypadku podatkowej grupy kapitałowej, a nie tworzących ją podmiotów. Skoro jednak opodatkowaniu podlega łączny dochód osiągnięty przez wszystkie spółki tworzące podatkową grupę kapitałową, to transakcje zawierane między tymi podmiotami nie wpływają na wysokość dochodu (straty) podatnika (PGK).

Ponadto, skoro w przypadku świadczeń między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową nie stosuje się art. 11 ust. 4 Ustawy o CIT, zastosowania nie może również znaleźć art. 9a ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT - podmioty tworzące podatkową grupę kapitałową dokonujące między sobą świadczeń nie są bowiem podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, a tylko takie podmioty są objęte zakresem zastosowania art. 9a ust. 1 pkt 1 przewidującym obowiązek przygotowywania dokumentacji podatkowych.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, PGK nie ma obowiązku przygotowywania dokumentacji cen transferowych dla transakcji zawieranych pomiędzy spółkami należącymi do PGK. Zaprezentowane powyżej stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 marca 2017 r. sygn. 1462-IPPB5.4510.1079.2016.2.JC, zgodnie z którą Wątpliwości Wnioskodawcy (...) budzi obowiązek sporządzania dokumentacji cen transferowych, w rozumieniu art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z dokonywaniem transakcji sprzedaży pomiędzy spółkami wchodzącymi w skład PGK. Mając na uwadze powołane powyżej regulacje oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że zarówno spółka O. jak i F. nie będą zobowiązane do sporządzania dokumentacji cen transferowych w rozumieniu art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z dokonywaniem transakcji sprzedaży pomiędzy spółkami wchodzącymi w skład PGK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienić w tym miejscu należy, że powołany przez Wnioskodawcę art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od 1 stycznia 2017 r. otrzymał nowe brzmienie.

I tak, zgodnie z ww przepisem, podatnicy, których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro:

1. dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
2. ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty)

-są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej „dokumentacją podatkową”.

Jednakże, zmiana brzmienia ww. przepisu nie ma wpływu na rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Nadmienić należy, że w zakresie przedstawionych we wniosku pytań oznaczonych nr 2 i 3 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.