2017.08.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.221.2017.1.RW
z 23 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2017 r. (data wpływu 23 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wycofania nieruchomości z majątku przedsiębiorstwa i przekazania jej do majątku prywatnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wycofania nieruchomości z majątku przedsiębiorstwa i przekazania jej do majątku prywatnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą „A” (dalej jako: „Przedsiębiorstwo”). Przedsiębiorstwo działa w branży instalacji przemysłowych. Przedmiotem działalności Przedsiębiorstwa jest projektowanie i budowa instalacji parowych, grzewczych, gazowych, wentylacyjnych oraz modernizacja i budowa kotłowni przemysłowych. Ponadto, Przedsiębiorstwo zajmuje się m.in. doradztwem ciepłowniczym i energetycznym, projektowaniem instalacji termicznej utylizacji odpadów oraz systemów automatyki przemysłowej, a także serwisem kotłów, urządzeń grzewczych oraz instalacji technologicznych. Do majątku Przedsiębiorstwa należą m.in. nieruchomości (budynki) wykorzystywane do celów prowadzonej działalności, stanowiące środek trwały Przedsiębiorstwa (dalej jako: „Nieruchomość”). Wnioskodawca rozważa wycofanie Nieruchomości z majątku Przedsiębiorstwa i przekazanie jej do majątku prywatnego. Planowane jest, iż Nieruchomość, już po wycofaniu do majątku prywatnego Wnioskodawcy, będzie wynajmowana przez Wnioskodawcę.

Na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych najem ten będzie stanowił tzw. najem prywatny, opodatkowany ryczałtem 8,5%.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Nieruchomość została wytworzona we własnym zakresie. Budynki składające się na Nieruchomość zostały posadowione na gruncie, przy nabyciu którego nie przysługiwało odliczenie VAT. Wnioskodawca dokonał jednak odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z wybudowaniem Nieruchomości. Nieruchomość nie była wcześniej przedmiotem najmu czy dzierżawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wycofanie Nieruchomości z majątku Przedsiębiorstwa i przekazanie jej do majątku prywatnego Wnioskodawcy będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie Nieruchomości z majątku Przedsiębiorstwa i przekazanie jej do majątku prywatnego Wnioskodawcy nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy VAT, przez odpłatną dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na tle powyższego przepisu wskazuje się, iż opodatkowaniu podatkiem VAT podlega także wycofanie składnika majątku przedsiębiorcy z działalności gospodarczej i przekazanie go do majątku prywatnego przedsiębiorcy. Co do zasady zatem, przekazanie nieruchomości stanowiącej środek trwały podatnika na cele prywatne będzie klasyfikowane na gruncie ustawy VAT jako odpłatna dostawa towarów. Warunkiem takiej klasyfikacji będzie posiadanie przez podatnika prawa do odliczenia VAT od nabycia i wybudowania nieruchomości bądź ich części.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadkach określonych w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy VAT, w stosunku do czynności przekazania nieruchomości na cele prywatne zaistnieje możliwość skorzystania ze zwolnienia z VAT. Przesłanką warunkującą możliwość skorzystania ze zwolnień określonych w przywołanych regulacjach jest m.in. aby dostawa nie była dokonywana w ramach tzw. pierwszego zasiedlenia (bądź 2 lata po nim) oraz aby na nieruchomościach nie poczyniono nakładów przewyższających 30% ich wartości początkowej.

Dla określenia czy w stosunku do konkretnej nieruchomości zaistnieje możliwość skorzystania z powyższych zwolnień koniecznym jest zatem dokładne przeanalizowanie danego stanu faktycznego i okoliczności związanych m.in. z nabyciem nieruchomości i wydatkami na tą nieruchomość.

W przedstawionej sytuacji, jak Wnioskodawca wskazywał w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT w związku z wytworzeniem budynków składających się na Nieruchomość. Jednocześnie, Nieruchomość nie była dotychczas przedmiotem najmu czy dzierżawy i była jedynie wykorzystywana przez Przedsiębiorstwo w toku prowadzonej działalności gospodarczej. Co do zasady zatem, wycofanie Nieruchomości do majątku prywatnego Wnioskodawcy powinno podlegać opodatkowaniu VAT (zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy VAT), przy czym po stronie Wnioskodawcy nie powstałaby możliwość skorzystania ze zwolnień określonych w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy VAT.

W tym miejscu Wnioskodawca jednak zwraca uwagę, iż w przedstawionej sytuacji Nieruchomość stanowiąca środek trwały Przedsiębiorstwa zostanie w pierwszej kolejności przekazana do majątku prywatnego Wnioskodawcy, by następnie zostać przeznaczona na wynajem na rzecz podmiotu trzeciego (tzw. najem prywatny na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych).

W odniesieniu do tego typu przypadków wskazuje się, iż wycofanie nieruchomości z działalności do majątku prywatnego nie będzie skutkować obowiązkiem naliczenia VAT w związku z takim przesunięciem. Przyjmuje się, iż najem – jako działalność zorganizowana, ciągła i o charakterze zarobkowym – wypełnia przesłanki definicyjne działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy VAT. Tym samym takie wycofanie nie będzie de facto wycofaniem z działalności gospodarczej i przeznaczeniem składnika majątku na cele prywatne – Nieruchomość w dalszym ciągu będzie bowiem wykorzystywana w działalności gospodarczej. Fakt, że na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych działalność będzie stanowić tzw. najem prywatny, nie będzie mieć wpływu na prawnopodatkową kwalifikację takiej aktywności na gruncie VAT.

Powyższe potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 września 2015 r. (nr IPTPP2/4512-426/15-2/PRP), w której stwierdzono: „(...) budynek wraz z gruntem wycofany z ewidencji środków trwałych (ewidencji firmy) i przeznaczony do dalszego najmu, będzie nadal wykorzystywany do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie nastąpi dostawa towaru w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, bowiem nie nastąpi przekazanie budynku wraz z gruntem na cele osobiste. Przedmiotowy budynek wraz z gruntem jako towar będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę w sposób ciągły do celów zarobkowych, o czym świadczy planowany dalszy najem nieruchomości po wycofaniu z ewidencji środków trwałych. Zatem Zainteresowany będzie nadal prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji, czynność polegająca na wycofaniu nieruchomości z ewidencji środków trwałych – w sytuacji gdy będzie ona w dalszym ciągu wykorzystywana do działalności gospodarczej – nie będzie skutkowała opodatkowaniem podatkiem VAT przedmiotowej transakcji.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT w przypadku wycofania budynku wraz z gruntem z ewidencji środków trwałych i przeznaczenia go do dalszego najmu”.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, wycofanie Nieruchomości z działalności i przekazanie jej do majątku prywatnego Wnioskodawcy, w sytuacji gdy po wycofaniu Nieruchomość będzie przedmiotem najmu, nie będzie skutkować koniecznością opodatkowania takiej czynności podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, jest znacznie szersza niż definicja działalności gospodarczej uregulowana w ustawie z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U z 2016 r., poz. 1829 z późn. zm.), czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.). W konsekwencji ocena określonych stanów na gruncie powołanych aktów prawnych może być odmienna.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji najem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Do majątku Przedsiębiorstwa należą m.in. nieruchomości (budynki) wykorzystywane do celów prowadzonej działalności, stanowiące środek trwały Przedsiębiorstwa. Wnioskodawca rozważa wycofanie Nieruchomości z majątku Przedsiębiorstwa i przekazanie jej do majątku prywatnego. Planowane jest, iż Nieruchomość, już po wycofaniu do majątku prywatnego Wnioskodawcy, będzie przez niego wynajmowana.

Mając na względzie powołane przepisy prawa wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do wycofanej z Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy Nieruchomości do majątku prywatnego, którą Wnioskodawca jako osoba fizyczna ma zamiar wynajmować, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy. Przedmiotowa Nieruchomość – jak wynika z opisu sprawy – nie będzie przekazana do majątku osobistego Wnioskodawcy i nie będzie wykorzystana na cele prywatne, bowiem będzie w dalszym ciągu wynajmowana, a więc będzie nadal wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Wnioskodawca oddając w najem ww. Nieruchomość nie utraci statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Oddanie bowiem przedmiotowej Nieruchomości w najem poza dotychczasową działalnością gospodarczą – na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług – de facto skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie Nieruchomości), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności opodatkowanych określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jak wskazano wyżej świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, wycofanie przedmiotowej Nieruchomości z majątku Przedsiębiorstwa a następnie przekazanie jej do majątku prywatnego Wnioskodawcy w celu wykorzystywana do działalności opodatkowanej podatkiem VAT z tytułu najmu – nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Zaznacza się również, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin