Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.255.2017.1.JF
z 30 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2017 r. (data wpływu 27 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z komórką lokatorską, ogródkiem przymieszkalnym i miejscem postojowym w garażu wielostanowiskowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z komórką lokatorską, ogródkiem przymieszkalnym i miejscem postojowym w garażu wielostanowiskowym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej Spółka) jest podmiotem prowadzącym działalność deweloperską. W ramach tej działalności, Spółka nabywa grunty i realizuje na tych gruntach budowę budynków mieszkalnych lub mieszkalno-użytkowych z przeznaczeniem na sprzedaż wyodrębnionych samodzielnych lokali na rzecz Klientów. Budowane budynki znajdują się na różnym etapie zaawansowania, sprzedaż jeszcze się nie rozpoczęła.

Omawiane budynki (lub grupy budynków) będą typowo składać się wyłącznie lub w zasadniczej większości z lokali mieszkalnych i tym samym będą stanowić budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w dziale 11 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Spółka będzie oferować Klientom zarówno lokale mieszkalne w tzw. stanie deweloperskim jak i lokale w różnym stopniu wykończone (jeszcze przed nabyciem przez Klienta).

Proces sprzedaży może być w Spółce zorganizowany w formule tzw. zamkniętego mieszkaniowego rachunku powierniczego w rozumieniu ustawy z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego. Oznacza to, że środki wpłacane przez Klientów przed ostatecznym nabyciem lokalu, będą zdeponowane na rachunku powierniczym Spółki prowadzonym przez bank, a uwolnienie tych środków na rzecz Spółki będzie mogło nastąpić wyłącznie jednorazowo po przeniesieniu własności lokalu na Klienta (przed tym momentem Spółka nie będzie miała dostępu do środków zdeponowanych na tym rachunku).

Finalna sprzedaż będzie odbywać się w formie aktu notarialnego, na podstawie którego lokal mieszkalny zostanie wyodrębniony prawnie (powstanie odrębna własność lokalu jako samodzielna nieruchomość), a jego własność zostanie przeniesiona na Klienta. Akt notarialny będzie standardowo zawierał wniosek o założenie księgi wieczystej dla sprzedawanego lokalu i taka księga będzie zakładana.

W ramach finalnej sprzedaży lokalu mieszkalnego, na Klienta będzie również przenoszony określony udział w nieruchomości wspólnej, która zgodnie z ustawą z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Z punktu widzenia prawa cywilnego udział w nieruchomości wspólnej jest nierozerwalnie związany z nabywanym lokalem mieszkalnym tzn. nie można nabyć ani zbyć lokalu mieszkalnego bez udziału w nieruchomości wspólnej i odwrotnie. Opcjonalnie, Klientom oferowana będzie również możliwość odpłatnego nabycia prawa do wyłącznego korzystania z tzw. komórek lokatorskich i ogródków przymieszkaniowych (typowo dla mieszkań zlokalizowanych na parterze). Prawa te nie stanowią odrębnej nieruchomości lecz są elementem nieruchomości wspólnej z przypisanym prawem wyłącznego używania jako prawem związanym z nabywanym przez Klienta lokalem mieszkalnym.

Spółka sprzedawać będzie również miejsca postojowe w wielostanowiskowym garażu zlokalizowanym typowo pod budynkiem (budynkami) lub w odrębnej hali garażowej. Hale garażowe będą jednak stanowić odrębną nieruchomość (posiadającą odrębną księgę wieczystą) a Kupujący nabywać będzie udział we współwłasności nieruchomości garażowej z przypisanym prawem do wyłącznego używania z konkretnego miejsca postojowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Jaką stawką podatku VAT - w opisanych we wniosku okolicznościach faktycznych - będzie opodatkowana czynność sprzedaży/dostawy lokali mieszkalnych w części dotyczącej:
   
   1. lokalu mieszkalnego,
   2. komórki lokatorskiej,
   3. ogródka przymieszkaniowego,
   4. miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym.
2. Czy obowiązek podatkowy w podatku VAT - w opisanym zdarzeniu przyszłym - powstanie w momencie dokonania przez Klientów wpłat na zamknięty mieszkaniowy rachunek powierniczy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Sprzedaż lokali mieszkalnych - w podanych we wniosku okolicznościach faktycznych - będzie opodatkowana:
   1. Stawką 8% - w części dotyczącej lokalu mieszkalnego w zakresie, w jakim jego powierzchnia użytkowa nie przekracza 150m2 oraz stawką 23% w części przekraczającej 150m2 powierzchni użytkowej,
   2. Stawką 8% - w części dotyczącej komórek lokatorskich,
   3. Stawką 8% - w części dotyczącej ogródka przymieszkaniowego,
   4. Stawką 23% - w części dotyczącej miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym.
2. Dokonanie przez Kupujących wpłat na zamknięty mieszkaniowy rachunek powierniczy nie będzie powodowało powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT po stronie Spółki.
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 8% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Na podstawie art. 41 ust. 12a ustawy o VAT przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 - art. 2 pkt 12 ustawy o VAT.

Z pojęcia budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - na podstawie art. 41 ust. 12b ustawy o VAT - wyłączone zostały:

1. budynki mieszkalne jednorodzinne, których powierzchnia użytkowa przekracza 300m2,
2. lokale mieszkalne, których powierzchnia użytkowa przekracza 150m2.
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w art. 41 ust. 12b ustawy o VAT stawkę podatku w wysokości 8 %, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Jak wynika z powyższych przepisów, opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega m.in. dostawa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy o VAT. Po przekroczeniu kryterium 150m2 powierzchni użytkowej, właściwą stawką podatku będzie stawka standardowa tzn. 23%.

Ad 1

1. Opodatkowanie lokalu mieszkalnego
   
   

Z przedstawionego powyżej art. 41 ust. 12 ustawy o VAT wynika, że stawkę podatku VAT w wysokości 8% stosuje się m.in. do dostawy lokalu mieszkalnego spełniającego określone w przepisach warunki. Bez cienia wątpliwości, wyodrębnione lokale mieszkalne sprzedawane przez Spółkę Klientom będą stanowiły części budynków zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu ustawy o VAT. Tym samym ich dostawa będzie podlegała 8 % stawce podatku VAT w zakresie, w jakim powierzchnia użytkowa takiego lokalu nie przekracza 150m2 oraz stawką 23% w części przekraczającej 150m2 jego powierzchni użytkowej.

2. oraz
   
   
3. Opodatkowanie komórek lokatorskich i ogródków
   
   

Stawki powyższe będą miały również zastosowanie dla udziału w nieruchomości wspólnej nabywanym przez Klienta wraz z lokalem mieszkalnym, jako prawo nierozerwalnie z nim związane. Wniosek ten jest prawidłowy niezależnie od charakteru obiektów/pomieszczeń, które stanowiąc część nieruchomości wspólnej zostały przypisane do konkretnego lokalu mieszkalnego w formie wyłącznego prawa do korzystania przez jego właściciela (Klienta).

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, dlatego też należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. W świetle art. 2 ust. 2 tej ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż (...).

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według art. 3 ust. 1 ustawy o własności lokali, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. W myśl art. 3 ust. 2 ww. ustawy, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Z powyższego wynika więc, iż nie można nabyć w oderwaniu od lokalu mieszkalnego części wspólnych budynku mieszkalnego oraz gruntu.

Kwestia opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności polegających na sprzedaży lokalu mieszkalnego oraz pomieszczeń/obiektów do niego przynależnych była przedmiotem licznych rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego (m.in. wyroki z: 28 sierpnia 2010 r., sygn. akt I FSK 1548/09; 15 października 2010 r., sygn. akt I FSK 1689/09; 17 czerwca 2010 r., sygn. akt I FSK 1068/09; 17 czerwca 2010 r., sygn. akt I FSK 966/09, sygn. akt 967/09; 24 sierpnia 2010 r., sygn. akt I FSK 1390/09; 24 sierpnia 2010 r., sygn. akt 1637/09; 24 sierpnia 2010 r., sygn. akt I FSK 1519/09; 19 października 2010 r., sygn. akt I FSK 1813/09; 3 listopada 2010 r., sygn. akt 1931/09; 17 czerwca 2010 r., sygn. akt 1068/09; 21 grudnia 2010 r., sygn. akt I FSK 75/10; 3 marca 2011 r., sygn. I FSK 315/10; 22 marca 2011 r., sygn. akt I FSK 741/10, I FSK 749/10, I FSK 524/10, I FSK 447/10; 4 marca 2011 r., sygn. akt I FSK 422/10; 25 lutego 2011 r„ sygn. akt I FSK 179/10, sygn. akt I FSK 334/10, I FSK 294/10, I FSK 128/10; 11 stycznia 2011 r„ sygn. akt I FSK 310/10; 21 czerwca 2010 r„ sygn. akt I FSK 1141/10; 2 grudnia 2011 r., sygn. akt I FSK 253/11; 9 marca 2012 r., sygn. akt I FSK 891/11; 19 kwietnia 2016 r., sygn. akt I FSK 1534/14). W wyrokach tych Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z obiektów przynależnych do tego lokalu (takich jak m.in. komórki lokatorskie i ogródki przymieszkaniowe) podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług właściwej dla lokalu mieszkalnego, pod warunkiem, że prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego jest integralnie związane z prawem własności do lokalu mieszkalnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach tych uznał, że warunkiem koniecznym objęcia jedną stawką podatku dostawy lokalu mieszkalnego oraz omawianych pomieszczeń/obiektów jest brak ich prawnego wyodrębnienia. W konsekwencji, jeżeli wraz z prawem własności lokalu mieszkalnego przedmiotem sprzedaży będzie prawo do wyłącznego korzystania z komórki lokatorskiej lub ogródka przymieszkaniowego, które nie zostały wyodrębnione jako samodzielne lokale użytkowe, to sprzedaż tego lokalu wraz z prawem do korzystania omawianych obiektów podlegać będzie jednej stawce podatku od towarów i usług, która jest właściwa dla lokalu mieszkalnego.

W orzecznictwie za utrwalony należy również uznać pogląd, zgodnie z którym decydujące znaczenie należy przypisać prawnemu związaniu lokalu mieszkalnego i obiektów do tego lokalu przynależnych (jako jego części składowe). Zasadniczym celem przyznania preferencji podatkowych budownictwu mieszkaniowemu jest poprawa warunków mieszkaniowych jako jednej z podstawowych potrzeb społecznych a to oznacza, że preferencja w postaci niższej stawki podatku VAT odnosi się do pomieszczeń o charakterze mieszkalnym oraz pomieszczeń stanowiących ich części składowe. Chociaż obiekty takie jak komórki lokatorskie oraz ogródki nie są per se przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, to służyć mają poprawie korzystania (i tym samym zaspokajaniu) z potrzeb mieszkaniowych (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 07.03.2003 r., sygn. akt III RN 29/02). O słuszności tej tezy świadczy również zasada jednolitego opodatkowania transakcji kompleksowych. Sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z przynależnymi do niego (jako części składowa) prawami do wyłącznego korzystania z obiektów typu komórka lokatorska oraz ogródek należy traktować jako kompleksową transakcję, z której nie można wyłączyć tych elementów, które wprawdzie same w sobie dostawy lokalu mieszkalnego nie stanowią, lecz z dostawą związane są w sposób nierozerwalny. Niewątpliwie elementem takiej transakcji na takich samych zasadach jak pozostałe jest też udział w nieruchomości wspólnej, na której wydzielono ogródek lub komórkę lokatorską z przyznanym prawem wyłącznym do korzystania dla jednego ze współwłaścicieli, nabywcy lokalu mieszkalnego. Nie można dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z przyczyn leżących po stronie przepisów podatkowych (możliwość zastosowania różnych stawek podatku), skoro przepisy cywilnoprawne traktują taki przypadek jako jeden przedmiot sprzedaży. Nie byłoby żadnego uzasadnienia do określania innej stawki podatku VAT niż mająca zastosowanie do lokalu mieszkalnego, dla gruntu stanowiącego współwłasność właścicieli wszystkich lokali i nabywanego łącznie z lokalem mieszkalnym a wykorzystywanego jako ogródek (na prawach wyłączności dla konkretnego właściciela). Udział w gruncie zajęty na ogródek przymieszkaniowy (podobnie jak w przypadku komórki lokatorskiej) dzieli los zbywanego lokalu mieszkalnego, również na gruncie ustawy o VAT i nie ma żadnych podstaw, aby w sposób sztuczny wyodrębniać z kompleksowej transakcji sprzedaży, prawo do korzystania z ogródka/komórki lokatorskiej.

4. Opodatkowanie miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym
   
   

Jak wskazano we wniosku, oferowane Klientom miejsca postojowe w garażach wielostanowiskowych będą posiadać cechy prawnej odrębności od lokali mieszkalnych. Garaż wielostanowiskowy, stanowiąc odrębną od lokalu mieszkalnego nieruchomość, nie będzie prawem związanym z jakimkolwiek lokalem. Klient będzie nabywał udział we współwłasności nieruchomości garażowej z wyłącznym prawem do korzystania z konkretnego miejsca garażowego. Taki przedmiot transakcji nie jest częścią składową lokalu mieszkalnego i może być przedmiotem obrotu niezależnie od tego lokalu (przed lub po jego nabyciu). Wyznaczone miejsce stanowiskowe w garażu z oczywistych względów nie ma na celu stricte zaspokajania potrzeb mieszkaniowych.

Posługując się zatem argumentacją przedstawioną powyżej w stanowisku dotyczącym komórek lokatorskich i ogródków, sprzedaż miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym (jako odrębnej nieruchomości) nie spełniają kryteriów wypracowanych w orzecznictwie sądów administracyjnych dotyczącym jednolitości opodatkowania transakcji i prawnym związaniu z lokalem mieszkalnym. Tym samym, stawka VAT w wysokości 8% ich nie dotyczy. W konsekwencji, zastosowanie będzie miała standardowa stawka 23% VAT.

Ad 2) Zamknięty mieszkaniowy rachunek powierniczy a moment powstania obowiązku podatkowego

Zgodnie z ustawą z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego przez zamknięty mieszkaniowy rachunek powierniczy - należy rozumieć należący do dewelopera rachunek powierniczy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe służący gromadzeniu środków pieniężnych wpłacanych przez nabywcę na cele określone w umowie deweloperskiej, z którego wypłata zdeponowanych środków następuje jednorazowo, po przeniesieniu na nabywcę prawa, o którym mowa w art. 1 ustawy.

Ustawa ta przewiduje również model tzw. otwartego mieszkaniowego rachunku powierniczego, który jest zdefiniowany jako należący do dewelopera rachunek powierniczy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 2015 r. poz. 128, z późn. zm.) służący gromadzeniu środków pieniężnych wpłacanych przez nabywcę, na cele określone w umowie deweloperskiej, z którego wypłata zdeponowanych środków następuje zgodnie z harmonogramem przedsięwzięcia deweloperskiego określonego w tej umowie.

Różnica pomiędzy tymi dwoma rachunkami tkwi w momencie dostępu dewelopera (takiego jak Spółka) do środków deponowanych przez Klientów w trakcie trwania przedsięwzięcia deweloperskiego. W przypadku rachunku typu otwartego, deweloper uzyskuje dostęp w terminach (i pod warunkami przewidzianymi w ustawie) przewidzianych w harmonogramie podczas gdy w przypadku rachunku typu zamkniętego dostęp do środków jest dla dewelopera całkowicie zablokowany aż do momentu zawarcia ostatecznej umowy przenoszącej własność lokalu na Klienta. Zgodnie z art. 10 ustawy Bank wypłaca deweloperowi środki pieniężne wpłacone przez nabywcę na zamknięty mieszkaniowy rachunek powierniczy po otrzymaniu odpisu aktu notarialnego umowy przenoszącej na nabywcę prawo, o którym mowa w art. 1, w stanie wolnym od obciążeń, praw i roszczeń osób trzecich, z wyjątkiem obciążeń, na które wyraził zgodę nabywca.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. W przypadku sprzedaży lokalu na rzecz Klienta, obowiązek podatkowy w VAT powstaje zatem co do zasady w momencie jego dostawy.

Jednakże, na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o VAT obowiązek podatkowy może ulec przyspieszeniu. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

W ocenie Spółki, kwoty wpłacane na zamknięty mieszkaniowy rachunek powierniczy Spółki nie będą przyspieszać obowiązku podatkowego, gdyż Spółka nie uzyska żadnego dostępu do tych środków ani możliwości zadysponowania nimi przed ostatecznym przeniesieniem własności lokalu na Klienta. Omówiona na wstępie ustawa skutecznie chroni Klientów umożliwiając im odzyskanie wpłaconych środków na wypadek gdy deweloper nie dokona przeniesienia praw do lokalu. Ustawa posługuje się sformułowaniem „środki zdeponowane”, gdyż to Klient jest rzeczywistym ekonomicznym właścicielem tych środków, które są jedynie formalnie przelewane na rachunek powierniczy prowadzony dla Spółki. Majątek Spółki nie ulega jednak powiększeniu o środki wpłacone na zamknięty mieszkaniowy rachunek powierniczy, gdyż Spółka nie może nim dysponować. Środki te pełnią jedynie funkcję zabezpieczenia uzyskania przez dewelopera (Spółkę) zapłaty ceny przez Klienta co następuje dopiero z chwilą przeniesienia prawa do lokalu mieszkalnego.

W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 lutego 2016 r. I SA/Wr 1840/15 wydanym na tle otwartego mieszkaniowego rachunku powierniczego, sąd wskazał, że istota rachunku powierniczego polega na tym, że jest to transakcja, której zadaniem jest zabezpieczenie interesów sprzedawcy i kupującego. Strony bezpieczeństwo uzyskują dzięki uczestniczeniu trzeciego podmiotu, który nadzoruje realizację umowy. Po zawarciu umowy przyszły nabywca lokalu wpłaca środki pieniężne na rachunek powierniczy jednorazowo lub zgodnie z ustalonym harmonogramem. Sprzedawca, posiadając informację o zabezpieczeniu środków na realizację uzgodnionego przedsięwzięcia, przystępuje do wykonania umowy. Do momentu uwolnienia środków zgromadzonych na rachunku bankowym płatności mają charakter nieostateczny, warunkowy, zatem nie można przyjąć, że mają charakter częściowej płatności za usługę. Charakter zgromadzonych środków ulega zmianie wówczas, gdy na skutek realizacji poszczególnych etapów przedsięwzięcia sprzedawca uzyskuje środki do dyspozycji.

Wyrażony w tym wyroku pogląd ma tym bardziej zastosowanie w przypadku zamkniętego mieszkaniowego rachunku powierniczego, z którego korzystać będzie Spółka. W konsekwencji, wpłaty Klientów na ten rachunek nie spowodują powstania obowiązku podatkowego w VAT po stronie Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia/Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.