Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.104.2017.2.BB
z 30 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 17 lipca 2017 r. (data wpływu – 31 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia środków pieniężnych tytułem darowizny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia środków pieniężnych tytułem darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W grudniu 2016 r. Wnioskodawczyni wraz z byłym mężem planowała sprzedać wspólne mieszkanie własnościowe, nabyte w trakcie małżeństwa. Kiedy miało dojść do transakcji mąż Wnioskodawczyni zmarł, a jego część mieszkania odziedziczył syn.

Wnioskodawczyni wspólnie z synem przystąpili do realizacji sprzedaży mieszkania. Syn postanowił pieniądze ze sprzedaży swojej części mieszkania przekazać Wnioskodawczyni w formie darowizny. Środki od kupującego w całości miały trafić na konto bankowe Wnioskodawczyni. W akcie notarialnym znalazły się zapisy, że kupująca przekaże zarówno stawającej (Wnioskodawczyni) jak i stawającemu (synowi Wnioskodawczyni) po 84 000 zł na konto bankowe Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni otrzymała pieniądze w dwóch ratach: 1 rata 93 000 zł (46 500 zł – Wnioskodawczyni i 46 500 zł – syna Wnioskodawczyni), 2 rata 75 000 zł (37 500 zł – Wnioskodawczyni, 37 500 zł – syna Wnioskodawczyni).

Powyższa darowizna syna dla matki została udokumentowana umowami darowizny w dacie otrzymania pieniędzy w kwotach 46 500 zł i 37 500 zł. Do Urzędu Skarbowego zostały złożone dwa druki SD-ZN (winno być SD-Z2) na powyższe kwoty w terminie nieprzekraczającym 6 miesięcy, do których zostały dołączone wyciągi bankowe potwierdzające wpływ środków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wobec opisanej sytuacji przekazania darowizny środków pieniężnych przez syna matce, poprzez dyspozycję darczyńcy (syna) aby pieniądze ze sprzedaży mieszkania należne synowi zostały przekazane bezpośrednio na konto matki jako jego darowizna ciąży na obdarowanej obowiązek podatkowy w zakresie podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawczyni darowizna syna dla matki przekazana w powyższy sposób jest zwolniona z podatku od spadków i darowizn, ponieważ zgodnie z art. 4a Wnioskodawczyni zgłosiła nabycie w ustawowym terminie oraz udokumentowała otrzymanie środków na jej (obdarowanej) rachunek bankowy, a ponadto w okresie 5 lat poprzedzających nie otrzymała od syna żadnej darowizny.

W ocenie Wnioskodawczyni wszystkie warunki skorzystania ze zwolnienia zostały przez obdarowaną spełnione, w związku z tym wymieniona darowizna jest wolna od jakichkolwiek podatków.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni przywołała interpretację indywidualną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2017 r., poz. 833, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m. in. darowizny.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego w tym zakresie odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Przepis art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Z kolei, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, do grupy I zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Zgodnie natomiast z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
   
   

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 ww. ustawy).

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2060).

Z zacytowanego powyżej art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że podstawowym kryterium uprawniającym do skorzystania ze zwolnienia, jeżeli przedmiotem darowizny są środki pieniężne, poza zgłoszeniem, za wyjątkiem sytuacji określonych w art. 4a ust. 4, nabytych środków pieniężnych naczelnikowi urzędu skarbowego, jest udokumentowanie ich otrzymania dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wraz z byłym mężem planowała sprzedać wspólne mieszkanie własnościowe, nabyte w trakcie małżeństwa. Kiedy miało dojść do transakcji były mąż Wnioskodawczyni zmarł, a jego część mieszkania odziedziczył syn.

Wnioskodawczyni wspólnie z synem przystąpili do realizacji sprzedaży mieszkania. Syn postanowił pieniądze ze sprzedaży swojej części mieszkania przekazać Wnioskodawczyni w formie darowizny. Środki od kupującego w całości miały trafić na konto bankowe Wnioskodawczyni. W akcie notarialnym znalazły się zapisy, że kupująca przekaże zarówno stawającej (Wnioskodawczyni) jak i stawającemu (synowi Wnioskodawczyni) po 84 000 zł na konto bankowe Wnioskodawczyni. Pieniądze otrzymała w dwóch ratach: 1 rata 93 000 zł (46 500 zł – Wnioskodawczyni i 46 500 zł – syna Wnioskodawczyni), 2 rata 75 000 zł (37 500 zł – Wnioskodawczyni, 37 500 zł – syna Wnioskodawczyni). Powyższa darowizna syna dla matki została udokumentowana umowami darowizny w dacie otrzymania pieniędzy w kwotach 46 500 zł i 37 500 zł. Do Urzędu Skarbowego zostały złożone dwa druki SD-Z2 na powyższe kwoty w terminie nieprzekraczającym 6 miesięcy, do których zostały dołączone wyciągi bankowe potwierdzające wpływ środków.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie zwolnienie zawarte w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, ponieważ zostały spełnione wszystkie warunki wymienionych w tym przepisie, tj. udokumentowano otrzymanie tytułem darowizny środków pieniężnych na rachunek płatniczy nabywcy (Wnioskodawczyni) oraz dokonano zgłoszenia nabycia przedmiotu darowizny do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, w określonym w cyt. przepisie terminie. Z opisanej sytuacji wprost wynika, że środki, które wpłynęły na konto Wnioskodawczyni (w części przypadające ze sprzedaży mieszkania synowi) zostały przekazane tytułem darowizny od syna. To, że wpłaty (przelewu) dokonała osoba trzecia jest bez znaczenia, skoro w umowie sprzedaży została zawarta taka właśnie dyspozycja wpłaty. Skoro więc spełniony został warunek zawarty w art. 4a ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy to opisana we wniosku darowizna środków pieniężnych jest zwolniona z zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.