2017.08.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.146.2017.2.PC
z 18 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.) uzupełnionym w dniu 11 lipca 2017 r. (data wpływu 13 lipca 2017 r.) na wezwanie tut. Organu o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku podatku od towarów i usług w zakresie:

zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanych usług oraz nie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do świadczonych usług (przypadek 1 odnoszący się do usług wykonywanych na budynkach Gminy i przypadek 2) – jest prawidłowe,

zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanych usług (przypadek 1 odnoszący się do usług wykonywanych na budynkach będących własnością mieszkańców Gminy) – jest prawidłowe,

nie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do świadczonych usług (przypadek 1 odnoszący się do usług wykonywanych na budynkach będących własnością mieszkańców Gminy) – jest nieprawidłowe,

zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do usług nabytych od podmiotów które wcześniej świadczyły/ nie świadczyły na rzecz Spółki usługi montażu instalacji wykorzystywanych do nieodpłatnego (w ramach gwarancji) świadczenia usług (przypadek 3) – jest prawidłowe,

zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do usług nabytych od podmiotów które wcześniej świadczyły/ nie świadczyły na rzecz Spółki usługi montażu instalacji wykorzystywanych do odpłatnego świadczenia usług serwisowych przez Spółkę (przypadek 4) – jest prawidłowe,

nie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do odpłatnych usług serwisowych świadczonych przez Spółkę (przypadek 4) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do świadczonych i nabywanych usług. Wniosek został uzupełniony w dniu 11 lipca 2017 r. (data wpływu 13 lipca 2017 r.), na wezwanie tut. Organu z dnia 24 czerwca 2017 r., skutecznie doręczone w dniu 4 lipca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka świadczy usługi montażu instalacji sanitarnych, elektrycznych między innymi: instalacji solarnych, instalacji fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła, usługi termomodernizacji (dalej łącznie „instalacje”) w budynkach mieszkalnych oraz użytku publicznego. W ramach działalności Spółki występują poniższe sytuacje:

Spółka zawiera umowy z gminami, zgodnie z którymi dokonuje montażu instalacji we wskazanych przez gminy budynkach użyteczności publicznej lub w budynkach mieszkalnych należących do mieszkańców gmin. W przedmiotowych umowach jako zamawiający występuje gmina, a Spółka jako wykonawca. Spółka nie zawiera w tym przypadku żadnych umów o roboty budowlane, dostawy lub usługi dotyczące instalacji z mieszkańcami gmin.
Usługi świadczone przez Spółkę są wymienione w załączniku nr 14 poz. 2-48 do ustawy o VAT. Z treści umów zawartych z gminami nie wynika, aby zamawiający (gmina) była generalnym wykonawcą zamawianych usług. Umowy z gminami są zawierane w trybie zamówień publicznych. Ponadto gminy zawierające umowy są beneficjentami środków pozyskanych w ramach funduszy Regionalnego Programu Operacyjnego. Spółka, świadcząc usługi na rzecz gmin, nie stosuje w omawianym przypadku systemu odwrotnego obciążenia, a faktury wystawione przez Spółkę na rzecz gmin (zmawiającego) zawierają podatek VAT.
Część usług wykonywanych na rzecz gmin Spółka zleca podwykonawcom. Ponieważ w tym wypadku Spółka jest nabywcą usług, które następnie wykorzystuje do własnego świadczenia usług i tym samym występuje jako wykonawca zlecający montaż instalacji, stosowane jest do nabywanych usług odwrotne obciążenie. Przy czym usługi wykonywane przez podwykonawców są wymienione w załączniku nr 14 poz. 2-48 do ustawy o VAT.
Umowy o roboty budowlane, dostawy lub usługi, w zakresie których Spółka dokonuje montażu instalacji zawierane są bezpośrednio z innymi przedsiębiorcami lub klientami indywidualnymi - osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Podobnie jak w pierwszym przypadku, Spółka, świadcząc usługi wymienione w załączniku nr 14 poz. 2-48 do ustawy o VAT jako wykonawca instalacji, nie stosuje odwrotnego obciążenia. Natomiast w przypadku nabycia tych usług od podwykonawców stosowane jest odwrotne obciążenie.
Spółka udziela zamawiającemu na wykonane instalacje wraz z wykorzystanymi materiałami kilkuletniej gwarancji i rękojmi, w ramach której świadczy usługi przeglądów gwarancyjnych wykonanych instalacji, naprawy gwarancyjne i niejednokrotnie nieodpłatne naprawy pozagwarancyjne (dalej łącznie „usługi serwisowe”). Zatem w tym przypadku Spółka nie obciąża (nie świadczy) odpłatnej usługi na rzecz zamawiającego instalacje.
Usługi serwisowe są świadczone przez:
1. podwykonawców, którzy wcześniej świadczyli na rzecz Spółki usługi montażu instalacji,
2. inne podmioty, które nie brały udziału w świadczeniu usług montażu instalacji na rzecz Spółki, a którym Spółka zleca wykonanie usług serwisowych na podstawie odrębnych umów.
  W sytuacji, gdy podwykonawca udzielił Spółce gwarancji na swoją usługę i naprawy wykonuje w ramach gwarancji, usługa ta nie jest rozliczana w VAT - jest usługą gwarancyjną wykonaną przez podwykonawcę w ramach wcześniejszego świadczenia. Jeżeli naprawa nie jest objęta gwarancją, podwykonawca obciąża Spółkę należnością za usługę. Podobnie koszty usługi serwisowej Spółka ponosi w przypadku, gdy usługi serwisowe wykonują podmioty, które nie brały udziału w montażu instalacji.
W sytuacji podmiotów świadczących odpłatne usługi serwisowe na rzecz Spółka, zarówno w przypadku a) i b), stosowane jest odwrotne obciążenie (usługi są wymienione w załączniku nr 14 poz. 2-48 do ustawy o VAT).
Jednak jeden z podmiotów, któremu Spółka zleciła wykonanie usług serwisowych zakwestionował możliwość stosowania do nich odwrotnego obciążenia. Za usługi świadczone w miesiącu styczniu i lutym 2017 r. wystawił on dla Spółki fakturę z adnotacją „odwrotne obciążenie”. W kolejnym miesiącu stwierdził jednak, iż wykonując usługi serwisowe nie działa jako podwykonawca i zakwestionował stosowanie odwrotnego obciążenia.
W części przypadków podwykonawca nie ma możliwości usunięcia usterek, pomimo że zobowiązuje go do tego gwarancja. W takich przypadkach Spółka zleca naprawy innym podmiotom, a podwykonawca, który nie dokonał naprawy jest obciążany kosztami usługi na zasadzie odszkodowania. Dla usług nabywanych w tym przypadku również stosowane jest odwrotne obciążenie.
Usługi serwisowe, mogą być również świadczone przez Spółkę odpłatnie, jeżeli np. uszkodzenie nastąpi z winy użytkownika lub powstało na skutek działania siły wyższej tj. wyładowanie atmosferyczne, przepięcie na sieci, powódź, pożar itp. Usługi te nie są objęte gwarancją. W tym przypadku Spółka stosuje odwrotne obciążenie rozliczając VAT przy nabyciu usług serwisowych zarówno od podwykonawców wskazanych w pkt lit a) jak i b). Natomiast świadcząc odpłatne usługi serwisowe na rzecz zamawiających, np. gmin lub bezpośrednio ich mieszkańców, Spółka opodatkowuje je podatkiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest podatnikiem o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm., dalej uptu), u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Ponadto w zakresie stanu faktycznego przedstawionego jako:

przypadek 1: Wnioskodawca wskazał, że Gmina na rzecz, której wykonywana jest usługa jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 uptu, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Podwykonawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 uptu, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 uptu.
Usługi realizowane są na dwóch rodzajach budynków. Jedne stanowią własność gminy inne mieszkańców tej gminy. Zarówno w przypadku budynków stanowiących własność gminy jak i budynków stanowiących własność mieszkańców gmina występuje jako inwestor. W przypadku własnych budynków gmina bezpośrednio konsumuje usługi. W przypadku budynków stanowiących własność mieszkańców zamontowane instalacje stają się własnością mieszkańców, ale dopiero po kilku latach od wykonania usługi na rzecz gminy przez S. sp. z o.o. (dalej spółka). Gmina w ramach zamówień publicznych ogłasza przetarg na wykonie instalacji solarnych instalacji fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła, w budynkach mieszkalnych należących do mieszkańców gminy oraz budynkach użytku publicznego należących do Gminy. Przetarg dotyczy wykorzystania odnawialnych źródeł energii w budynkach użyteczności publicznej i mieszkalnych zlokalizowanych na terenie Gminy, a jego celem jest poprawa stanu środowiska naturalnego na terenie Gminy poprzez redukcję emisji gazów cieplarnianych do atmosfery i zwiększenie udziału energii pochodzącej z odnawialnych źródeł energii. Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 448) Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, w wg art. 7 ust. 1 pkt 1 tej ustawy sprawy ochrony środowiska i przyrody należą do zadań własnych Gminy.
W myśl art. 403 ust. 2 w związku z art. 400a ust. 1 pkt 21 i pkt 22 Ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo Ochrony Środowiska finansowanie ochrony środowiska w zakresie przedsięwzięć związanych z ochroną powietrza i wspomagania wykorzystania lokalnych źródeł energii i odnawialnej oraz wprowadzania bardziej przyjaznych dla środowiska nośników energii jest zadaniem własnym Gminy. Gmina, realizując to zadanie, współpracuje z mieszkańcami (osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej) zainteresowanymi uczestnictwem w programie prowadzonym przez gminę. Z mieszkańcami tymi gmina podpisuje umowy cywilnoprawne dotyczące uczestnictwa tych osób w programie prowadzonym przez gminę. Na podstawie tych umów mieszkańcy częściowo partycypują w kosztach inwestycji. Gmina na dofinansowanie zakupionych od Spółki usług pozyskuje środki z projektów unijnych.
Urządzenia (zestawy solanie, piece, etc.) zamontowane przez Spółkę w budynkach mieszkalnych pozostają własnością Gminy przez kilkuletni okres tzw. trwałości projektu. Na ten okres Gmina nieodpłatnie użycza właścicielowi budynku mieszkalnego zamontowane urządzenia do korzystania zgodnie z przeznaczeniem. Po upływie tego okresu całość instalacji zostaje przekazana właścicielowi budynku mieszkalnego w zamian za wpłacony wcześniej na podstawie umowy wkład. W umowach zawieranych przez Spółkę z Gminą, jako zamawiający usługę, występuje wyłącznie Gmina. Gmina nie nabywa świadczenia w celu realizacji świadczenia na rzecz innego podmiotu. Natomiast po kilku latach od wykonania usługi przez Spółkę instalacje wykonane przez Spółkę w domach mieszkańców Gminy stają się ich własnością. W odpowiedzi na wezwanie Organu o wskazanie (jeśli Gmina nabywa świadczenie od Wnioskodawcy w celu realizacji świadczenia na rzecz innego (kolejnego) podmiotu) jakie konkretnie świadczenie Gmina będzie realizowała na rzecz tych podmiotów w tym również na czym ono będzie polegało, jaki będzie pełny symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) tego świadczenia Gmina wskazał, że przekazuje gotowe instalacje na własność mieszkańcom domów, w których Spółka instalacje zamontowała. Przekazanie odbywa się po kilku latach od wykonania usługi przez Spółkę. Kody PKWiU: 43.22.12.0 - Roboty związane z instalowaniem sprzętu grzewczego (elektrycznego, gazowego, olejowego, nieelektrycznych kolektorów energii słonecznej), 43.21.10.2 - Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych, 43.22.11.0 Roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych i odwadniających.
Przypadek 2: Wnioskodawca wskazał, że Przedsiębiorca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 uptu, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.
Przedsiębiorca będący podatnikiem, o którym mowa w art. 15 uptu, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny nabywa od Spółki usługi na własne potrzeby i nie są one wykorzystywane do realizacji usług wymienionych w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu na rzecz innego podmiotu.
Klient indywidualny nie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 uptu, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.
Podwykonawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 uptu, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 uptu. Podwykonawca świadczy na rzecz spółki usługi wymienione w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu.
Przypadek 3: Wnioskodawca wskazał, że stan faktyczny odnosi się tylko do usług serwisowych nabywanych przez Spółkę i obejmuje następujące przypadki:
1. Usługi serwisowe nabywane przez Spółkę są świadczone przez podwykonawców, którzy wcześniej świadczyli na rzecz Spółki usługi montażu instalacji solarnych, fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła. Usługi serwisowe wymienione są w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu.
2. Usługi serwisowe nabywane przez Spółkę są świadczone przez podwykonawców, którzy wcześniej nie świadczyli na rzecz Spółki usługi montażu instalacji solarnych, fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła. Usługi serwisowe wymienione są w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu.
Nabyte usługi serwisowe Spółka wykorzystuje następnie do nieodpłatnego świadczenia usług gwarancyjnych. Odbiorcą usług gwarancyjnych jest podmiot, który wcześniej zakupił usługę montażu instalacji solarnych, fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła.
Usługi gwarancyjne są nabywane przez klientów Spółki na własną rzecz i nie są dalej odsprzedawane. Usługi wymienione są w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu świadczone są na rzecz podatników, o którym mowa w art. 15 uptu, zarejestrowanych jako podatnik VAT czynny oraz na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, o którym mowa w art. 15 uptu, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Podwykonawcy wykonujący usługi serwisowe są podatnikami, o których mowa w art. 15 uptu, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 uptu,

Usługi serwisowe klasyfikowane są w PKWiU
43.22.12.0 - Roboty związane z instalowaniem sprzętu grzewczego (elektrycznego, gazowego, olejowego, nieelektrycznych kolektorów energii słonecznej)
43.21.10.2 - Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych
43.22.11.0 - Roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych i odwadniających.
Przypadek 4: Wnioskodawca wskazał, że stan faktyczny odnoszący się do usług serwisowych wymienionych w poz. 2-48 zał. nr 14 do ustawy nabywanych odpłatnie przez Spółkę. Obejmuje on następujące przypadki nabycia usług:
1. Usługi serwisowe świadczone są na rzecz Spółki przez podwykonawców, którzy wcześniej świadczyli na rzecz Spółki usługi montażu instalacji solarnych fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła.
2. Usługi serwisowe wymienione są w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu. Podwykonawcy wykonujący usługi serwisowe są podatnikami, o których mowa w art. 15 uptu, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 uptu.
  Usługi serwisowe świadczone są na rzecz Spółki przez podwykonawców, którzy wcześniej nie świadczyli na rzecz Spółki usługi montażu instalacji solarnych, fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła.
  Usługi serwisowe wymienione są w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu. Podwykonawcy wykonujący usługi serwisowe są podatnikami, o których mowa w art. 15 uptu, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 uptu.
  Nabyte usługi serwisowe wykorzystywane są przez Spółkę do świadczenia odpłatnych usług serwisowych na rzecz własnych kontrahentów. Nabywcą usług serwisowych jest podmiot, który wcześniej zakupił usługę instalacji solarnych, fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła.
  Usługi serwisowe są nabywane przez klientów Spółki na własną rzecz i nie są dalej odsprzedawane. Usługi świadczone są przez spółkę na rzecz podatników, o których mowa w art. 15 uptu, zarejestrowanych jako podatnik VAT czynny oraz na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, o którym mowa w art. 15 uptu, zarejestrowanymi jako podatnik VAT czynny.
  Usługi serwisowe klasyfikowane są w PKWiU
  43.22.12.0 - roboty związane z instalowaniem sprzętu grzewczego (elektrycznego, gazowego, olejowego, nieelektrycznych kolektorów energii słonecznej)
  43.21.10.2 - Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych
  43.22.11.0 - Roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych i odwadniających.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

W zakresie przypadków 1 i 2:
1. czy w przypadkach wskazanych w stanie faktycznym Spółka prawidłowo nie zastosowała mechanizmu odwrotnego obciążenia opisanego art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT w zakresie świadczenia usług przez Spółkę, a zastosowała go do usług nabywanych od podwykonawców?
W zakresie przypadku 3:
1. czy w przypadku nabytych od podatników, o których mowa w art. 15, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, usług serwisowych wymienionych w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu, którzy wcześniej świadczyli na rzecz Spółki usługi montażu instalacji solarnych, fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła, Spółka powinna opodatkowywać ich nabycie w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia w przypadku, gdy usługi podwykonawców wykorzystywane są do nieodpłatnego (w ramach gwarancji) wykonywania usług serwisowych przez spółkę?
2. czy w przypadku nabytych od podatników, o których mowa w art. 15, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, usług serwisowych wymienionych w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu, którzy wcześniej nie świadczyli na rzecz Spółki usługi montażu instalacji solarnych fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła, Spółka powinna opodatkowywać je w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia w przypadku, gdy usługi podwykonawców wykorzystywane są do nieodpłatnego (w ramach gwarancji) wykonywania usług serwisowych przez spółkę?
W zakresie przypadku 4:
1. czy w przypadku usług nabytych od podatników, o których mowa w art. 15, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, usług serwisowych wymienionych w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu, którzy wcześniej nie świadczyli na rzecz Spółki usługi montażu instalacji solarnych, fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła, Spółka powinna opodatkowywać ich nabycie w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia w przypadku, gdy usługi podwykonawców wykorzystywane są do odpłatnego wykonywania usług serwisowych przez Spółkę?
2. czy w przypadku usług nabytych od podatników, o których mowa w art. 15, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, usług serwisowych wymienionych w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu, którzy wcześniej świadczyli na rzecz Spółki usługi montażu instalacji solarnych, fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła, Spółka powinna opodatkowywać ich nabycie w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia w przypadku, gdy usługi podwykonawców wykorzystywane są do odpłatnego (w ramach gwarancji) wykonywania usług serwisowych przez Spółkę?
3. czy Spółka świadcząc odpłatną usługę serwisową wymienioną w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 uptu, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, który nabywa ją dla własnych potrzeb powinna stosować mechanizm odwrotnego obciążenia?
4. czy Spółka świadcząc odpłatną usługę serwisową wymienioną w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem, o którym mowa w art. 15 uptu, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, który nabywa ją dla własnych potrzeb powinna stosować mechanizm odwrotnego obciążenia?

Zdaniem Wnioskodawcy ostatecznie sformułowanym w odpowiedzi na wezwanie:

Przypadek 1:

W przypadku usługi montażu instalacji wskazanych w stanie faktycznym, świadczonych na podstawie umów zawartych przez Spółkę z gminami, nie wystąpi odwrotne obciążenie. Zgodnie z art. 17 ust. 1h ustawy o VAT w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT odwrotne obciążenie stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca. W niniejszym przypadku gminy nabywają usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT od Spółki. Jednak Spółka działa jako wykonawca, natomiast gminy - kupując usługi od Spółki - występują w roli inwestora. W treści umów nabywcy usług są określani jako „zamawiający” usługi instalacji. Zgodnie z treścią umów gminy dokonują również płatności za zamówione usługi. Ponieważ gminy są nabywcami usług, to mogą one wskazać miejsca świadczenia tych usług według własnego uznania. W części przypadków gminy wskazują, że montaż instalacji odbywa się w domach mieszkańców gminy. Jednak w umowach zawartych między Spółką a gminami nie ma wskazania, że to gmina jest generalnym wykonawcą usługi montażu instalacji. Również w stosunku do gminy Spółka zobowiązuje się do świadczenia usług gwarancyjnych. Nawet, jeżeli gmina przekazuje zamontowane przez Spółkę instalacje mieszkańcom, to odbywa się to poza wiedzą Spółki. Ponadto przekazanie takie może dotyczyć gotowego towaru, jakim jest instalacja np. solarna. Przypadek taki jest podobny do sytuacji dewelopera, który sprzedaje gotowy produkt w postaci mieszkania i występuje w ramach poszczególnych procesów budowlanych w roli inwestora. W interpretacji z dnia 15 lutego 2017 r. znak 1462-IPPP3.4512.49.2017.1.KT Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że usługi wykonywane na rzecz deweloperów nie podlegają rozliczeniu w ramach odwrotnego obciążenia. Reasumując, w sytuacji świadczenia usług montażu wykonywanych na rzecz gmin, nie wystąpi odwrotne obciążenie. Z zawartych przez Spółkę umów z gminami wprost wynika, iż Spółka jest wykonawcą usługi, natomiast w umowach jako wykonawcy nie występują gminy.

Ponieważ Spółka świadczy usługi na rzecz gmin jako wykonawca, to nabywając usługi wymienione w załączniku nr 14 poz. 2-48 od podwykonawców w celu świadczenia usług na rzecz gmin wystąpi odwrotne obciążenie.

Kontrahenci świadczący w tym przypadku usługi dla Spółki występują jako podwykonawcy i Spółka jest obowiązana do rozliczenia podatku VAT z tytułu nabycia przedmiotowych usług od podwykonawców.

Przypadek 2:

Podobnie jak w pierwszym przypadku Spółka, świadcząc usługi montażu instalacji na rzecz innych podatników lub osób fizycznych, występuje jako wykonawca. Tym samym, przy świadczeniu usługi montażu instalacji nie znajduje zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia. Dodatkowo w przypadku nabywców, którzy nie są zarejestrowani jako podatnik VAT czynny, nie wystąpi konieczna przesłanka odwrotnego obciążenia wskazana w art. 17 ust. 1 pkt 8 pkt 2 ustawy o VAT. Natomiast odwrotne obciążenie wystąpi w stosunku do usług świadczonych przez podmioty, które na zlecenie Spółki wykonują usługi związane z montażem instalacji. Spółka jest tym samym obowiązana do rozliczenia podatku należnego z tytułu nabycia przedmiotowych usług od podwykonawców w systemie odwrotnego obciążenia.

Przypadek 3:

Spółka powinna zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia przy nabyciu usług z pytania 2 a) i 2 b).

Usługi wymienione w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu zakupione od podwykonawców użyte są przez Spółkę do nieodpłatnego (w ramach gwarancji) świadczenia usług wymienionych w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu. Podwykonawcy są podatnikami o których mowa w art. 15, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9. Spółka nie jest ostatecznym odbiorcą usługi, zużywa je do świadczenia własnych usług. Świadczenie usług w ramach gwarancji nie podlega opodatkowaniu VAT, ponieważ jest to dodatkowe świadczenie, które sprzedawca musi ponieść w związku z zobowiązaniem się do odpowiedniej jakości świadczenia podstawowego. Nie znaczy to jednak, że nie dochodzi do żadnego świadczenia usługi. Tak jak wyjaśnił Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 27 lutego 2017 sygnatura 3063-ILPP3.4512.12.2017.1.JKu: „(...) przysługujące nabywcy uprawnienia z tytułu gwarancji jakości bądź rękojmi są nierozerwalnie związane z transakcją sprzedaży i jako forma zabezpieczenia interesów nabywcy stanowią element stosunku prawnego jaki łączy sprzedawcę i kupującego (...)” Zatem usługi gwarancyjne są elementem świadczenia usługi montażu instalacji. Ponieważ w ramach tego świadczenia Spółka występuje jako wykonawca, w konsekwencji podmioty, którym Spółka zleca wykonanie usługi serwisowych w ramach gwarancji, są podwykonawcami. Usługi te zatem również powinny zostać objęte systemem odwrotnego obciążenia wskazanym w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT, czyli Spółka obowiązana jest do rozliczenia VAT z tytułu nabywanych usług.

W opinii Spółki nie ma znaczenia, czy podwykonawcy wcześniej świadczyli, czy też nie świadczyli na rzecz Spółki usługi montażu instalacji solarnych, fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła. Usługi swoje świadczą bowiem odpłatnie, a Spóła używa ich do świadczenia usług gwarancyjnych. Tym samym powinna nabywając usługi stosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

Przypadek 4:

Spółka powinna zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia przy nabyciu usług z pytania 3 a) i 3 b).

W tym przypadku usługi wymienione w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu zakupione od podwykonawców użyte są przez Spółkę do odpłatnego świadczenia usług wymienionych w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu. Podwykonawcy są podatnikami, o których mowa w art. 15 uptu, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 uptu. Spółka nie jest ostatecznym odbiorcą usługi, zużywa je do świadczenia własnych odpłatnych usług serwisowych. Tym samym w stosunku do usług serwisowych nabywanych przez Spółkę spełniony jest warunek określony w art. 17 ust. 1h uptu - usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca. Spółka powinna zatem przy nabyciu tych usług stosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

W opinii spółki nie ma znaczenia, czy podwykonawcy wcześniej świadczyli, czy też nie świadczyli na rzecz Spółki usługi montażu instalacji solarnych, fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła. Usługi swoje świadczą bowiem odpłatnie, a Spółka używa ich do świadczenia usług serwisowych. Tym samym powinna nabywając usługi stosować mechanizm odwrotnego obciążenia

W przypadku pytania 3 c) i 3 d) Spółka nie stosuje mechanizmu odwrotnego obciążenia dla świadczonych przez siebie odpłatnych usług serwisowych. W sytuacji, gdy Spółka wykonuje odpłatne usługi serwisowe (nieobjęte gwarancją) na rzecz zamawiających instalacje, którzy nabywają usługi na własne potrzeby, nie stosuje przy świadczeniu usług serwisowych odwrotnego obciążenia. W tym przypadku Spółka występuje jako wykonawca. Nabywca nabywa bowiem usługi na własne potrzeby. Nie zostaje tym samym spełniona przesłanka określona w art. 17 ust. 1h ustawy o VAT, tj. Spółka nie wykonuje usługi serwisowej jako podwykonawca i przy świadczeniu tych usług nie stosuje mechanizmu odwrotnego obciążenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

prawidłowe:
- w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanych usług oraz nie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do świadczonych usług (przypadek 1 odnoszący się do usług wykonywanych na budynkach Gminy i przypadek 2),
- zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanych usług (przypadek 1 odnoszący się do usług wykonywanych na budynkach będących własnością mieszkańców Gminy),
- zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do usług nabytych od podmiotów które wcześniej świadczyły/ nie świadczyły na rzecz Spółki usługi montażu instalacji wykorzystywanych do nieodpłatnego (w ramach gwarancji) świadczenia usług (przypadek 3),
- zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do usług nabytych od podmiotów które wcześniej świadczyły/ nie świadczyły na rzecz Spółki usługi montażu instalacji wykorzystywanych do odpłatnego świadczenia usług serwisowych przez Spółkę (przypadek 4) – jest prawidłowe,
- nie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do odpłatnych usług serwisowych świadczonych przez Spółkę (przypadek 4)
nieprawidłowe w zakresie nie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do świadczonych usług (przypadek 1 odnoszący się do usług wykonywanych na budynkach będących własnością mieszkańców Gminy).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług(Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Należy zauważyć, że pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko w przepisie art. 8 ust. 1 ustawy. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Powyższa definicja jest niewątpliwie szersza niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu. Definicja ta obejmuje bowiem nie tylko transakcje polegające na wykonaniu czynności przez usługodawcę, ale również szereg transakcji niewymagających aktywnego działania usługodawcy.

Wskazać należy, że świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. Aby usługa podlegała obowiązkowi podatkowemu z tytułu VAT koniecznym warunkiem jest by świadczona była odpłatnie, przy czym pomiędzy czynnością podlegającą opodatkowaniu (usługą), a wynagrodzeniem otrzymanym z tytułu jej wyświadczenia musi istnieć bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek. W wyroku z dnia 29 października 2009 r. C-246/08 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej przypomniał, że jeżeli działalność usługodawcy polega wyłącznie na świadczeniu usług bez bezpośredniego świadczenia wzajemnego, brak jest podstawy opodatkowania i usługi te nie podlegają tym samym podatkowi VAT (teza 43).

Zatem czynność uznaje się za odpłatną gdy są spełnione następujące warunki:

istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy usługi,

odpłatność za otrzymane świadczenie (usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Stosownie do art. 577 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459) – zwanej dalej Kodeksem cywilnym – udzielenie gwarancji następuje przez złożenie oświadczenia gwarancyjnego, które określa obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego w przypadku, gdy rzecz sprzedana nie ma właściwości określonych w tym oświadczeniu. Oświadczenie gwarancyjne może zostać złożone w reklamie.

Obowiązki gwaranta mogą w szczególności polegać na zwrocie zapłaconej ceny, wymianie rzeczy bądź jej naprawie oraz zapewnieniu innych usług (art. 577 § 2 Kodeksu cywilnego).

Jeżeli została udzielona gwarancja co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że gwarant jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, o ile wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w oświadczeniu gwarancyjnym (art. 577 § 3 Kodeksu cywilnego).

Obowiązek wykonania napraw na rzecz klienta z tytułu rękojmi lub gwarancji wynika więc wprost z przepisów Kodeksu cywilnego. Źródłem powstania tego obowiązku jest umowa sprzedaży łącząca sprzedającego i kupującego oraz skutki przewidziane w tym zakresie w przepisach tego kodeksu.

Czynności naprawcze realizowane w ramach gwarancji mają niewątpliwie charakter usługowy. Jeżeli są one realizowane przez gwaranta na rzecz kupującego są usługami realizowanymi bez wynagrodzenia, a jako takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powyższego wynika, że przysługujące nabywcy uprawnienia z tytułu gwarancji są nierozerwalnie związane z transakcją sprzedaży i jako forma zabezpieczenia interesów nabywcy stanowią element stosunku prawnego jaki łączy sprzedawcę i kupującego. Oznacza to, że ewentualne świadczenia sprzedawcy do gwaranta wykonywane w razie ujawnienia się wad fizycznych rzeczy w okresie gwarancji stanowią jedynie realizację jego zobowiązań z tytułu udzielonej gwarancji mających na celu zapewnienie nabywcy rzeczy niezakłóconego korzystania z rzeczy sprzedanej w przypadku, gdy rzecz ta okaże się wadliwa. Świadczenia te nie mogą być więc traktowane jako dodatkowe świadczenia dokonywane na rzecz nabywcy rzeczy w oderwaniu od transakcji sprzedaży rzeczy.

Natomiast zgodnie z art. 361 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego, zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Stosownie natomiast do art. 471 Kodeksu cywilnego, dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Na gruncie prawa cywilnego odszkodowanie za doznaną szkodę uzależnione jest od zaistnienia zdarzenia, z którym przepisy łączą obowiązek naprawienia szkody. Ponadto, między zdarzeniem a zaistniałą w jego wyniku szkodą musi istnieć związek przyczynowy.

Mając zatem na uwadze przedstawiony powyżej zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz przepisy regulujące kwestię gwarancji i odszkodowań stwierdzić należy, że w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nie mieści się przeniesienie kosztów wykonawstwa zastępczego (wykonania zleconego innemu podmiotowi – podwykonawcy zastępczemu) czyli kosztów niewykonania usługi lub wadliwego czy też nienależytego wykonania usługi oraz nieusunięcia usterek/wad, a co za tym idzie kosztów wynagrodzenia wypłaconego innemu wykonawcy (osobie trzeciej) za wykonanie prac/usunięcie wad, jakich dopuścił się wykonawca.

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przy identyfikacji usług należy mieć na uwadze, że dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2017 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) oraz wytyczne metodologiczne do tej klasyfikacji.

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem świadczonych usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą,o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Natomiast, transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), natomiast inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

W przypadku, wystąpienia dalszych „podzleceń” podwykonawca zlecający staje się głównym wykonawcą swojego zakresu prac w stosunku do swojego podwykonawcy i jest on wówczas zobowiązany do rozliczenia „podzleconych” usług budowlanych na zasadzie odwróconego obciążenia.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

W przypadku 1 Wnioskodawca zawiera umowy z gminami, zgodnie z którymi dokonuje montażu instalacji we wskazanych przez gminy budynkach użyteczności publicznej lub w budynkach mieszkalnych należących do mieszkańców gmin. Zarówno w przypadku budynków stanowiących własność gminy jak i budynków stanowiących własność mieszkańców gmina występuje jako inwestor. W przypadku własnych budynków gmina bezpośrednio konsumuje usługi. W przypadku budynków stanowiących własność mieszkańców zamontowane instalacje stają się własnością mieszkańców, ale dopiero po kilku latach od wykonania usługi na rzecz gminy przez Wnioskodawcę. W przedmiotowych umowach jako zamawiający występuje gmina, a Spółka jako wykonawca. Spółka nie zawiera w tym przypadku żadnych umów o roboty budowlane, dostawy lub usługi dotyczące instalacji z mieszkańcami gmin. Gmina nie nabywa świadczenia w celu realizacji świadczenia na rzecz innego podmiotu. Usługi świadczone przez Spółkę są wymienione w załączniku nr 14 poz. 2-48 do ustawy o VAT. Część usług wykonywanych na rzecz gmin Spółka zleca podwykonawcom. Ponieważ w tym wypadku Spółka jest nabywcą usług, które następnie wykorzystuje do własnego świadczenia usług i tym samym występuje jako wykonawca zlecający montaż instalacji. Wnioskodawca świadcząc usługi na rzecz gmin, nie stosuje w omawianym przypadku systemu odwrotnego obciążenia, a faktury wystawione przez Spółkę na rzecz gmin (zmawiającego) zawierają podatek VAT. Usługi wykonywane przez podwykonawców są wymienione w załączniku nr 14 poz. 2-48 do ustawy o VAT. Gmina jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 uptu, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Podwykonawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 uptu, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 uptu.

W przypadku 2 Wnioskodawca zawiera umowy o roboty budowlane, dostawy lub usługi, w zakresie których dokonuje montażu instalacji bezpośrednio z innymi przedsiębiorcami lub klientami indywidualnymi - osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Podobnie jak w przypadku 1, Spółka, świadcząc usługi wymienione w załączniku nr 14 poz. 2-48 do ustawy o VAT jako wykonawca instalacji, nie stosuje odwrotnego obciążenia. Natomiast w przypadku nabycia tych usług od podwykonawców stosowane jest odwrotne obciążenie. Przedsiębiorca będący podatnikiem, o którym mowa w art. 15 uptu, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny nabywa od Spółki usługi na własne potrzeby i nie są one wykorzystywane do realizacji usług wymienionych w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu na rzecz innego podmiotu. Klient indywidualny nie jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 uptu, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

Podwykonawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 uptu, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 uptu. Podwykonawca świadczy na rzecz spółki usługi wymienione w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu.

Wątpliwości Wnioskodawcy w opisanym przypadku 1 i 2 dotyczą tego czy prawidłowo nie zastosował mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT w zakresie świadczenia usług, a zastosował go do usług nabywanych od podwykonawców.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku, ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dane świadczenie jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę.

Jak wynika z opisu sprawy w przypadku gdy usługi wykonywane będą na budynkach stanowiących własność Gminy oraz w opisanym przypadku 2 Wnioskodawca świadczy usługi bezpośrednio na rzecz Gminy, Przedsiębiorcy lub Klienta indywidualnego, z którymi zawiera umowy. Część usług wykonywanych na budynkach należących do Gminy oraz usług wykonywanych na rzecz Przedsiębiorcy lub Klienta indywidualnego Wnioskodawca zleca podwykonawcom. Jednocześnie jak wskazał Wnioskodawca usługi świadczone przez Spółkę są wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT jako te, do których ma zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. Również usługi wykonywane przez podwykonawców są wymienione w załączniku nr 14 poz. 2-48 do ustawy o VAT.

Wskazać należy, że kwestii uznania danego podmiotu za inwestora, wykonawcę generalnego bądź podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy nie można wywodzić na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego oraz ustawy Prawo budowlane. Tym bardziejo uznaniu danego podmiotu za inwestora, wykonawcę generalnego bądź podwykonawcę,o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy nie może przesądzać samo „nazewnictwo” jakim posłużono się w zawartej umowie. Jak wskazano w niniejszej interpretacji dla prawidłowego rozumienia pojęcia „podwykonawca” wystarczające jest posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. O statusie inwestora, wykonawcy generalnego czy też podwykonawcy świadczą postanowienia umowy dotyczące zakresu usług, warunków ich świadczenia bądź okoliczności jakie mają miejsce w danym przypadku i charakter wykonywanych usług.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jak i podmiot od którego Wnioskodawca nabywa przedmiotowe usługi są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi. Wnioskodawca nabywa od usługodawcy usługi mieszczące się w załączniku nr 14 do ustawy, związane z wykonaniem świadczenia które było przedmiotem umowy zawartej z Gminą (w zakresie usług wykonywanych na budynkach należących do Gminy) bądź z innym podmiotem (Przedsiębiorcą lub Klientem indywidualnym), przy czym należy zauważyć, że jak wskazał w opisie sprawy Wnioskodawca w przypadku własnych budynków Gmina bezpośrednio konsumuje usługi, a Przedsiębiorca/Klient indywidualny nabywa od Spółki usługi na własne potrzeby i nie są one wykorzystywane do realizacji usług wymienionych w poz. 2-48 zał. nr 14 do uptu na rzecz innego podmiotu.

Tym samym, Wnioskodawca działa względem zmawiającego tj. Gminy (w zakresie budynków należących do Gminy) lub Przedsiębiorcy/Klienta indywidualnego w charakterze generalnego wykonawcy, natomiast usługodawcy, którzy świadczą na rzecz Wnioskodawcy usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, są podwykonawcami Wnioskodawcy, o których mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Zatem mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wymienione wyżej usługi wykonywane na budynkach będących własnością Gminy lub świadczone na rzecz Przedsiębiorcy/Klienta indywidualnego mieszczące się w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy nabyte przez Wnioskodawcę – będącego głównym wykonawcą – od podwykonawców będących podatnikami, o których mowa w art. 15, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, będą objęte mechanizmem tzw. odwrotnego obciążenia. W konsekwencji Wnioskodawca jako nabywca ww. usług, będzie odpowiedzialny za rozliczenie podatku VAT od tych usług.

Natomiast gdy Wnioskodawca będący podatnikiem, wykonuje usługi wskazane w załączniku nr 14 do ustawy na rzecz Gminy (w zakresie usług wykonywanych na budynkach własnych Gminy), Przedsiębiorcy lub Klienta indywidualnego mechanizm odwrotnego obciążenia nie znajdzie zastosowania ponieważ Wnioskodawca dla transakcji na tym etapie nie będzie podwykonawcą, lecz generalnym wykonawcą usług. W konsekwencji transakcje pomiędzy Wnioskodawcą a Gminą (w zakresie usług wykonywanych na budynkach należących do Gminy), Przedsiębiorcą lub Klientem indywidualnym powinny być opodatkowane właściwą do tej usługi stawką podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 odnoszące się do przypadku gdy usługi wykonywane będą na budynkach stanowiących własność Gminy i do przypadku 2 należy uznać za prawidłowe.

Inaczej będzie natomiast w przypadku usług które będą wykonywane na budynkach należących do mieszkańców Gminy.

Jak bowiem wskazał Wnioskodawca w przypadku budynków stanowiących własność mieszkańców zamontowane instalacje stają się własnością mieszkańców, ale dopiero po kilku latach od wykonania usługi na rzecz Gminy przez Wnioskodawcę. Gmina, realizując to zadanie, współpracuje z mieszkańcami (osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej) zainteresowanymi uczestnictwem w programie prowadzonym przez Gminę. Z mieszkańcami Gmina podpisuje umowy cywilnoprawne dotyczące uczestnictwa tych osób w programie prowadzonym przez Gminę. Na podstawie tych umów mieszkańcy częściowo partycypują w kosztach inwestycji. Natomiast po kilku latach od wykonania usługi przez Spółkę instalacje wykonane przez Wnioskodawcę w domach mieszkańców Gminy stają się ich własnością - zostają przekazane właścicielowi budynku mieszkalnego w zamian za wpłacony wcześniej na podstawie umowy wkład. Gmina przekazuje gotowe instalacje na własność mieszkańcom domów, w których Spółka instalacje zamontowała. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał kody PKWiU: 43.22.12.0 - Roboty związane z instalowaniem sprzętu grzewczego (elektrycznego, gazowego, olejowego, nieelektrycznych kolektorów energii słonecznej), 43.21.10.2 - Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych, 43.22.11.0 Roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych i odwadniających.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy należy przyjąć, że w przedmiotowym przypadku Gmina działa w charakterze głównego wykonawcy. W analizowanym przypadku należy przyjąć, że to mieszkaniec Gminy a nie Gmina jest podmiotem zlecającym i oczekującym wykonania na własnej nieruchomości przedmiotowych usług (jest inwestorem). W tym przypadku fakt przeniesienia przez Gminę prawa do własności instalacji po okresie trwałości projektu nie wpływa na określenie jej pozycji jako inwestora. Przedmiotem czynności wykonywanych przez Gminę nie będzie bowiem samo przekazanie prawa własności instalacji grzewczej lecz świadczenie usługi budowlanej polegającej na jej wykonaniu. W konsekwencji Wnioskodawca w analizowanym przypadku dział w charakterze podwykonawcy, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

W związku z powyższym Gmina (jako główny wykonawca) nabywając od Wnioskodawcy działającego w tym przypadku jako podwykonawca usługi budowlane wymienione w załączniku nr 14 do ustawy zobowiązana będzie do ich opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 17 ust. 1h ustawy VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie nie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do świadczonych usług (przypadek 1 odnoszący się do usług wykonywanych na budynkach będących własnością mieszkańców Gminy) należało uznać za nieprawidłowe

Jednocześnie zauważyć należy, że część usług wykonywanych na budynkach należących do mieszkańców Gminy, Wnioskodawca zleca usługobiorcom. Zatem również w tym przypadku znajdzie zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, bowiem usługobiorcy wykonując na rzecz Wnioskodawcy działającego jako podwykonawca głównego wykonawcy (tj. Gminy), usługi budowlane wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, działają względem Wnioskodawcy w charakterze podwykonawcy o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Zatem to Wnioskodawca jako nabywca usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy od podwykonawców będzie odpowiedzialny za rozliczenie podatku VAT od tych usług w ramach procedury odwrotnego obciążenia.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanych usług (przypadek 1 odnoszący się do usług wykonywanych na budynkach będących własnością mieszkańców Gminy) uznano za prawidłowe.

W przypadku 3 w ramach działalności Spółka udziela zamawiającemu na wykonane instalacje wraz z wykorzystanymi materiałami kilkuletniej gwarancji i rękojmi, w ramach której świadczy usługi przeglądów gwarancyjnych wykonanych instalacji, naprawy gwarancyjne i niejednokrotnie nieodpłatne naprawy pozagwarancyjne (usługi serwisowe). Zatem w tym przypadku Spółka nie obciąża (nie świadczy) odpłatnej usługi na rzecz zamawiającego instalacje. Usługi serwisowe są świadczone przez:

podwykonawców, którzy wcześniej świadczyli na rzecz Spółki usługi montażu instalacji,
inne podmioty, które nie brały udziału w świadczeniu usług montażu instalacji na rzecz Spółki, a którym Spółka zleca wykonanie usług serwisowych na podstawie odrębnych umów.

W sytuacji, gdy podwykonawca udzielił Spółce gwarancji na swoją usługę i naprawy wykonuje w ramach gwarancji, usługa ta nie jest rozliczana w VAT - jest usługą gwarancyjną wykonaną przez podwykonawcę w ramach wcześniejszego świadczenia. Jeżeli naprawa nie jest objęta gwarancją, podwykonawca obciąża Spółkę należnością za usługę. Podobnie koszty usługi serwisowej Spółka ponosi w przypadku, gdy usługi serwisowe wykonują podmioty, które nie brały udziału w montażu instalacji.

W sytuacji podmiotów świadczących odpłatne usługi serwisowe na rzecz Spółka, zarówno w przypadku a) i b), stosowane jest odwrotne obciążenie (usługi są wymienione w załączniku nr 14 poz. 2-48 do ustawy o VAT).

Nabyte usługi serwisowe Spółka wykorzystuje następnie do nieodpłatnego świadczenia usług gwarancyjnych. Odbiorcą usług gwarancyjnych jest podmiot, który wcześniej zakupił usługę montażu instalacji solarnych, fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła. Usługi gwarancyjne są nabywane przez klientów Spółki na własną rzecz i nie są dalej odsprzedawane. Usługi wymienione są w poz. 2-48 zał. nr 14 do ustawy, świadczone są na rzecz podatników, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowanych jako podatnik VAT czynny oraz na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowanymi jako podatnik VAT czynny.

Podwykonawcy wykonujący usługi serwisowe są podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Usługi serwisowe klasyfikowane są w PKWiU:

43.22.12.0 - Roboty związane z instalowaniem sprzętu grzewczego (elektrycznego, gazowego, olejowego, nieelektrycznych kolektorów energii słonecznej)

43.21.10.2 - Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych

43.22.11.0 - Roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych i odwadniających.

W zakresie przypadku 3 wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do usług nabytych od podmiotów które wcześniej świadczyły lub nie świadczyły na rzecz Spółki usługi montażu instalacji solarnych, fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła, wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do nieodpłatnego świadczenia (w ramach gwarancji) usług serwisowych.

Jak wynika z opisu przypadku 3, Spółka udziela zamawiającemu na rzecz którego świadczyła usługi kilkuletniej gwarancji i rękojmi w ramach której świadczy usługi przeglądów gwarancyjnych wykonywanych instalacji, naprawy gwarancyjne i niejednokrotnie nieodpłatne naprawy pozagwarancyjne tj. „usługi serwisowe”.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy i obowiązujących przepisów prawa prowadzi do wniosku, że naprawy gwarancyjne i nieodpłatne naprawy pozagwarancyjne dokonywane przez Spółkę (gwaranta) na rzecz uprawnionego do tego nabywcy (zamawiającego) nie stanowią odrębnego świadczenia usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem. Przedmiotowe świadczenia gwarancyjne stanowią bowiem kontynuację umowy w ramach której doszło do wykonania usług budowlanych, które nie zostały należycie wykonane zgodnie z zawartą umową. Wykonanie przez Wnioskodawcę napraw gwarancyjnych ma na celu przywrócenie wymaganej jakości sprzedanej usługi. Prawo do otrzymania ww. świadczeń gwarancyjnych zamawiający nabył w momencie zawarcia umowy z Wnioskodawcę, z której wynika obowiązek usunięcia powstałych wad lub usterek w ramach gwarancji. Wobec tego naprawy gwarancyjne i nieodpłatne naprawy pozagwarancyjne wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz zamawiającego w ramach udzielonej gwarancji, za które nie otrzymuje dodatkowego wynagrodzenia, nie stanowią odrębnej usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i nie podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał, że usługi serwisowe klasyfikowane są w PKWiU 43.22.12.0 - Roboty związane z instalowaniem sprzętu grzewczego (elektrycznego, gazowego, olejowego, nieelektrycznych kolektorów energii słonecznej), 43.21.10.2 - Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych 43.22.11.0 - Roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych i odwadniających. Jednocześnie Wnioskodawca zaklasyfikował świadczone przez siebie usługi do grupowania 43.22.12.0 „roboty związane z wykonywaniem instalacji cieplnych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych”.

Pod pozycjami 23, 24 i 25 załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca wskazał powyższe grupowania PKWiU jako te do których ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia. Zatem, usługi będące przedmiotem niniejszego wniosku mieszczą się w grupowaniach klasyfikacyjnych wskazanych przez ustawodawcę w załączniku nr 14 do ustawy.

Zgodnie z powołaną wcześniej definicją podwykonawcy – jest nim firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy.

Należy zauważyć, że podmiotem zobowiązanym do wykonania usług budowlanych z tytułu gwarancji udzielonej zamawiającemu jako nabywcy usług jest Wnioskodawca. Zatem w analizowanej sprawie Wnioskodawca jest głównym wykonawcą usług budowlanych w stosunku do zamawiającego, natomiast inne podmioty działają względem Wnioskodawcy w charakterze podwykonawcy. Zatem w przypadku 3 podmioty, które wcześniej świadczyły na rzecz Spółki usługi montażu instalacji oraz inne podmioty, które nie brały udziału w świadczeniu usług montażu instalacji działają względem Wnioskodawcy w charakterze podwykonawcy, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Zatem mając na uwadze opis przypadku 3 oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny oraz podwykonawcy którzy wcześniej świadczyli na rzecz Spółki usługi montażu instalacji oraz inne podmioty, które nie brały udziału w świadczeniu usług montażu instalacji są podatnikami, o których mowa w art. 15 ustawy, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy i jednocześnie podmioty te wykonują usługi budowlane wymienione w poz. 23, 24 i 25 załącznika nr 14 do ustawy działają względem Wnioskodawcy w charakterze podwykonawcy, spełnione są przesłanki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy.

W konsekwencji usługi budowlane realizowane przez podwykonawców na rzecz Wnioskodawcy podlegają opodatkowaniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, a podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku jest Wnioskodawca jako nabywca usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych nr 2 a) i 2 b) odnoszących się do przypadku 3 należy uznać za prawidłowe.

W przypadku 4 Wnioskodawca wskazuje, że usługi serwisowe, mogą być świadczone przez Spółkę odpłatnie, jeżeli np. uszkodzenie nastąpi z winy użytkownika lub powstało na skutek działania siły wyższej tj. wyładowanie atmosferyczne, przepięcie na sieci, powódź, pożar itp. Usługi te nie są objęte gwarancją. W tym przypadku Spółka stosuje odwrotne obciążenie rozliczając VAT przy nabyciu usług serwisowych zarówno od podwykonawców.

Natomiast świadcząc odpłatne usługi serwisowe na rzecz zamawiających, np. gmin lub bezpośrednio ich mieszkańców, Spółka opodatkowuje je podatkiem VAT.

Nabyte usługi serwisowe wykorzystywane są przez Spółkę do świadczenia odpłatnych usług serwisowych na rzecz własnych kontrahentów. Nabywcą usług serwisowych jest podmiot, który wcześniej zakupił usługę instalacji solarnych, fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła.

Usługi serwisowe są nabywane przez klientów Spółki na własną rzecz i nie są dalej odsprzedawane. Usługi świadczone są przez spółkę na rzecz podatników, o których mowa w art. 15 uptu, zarejestrowanych jako podatnik VAT czynny oraz na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, o którym mowa w art. 15 uptu, zarejestrowanymi jako podatnik VAT czynny.

Usługi serwisowe klasyfikowane są w PKWiU: 43.22.12.0 - Roboty związane z instalowaniem sprzętu grzewczego (elektrycznego, gazowego, olejowego, nieelektrycznych kolektorów energii słonecznej), 43.21.10.2 - Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych, 43.22.11.0 - Roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych i odwadniających.

W przypadku 4 w pytaniach oznaczonych numerami 3 a) i 3 b) wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia do nabywanych przez Wnioskodawcę usług od podmiotów które wcześniej świadczyły lub nie świadczyły na rzecz Spółki usługi montażu instalacji solarnych, fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła, wykorzystywanych do odpłatnego świadczenia usług serwisowych przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca jest zdania iż również w tym przypadku Spółka powinna zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia przy nabyciu usług serwisowych.

Jak wynika z opisu sprawy w zakresie przypadku 4 usługi serwisowe zakupione od podmiotów które wcześniej świadczyły na rzecz Spółki usługi montażu instalacji solarnych, fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła, oraz od podmiotów które wcześniej na rzecz Wnioskodawcy nie świadczyły usług, wykorzystywane będą przez Spółkę do odpłatnego świadczenia usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy.

Usługi serwisowe Wnioskodawca kwalifikuje do PKWiU

43.22.12.0 - Roboty związane z instalowaniem sprzętu grzewczego (elektrycznego, gazowego, olejowego, nieelektrycznych kolektorów energii słonecznej)

43.21.10.2 - Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych

43.22.11.0 - Roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych i odwadniających.

Jak zostało wskazane już wyżej są to grupowania PKWiU do których ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia.

Usługobiorcy Wnioskodawcy świadczący usługi serwisowe tj. podmioty które wcześniej świadczyły na rzecz Spółki usługi montażu instalacji solarnych, fotowoltaicznych, instalacji dolnego źródła ciepła, usługi instalacji pomp ciepła, oraz podmioty które wcześniej na rzecz Wnioskodawcy nie świadczyły usług są podatnikami o których mowa w art. 15 ustawy, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Zatem mając na uwadze powyższe uznać należy, że skoro Wnioskodawca nie jest ostatecznym odbiorcą usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika do ustawy nabywanych od podatników o których mowa w art. 15 ustawy, u których sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, tym samym spełniony jest warunek określony w art. 17 ust. 1h ustawy i podmioty te świadczą względem Wnioskodawcy usługi jako podwykonawcy. Tym samym usługi serwisowe realizowane przez podwykonawców na rzecz Wnioskodawcy podlegają opodatkowaniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, a podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku jest Wnioskodawca jako nabywca usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych nr 3 a) i 3 b) odnoszących się przypadku 4 należało uznać za prawidłowe.

Natomiast w zakresie przypadku 4, w pytaniu oznaczonym nr 3 c) i 3 d) Wnioskodawca ma wątpliwości czy powinien stosować mechanizm odwrotnego obciążenia do świadczenia odpłatnej usługi serwisowej wymienionej w poz. 2-48 zał. nr 14 do ustawy na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny oraz podmiotu niebędącego podatnikiem o którym mowa w art. 15 ustawy.

Jak wynika z opisu przypadku 4 Wnioskodawca wykonuje odpłatne usługi serwisowe (nieobjęte gwarancją) na rzecz zamawiających instalacje, którzy nabywają usługi na własne potrzeby. Zatem uznać należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca będący podatnikiem wykonuje usługi wskazane w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy na rzecz zamawiających mechanizm odwrotnego obciążenia nie znajdzie zastosowania ponieważ Wnioskodawca dla transakcji na tym etapie nie będzie podwykonawcą, lecz generalnym wykonawcą usług. W konsekwencji Wnioskodawca nie wykonuje usługi serwisowej jako podwykonawca i przy świadczeniu tych usług nie stosuje mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytań oznaczonych nr 3 c) i 3 d) odnoszących się do przypadku 4 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin