Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.381.2017.1.MP
z 25 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2017 r. (data wpływu 3 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działki zabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działki zabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny :

Wnioskodawca (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) posiada nieruchomość zabudowaną, na którą składa się prawo wieczystego użytkowania działki nr 229/1 o pow. 0,0700 ha. Nieruchomość objęta jest księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy III Wydział Ksiąg Wieczystych.

Nieruchomość zabudowana jest:

1. budynkiem mieszkalnym, w którym znajdują się:
   • lokal mieszkalny nr 1 o pow. 94,10 m² wraz z pomieszczeniem przynależnym o pow. 3,86 m² i związanym z tym lokalem udziałem w nieruchomości wspólnej, który stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz części budynku i urządzeń nie służących wyłącznie do użytku właścicieli lokalu. Od dnia 11 marca 1991 r., tj. od czasu przeniesienia Urzędu do nowego budynku lokal nr 1 (aktualnie mieszkanie nr 1) lokal dzierżawiony był na działalność handlową. W dniu 1 marca 1995 r. pomieszczenia zostały zwolnione przez dzierżawcę. W dniu 27 kwietnia 1995 r. lokal mieszkalny nr 1 został przydzielony jako mieszkanie zakładowe. Następnie lokal ten najmowany był na podstawie umowy z dnia 1 sierpnia 2001 r. W dniu 13 grudnia 2001 r. na podstawie protokołu Komisji Mieszkaniowej przedmiotowy lokal przydzielony został jako mieszkanie zakładowe. Na podstawie umowy z dnia 1 stycznia 2002 r. lokal ten jest przedmiotem najmu na czas nieokreślony. Kolejna umowa najmu z dnia 14 maja 2013 r. zawarta na czas nieokreślony obejmuje przedmiotowy lokal mieszkalny wraz z pomieszczeniem przynależnym o pow. 3,86 m². Wnioskodawca nie ponosiła wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej.
     
     
   • lokal mieszkalny nr 2 o pow. 40,47 m² wraz z pomieszczeniem przynależnym o pow. 5,00 m² i związanym z tym lokalem udziałem w nieruchomości wspólnej, który stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz części budynku i urządzeń nie służących wyłącznie do użytku właścicieli lokalu. Lokal ten jest przedmiotem najmu na podstawie umowy z dnia 15 lutego 1991 r. Następna umowa najmu z dnia 12 grudnia 2001 r. zawarta na czas nieoznaczony. Kolejna umowa najmu z dnia 14 maja 2013 r. zawarta na czas nieokreślony obejmuje przedmiotowy lokal mieszkalny wraz z pomieszczeniem przynależnym o pow. 5 m². Wnioskodawca nie ponosiła wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej,
     
     
   • lokal mieszkalny nr 3 o pow. 55,54 m² wraz z pomieszczeniem przynależnym o pow. 6,48 m² i związanym z tym lokalem udziałem w nieruchomości wspólnej, który stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz części budynku i urządzeń nie służących wyłącznie do użytku właścicieli lokalu. Lokal ten jest przedmiotem najmu na podstawie umowy z dnia 13 czerwca 1983 r. na czas nieoznaczony (potwierdza to oświadczenie stron umowy z dnia 22 lipca 2009 r.). Następna umowa najmu z dnia 21 listopada 1995 r. zawarta na czas trwania stosunku pracy. Kolejna umowa najmu z dnia 14 maja 2013 r. zawarta na czas nieokreślony obejmuje przedmiotowy lokal mieszkalny wraz z pomieszczeniem przynależnym o pow. 6,48 m². Wnioskodawca nie ponosiła wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej.
     
2. budynkiem gospodarczym, w którym:
   
   • pomieszczenie o pow. 9,78 m² związane jest z lokalem mieszkalnym nr 1. Umowa z dnia 14 marca 2016 r. - użytkowanie pomieszczenia związane jest z najmem lokalu mieszkalnego nr 1, zawarta na czas określony od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia 31 marca 2019 r. Wcześniej do momentu przeniesienia Urzędu do nowego budynku pomieszczenie to wykorzystywane było przez Wnioskodawcę z przeznaczeniem na skład opału.
     
     
   • pomieszczenie o pow. 13,33 m² związane jest z lokalem mieszkalnym nr 2. Umowa z dnia 25 marca 2016 r. - użytkowanie pomieszczenia związane jest z najmem lokalu mieszkalnego nr 2, zawarta na czas określony od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia 31 marca 2019 r. Przed zawarciem umowy najmu pomieszczenie to było użytkowane przez najemcę lokalu mieszkalnego bez umowy najmu.
     
     
   • pomieszczenie o pow. 13,33 m² związane jest z lokalem mieszkalnym nr 3. Umowa z dnia 14 marca 2016 r. - użytkowanie pomieszczenia związane jest z najmem lokalu mieszkalnego nr 3, zawarta na czas określony od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia 31 marca 2019 r. Przed zawarciem umowy najmu pomieszczenie to było użytkowane przez najemcę lokalu mieszkalnego bez umowy najmu.
   
   

Wnioskodawca nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynku gospodarczego, które przekraczałyby 30% wartości początkowej.

Wnioskodawca nabyła z dniem 5 grudnia 1990 r. prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz własność budynków na podstawie uwłaszczenia potwierdzonego decyzją Wojewody z dnia 30 listopada 1998 r., zmienioną decyzją Wojewody z dnia 30 listopada 1998 r. stwierdzającą nieodpłatne nabycie prawa własności budynków. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tej nieruchomości. Obecnie nieruchomość przeznaczona jest do sprzedaży.

Dla działki nr 229/1 brak jest obowiązującego Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego. Dla tej nieruchomości nie była również wydana decyzja o warunkach zabudowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie :

Czy dostawa wskazanej w stanie faktycznym działki zabudowanej nr 229/1 o pow. 0,0700 ha będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ?

W ocenie Wnioskodawcy dostawa wskazanej w stanie faktycznym działki zabudowanej nr 229/1 o pow. 0,0700 ha będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) - dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W rozumieniu ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust 1. Jednocześnie, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania, czy też opodatkowanie stawką podstawową należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem przedmiotowej nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Zwolnienia tego nie można zastosować w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zdaniem Spółki, w przypadku opisanym w stanie faktycznym w odniesieniu do nieruchomości działki nr 229/1 o pow. 0,0700 ha, możliwe jest zastosowanie zwolnienia z opodatkowania z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W budynku mieszkalnym lokal mieszkalny nr 1 wraz z pomieszczeniem przynależnym był przedmiotem najmu a więc był oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu oraz od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży minie co najmniej 2 lata. Także lokal mieszkalny nr 2 wraz z pomieszczeniem przynależnym był przedmiotem najmu a więc był oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu oraz od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży minie co najmniej 2 lata. Podobnie lokal mieszkalny nr 3 wraz z pomieszczeniem przynależnym był przedmiotem najmu a więc był oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu oraz od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży minie co najmniej 2 lata.

Natomiast pomieszczenia w budynku gospodarczym zlokalizowanym na tej działce, były użytkowane jako pomieszczenie przynależne do tych lokali mieszkalnych, zatem do ich pierwszego zasiedlenia doszło w momencie pierwszego zasiedlenia ww. lokali, a od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży minie co najmniej 2 lata.

W konsekwencji zostaną spełnione obie przesłanki warunkujące zwolnienie, co świadczy, że dostawa nieruchomości (budynków, budowli lub ich części) będzie korzystać ze zwolnienia w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Należy wskazać, że Wnioskodawca otrzymała interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w podobnym stanie faktycznym - interpretacja z dnia 29 kwietnia 2016 r., nr IPPP1/4512-123/16-2/JL.

Ponadto w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT mowa jest o czynnościach „podlegających opodatkowaniu”, a nie o czynnościach, które „podlegały opodatkowaniu" w danej sytuacji. Stanowisko takie znajduje uzasadnienie w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz interpretacjach przepisów prawa podatkowego. NSA w wyroku z 30 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1545/13 stwierdził, że każda forma korzystania z budynków, budowli lub ich części, spełnia warunek przewidziany w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT konieczny do uznania, że doszło do pierwszego zasiedlenia. W kwestii wydania obiektu na rzecz „pierwszego nabywcy” lub „użytkownika" NSA stwierdził, iż oznaczenie tej osoby jest niezbędne do określenia momentu, od którego liczony jest okres dwóch lat pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Jednocześnie definicję użytkownika będzie spełniał każdy, kto rozpoczął korzystanie z obiektów.

Ponadto NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14, wskazał, że: wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że pojęcie pierwszego zasiedlenia należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Pierwsze zasiedlenie to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, przekraczającym 30% wartości początkowej nieruchomości.

Jednocześnie Spółka zauważa, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, bowiem w myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
   
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać.

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
   
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Wobec tego w ocenie Spółki, spełnione zostaną oba warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, uzasadniające zastosowanie zwolnienia z podatku VAT transakcji sprzedaży nieruchomości. W stosunku do przedmiotowej nieruchomości miało miejsce pierwsze zasiedlenie i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą jest dłuższy niż dwa lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: miedzy komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
   
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
   
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
   
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, według stawki określonej w art. 41 ust. 1 ustawy.

Od zasady opodatkowania według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W sytuacji gdy nieruchomość jest zabudowana budynkami lub budowlami przy sprzedaży tych budynków, budowli lub ich części ustawa umożliwia zastosowanie zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a ustawy, po spełnieniu warunków zawartych w tych przepisach.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawę budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 Ustawy o VAT - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z kolei, przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z pózn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. W konsekwencji, zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa Dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji, gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem, aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE – musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.

W myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku VAT, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej - działki nr 229/1 o pow. 0,0700 ha.

Nieruchomość zabudowana jest:

1. budynkiem mieszkalnym, w którym znajdują się:
   • lokal mieszkalny nr 1 o pow. 94,10 m² wraz z pomieszczeniem przynależnym o pow. 3,86 m² i związanym z tym lokalem udziałem w nieruchomości wspólnej, który stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz części budynku i urządzeń nie służących wyłącznie do użytku właścicieli lokalu. Od dnia 11 marca 1991 r., tj. od czasu przeniesienia Urzędu do nowego budynku lokal nr 1 (aktualnie mieszkanie nr 1) lokal dzierżawiony był na działalność handlową. W dniu 1 marca 1995 r. pomieszczenia zostały zwolnione przez dzierżawcę. W dniu 27 kwietnia 1995 r. lokal mieszkalny nr 1 został przydzielony jako mieszkanie zakładowe. Następnie lokal ten najmowany była na podstawie umowy z dnia 1 sierpnia 2001 r. W dniu 13 grudnia 2001 r. na podstawie protokołu Komisji Mieszkaniowej przedmiotowy lokal przydzielony został jako mieszkanie zakładowe. Na podstawie umowy z dnia 1 stycznia 2002 r. lokal ten jest przedmiotem najmu na czas nieokreślony. Kolejna umowa najmu z dnia 14 maja 2013 r. zawarta na czas nieokreślony obejmuje przedmiotowy lokal mieszkalny wraz z pomieszczeniem przynależnym o pow. 3,86 m². Wnioskodawca nie ponosiła wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej.
     
     
   • lokal mieszkalny nr 2 o pow. 40,47 m² wraz z pomieszczeniem przynależnym o pow. 5,00 m² i związanym z tym lokalem udziałem w nieruchomości wspólnej, który stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz części budynku i urządzeń nie służących wyłącznie do użytku właścicieli lokalu. Lokal ten jest przedmiotem najmu na podstawie umowy z dnia 15 lutego 1991 r. Następna umowa najmu z dnia 12 grudnia 2001 r. zawarta na czas nieoznaczony. Kolejna umowa najmu z dnia 14 maja 2013 r. zawarta na czas nieokreślony obejmuje przedmiotowy lokal mieszkalny wraz z pomieszczeniem przynależnym o pow. 5 m². Wnioskodawca nie ponosiła wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej,
     
     
   • lokal mieszkalny nr 3 o pow. 55,54 m² wraz z pomieszczeniem przynależnym o pow. 6,48 m² i związanym z tym lokalem udziałem w nieruchomości wspólnej, który stanowi prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz części budynku i urządzeń nie służących wyłącznie do użytku właścicieli lokalu. Lokal ten jest przedmiotem najmu na podstawie umowy z dnia 13 czerwca 1983 r. na czas nieoznaczony (potwierdza to oświadczenie stron umowy z dnia 22 lipca 2009 r.). Następna umowa najmu z dnia 21 listopada 1995 r. zawarta na czas trwania stosunku pracy. Kolejna umowa najmu z dnia 14 maja 2013 r. zawarta na czas nieokreślony obejmuje przedmiotowy lokal mieszkalny wraz z pomieszczeniem przynależnym o pow. 6,48 m². Wnioskodawca nie ponosiła wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej.
     
2. budynkiem gospodarczym, w którym:
   
   • pomieszczenie o pow. 9,78 m² związane jest z lokalem mieszkalnym nr 1. Umowa z dnia 14 marca 2016 r. - użytkowanie pomieszczenia związane jest z najmem lokalu mieszkalnego nr 1, zawarta na czas określony od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia 31 marca 2019 r. Wcześniej do momentu przeniesienia Urzędu do nowego budynku pomieszczenie to wykorzystywane było przez Wnioskodawcę z przeznaczeniem na skład opału.
     
     
   • pomieszczenie o pow. 13,33 m² związane jest z lokalem mieszkalnym nr 2. Umowa z dnia 25 marca 2016 r. - użytkowanie pomieszczenia związane jest z najmem lokalu mieszkalnego nr 2, zawarta na czas określony od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia 31 marca 2019 r. Przed zawarciem umowy najmu pomieszczenie to było użytkowane przez najemcę lokalu mieszkalnego bez umowy najmu.
     
     
   • pomieszczenie o pow. 13,33 m² związane jest z lokalem mieszkalnym nr 3. Umowa z dnia 14 marca 2016 r. - użytkowanie pomieszczenia związane jest z najmem lokalu mieszkalnego nr 3, zawarta na czas określony od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia 31 marca 2019 r. Przed zawarciem umowy najmu pomieszczenie to było użytkowane przez najemcę lokalu mieszkalnego bez umowy najmu.
   
   

Wnioskodawca nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynku gospodarczego, które przekraczałyby 30% wartości początkowej.

Wnioskodawca nabyła z dniem 5 grudnia 1990 r. prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz własność budynków na podstawie uwłaszczenia potwierdzonego decyzją Wojewody z dnia 30 listopada 1998 r., zmienioną decyzją Wojewody z dnia 30 listopada 1998 r. stwierdzającą nieodpłatne nabycie prawa własności budynków. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tej nieruchomości. Obecnie nieruchomość przeznaczona jest do sprzedaży.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że transakcja sprzedaży budynków posadowionych na nieruchomości może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, wszystkie lokale mieszkalne znajdujące się w budynku mieszkalnym wraz z pomieszczeniami przynależnymi były przedmiotem najmu, zostały więc oddane do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Dostawa ww. budynku nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a od momentu pierwszego zasiedlenia do daty transakcji minie okres dłuższy niż dwa lata.

Pomieszczenia w budynku gospodarczym posadowionym na Nieruchomości, zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, użytkowane były jako pomieszczenia przynależne przez najemców lokali mieszkalnych. Do pierwszego zasiedlenia tych pomieszczeń doszło w momencie pierwszego zasiedlenia ww. lokali mieszkalnych, a od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży minie co najmniej 2 lata.

Ponadto, Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków znajdujących się na nieruchomości, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów. W konsekwencji, w analizowanej sprawie zostaną spełnione przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, warunkujące możliwość zwolnienia z opodatkowania sprzedaży opisanych budynków. Również dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowione są ww. budynki będzie korzystać z tego zwolnienia, w związku z cyt. wcześniej art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że w przypadku zaistnienia przesłanek umożliwiających podatnikowi zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca zezwala na zrezygnowanie z tego zwolnienia i zastosowanie opodatkowania transakcji po spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.