Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.318.2017.1.MN
z 1 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2017 r. (data wpływu 2 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z przebudową stacji uzdatniania wody w przypadku realizacji scenariusza nr 1 – jest nieprawidłowe,
• braku opodatkowania nieodpłatnego użyczenia stacji uzdatniania wody na rzecz Spółki – jest prawidłowe,
• prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z przebudową stacji uzdatniania wody w przypadku realizacji scenariusza nr 2 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z przebudową stacji uzdatniania wody w przypadku realizacji scenariusza nr 1 i scenariusza nr 2 oraz opodatkowania nieodpłatnego użyczenia stacji na rzecz Spółki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina B. (dalej: Gmina) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT).

W skład majątku Gminy wchodzi m.in. stacja uzdatniania wody w miejscowości K. (dalej: stacja). W 2017 r. Gmina planuje inwestycję w zakresie przebudowy Stacji (dalej: inwestycja).

Przedmiotowa inwestycja będzie polegała na remoncie i modernizacji budynku wraz z infrastrukturą stacji, a wydatki z tym związane będą obejmować przede wszystkim koszt materiału, usług budowlanych oraz usług nadzoru budowlanego. Wydatki związane z przedmiotową inwestycją będą udokumentowane fakturami VAT. Inwestycja finansowana będzie zarówno z środków własnych Gminy, jak i z dotacji unijnych pochodzących z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Po zakończeniu Inwestycji Gmina w celu realizacji zadań własnych dotyczących wodociągów i zaopatrzenia w wodę, zgodnie art. 6 ust. 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: zadania własne), rozważa dwa scenariusze:

1. Gmina celem realizacji zadań własnych zamierza nieodpłatnie udostępnić stację wraz z infrastrukturą na podstawie umowy użyczenia na rzecz spółki Z. Sp. z o.o. (dalej: Spółka), która jest celową spółką komunalną, której jedynym udziałowcem jest Gmina;
2. Gmina sama, we własnym imieniu będzie realizować zadania własne.

Należy podkreślić, iż w obu scenariuszach wydatki poniesione na realizację inwestycji w całości będą służyły wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu - tj. realizacji zadań własnych polegających m.in. na podpisywaniu umów cywilno-prawnych na dostawę wody.

Gmina dokona wdrożenia przedstawionego scenariusza i chciała potwierdzić kwalifikację takiego obciążenia na gruncie ustawy VAT w drodze niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Ministra Finansów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku realizacji scenariusza nr 1 Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z przeprowadzoną Inwestycją?
2. Gzy przewidziane w scenariuszu nr 1 nieodpłatne użyczenie stacji na rzecz Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
3. Czy w przypadku realizacji scenariusza nr 2 Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z przeprowadzoną inwestycją?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. W przypadku realizacji scenariusza nr 1, Gmina będąc czynnym podatnikiem podatku VAT będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na inwestycję, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) w zakresie, w jakim towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Nie ulega wątpliwości, że w planowanych działaniach Gmina będzie ponosiła wydatki inwestycyjne z zamiarem przeznaczenia wytworzonego majątku do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (umowy cywilnoprawne na dostawę wody). Z uwagi jednak na fakt, że działalność ta stanowi realizację zadań własnych gminy, Gmina może wykonywać ją wyłącznie w formach określonych przepisami prawa (w szczególności poprzez jednostkę budżetową, zakład budżetowy lub spółkę komunalną).

W związku z powyższym na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, Gmina utworzyła w tym celu spółkę prawa handlowego – Z. Sp. z o.o. i za jej pośrednictwem wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego istnieje niewątpliwy związek pomiędzy inwestycją, a działalnością opodatkowaną prowadzoną przez Spółkę przy wykorzystaniu nieodpłatnie użyczonego tej Spółce mienia Gminy. W ramach realizacji inwestycji Gmina za pośrednictwem Spółki będzie świadczyć więc usługi opodatkowane VAT. Do wykonywania tych czynności będzie uprawniona Spółka, która będzie wykorzystywała mienie będące majątkiem Gminy w toku realizacji inwestycji. Wymóg polegający na konieczności wykorzystywania nabytych towarów i usług do wykonywania działalności opodatkowanej został zatem spełniony.

Gmina jako podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od zakupów, co z kolei skutkuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Warunek ten będzie spełniony przez Gminę. Zagadnienia odliczenia przez Gminę podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji były już przedmiotem rozstrzygnięć sądów administracyjnych: uchwała NSA z dnia 26 października 2015 r. sygn. akt. I FPS 4/15, Wyrok TSUE z 29 września 2015 r. w sprawie Gminy Wrocław C-276/14. Są też inne, podobne w rozstrzygnięciach orzecznictwa TSUE oraz polskich sądów administracyjnych w tej sprawie.

W związku z powyższym Gmina stoi na stanowisku, że przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy inwestycyjne dotyczące mienia wytworzonego w ramach inwestycji. Jednocześnie dokonanie przez Gminę, obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie skutkowało nadużyciem tego prawa, ani wykonaniem go w sposób nieuczciwy, lecz zapewni neutralność podatku dla Gminy jako podatnika.

Ad. 2 Przewidziane w scenariuszu nr 1 nieodpłatne użyczenie stacji na rzecz Spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 3. W przypadku realizacji scenariusza nr 2, Gmina będąc czynnym podatnikiem podatku VAT będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na Inwestycję.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego:

• jest nieprawidłowe w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z przebudową stacji uzdatniania wody w przypadku realizacji scenariusza nr 1,
  
• jest prawidłowe w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego użyczenia stacji uzdatniania wody na rzecz Spółki,
  
• jest prawidłowe w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z przebudową stacji uzdatniania wody w przypadku realizacji scenariusza nr 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 ustawy – za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powyższego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

• w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia – w całości lub w części – podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
• w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto nie każda jednak czynność stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 cyt. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosowanie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.) – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie samorządowego zakładu budżetowego lub jednostki budżetowej.

Podkreślić przy tym należy, że spółka komunalna (spółka prawa handlowego) nie jest jednostką organizacyjną gminy, posiada odrębną od Gminy osobowość prawną, zatem jest na gruncie m.in. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług traktowana jako odrębny od gminy podmiot (podatnik).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina będąca zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług planuje w 2017 r. realizację przebudowy stacji uzdatniania wody.

W scenariuszu nr 1 Gmina, celem realizacji zadań własnych, zamierza nieodpłatnie udostępnić stację wraz z infrastrukturą na podstawie umowy użyczenia na rzecz Spółki, która jest celową spółką komunalną, której jedynym udziałowcem jest Gmina. Do wykonywania czynności dostawy wody (czynności opodatkowanych) będzie uprawniona Spółka, która będzie wykorzystywała ww. mienie. Z takiego opisu zdarzenia przyszłego wg scenariusza nr 1 wynika, że Gmina nie będzie dokonywać dostaw wody, a jedynie nieodpłatnie użyczy stację uzdatniania wody na rzecz Spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy nieodpłatne użyczenie stacji uzdatniania wody spółce komunalnej, celem realizacji zadań własnych w zakresie dostawy wody będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wyjaśnić należy, że z czynnością opodatkowaną mamy do czynienia wtedy, gdy podlega ona opodatkowaniu na podstawie art. 5 ustawy oraz jest dokonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Umowa użyczenia jest umową uregulowaną w art. 710–719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017, poz. 459 ze zm.).

Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy (art. 710 tej ustawy). Istotnymi cechami tej umowy są zatem dwa elementy: oddanie rzeczy do używania na pewien czas i nieodpłatność.

Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Oznacza to, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

W przedmiotowej sprawie – jak wskazał Wnioskodawca w scenariuszu nr 1 – zamierza użyczyć stację uzdatniania wody spółce komunalnej, celem realizacji zadań własnych w zakresie dostawy wody. Wnioskodawca nie będzie pobierać jakiegokolwiek wynagrodzenia za powyższe użyczenie, w jakiejkolwiek formie. Innymi słowy, w ramach użyczenia stacja uzdatniania wody będzie oddana bezpłatne używanie bez uzyskania jakiegokolwiek ekwiwalentu po stronie Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że nieodpłatne użyczenie stacji uzdatniania wody spółce komunalnej celem realizacji zadań własnych Gminy w zakresie dostawy wody nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu. W przedstawionych okolicznościach nieodpłatne użyczenie stacji uzdatniania wody na rzecz spółki komunalnej stanowi użycie ich do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Powyższe wynika z faktu, że zadania własne Wnioskodawcy obejmują m.in. sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę.

W konsekwencji więc nieodpłatne udostępnienie gruntu stacji uzdatniania wody odbywa się do celów działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, następuje niejako w ramach jego „przedsiębiorstwa”, którego celem jest realizacja zadań Gminy w zakresie zaopatrzenia w wodę.

Zatem nieodpłatne użyczenie w opisanym kształcie sprawy, nie stanowi nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem usług, na gruncie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania ww. przepis ustawy o VAT, a czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego użyczenia stacji uzdatniania wody na rzecz spółki (dotyczące pytania nr 2) należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również prawa do pełnego odliczenia podatku związanego z przebudową stacji uzdatniania wody w scenariuszu nr 1, tj. w przypadku gdy Gmina, celem realizacji zadań własnych, nieodpłatnie udostępni stację wraz z infrastrukturą na podstawie umowy użyczenia na rzecz Spółki. Do wykonywania czynności dostawy wody (czynności opodatkowanych) będzie uprawniona Spółka, która będzie wykorzystywała ww. mienie.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT – w ramach jego działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie, opisanej w scenariuszu nr 1, warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione. Zakupione przez Gminę towary i usługi w celu realizacji inwestycji nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi Gminy, a zatem Gminie w związku z przebudową stacji uzdatniania wody, w przypadku gdy nieodpłatnie użyczy ją na rzecz Spółki, nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji.

Ponadto podkreślić należy – odnosząc się do powołanej uchwały NSA sygn. akt I FPS 4/15 oraz wyroku TSUE w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław – że orzeczenia te odnoszą się do sytuacji, w której Gmina realizuje zadania własne za pomocą jednostki budżetowej (względnie zakładu budżetowego), a nie przy pomocy spółki prawa handlowego.

Zgodnie z powołanym orzeczeniem TSUE, „(…) artykuł 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie.” Zdaniem TSUE, jednostki te nie ponoszą ryzyka gospodarczego związanego z działalnością gospodarczą powierzoną im w imieniu i na rachunek gminy oraz nie odpowiadają za szkody spowodowane tą działalnością (odpowiedzialność tą ponosi wyłącznie gmina), ponieważ nie dysponują własnym majątkiem, nie osiągają własnych dochodów i nie ponoszą kosztów dotyczących takiej działalności. Uzyskane dochody są bowiem wpłacane do budżetu Gminy, a wydatki są pokrywane bezpośrednio z tego budżetu.

Jednostki budżetowe nie posiadają zatem odrębności podatkowej na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, a więc wszelkie czynności przez nie dokonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach jednostki samorządu terytorialnego (pomiędzy jej jednostkami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

Z odmienną sytuacją mamy do czynienia w sytuacji, gdy mamy do czynienia z posiadająca odrębną od gminy osobowość prawną spółką prawa handlowego. Zatem powołane orzeczenia nie mają zastosowania do przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Podsumowując, w przypadku, gdy Gmina po przebudowie stacji uzdatniania wody nieodpłatnie użyczy ją na rzecz Spółki, nie będzie Gminie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji.

Powyższe wynika z tego, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Gminy w zakresie pytania nr 1 uznano za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również prawa do pełnego odliczenia podatku związanego z przebudową stacji uzdatniania wody w scenariuszu nr 2, tj. w przypadku gdy Gmina po realizacji inwestycji sama, we własnym imieniu, będzie realizować zadania własne w zakresie zaopatrzenia w wodę.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego wg scenariusza nr 2 prowadzi do stwierdzenia, że skoro – jak wynika z wniosku – czynności dostawy wody będą świadczone przez Gminę i stanowiły będą wyłącznie czynności opodatkowane, to będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących przebudowę stacji uzdatniania wody, z uwagi na spełnienie podstawowej przesłanki wynikającej z art. 86 ust. 1 ustawy, warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, pod warunkiem niezaistnienia okoliczności określonych w art. 88 ustawy, ograniczających to prawo.

Tym samym stanowisko odnoszące się do pytania nr 3 uznano za prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że interpretację wydano przy założeniu, ze w scenariuszu nr 2 inwestycja polegająca na przebudowie stacji uzdatniania wody będzie przez Gminę wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych, nie będzie zatem służyć samej Gminie, jak również jej jednostkom organizacyjnym wykonującym czynności w ramach działalności innej niż gospodarcza. Oznacza to, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.