2017.08.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.446.2017.1.BW
z 11 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy we wniosku z 5 maja 2017 r. (data wpływu 8 maja 2017r.), uzupełnionego pismem z 3 sierpnia 2017r. (data wpływu 4 sierpnia 2017r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania opisanych we wniosku usług tynkarskich (pytanie nr 4) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2017 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług m. in. w zakresie dokumentowania opisanych we wniosku usług tynkarskich (dotyczy pytania oznaczonego we wniosku nr 4).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 sierpnia 2017r. (data wpływu 4 sierpnia 2017r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 28 lipca 2017r. znak: 0111-KDIB3-1.4010.88.2017/1.APO, 0111-KDIB3-1.4012.174.2017.1.BW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka, prowadzi działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem działalności strony jest usługa w zakresie wykonywania tynków gipsowych w budynkach mieszkalnych oraz w budynkach niemieszkalnych. Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym VAT, w zakresie podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania deklaracji dla podatku od towarów.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych rokiem podatkowym jest okres od dnia 01 kwietnia do dnia 30 września . Aktualnie rokiem podatkowym jest okres od dnia 01 kwietnia 2017r. do dnia 31 marca 2018r. Poprzednim rokiem podatkowym jest okres od dnia 01 kwietnia 2016r. do dnia 31 marca 2017r. W poprzednim roku podatkowym Wnioskodawca zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych płacił miesięcznie. W roku podatkowym trwającym od dnia 01 kwietnia 2017r. do dnia 31 marca 2018r. Spółka po złożeniu w Urzędzie Skarbowym w /…/ do dnia 20 maja 2017r. zawiadomienia o którym mowa w art. 25 ust. 1e u.p.d.o.p. zamierza zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych opłacać kwartalnie.

Kapitał zakładowy Spółki wynosi 200.000,00 zł i dzieli się na 400 udziałów. Wspólnikiem Wnioskodawcy jest przedsiębiorca „P”, zwany dalej przedsiębiorcą, która to osoba fizyczna jest właścicielem 180 udziałów. „P” jest aktualnie prezesem zarządu Spółki, którym też prezesem zarządu był wyżej wymieniony w okresie od dnia 01 kwietnia 2016r. do dnia 31 marca 2017r. Wnioskodawca przewiduje, iż „P” będzie prezesem zarządu Spółki w okresie od dnia 01 kwietnia 2017r. do dnia 31 marca 2018r.

Przedsiębiorca „P” nabywał od Wnioskodawcy usługi w zakresie koordynacji i planowania wykonania tynków u zleceniodawców oraz w zakresie odbioru wykonanych tynków na rzecz zleceniodawców, które to czynności były i są wykonywane na rzecz ww. przedsiębiorcy przez upoważnionych pracowników Wnioskodawcy. Z tytułu powyżej opisanych usług podatnik był zobowiązany w okresie od dnia 01 kwietnia 2016r. do dnia 31 marca 2017r. do opłacania Spółce wynagrodzenia ryczałtowego w kwocie miesięcznej netto 5.000,00 zł, którą to kwotę miesięczną wynagrodzenia za wykonane usługi przedsiębiorca jest zobowiązany do opłacania także od 01 kwietnia 2017r. Należne wynagrodzenie miesięczne za wykonane usługi jest dokumentowane przez Spółkę fakturą. Ogółem w roku podatkowym w okresie od dnia 01 kwietnia 2016r. do dnia 31 marca 2017r. przedsiębiorca zapłacił Spółce kwotę w wysokości netto 60.000,00 zł za usługi odbioru i koordynacji wykonania usług tynkarskich, zwanych dalej usługami, oraz przewiduje, iż nie przekroczą one w roku podatkowym trwającym w okresie od dnia 01 kwietnia 2017r. do dnia 31 marca 2018r. kwoty netto w wysokości 60.000,00 zł.

Od marca 2017r. przedsiębiorca za zgodą Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników nabywa od Spółki także usługi tynkarskie, zwane dalej usługami. Między innymi w dniu 31 marca 2017r. Wnioskodawca nabył od Spółki jako podwykonawcy usługi tynkarskie za kwotę netto 13.530,00 zł. Wnioskodawca przewiduje, iż w roku podatkowym w okresie do dnia 01 kwietnia 2017r. do dnia 31 marca 2018r. „P” nabędzie od Spółki usługi tynkarskie w kwocie przekraczającej 20.000,00 EURO tj. w kwocie 20.000 EURO, tj. w kwocie 20.000 EURO X kurs średni EURO z dnia 01 października 2017r. Spółka w roku podatkowym w okresie od dnia 1 kwietnia 2015r. do dnia 31 marca 2016r. oraz w okresie od dnia 01 kwietnia 2016r. do dnia 31 marca 2017r. nie uzyskała przychodów lub kosztów przekraczających kwotę 2.000.000 EURO. Spółka przewiduje, iż w roku podatkowym w okresie od dnia 01 kwietnia 2017r. do dnia 31 marca 2018r. nie uzyska przychodów lub kosztów przekraczających kwotę 2.000.000 EURO.

Od dnia 01 stycznia 2017r. Spółka sprzedaje podatnikom VAT czynnym usługi tynkarskie podwykonawcom, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 p.t.u., które to usługi tynkarskie są wykonywane w budynkach mieszkalnych w których znajdują się na przykład lokale użytkowe oraz garaże. Sprzedaż ww. usług tynkarskich strona zamierza dokumentować fakturami ze wskazaniem w treści faktur ile Spółka sprzedaje tynków wykonanych zostało w lokalach mieszkalnych oraz w niemieszkalnych, oraz ze wskazaniem że sprzedaż ww. usług budowlanych w zakresie podatku od towarów i usług będzie podlegać odwrotnemu obciążeniu przez ich nabywcę. Minister Finansów reprezentowany przez Dyrektora Izby Skarbowej w /…/ na wniosek Spółki wydał w dniu 20 kwietnia 201lr. interpretację indywidualną nr ITPP1/443 -116a/l/MN, w której to interpretacji wskazał, iż sprzedaż przez Spółkę usług tynkarskich wykonanych w lokalach mieszkalnych jest opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8 %. Natomiast sprzedaż usług tynkarskich wykonanych w lokalu niemieszkalnym np. w lokalu usługowym lub garażu znajdującym się budynku wielomieszkalnym, w której to budynku Spółka wykonuje tynki w lokach mieszkalnych, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podatkowej w wysokości 23,00% . Spółka od dnia 01 stycznia 2017r. nabywa od podatników VAT czynnych oraz od podwykonawców o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 p.t.u. usługi tynkarskie, które są wykonywane przez powyżej wymienionych w lokalach mieszkalnych oraz w lokalach niemieszkalnych oraz są dokumentowane przez podwykonawców fakturami. Podwykonawcy nie wskazują w fakturach jaką kwotę wynagrodzenia otrzymują oni za wykonane usługi tynkarskie w lokalach mieszkalnych a jaką kwotę wynagrodzenia otrzymują za wykonanie tynków w lokalach niemieszkalnych np. w lokalach usługowych lub w garażach. Spółka w ramach odwrotnego obciążenia nalicza samodzielnie podatek należny od usług tynkarskich wykonanych przez podwykonawców, w ewidencjonuje w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług oraz odlicza od podatku należnego za dany miesiąc naliczony podatek należny tytułu nabycia usług tynkarskich w ramach odwrotnego obciążenia.

Spółka wykonując tynki nabywa też materiały związane z ich wykonaniem, które są dowożone przez sprzedawców, podatników VAT czynnych, na plac budowy gdzie są wykonywane przez stronę usługi tynkarskie. Sprzedawcy materiałów dokonują także rozładunku dźwigiem z pojazdu samochodowego na placu budowy przywożonych materiałów, z tym że rozładunek materiałów jest dokonywany na placu budowy przez ww. na rzecz Spółki odpłatnie, a sprzedawcy materiałów niniejszą usługę, zwaną dalej w skrócie usługę dźwigiem, dokumentują fakturą wskazując, iż ww. usługa jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki podatkowej w wysokości 23,0 %.

Spółka w roku obrotowym w okresie od dnia 01 kwietnia 2017r. do dnia 31 marca 2017r. uzyskała przychód netto z tytułu prowadzenia działalności w następujących kwotach:

z tytułu sprzedaży produktów i usług w kwocie 4.419.164,54 zł,
pozostałe przychody operacyjne netto 1.647,84 zł,
przychody finansowe 103,04 zł

Razem przychody netto 4.420.915,42 zł

Spółka w złożonych miesięcznych deklaracjach dla podatku od towarów i usług w okresie od dnia 01 kwietnia 2016r. do dnia 31 grudnia 2016r. poniżej opisane dane dotyczące uzyskanego obrotu ze sprzedaży oraz kwot należnego podatku od towarów i usług:

Łączna sprzedaż netto towarów i usług -3.209.830, 00 zł,

Podatek VAT należny-290.444,00 zł,

Razem sprzedaż netto z podatkiem należnym - 3.500.274,00 zł

Po dniu 31 grudnia 2016r. Spółka zadeklarowała w deklaracjach dla podatku od towarów i usług poniżej wymienione kwoty:

styczeń 2017r.
- sprzedaż usług opodatkowanych VAT 5.000,00 zł, podatek należny 1.159,00 zł,
- sprzedaż przez Spółkę usług które podlegają opodatkowaniu VAT przez nabywcę w ramach odwrotnego obciążenia 427,601,00 zł,
- nabycie usług od podwykonawców opodatkowanych przez Spółkę w ramach odwrotnego obciążenia 180.141,00 zł, podatek należny od nabytych usług 14.411,00 zł,
luty 2017r.
- sprzedaż usług i towarów opodatkowanych VAT 9.491,00 zł, podatek należny 2.183,00 zł,
- sprzedaż przez Spółkę usług które podlegają opodatkowaniu VAT przez nabywcę w ramach odwrotnego obciążenia 233.369,00 zł,
- nabycie usług od podwykonawców opodatkowanych przez Spółkę w ramach odwrotnego obciążenia 126.675,00, podatek należny od nabytych usług 10.134,00, zł.
marzec 2017r.
- sprzedaż usług i towarów opodatkowanych VAT 8,00% 27.159,00 zł, podatek należny 2.173,00 zł,
- sprzedaż usług i towarów opodatkowanych VAT 23,00% 6.798 zł, podatek należny 1.543,00 zł,
- sprzedaż przez Spółkę usług które podlegają opodatkowaniu VAT przez nabywcę w ramach odwrotnego obciążenia 500.088, 00 zł,
- nabycie usług od podwykonawców opodatkowanych przez Spółkę w ramach odwrotnego obciążenia 233.290,00 zł, podatek należny od nabytych usług 22.028,00 zł,

Natomiast w piśmie z 3 sierpnia 2017r. Wnioskodawca m.in. wskazał:

Przedstawione we wniosku pytanie (oznaczone nr 4) odnosi się do usług tynkarskich o symbolu PKWiU 43.31.10.0,
Przedmiotowe usługi są wykonywane na podstawie umowy o roboty budowlane z dnia 21 lipca 2016r. zawartą z przedsiębiorcą „S” prowadzącym działalność pod nazwą:/…/,
1. przedmiotem ww. umowy jest wykonanie usług tynkarskich w lokalach mieszkalnych oraz w lokalach użytkowych znajdujących się w budynku wielomieszkalnym w /…./ i są to usługi wymienione w pozycji 30 załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług,
2. stroną ww. umowy jest Spółka oraz przedsiębiorca „S” zwany dalej przedsiębiorcą, który jest generalnym wykonawcą.
3. Wnioskodawca wykonując ww. opisane usługi tynkarskie występuje w roli podwykonawcy, który zleca ich wykonanie dalszym podwykonawcom.
4. wszystkie strony przedmiotowej umowy są podatnikami VAT czynnymi, u których działalność nie jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Wynagrodzenie za wykonanie usług zostało skalkulowane ryczałtowo tj. stawka za jeden metr kwadratowy. Ustalona stawka wynagrodzenia wynika z umowy i jest to stawka jednakowa i dla usług tynkarskich wykonywanych w lokalach mieszkalnych oraz w lokalach użytkowych.
Wnioskodawca świadczy wykonywane usługi tynkarskie na rzecz generalnego wykonawcy.
Wykonywane Usługi tynkarskie zostały sklasyfikowane na wniosek Spółki przez Urząd Statystyczny w Łodzi pod symbolem PKWiU 43.31.20.0, o czym strona została powiadomiona pismem z dnia 30 stycznia 2017r.
Za wykonanie ww. usług wnioskodawca jest rozliczany całościowo ze wskazaniem podczas odbioru ile wykonał tynków w lokalach mieszkalnych a ile wykonał tynków w lokalach niemieszkalnych. Powyższe zasady odbioru nie zostały skonkretyzowane w umowie i są stosowane zwyczajowego z uwagi na fakt, iż zdaniem strony sprzedaż tynków w lokach niemieszkalnych, pomimo faktu że znajdując się w budynkach wielorodzinnych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podatkowej w wysokości 8,00 %.
Strona wykonanie ww. usług dokumentuje jedną fakturą wskazując ww. fakturze w odrębnych pozycjach jakie powierzchnie tynków Spółka wykonała w lokalach mieszkalnych oraz jakie powierzchnie tynków strona wykonała w lokalach niemieszkalnych.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług, Wnioskodawca zadał m.in. następujące pytanie (oznaczone nr 4), ostatecznie sformułowane w piśmie z 3 sierpnia 2017r.:

Czy na Spółce w przypadku sprzedaży pod dniu 01 stycznia 2017r. usług tynkarskich dla przedsiębiorcy „S” które będą opodatkowane przez podwykonawców w ramach odwrotnego obciążenia spoczywa obowiązek wyszczególniania w fakturach jakie wynagrodzenie strona uzyskuje ze sprzedaży usług tynkarskich wykonanych w lokalach mieszkalnych oraz jakie wynagrodzenie Spółka uzyskuje z tytułu wykonania tynków w lokalach niemieszkalnych, które to usługi są wykonywane przez stronę w budynku wielomieszkalnym oraz czy na Spółce od dnia 01 stycznia 2017r. w przypadku nabycia przez stronę od podwykonawców usług tynkarskich wykonywanych na rzecz przedsiębiorcy „S” które będą opodatkowane przez Spółkę w ramach odwrotnego obciążenia, a które to usługi są wykonywane w lokalach mieszkalnych oraz lokalach niemieszkalnych znajdujących się w budynku wielomieszkalnym, spoczywa obowiązek naliczenia i ujęcia w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług podatku należnego według stawek właściwych dla miejsca gdzie ww. usługi są wykonywane tj: w przypadku gdy usługi zostały wykonane w lokalach mieszkalnych w wysokości 8,00 %, a w przypadku gdy usługi zostały wykonane w lokalach niemieszkalnych, w wysokości 23,00% ?

Stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie podatku od towarów i usług, w zakresie pytania oznaczonego nr 4 (ostatecznie przedstawione w piśmie z 3 sierpnia 2017r.):

Ustawodawca w znowelizowanych przepisach ustawy o podatku od towarów i usług nie wskazuje dla kogo od dnia 01 stycznia 2017r. kto dla Spółki jest podwykonawcą usług budowlanych, o którym to podwykonawcy mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 p.t.u., których to podwykonawców sprzedaż robót budowlanych po dniu 01 stycznia 2017r. będzie opodatkowana w ramach odwrotnego obciążenia podatkiem od towarów i usług przez zleceniodawcę (nabywcę) gdzie dla zasady podatnikiem podatku od towarów i usług będzie zleceniodawca (nabywca) robót budowlanych. Do zasady należy więc przyjąć, iż są to w przypadku strony usługobiorcy wykonujący na rzecz strony wyłącznie roboty budowalne wymienione w załączniku 14 do ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazać należy w przedmiotowej sprawie, iż w celu ustalenia momentu wykonania robót budowlanych strona jest zobowiązana do stosowania od dnia 01 stycznia 2017r. art. 19a ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem strony w celu ustalenia jaka powinna być treść faktury sprzedaży usług w ramach odwrotnego obciążenia należy przywołać w niniejszej sprawie treść art. 106e ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług, który to przepis wskazuje, iż podatnik ma obowiązek dokładnie opisać zakres wykonywanych usług. Co do stawki podatku od towarów i usług przy usługach budowalnych wskazać należy, iż obniżona stawka podatku od towarów i usług o której mowa w art. 41 ust. 2 p.t.u. w wysokości 8,00% dotyczy zdaniem strony wyłącznie usług wykonywanych przez Spółkę w lokalach mieszkalnych, co zostało wskazane przez Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 20 kwietnia 2011r. i co do chwili obecnej jest aktualne. Zdaniem strony powyższa zasada winna być także stosowana w przypadku naliczania podatku należnego przez Spółkę w ramach odwrotnego obciążenia z tytułu nabywania usług tynkarskich na rzecz przedsiębiorcy „S”. Reasumując powyższe należy uznać, iż na Spółce w przypadku sprzedaży pod dniu 01 stycznia 2017r. usług tynkarskich dla przedsiębiorcy „S” które będą opodatkowane przez podwykonawców w ramach odwrotnego obciążenia, spoczywa obowiązek wyszczególniania w fakturach jakie wynagrodzenie strona uzyskuje ze sprzedaży usług tynkarskich wykonanych w lokalach mieszkalnych oraz jakie wynagrodzenie Spółka uzyskuje z tytułu wykonania tynków w lokach niemieszkalnych, które to usługi są wykonywane przez stronę w budynku wielomieszkalnym. Natomiast odnośnie drugiej części pytania należy uznać, iż na Spółce od dnia 01 stycznia 2017r. w przypadku nabycia przez stronę od podwykonawców usług tynkarskich wykonywanych na rzecz przedsiębiorcy ”S”, które będą opodatkowane przez Spółkę w ramach odwrotnego obciążenia, a które to usługi są wykonywane w lokalach mieszkalnych oraz lokalach niemieszkalnych znajdujących się w budynku wielomieszkalnym, spoczywa obwiązek naliczenia i ujęcia w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług podatku należnego według stawek właściwych dla miejsca gdzie ww. usługi są wykonywane tj: w przypadku gdy usługi zostały wykonane w lokalach mieszkalnych w wysokości 8,00%, a w przypadku gdy usługi zostały wykonane w lokalach niemieszkalnych, w wysokości 23,00%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017r., poz. 1221 z późn. zm), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel /…/.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 /…/.

Na mocy art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 7 i art. 8 ustawy.

Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a – 106q ustawy.

Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
1. państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.

Zgodnie z brzmieniem art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z ww. przepisów wynika zatem, że podmiot, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest zobowiązany do wystawienia faktury.

Stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy, faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, w przypadku dostawy towarów i wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi, faktura powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Z kolei zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca, faktura nie zawiera – danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zauważyć jednak należy, że stosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast wychodzenie poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania stawki obniżonej czy zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%, z zastrzeżeniem art. 146f.

W oparciu o art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Na podstawie art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Na podstawie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy o VAT, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316, ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

Budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,
Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,
Budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Natomiast w przypadku budownictwa nieobjętego społecznym programem mieszkaniowym (budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²), preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. Do usług budowlanych wykonywanych w budynkach niemieszkalnych stawką właściwą jest stawka 23%.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest podatnikiem czynnym VAT, w zakresie podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania deklaracji dla podatku od towarów. Głównym przedmiotem działalności strony jest usługa w zakresie wykonywania tynków gipsowych w budynkach mieszkalnych oraz w budynkach niemieszkalnych.

Przedmiotowe usługi są wykonywane na podstawie umowy o roboty budowlane z dnia 21 lipca 2016r. zawartej z przedsiębiorcą.

Przedmiotem ww. umowy jest wykonanie usług tynkarskich w lokalach mieszkalnych oraz w lokalach użytkowych znajdujących się w budynku wielomieszkalnym i są to usługi wymienione w pozycji 30 załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług,

Stroną ww. umowy jest Spółka oraz przedsiębiorca „S”, który jest generalnym wykonawcą.

Wnioskodawca wykonując ww. opisane usługi tynkarskie występuje w roli podwykonawcy, który zleca ich wykonanie dalszym podwykonawcom.

Wszystkie strony przedmiotowej umowy są podatnikami VAT czynnymi, u których działalność nie jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wynagrodzenie za wykonanie usług zostało skalkulowane ryczałtowo tj. stawka za jeden metr kwadratowy. Ustalona stawka wynagrodzenia wynika z umowy i jest to stawka jednakowa i dla usług tynkarskich wykonywanych w lokalach mieszkalnych oraz w lokalach użytkowych.

Wnioskodawca świadczy wykonywane usługi tynkarskie na rzecz generalnego wykonawcy.

Wykonywane Usługi tynkarskie zostały sklasyfikowane na wniosek Spółki przez Urząd Statystyczny w Łodzi pod symbolem PKWiU 43.31.20.0, o czym strona została powiadomiona pismem z dnia 30 stycznia 2017r.

Za wykonanie ww. usług wnioskodawca jest rozliczany całościowo ze wskazaniem podczas odbioru ile wykonał tynków w lokalach mieszkalnych a ile wykonał tynków w lokalach niemieszkalnych. Powyższe zasady odbioru nie zostały skonkretyzowane w umowie.

Wnioskodawca wykonanie ww. usług dokumentuje jedną fakturą wskazując ww. fakturze w odrębnych pozycjach jakie powierzchnie tynków wykonał w lokalach mieszkalnych oraz jakie powierzchnie tynków Wnioskodawca wykonał w lokalach niemieszkalnych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma wątpliwości, czy na Spółce w przypadku sprzedaży pod dniu 1 stycznia 2017r. usług tynkarskich dla przedsiębiorcy „S” spoczywa obowiązek wyszczególniania w fakturach jakie wynagrodzenie strona uzyskuje ze sprzedaży usług tynkarskich wykonanych w lokalach mieszkalnych oraz jakie wynagrodzenie Spółka uzyskuje z tytułu wykonania tynków w lokach niemieszkalnych oraz czy na Spółce od dnia 01 stycznia 2017r. w odniesieniu do nabywanych od podwykonawców usług tynkarskich spoczywa obowiązek naliczenia i ujęcia w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług podatku należnego według stawek właściwych dla miejsca gdzie ww. usługi są wykonywane tj.: w przypadku gdy usługi zostały wykonane w lokalach mieszkalnych w wysokości 8,00%, a w przypadku gdy usługi zostały wykonane w lokalach niemieszkalnych, w wysokości 23,00%.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy na wstępie ustalić, czy w zakresie przedmiotowych usług Wnioskodawca w związku z art. 17 ust. 1 pkt 8 w powiązaniu z ust. 1h ustawy o VAT jest podmiotem (podatnikiem) zobowiązanym do naliczenia podatku VAT.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 17 ust. lh ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ww. załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Zatem art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana lub budowlano-montażowa, wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, zgodnie z art. 17 ust. lh ustawy, mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Oznacza to, że nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), zaś inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawcy”, zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające jest posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego, podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Z kolei przy dalszych „podzleceniach” przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest - w stosunku do swojego podwykonawcy - głównym wykonawcą swojego zakresu prac (i w konsekwencji rozliczy „podzlecone” usługi budowlane na zasadzie odwróconego obciążenia).

Trzeba przy tym zaznaczyć, że fakt zgłoszenia, lub nie, głównemu inwestorowi powierzenia prac podwykonawcy, pozostaje bez wpływu na posiadanie statusu podwykonawcy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Status podwykonawcy wynika bowiem bezpośrednio z zawartych pisemnych umów, a w przypadku ich braku - świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług.

W świetle ww. przepisów prawa, jeżeli usługa budowlana (wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług) jest świadczona bezpośrednio na rzecz zleceniodawcy (np. generalny wykonawca świadczy usługi na rzecz inwestora (zamawiającego), wówczas takie usługi świadczone są na zasadach ogólnych i mechanizm odwrotnego obciążenia nie ma w tym przypadku zastosowania. Natomiast każde podzlecenie usługi przez generalnego wykonawcę kolejnym usługowcom jest już podzleceniem i usługi te winny być rozliczone zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia.

Należy w tym miejscu wskazać, że wprowadzane zmiany w zakresie reverse charge dla usług budowlanych generalnie nie powodują zmiany sposobu opodatkowania tych usług (np. w zakresie stawki VAT), w określonych przypadkach będzie dochodzić jedynie do przeniesienia obowiązku rozliczenia podatku VAT z usługodawcy na usługobiorcę.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku, ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę.

Mając na względzie powyższe oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie wystąpi mechanizm odwrotnego obciążenia, gdyż jak wynika z opisu sprawy pan „S” (generalny wykonawca) zleci/będzie zlecał Wnioskodawcy wykonanie usług tynkarskich (wymienionych w załączniku nr 14), a Wnioskodawca podzleca/podzleci ich wykonanie podwykonawcom i wszyscy uczestnicy biorący udział w wykonaniu tychże usług są czynnymi podatnikami podatku VAT. W powyższym schemacie Wnioskodawca będzie podwykonawcą generalnego wykonawcy. Z kolei Wnioskodawca zleca wykonanie usług dalszym podwykonawcom.

Do rozliczenia podatku VAT z tytułu nabywanych przez Wnioskodawcę od podwykonawców usług jest/będzie Wnioskodawca, natomiast podwykonawcy świadczący ww. usługi na rzecz Wnioskodawcy powinni wystawiać faktury (na rzecz Wnioskodawcy) bez podatku VAT, tj. z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Natomiast do rozliczenia usług wykonanych w budynku wielomieszkalnym przez Wnioskodawcę (podwykonawcę generalnego wykonawcy) na rzecz przedsiębiorcy (generalnego wykonawcy) będzie nabywca usług – przedsiębiorca, bowiem również na tym etapie zastosowanie będzie mieć mechanizm odwróconego obciążenia, a Wnioskodawca powinien wystawić fakturę VAT bez podatku.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy wskazać, że warunkiem zastosowania 8% stawki podatku, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jak wynika z okoliczności sprawy umowa na wykonanie usług tynkarskich zawarta przez Wnioskodawcę z przedsiębiorcą dotyczy wykonania usług w budynku wielomieszkalnym, w którym znajdują się lokale mieszkalne i niemieszkalne.

Zatem należy stwierdzić, że w przypadku, gdy zawarta umowa na usługi tynkarskie dotyczy budynku wielomieszkalnego jako całości, zaliczanego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, wówczas zastosowanie znajdzie stawka podatku VAT 8% do całości tych usług wykonanych w tym budynku pod warunkiem, że usługi będą wykonywane w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy.

Tym samym stawka preferencyjna będzie miała zastosowanie również do lokali użytkowych znajdujących się w budynku objętym społecznym programem mieszkaniowym.

Natomiast w przypadku, gdy umowa nie dotyczy całości budynku, lecz jego określonej części, wówczas stawką podatku będzie stawka właściwa dla tej części budynku, w zależności czy będzie ona spełniała definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W konsekwencji należy stwierdzić, że skoro usługi tynkarskie wykonane przez Wnioskodawcę dotyczą budynku jako całości, a budynek jest/będzie zaliczany do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, to wówczas Wnioskodawca powinien wystawić fakturę dla przedsiębiorcy z zastosowaniem odwróconego obciążenia, bez podatku VAT na całość wykonanego świadczenia w budynku objętym społecznym programem mieszkaniowym, bez wyszczególnienia na części dotyczące lokali mieszkalnych i niemieszkalnych.

W odniesieniu natomiast do usług nabywanych przez Wnioskodawcę od podwykonawców do rozliczenia których zobowiązany jest Wnioskodawca w związku z art. 17 ust. 1 pkt 8 oraz ust. 1h ustawy, należy stwierdzić, że w zależności gdzie nabywana usługa od podwykonawcy będzie wykonana, tj. w zależności, czy będzie wykonana w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT w lokalu objętym społecznym programem mieszkaniowym, Wnioskodawca zobowiązany będzie naliczyć podatek należny i ująć go w ewidencji prowadzonej dla celów podatku VAT według stawki podatku właściwej dla lokalu, w którym była wykonana. Zatem dla usług wykonanych w lokalach mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym 8%, zaś dla pozostałych lokali 23%.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 4 dotyczącego opodatkowania i dokumentowania usług tynkarskich, z uwagi na uzasadnienie, jest nieprawidłowe.

Tut. Organ pragnie podkreślić, że ciężar wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego spoczywa na składającym wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Organ podatkowy nie może w tym względzie zastępować Wnioskodawcy – nie jest on bowiem uprawniony ani do zakreślania granic stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), ani do ustalania we własnym zakresie, czy podany przez Wnioskodawcę stan faktyczny odpowiada stanowi rzeczywistemu. Organ wydający interpretację bazuje zatem wyłącznie na tym, co poda Wnioskodawca. Tym samym to Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za przedstawiony przez siebie stan faktyczny i ewentualne negatywne konsekwencje przedstawienia opisu w sposób niezgodny z rzeczywistością. Jednocześnie zaznacza się, że ochronę daje wyłącznie interpretacja wydana do stanu faktycznego tożsamego ze stanem rzeczywistym.

Zatem zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność, a Wnioskodawca nie może korzystać z ochrony wynikającej z tej interpretacji.

Interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie pytania, stąd wszelkie inne kwestie poruszone we wniosku nie były przedmiotem interpretacji.

Zauważa się że poruszone w przedmiotowym wniosku kwestie objęte pytaniami oznaczonymi we wniosku nr 1-3 będą przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin