Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.364.2017.2.JM
z 1 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2017 r. (data wpływu 21 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 sierpnia 2017 r. (data wpływu 29 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania „stałego” oświadczenia dla klientów, którzy w sposób stały i ciągły odbierają od Wnioskodawcy towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 10.41.41.0, w celu opodatkowania dostawy ww. towarów obniżoną stawką podatku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania „stałego” oświadczenia dla klientów, którzy w sposób stały i ciągły odbierają od Wnioskodawcy towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 10.41.41.0, w celu opodatkowania dostawy ww. towarów obniżoną stawką podatku.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 sierpnia 2017 r. (data wpływu 29 sierpnia 2017 r.) o wskazanie przedmiotu wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jawna sprzedaje towary handlowe: śruta sojowa, śruta rzepakowa, HP 300 (mączka sojowa), śruta słonecznikowa, makuch rzepakowy mieszczące się w klasyfikacji PKWiU pod symbolem 10.41.41.0.

Sprzedaż wyżej wymienionych towarów dokonywana jest na rzecz rolników będących podatnikami podatku rolnego oraz podatników podatku dochodowego z działów specjalnych produkcji rolnej.

Towary te są nabywane z przeznaczeniem do wykorzystania jako pasze lub dodatki (surowiec) do pasz.

Sprzedaż odbywa się z zastosowaniem obniżonej stawki podatku w wysokości 8% stosując się do Rozp. Min. Finansów z dnia 23 grudnia 2013 roku.

Do każdej transakcji bez względu na ilość transakcji w ciągu dnia Wnioskodawca stosuje zasadę każda sprzedaż jest dokumentowana fakturą VAT, do której załączane jest oświadczenie rolnika o przeznaczeniu nabywanych towarów.

Oświadczenie w swojej treści zawiera następujące elementy:

• imię i nazwisko,
  

• adres zamieszkania,
  

• określenie nazwy towaru, jednostki miary oraz ilości nabywanego towaru,
  

• datę oraz miejsce wystawienia oświadczenia,
  

• określenie jakiego dokumentu sprzedaży dotyczy (faktura),
  

• podpis składającego oświadczenie.
  
  
  

Oświadczenie jest o następującej treści:

Oświadczam, że jestem podatnikiem podatku rolnego/podatku dochodowego od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej, (niepotrzebne skreślić), a nabywane poniższe towary przeznaczę do stosowania jako nawozy, pasze lub dodatki do pasz.

Ponieważ oświadczenia są wydawane i dołączane do każdej transakcji powoduje to gromadzenie dużej ilości dokumentów oraz generuje dodatkowe koszty oraz zabiera czas klientów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może zastosować stałe oświadczenie dla klientów, którzy w sposób stały i ciągły odbierają od Wnioskodawcy towary, co do których Wnioskodawca stosuje obniżoną stawkę podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, oświadczenie „stałe” podpisywane tylko raz w momencie dokonywania pierwszej transakcji z zadeklarowanym asortymentem oraz ilością towaru jaką zobowiązuje się odebrać klient jest zgodne z Rozp. Min. Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych.

Przepis par. 3 ust. 5 rozporządzenia mówi: stosuje się do dostawy pod warunkiem, że nabywca tych towarów złoży pisemne oświadczenie, że jest podatnikiem podatku rolnego lub podatku dochodowego od dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej, a nabywane towary przeznaczy do stosowania jako nawozy, pasze lub dodatki (surowiec) do pasz w prowadzonym gospodarstwie rolnym lub dziale specjalnym produkcji rolnej.

Przepisy rozporządzenia w par. 3 ust. 6 mówią tylko o danych jakie powinny być zawarte w oświadczeniu, aby skorzystać z preferencyjnej stawki podatku VAT, natomiast nie określają czy powyższe oświadczenie musi składane być do każdej transakcji osobno.

Tego typu „stałe” oświadczenie podpisywałby klient, który w sposób stały odbiera od Wnioskodawcy towar, w pozostałych przypadkach jednorazowych transakcji zastosowanie miałoby oświadczenie podpisywane i załączane do faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU", zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionego we wniosku towaru) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność".

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (…).

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 41 ust. 16 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 5% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

1. specyfikę obrotu niektórymi towarami i świadczenia niektórych usług;
2. przebieg realizacji budżetu państwa;
3. przepisy Unii Europejskiej.
   
   

Stosownie zatem do § 3 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2017 r., poz. 839), zwanym dalej „rozporządzeniem”, obniżoną do wysokości 8% stawkę podatku stosuje się również do dostawy, wewnątrzwspólnotowego nabycia i importu:

1. makuchów i innych pozostałości stałych z tłuszczów i olejów roślinnych; mąki i mączki z nasion lub owoców oleistych, z wyłączeniem gorczycy (PKWiU 10.41.4), (CN 2304 00 00, 2305 00 00, 2306 i 1208),
2. siarczanu magnezu (PKWiU ex 20.13.41.0), (CN ex 2833 21 00),
3. azotanu wapnia i azotanu magnezu (PKWiU ex 20.13.42.0), (CN ex 2834 29 80),
4. chlorku potasu (PKWiU ex 20.15.51.0), (CN 3104 20),
5. azotanu potasu (saletry potasowej) (PKWiU ex 20.15.76.0), (CN ex 2834 21 00),
6. nawozów wapniowych i wapniowo-magnezowych, innych niż wymienione w załączniku nr 3 do ustawy,
7. kizerytu (naturalnego siarczanu magnezu) (PKWiU ex 08.91.19.0), (CN ex 2530 20 00)

-wyłącznie przeznaczonych do stosowania jako nawozy, pasze lub dodatki (surowiec) do pasz, jeżeli ich nabywcą jest podatnik podatku rolnego lub podatku dochodowego od dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej.

Według ust. 5 ww. paragrafu, przepis ust. 4 stosuje się:

1. do dostawy – pod warunkiem że nabywca tych towarów złoży sprzedawcy pisemne oświadczenie, że jest podatnikiem podatku rolnego lub podatku dochodowego od dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej, a nabywane towary przeznaczy do stosowania jako nawozy, pasze lub dodatki (surowiec) do pasz w prowadzonym przez niego gospodarstwie rolnym lub dziale specjalnym produkcji rolnej;
2. do importu – pod warunkiem że importer tych towarów złoży organowi celnemu pisemne oświadczenie, że jest podatnikiem podatku rolnego lub podatku dochodowego od dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej, a importowane towary przeznaczy do stosowania jako nawozy, pasze lub dodatki (surowiec) do pasz w prowadzonym przez niego gospodarstwie rolnym lub dziale specjalnym produkcji rolnej.
   
   

Według ust. 6 ww. paragrafu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 5, powinno zawierać również:

1. imię i nazwisko oraz adres stałego miejsca zamieszkania nabywcy będącego osobą fizyczną albo nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej nabywcy będącego osobą prawną lub jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej;
2. określenie ilości nabywanych towarów, wymienionych w ust. 4;
3. datę i miejsce wystawienia oświadczenia oraz podpis składającego oświadczenie.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca sprzedaje towary handlowe: śruta sojowa, śruta rzepakowa, HP 300 (mączka sojowa), śruta słonecznikowa, makuch rzepakowy mieszczące się w klasyfikacji PKWiU pod symbolem 10.41.41.0. Sprzedaż wyżej wymienionych towarów dokonywana jest na rzecz rolników będących podatnikami podatku rolnego oraz podatników podatku dochodowego z działów specjalnych produkcji rolnej. Towary te są nabywane z przeznaczeniem do wykorzystania jako pasze lub dodatki (surowiec) do pasz. Do każdej transakcji bez względu na ilość transakcji w ciągu dnia Wnioskodawca stosuje zasadę każda sprzedaż jest dokumentowana fakturą VAT, do której załączane jest oświadczenie rolnika o przeznaczeniu nabywanych towarów. Oświadczenia są wydawane i dołączane do każdej transakcji powoduje to gromadzenie dużej ilości dokumentów oraz generuje dodatkowe koszty oraz zabiera czas klientów.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą możliwości zastosowania dla klientów, którzy w sposób stały i ciągły odbierają od Wnioskodawcy towary stałego oświadczenia, podpisywanego tylko raz w momencie dokonywania pierwszej transakcji z zadeklarowanym asortymentem oraz ilością towaru jaką zobowiązuje się odebrać klient, w celu opodatkowania dostawy towarów obniżoną stawką podatku.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym, wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 – OSNAPU 1998 nr 5, poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że nie jest dopuszczalne – w świetle tych przepisów – złożenie jednego, „stałego” oświadczenia, o którym mowa w przepisie § 3 ust. 5 pkt 1 rozporządzenia. W przepisie tym jest bowiem mowa o złożeniu oświadczenia do „dostawy” (liczba pojedyncza), a nie „dostaw” (liczba mnoga). Zatem do każdej dostawy, co do której Wnioskodawca będzie zastosował (po spełnieniu pozostałych warunków wynikających z regulacji rozporządzenia) preferencję podatkową w postaci stawki podatku obniżonej do wysokości 8%, winien posiadać złożone przez nabywcę oświadczenie. Przepisy nie wprowadzają w tym zakresie żadnego wyjątku. Wiąże się to przede wszystkim z koniecznością zagwarantowania – na dzień dokonania danej dostawy – aktualności i rzetelności danych, od których analizowana preferencja jest uzależniona.

Końcowo należy jeszcze raz podkreślić, że tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU) lub zmiany stanu prawnego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.