Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.160.2017.1.AS
z 22 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2017 r. (data wpływu 29 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W październiku 2016 roku zmarła matka Wnioskodawczyni i zostawiła jej mieszkanie jako spadek, który został przyjęty w dniu 7 grudnia 2016 roku na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia (dalej „Nieruchomość A”). Wnioskodawczyni rozważa różne scenariusze wykorzystania Nieruchomości A, przy czym jednym z nich jest sprzedaż Nieruchomości A w najbliższym czasie (przed upływem 5 lat od końca 2016 roku) i zakup za otrzymane ze zbycia Nieruchomości A środki nowej nieruchomości (dalej: „Nieruchomość B”) w terminie 2 lat od końca roku podatkowego, w którym dojdzie do ewentualnego zbycia nieruchomości A.

Wnioskodawczyni planuje, iż Nieruchomość B będzie stanowić jej docelowe stałe miejsce zamieszkania, zapewniające godne warunki życia na starość. Jednocześnie, niezwłocznie po nabyciu Nieruchomości B i przeprowadzeniu niezbędnych czynności doprowadzających do odpowiednich warunków zamieszkania (np. remonty, jeśli będzie to konieczne, doposażenie ze stanu developerskiego itp.) zamierza tam zamieszkać. W chwili obecnej Wnioskodawczyni posiada co prawda dom w zabudowie szeregowej, jednak z uwagi na fakt iż wybudowany jest on systemem gospodarczym pod koniec lat 80-tych ubiegłego wieku to nie odpowiada aktualnym normom obowiązującym w budownictwie i w konsekwencji tego występują w nim, szczególnie w okresie jesienno-zimowym, mało komfortowe warunki do przebywania ludzi (niskie temperatury wewnętrzne, duża wilgotność powietrza, brak sprawnej wentylacji). Ponadto, warunki w obecnie zamieszkiwanym domu przyczyniają się do zaostrzenia w ocenie Wnioskodawczym jej objawów związanych ze schorzeniami, w szczególności reumatycznymi i neurologicznymi. Powyższe stanowi kluczową przesłankę chęci zmiany miejsca zamieszkania na Nieruchomość B.

Jednocześnie, Wnioskodawczyni posiada mieszkanie w innym mieście, które jest wynajmowane na rzecz osób fizycznych, jednak ze względów rodzinnych i osobistych nie planuje w nim zamieszkiwać.

Wcześniej Wnioskodawczyni rozważała, iż przed przeprowadzką do Nieruchomości B będzie mogła ona podlegać wynajmowi i wystąpiła ze stosownym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, który został rozpatrzony poprzez wydanie interpretacji indywidualnej o sygn. ….. Obecnie jednak Wnioskodawczyni zakłada, iż Nieruchomość B nie będzie podlegała wynajmowi przed zamieszkaniem w niej przez Wnioskodawczynię, co stanowi nową przesłankę i zmienia opis zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym ewentualne dochody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości A przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Nieruchomości A, przeznaczone na zakup Nieruchomości B w terminie 2 lat od końca roku podatkowego w którym dojdzie do ewentualnego zbycia Nieruchomości A będą korzystały ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualne dochody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości A przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Nieruchomości A, przeznaczone na zakup Nieruchomości B w terminie 2 lat od końca roku podatkowego w którym dojdzie do ewentualnego zbycia Nieruchomości A będą korzystały ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie m.in. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych nie łączy się przy tym z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ustawy o PIT).

Art. 21 ustawy o PIT zawiera jednakże katalog zwolnień przedmiotowych. I tak zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Powyższe zwolnienie obejmuje zatem taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Jednocześnie, zgodnie z art. 21 ust. 25 ustawy o PIT, za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się m.in. wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie ale również wydatki poniesione na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć ewentualny dochód ze sprzedaży Nieruchomości A na zaspokojenie Jej bezpośrednich potrzeb mieszkaniowych. W zamyśle Wnioskodawczyni Nieruchomość B będzie stanowić jej docelowe stałe miejsce zamieszkania, zapewniające godne warunki życia na starość i Wnioskodawczyni niezwłocznie po nabyciu Nieruchomości B i przeprowadzeniu niezbędnych czynności doprowadzających do odpowiednich warunków zamieszkania (np. remonty, jeśli będzie to konieczne, doposażenie ze stanu developerskiego itp.) zamierza tam zamieszkać. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawczyni ewentualny dochód ze sprzedaży Nieruchomości A będzie korzystać ze zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, o ile środki ze sprzedaży zostaną wydatkowane w terminie 2 lat od końca roku podatkowego w którym dojdzie do ewentualnego zbycia Nieruchomości A na zakup Nieruchomości B.

Powyższej oceny nie zmienia fakt, iż Wnioskodawczyni posiada inne Nieruchomości, gdyż ustawa o PIT w żadnym jej fragmencie nie wprowadza ograniczeń do zastosowania określonego w art. 21 ust 1 pkt 131 ustawy o PIT zwolnienia do wydatkowania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości lub praw tylko do podatników, którzy nie będą posiadać innych nieruchomości niż nabyta lub wybudowana. Kluczowe w tym zakresie jest jednak, że skorzystanie ze zwolnienia odnosi się do tych nieruchomości, które służą zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych, co będzie miało miejsce w analizowanej sytuacji. Wnioskodawczyni planuje bowiem zamieszkiwać w nowo nabytej Nieruchomości B i ma ona zapewniać jej własne cele mieszkaniowe.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach organów podatkowych i wyrokach sądów administracyjnych, m.in.:

• Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 22 października 2014 r., sygn. III SA/Wa 1028/14 wskazał, iż: „Jak wynika z zaskarżonej interpretacji, Minister przyznał, że spełnienie celu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, możliwe jest także wtedy, gdy za środki pochodzące ze zbycia podatnik nabył, w okresie dwóch lat od zbycia, więcej niż jedno mieszkanie. Z tym poglądem Organu Sąd się zgadza [...]”
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 19 maja 2017 r., sygn. 0112-KDIL3-2.4011.80.2017.1.MKA uznał stanowisko wnioskodawcy jako prawidłowe i uznał, że zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT znajdzie zastosowanie, a posiadanie więcej niż jednego mieszkania nie stanowi przesłanki uniemożliwiającej skorzystanie ze zwolnienia: ustawa podatkowa nie zastrzega, że podatnik nabywający mieszkanie w celu realizacji własnych celów mieszkaniowych nie może posiadać innego mieszkania.”
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 lutego 2016 r., sygn. ILPB2/4511-1-129/16-3/DJ wskazał wprost, że przeznaczenie części środków ze sprzedaży nieruchomości na zakup nowej nieruchomości (mimo posiadania obecnie lokalu) może korzystać ze zwolnienia: przeznaczenie części kwoty uzyskanej ze sprzedaży ww. nieruchomości na spłatę kredytu, zaciągniętego na nabycie mieszkania, o którym mowa we wniosku oraz odsetek od tego kredytu a części na zakup nowej nieruchomości - działki budowlanej (samodzielnie lub wspólnie z bratem), może zostać uznane za wydatek na cele mieszkaniowe zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz art. 21 ust. 25-30 ww. ustawy. Nie ma znaczenia w tym przypadku fakt, że pieniądze ze sprzedaży nieruchomości (...) ustawodawca nie ograniczył przeznaczenia przychodu ze sprzedaży nieruchomości do jednego celu mieszkaniowego.”
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 stycznia 2016 r., sygn. ILPB2/4511-1-1355/15-3/DJ: ustawodawca regulując omawiane zwolnienie, nie ograniczył go do wydatkowania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości lub praw przez podatników, którzy nie będą posiadać innych nieruchomości niż nabyta lub wybudowana. Nieważne jest zatem ile nieruchomości posiada już podatnik w chwili wydatkowania środków ze sprzedaży, ważne jest jedynie aby ten kolejny zakup lub budowa służyły faktycznie zaspokajaniu jego potrzeb mieszkaniowych;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi z 9 grudnia 2016 r., sygn. 1061-IPTPB2.4511.770.2016.1.EC: „Zatem dla skorzystania z przedmiotowego zwolnienia nie będzie miało znaczenia dysponowanie przez Wnioskodawczynię udziałem w nieruchomości nabytej spadku po śmierci ojca.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032), źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Ustawodawca regulując omawiane zwolnienie nie ograniczył wprawdzie wydatkowania środków z tytułu zbycia nieruchomości lub praw tylko do jednego z wymienionych w art. 21 ust. 25 ww. ustawy celów, jednakże – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – wydatkowanie przychodu musi być ukierunkowane na zrealizowanie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Innymi słowy ustawodawca nie zastrzegł, że własne cele mieszkaniowe podatnika ograniczać się muszą do tylko jednej nieruchomości (mieszkania), ale aby uzyskać prawo do ww. zwolnienia każda z nieruchomości (każde mieszkanie) ma służyć faktycznemu zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych tego podatnika.

Odnosząc zatem przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że powołany przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem wydatkowania – w warunkach określonych w ustawie – uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych przychodu wyłącznie na cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na cele mieszkaniowe wskazane w art. 21 ust. 25 ustawy.

Celem tym niewątpliwie na tle przedstawionego stanu faktycznego jest wydatkowanie środków ze sprzedaży nieruchomości na nabycie własnego lokalu mieszkalnego.

Ustawodawca w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że przychód ze sprzedaży ma zostać wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne”, świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Istota odpowiedzi na postawione we wniosku wątpliwości sprowadza się zatem do interpretacji ustawowego terminu „własne cele mieszkaniowe”. Należy wyjaśnić, że samo poniesienie wydatku na nabycie lokalu mieszkalnego nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona, określona przez ustawodawcę, przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych.

Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. Ustawodawca nie odniósł skorzystania z prawa do zwolnienia z opodatkowania od wykazania zamiaru zamieszkania w nowym lokalu jedynie w chwili jego nabycia, lecz wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe, a te realizowane są w dłuższym okresie czasu. Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany, podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle takiego wyjaśnienia nie zaspokaja swoich własnych celów mieszkaniowych osoba, która np. posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejne nieruchomości w celach lokaty kapitału, prowadzenia inwestycji w postaci najmu, remontu celem późniejszej ich odsprzedaży z zyskiem lub dla realizacji potrzeb mieszkaniowych innych osób np. dzieci lub najemców. Same subiektywne deklaracje podatników o nabyciu lokalu w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego. Nie wystarczy poczynienie wydatków na nabycie, lecz konieczne jest, aby nastąpiło to jednocześnie w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych.

W przypadku nabycia lokalu mieszkalnego ze środków ze sprzedaży innej nieruchomości podatnik faktycznie powinien w nowo nabytej nieruchomości własne cele mieszkaniowe realizować, a więc mieszkać. Nie wystarczy być zatem właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości. Lokal, który nie jest zamieszkały przez podatnika, jest niewykorzystywany przez niego do zamieszkania lub jest wykorzystywany do innych celów niż zaspokojenie własnych potrzeb podatnika (np. zamieszkują go inne niż podatnik osoby) nie jest lokalem, którego zakup mógłby zostać uznany za realizację własnego celu mieszkaniowego.

We wniosku nie zostały podane okoliczności, które od razu mogłyby wykluczać możliwość skorzystania przez Wnioskodawczynię ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym na etapie wydawania interpretacji organ nie może zakwestionować prawa Wnioskodawczyni do omawianego zwolnienia. Jeżeli natomiast w toku ewentualnego postępowania podatkowego okazałoby się, że w rzeczywistości mają miejsce okoliczności inne niż wskazane przez Wnioskodawczynię we wniosku, które będą wskazywały, że nieruchomość tak naprawdę nie została nabyta w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.