Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
ITPB1/4511-741/16-8/DR
z 29 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) oraz zgodnie z art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 19 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Sz 168/17 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 4 lipca 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2016 r. (data wpływu 25 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z najmu lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z najmu lokalu mieszkalnego.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 14 października 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów wydał na wniosek Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: ITPB1/4511-741/16-1/DR, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 14 października 2016 r. znak: ITPB1/4511-741/16-1/DR wniósł pismem z dnia 27 października 2016 r. (data wpływu 2 listopada 2016 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów pismem z dnia 7 grudnia 2016 r. znak: ITPB1/4511-741/16-2/DR stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 14 października 2016 r. znak: ITPB1/4511-741/16-1/DR złożył skargę pismem z dnia 10 stycznia 2017 r. (data wpływu 16 stycznia 2017 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Sz 168/17 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 14 października 2016 r. znak: ITPB1/4511-741/16-1/DR.

W dniu 4 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 19 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Sz 168/17.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z najmu lokalu mieszkalnego wymaga ponownego rozpatrzenia przez tutejszy organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą pozostającą w związku małżeńskim. Zakres działalności to sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli PKD 45.32.Z oraz sprzedaż detaliczna prowadzona przez internet PKD 47.91.Z. Wnioskodawca opłaca podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych, wg skali podatkowej. Nie jest podatnikiem VAT czynnym (zwolnienie ze względu na osiągane obroty). Małżonka Wnioskodawcy również prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Zakres tej działalności to handel artykułami przemysłowymi przez internet. Małżonka Wnioskodawcy rozlicza się z podatku dochodowego na zasadzie ryczałtu ewidencjonowanego . Nie jest podatnikiem VAT czynnym (zwolnienie ze względu na osiągane obroty). Działalność Wnioskodawcy oraz jego Małżonki nie dotyczy najmu ani nie ma jakiegokolwiek związku z nieruchomościami. Wnioskodawca wraz z Małżonką dysponują lokalem mieszkalnym o powierzchni 35m² w miejscowości M. z przynależnym do mieszkania miejscem parkingowym. Mieszkanie zostało zakupione w 2012 r. na podstawie aktu notarialnego w połowie ze środków własnych, a w połowie z kredytu.

Nieruchomość nie jest składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą. Celem zakupu mieszkania był stan zdrowia córek Wnioskodawcy, które notorycznie miały problemy zdrowotne (problemy z układem oddechowym) i lekarz rodzinny polecił jak najczęstsze zmiany klimatu. Wnioskodawca miał do wyboru góry lub morze. Ze względu na odległość do morza (niewiele ponad 100 km), Wnioskodawca wraz z Małżonką zdecydował się na zakup mieszkania w miejscowości nadmorskiej. Z mieszkania korzysta przez 10 i pół miesiąca w roku. W pozostałym czasie, kiedy nie ma możliwości wyjazdu rodzinnego, Wnioskodawca wraz z Małżonką wynajmuje mieszkanie na bardzo krótki okres czasu tj. 3, 4, 5 dni, maksymalnie dwa tygodnie. Wynajem to od pięciu do maksymalnie ośmiu tygodni w roku, głównie w miesiącach letnich. Ceny za najem ustalane są za dobę lub tydzień itd. Wnioskodawca rozpoczął najem w 2013 r. Najem ww. prywatnego lokalu mieszkalnego nie jest prowadzony w sposób zorganizowany i profesjonalny. Działania prowadzone w związku z najmem nie są wykonywane w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. W ramach najmu prywatnego Wnioskodawca nie zatrudnia innych osób, nie korzysta z obsługi księgowej ani zarządczej, wszystkie czynności wykonuje samodzielnie. Czynności związane z wynajmem nie są i nie będą podejmowane w sposób ciągły (stały), lecz okazjonalny jak do tej pory. Z najmem prywatnego mieszkania nie są powiązane usługi takie jak: dostęp do restauracji, przyrządzanie posiłków, recepcja, usługi sprzątania w trakcie pobytu najemcy oraz wpisywanie danych najemcy do księgi meldunkowej. Wnioskodawca nie prowadzi biura ani zorganizowanej akcji marketingowej, a ogłoszenie dotyczące wynajmu opublikował jedynie na jednym z portali internetowych , co Jego zdaniem jest w dzisiejszych czasach formą ogłoszenia powszechną dla osób wynajmujących lokale mieszkalne i nie wskazuje automatycznie na profesjonalny i zorganizowany charakter wynajmu. Wnioskodawca nie świadczy również żadnych dodatkowych usług dla najemców. Z najemcami podpisuje umowy najmu. Ze względu na skalę najmu, tj. jedno małe mieszkanie o powierzchni 35 m², z którego Wnioskodawca przez 10 i pół miesiąca korzysta wraz z rodziną, nie może być mowy o profesjonalnym podejściu. Wnioskodawca wraz z Żoną są osobami prowadzącymi własne działalności gospodarcze, które absorbują bardzo dużo czasu i te ograniczenia czasowe nie pozwalają na prowadzenie zorganizowanych i profesjonalnych działań. Lokal mieszkalny, jak wcześniej podkreślił Wnioskodawca, został zakupiony głównie ze względu na stan zdrowia córek i nie planuje on zakupu kolejnych nieruchomości pod wynajem.

W 2013 r. Wnioskodawca złożył, w odpowiednim czasie, oświadczenie o sposobie rozliczania, informując, że w bieżącym roku podatkowym będzie rozliczał najem prywatny ryczałtem 8,5%. W przepisach brak jest definicji długości okresu krótkotrwałego i długotrwałego. Informacje na temat wyboru tej formy opodatkowania najmu prywatnego Wnioskodawca znalazł w broszurze „Opodatkowanie dochodów najmu, dzierżawy osiąganych poza działalnością gospodarczą" znajdującej się na stronie Ministerstwa Finansów (strona 4). Opisana tam definicja ,,Co to jest najem...", też nie rozdziela się najmu na krótkotrwały i długotrwały - jest tylko ,,najem" (stan na 1 stycznia 2014 r.). Także interpretacje wydane przez Dyrektorów Izb Skarbowych utwierdzały Wnioskodawcę w przekonaniu wyboru właściwej formy opodatkowania najmu prywatnego. W interpretacji indywidualnej z 26 listopada 2013 r, sygn. IBPBI1/2/415-858/13/NG, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że przychody z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy można opłacać zryczałtowany podatek dochodowy, w wysokości 8,5% zgodnie z art. 2 ust. la oraz z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w przypadku wynajmu krótkoterminowego na doby. Zgodnie z interpretacją IPPB1/415-57/12-2/IF z 12 kwietnia 2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, co do zasady, podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych mogą wybrać, czy najem nieruchomości będzie przez nich prowadzony w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też w ramach tzw. najmu prywatnego. Od wyboru dokonanego przez podatnika zależy kwalifikacja uzyskiwanych z tego tytułu przychodów do odpowiedniego źródła przychodów (z pozarolniczej działalności gospodarczej, bądź z najmu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy). Wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów uzyskiwanych z najmu ustawodawca pozostawił podatnikowi. Powyższe wynika z wielu interpretacji dotyczących opodatkowania najmu, np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2011 r., nr IPPB1/415-1142/10-2/EC, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 kwietnia 2010 r. nr IBPBII/1/415-121/10/ASz, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 lutego 2012 r. nr IPPB1/415-1072/11-4/MS, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 16 sierpnia 2012 r. nr ITPB1/415-601/12/DP, interpretacja nr IPPB1/415-57/12-2/IF z 12 kwietnia 2012 Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W interpretacji z dnia 22 marca 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że podatnik ma możliwość rozliczenia przychodów z najmu jako najem prywatny również w sytuacji, gdy prowadzi on działalność gospodarczą w innym zakresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę w ramach najmu prywatnego lokalu mieszkalnego nie będącego składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą powinny być zakwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa", a co za tym idzie zastosowanie zryczałtowanego podatku 8,5%, a nie do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy „pozarolnicza działalność gospodarcza"?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, najem prywatnego lokalu mieszkalnego nie będącego składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą stanowi dla Wnioskodawcy odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu? Czy w związku z faktem, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą przychody z najmu prywatnego lokalu mieszkalnego nie będącego składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą powinny być zaliczone do źródeł określonych art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pozarolnicza działalność gospodarcza), czy mogą być uznane za źródło przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 i korzystać z możliwości opodatkowania na zasadzie określonej w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym na zasadzie ryczałtu ewidencjonowanego?

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania pierwszego – prawidłowe jest stanowisko, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę w ramach wynajmu prywatnego lokalu mieszkalnego nie będącego składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą powinny być zakwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa" i korzystać z możliwości zastosowania zryczałtowanego podatku w stawce 8,5%.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania drugiego – prawidłowe jest stanowisko, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę w ramach wynajmu prywatnego lokalu mieszkalnego nie będącego składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą powinny być zakwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa" i korzystać z możliwości zastosowania zryczałtowanego podatku w stawce 8,5%. Mieszkanie nie stanowi składnika majątku związanego z działalności gospodarczą, zostało zakupione dla celów prywatnych i nigdy nie zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych związanych z prowadzoną działalnością. Także charakter wynajmu nie ma charakteru ciągłego, zarobkowego (nie jest nastawiony na osiągnięcie zysku).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej użyta w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

1. zarobkowym celu działalności,
2. wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
3. prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

A zatem z przychodami uzyskiwanymi z najmu i zaliczanymi do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza mamy do czynienia wówczas, gdy najem spełnia kryteria ciągłości i zorganizowania tej działalności wynikające z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub przedmiotem umowy najmu są składniki majątku związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Co do zasady kwalifikacja przychodów pod tym względem nie jest przy tym ograniczona ilością wynajmowanych nieruchomości, lecz charakterem zawartej umowy najmu, a także ewentualnym powiązaniem funkcjonalnym wynajętej nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem wynajęta nieruchomość jest wykorzystywana w działalności gospodarczej, lub jeśli najem jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, to przychody z takiego najmu należy kwalifikować jako przychody z działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2180 ze zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

• prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 1),
• osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 2).

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – o czym stanowi art. 2 ust. 1a ww. ustawy.

Natomiast stosownie do treści art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Jednakże warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z Małżonką nabył w 2012 r. lokal mieszkalny o powierzchni 35m² w miejscowości nadmorskiej.

Nieruchomość nie jest składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą, a celem zakupu mieszkania był stan zdrowia córek Wnioskodawcy. Wnioskodawca wraz z rodziną korzysta z niego przez dziesięć i pół miesiąca rocznie, a przez pozostały okres (przypadający głównie na miesiące letnie) najmuje go na krótkie, kilkudniowe okresy, nie przekraczające dwóch tygodni. Najem prowadzony jest od 2013 r. Ceny za najem ustalane są za dobę lub tydzień. Najem ww. prywatnego lokalu mieszkalnego nie jest prowadzony w sposób zorganizowany i profesjonalny. Działania prowadzone w związku z najmem nie są wykonywane w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. W ramach najmu prywatnego Wnioskodawca nie zatrudnia innych osób, nie korzysta z obsługi księgowej ani zarządczej, wszystkie czynności wykonuje samodzielnie. Czynności związane z wynajmem nie są i nie będą podejmowane w sposób ciągły (stały), lecz okazjonalny. Z najmem prywatnego mieszkania nie są powiązane usługi takie jak: dostęp do restauracji, przyrządzanie posiłków, recepcja, usługi sprzątania w trakcie pobytu najemcy oraz wpisywanie danych najemcy do księgi meldunkowej. Wnioskodawca nie prowadzi biura ani zorganizowanej akcji marketingowej, a ogłoszenie dotyczące wynajmu opublikował wyłącznie na jednym z portali internetowych. Wnioskodawca nie świadczy również żadnych dodatkowych usług dla najemców. Nie planuje również zakupu kolejnych nieruchomości pod wynajem. W 2013 r. Wnioskodawca złożył, w odpowiednim czasie, oświadczenie o sposobie rozliczania, informując, że w bieżącym roku podatkowym będzie rozliczał najem prywatny ryczałtem 8,5%.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa, opierając się na przedstawionych we wniosku informacjach – zgodnie z którymi najem przedmiotowego mieszkania nie jest prowadzony w sposób zorganizowany i profesjonalny, działania prowadzone w związku z najmem nie są wykonywane w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły, Wnioskodawca nie zatrudnia innych osób, nie korzysta z obsługi księgowej ani zarządczej, wszystkie czynności wykonuje samodzielnie oraz ww. najem nie jest powiązany z usługami takimi jak: dostęp do restauracji, przyrządzanie posiłków, recepcja, usługi sprzątania w trakcie pobytu najemcy oraz wpisywanie danych najemcy do księgi meldunkowej (a zatem najem nie spełnia przesłanek określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) – stwierdzić należy, że przychód z najmu lokalu mieszkalnego można zaliczyć do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istotne jest, aby najem nie spełniał przesłanek pozwalających uznać go za działalność gospodarczą. Jeśli zatem najem lokali nie jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły (stanowi tzw. najem prywatny), to uzyskiwane z tego tytułu przychody mogą być kwalifikowane jako przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Przychody z przedmiotowego najmu mogą być zatem opodatkowane – zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%. Warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest złożenie przez Wnioskodawcę w określonym terminie właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania.

Podsumowując, w niniejszej sprawie, jeśli - jak wskazano we wniosku - przedmiotowy najem lokalu mieszkalnego nie spełnia przesłanek zawartych w przepisie art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca złożył w określonym terminie oświadczenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, może do przychodów z tytułu najmu zastosować opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%, na warunkach wskazanych w niniejszej interpretacji.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.