Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.228.2017.1.PR
z 21 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2017 r. (data wpływu 27 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zakupu towarów z terytorium Niemiec – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji zakupu towarów z terytorium Niemiec.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego i wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446 t. j. ze zm.), zwaną dalej u.o.s.g. W związku z planowanym remontem dróg publicznych co stanowi, w świetle art. 7 u.o.s.g. zadanie własne gminy, Gmina planuje zakup materiałów budowlanych niezbędnych do przeprowadzenia remontu u dostawcy z terytorium Unii Europejskiej – Niemiec. Materiały będą zakupione w ramach działalności statutowej, a nie działalności gospodarczej. Remont dróg nie będzie związany ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z obiektów, ani nie będzie osiągała z tego tytułu innych dochodów. Gmina nabędzie prawo do rozporządzenia nabytymi materiałami jak właściciel. Towary zostaną przetransportowane na terytorium Polski. Wartość zakupionych towarów przekroczy 50 000 zł. Gmina nie jest zarejestrowana jako płatnik VAT UE.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy opisana transakcja podlega opodatkowaniu w myśl art. 5 ustawy o podatku od towarów usług?
2. Czy powinna być traktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, regulowane art. 9 ustawy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja podlega opodatkowaniu w myśl art. 5 ustawy podatkiem od towarów i usług i zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, ze względu na spełnienie warunku przewidzianego w art. 9 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 9 ww. ustawy to nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. A
   – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy – wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:

1. rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej,
2. podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług,
3. podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
4. osoby prawne, które nie są podatnikami

– jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50 000 zł.

Wprawdzie, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy za podatnika nie uznaje się organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Jeżeli chodzi o wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, przepis art. 15 ust. 6 wymaga uwzględnienia regulacji zawartej w art. 9 ust. 1 i 2 ustawy.

W ocenie wnoszącego wniosek o interpretację, transakcja zakupu na terytorium Niemiec artykułów budowlanych przeznaczonych na remont powiatowych dróg publicznych stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów stosownie do uregulowania zawartego w art. 9 ust. 1 ustawy, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług na terytorium Polski, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy. Gmina zakupi materiały budowlane w ramach zadań własnych, czyli nie będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, lecz w przypadku kwestii wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zastosowanie wobec niej znajdzie art. 9 ust. 2 lit. b ustawy, czyli należy ją traktować jako inną osobę prawną, do której stosuje się zastrzeżenie przewidziane w art. 10 ust. 2 lit. d. Oznacza to, że w świetle art. 5 ust. 1 pkt 4, art. 9 ust. 2 lit. b i art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. d należy przyjąć, że ze względu na wartość przekraczającą 50 000 zł transakcję należy traktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez terytorium kraju – stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4 ustawy).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy – przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy – wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dotyczy towarów innych niż wymienione w pkt 1 nabywanych przez:

1. rolników ryczałtowych dla prowadzonej przez nich działalności rolniczej,
2. podatników, którzy wykonują jedynie czynności inne niż opodatkowane podatkiem i którym nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług,
3. podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
4. osoby prawne, które nie są podatnikami

– jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwoty 50 000 zł.

Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się, jeżeli całkowita wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 50 000 zł (art. 10 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 10 ust. 4 ustawy – przy ustalaniu wartości, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, nie wlicza się kwoty podatku od wartości dodanej należnego lub zapłaconego na terytorium państwa członkowskiego, z którego towary te są wysyłane lub transportowane (…).

W przypadku gdy u podmiotów, u których zgodnie z ust. 1 pkt 2 nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zostaje przekroczona kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce od momentu przekroczenia tej kwoty (art. 10 ust. 5 ustawy).

Z art. 10 ust. 6 ustawy wynika, że podatnicy oraz osoby prawne niebędące podatnikami, do których ma zastosowanie ust. 1 pkt 2, mogą wybrać opodatkowanie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przez złożenie naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o takim wyborze albo przez podanie dokonującemu dostawy towarów numeru, o którym mowa w art. 97 ust. 10.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Czynności, w zakresie których wykonywania ww. podmiotów nie uznaje się za podatników, muszą być wykonywane w celu realizacji zadań nałożonych na nie przepisami prawa, a ponadto zadań do realizacji których zostały powołane.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Należy wskazać, że czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – co do zasady – wymaga istnienia dwóch stron transakcji: jeden podmiot nabywa towary rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, natomiast druga strona dostarcza te towary dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;
• po drugie po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
  
  

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Należny z tytułu obrotu podatek rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego i wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. W związku z planowanym remontem dróg publicznych stanowiącym w świetle art. 7 ww. ustawy zadanie własne gminy, Gmina planuje zakup materiałów budowlanych niezbędnych do przeprowadzenia remontu u dostawcy z terytorium Unii Europejskiej – Niemiec. Materiały będą zakupione w ramach działalności statutowej, a nie działalności gospodarczej. Remont dróg nie będzie związany ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z obiektów ani nie będzie osiągała z tego tytułu innych dochodów. Gmina nabędzie prawo do rozporządzenia nabytymi materiałami jak właściciel. Towary zostaną przetransportowane na terytorium Polski. Wartość zakupionych towarów przekroczy 50 000 zł. Gmina nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE.

Mechanizm opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych polega na zwolnieniu z prawem do odliczenia dostawy towarów, w wyniku której towar przemieszczany jest pomiędzy państwami członkowskimi, przy jednoczesnym zobowiązaniu nabywcy do zastosowania stawki krajowej w państwie przeznaczenia towarów. Stosowanie tej stawki ma za zadanie doprowadzić do realizacji podstawowego celu, dla którego wprowadzono szczególne zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, czyli opodatkowania towarów w kraju ich konsumpcji.

Należy podkreślić, że ww. mechanizm rozliczania podatku występuje, jeżeli nabywcą towarów jest, co do zasady, podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej tego podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem (cyt. wcześniej art. 9 ust. 2 ustawy). W przypadku osób prawnych niebędących podatnikami nabywających towary z innego niż Polska państwa członkowskiego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów wystąpi, jeżeli całkowita wartość nabywanych w ten sposób towarów przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę 50 000 zł lub osoba prawna wybierze opodatkowanie tego nabycia, zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy, przed przekroczeniem ww. limitu. Wskazać przy tym należy, że pojęcie osoby prawnej, o której mowa w powołanych wyżej przepisach jest pojęciem wspólnotowym i obejmuje również podmioty, o których mowa w art. 15 ust. 6 ustawy.

W świetle powyższego, jeżeli organ władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa nabywa wewnątrzwspólnotowo towary, których wartość przekracza kwotę 50 000 zł, jest on obowiązany do rozliczenia podatku należnego w Polsce z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia tych towarów.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że nabycie przez Gminę materiałów budowlanych niezbędnych do przeprowadzenia remontu dróg publicznych, w ramach działalności statutowej i realizacji zadań własnych – których wartość przekroczy kwotę 50 000 zł – będzie spełniało definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, a w związku z tym Gmina będzie zobowiązana do rozliczenia podatku należnego z tego tytułu.

Należy podkreślić, że w przedstawionej sytuacji Gmina wykonując swoje zadania statutowe, nie będzie występowała w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, jednak będzie działała jako osoba prawna wymieniona w art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy. Jak zostało wskazane powyżej, pojęcie osoby prawnej zawarte w tym przepisie obejmuje również podmioty, o których mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, a w takim przypadku nie musi wystąpić przesłanka wykorzystania nabywanych towarów do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy.

Podsumowując, transakcja zakupu na terytorium Niemiec materiałów budowlanych niezbędnych do przeprowadzenia remontu dróg publicznych winna być rozpoznana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji będzie ona podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie z art. 97 ust. 1 ustawy – podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

W myśl art. 97 ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 stosuje się również do podatników w rozumieniu art. 15 innych niż wymienieni w ust. 1 i osób prawnych niebędących podatnikami w rozumieniu art. 15, u których wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów przekroczyła kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, oraz tych, którzy zamierzają skorzystać z możliwości określonej w art. 10 ust. 6.

Naczelnik urzędu skarbowego potwierdza zarejestrowanie podmiotu, o którym mowa w ust. 1-3, jako podatnika VAT UE (art. 97 ust. 9 ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że w związku z zakupem na terytorium Niemiec materiałów budowlanych przeznaczonych na remont dróg publicznych, których wartość przekroczy kwotę 50 000 zł, Gmina będzie zobowiązana do dokonania rejestracji jako podatnik VAT UE poprzez złożenie zgłoszenia rejestracyjnego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.