INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 05.01.2012r. (data wpływu 10.01.2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z garażem oraz lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym lub piwnicą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.01.2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z garażem oraz lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym lub piwnicą.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie „Robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych” (PKD 41.20.Z), „Realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków” (PKD 41.10.Z), „Kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek” (PKD 68.10.Z).

Obecnie Spółka prowadzi dwie inwestycje na sprzedaż, które są realizowane na nieruchomości gruntowej położonej w P.:

I. Inwestycja pierwsza - budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego sk

• 26 mieszkań,
• 8 garaży,
• 26 komórek lokatorskich.

Termin zakończenia inwestycji 2012 rok.

1. Lokale mieszkalne spełniają definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.
2. Garaże znajdują się w tym samym budynku co lokale mieszkalne i odpowiadają wymogom określonym w par. 102 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12.04.2002r. Garaże są jednostanowiskowe, przeznaczone dla jednego pojazdu, wyodrębnione ścianami, posiadające odpowiednią infrastrukturę techniczną i instalacyjną.Garaże zlokalizowane są w części podziemnej budynku na jednym poziomie z piwnicami. Wejścia do garaży z klatek schodowych przez część wspólną budynku lub z zewnątrz budynku.
3. Po wybudowaniu budynku przedmiotem sprzedaży będzie lokal mieszkalny wraz z garażem oraz udziałem w gruncie. Dla lokali mieszkalnych oraz garaży zostaną założone odrębne księgi wieczyste. Przeniesienie prawa własności do lokalu mieszkalnego wraz z garażem i udziałem w gruncie stanowić będzie jedna transakcja i nastąpi w jednym akcie notarialnym. Nie ma możliwości nabycia garażu bez zakupu lokalu mieszkalnego.
   
   

II. Inwestycja druga - budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego składającego się z:

• 39 mieszkań,
• 29 miejsc postojowych,
• 22 piwnic.

Termin zakończenia inwestycji 2013 rok.

1. Lokale mieszkalne spełniają definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.
2. Miejsca postojowe znajdują się w tym samym budynku co lokale mieszkalne w części podziemnej budynku, w jednej hali garażowej i spełniają wymogi określone w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 12.04.2002r. Są to jednostanowiskowe miejsca postojowe, przeznaczone dla jednego pojazdu. Brak trwałych ścian, które wydzielałyby poszczególne miejsca postojowe. Wejście do hali garażowej z klatek schodowych przez część wspólną budynku lub z zewnątrz budynku. Ciągi komunikacyjne w hali garażowej są wykorzystywane również przez właścicieli piwnic.
3. Piwnice zlokalizowane są w tym samym budynku co lokale mieszkalne w części podziemnej budynku, na tym samym poziomie co stanowiska postojowe. Wejście do piwnic przez halę garażową.
4. Po wybudowaniu budynku przedmiotem sprzedaży będzie lokal mieszkalny wraz z garażem lub piwnicą oraz udziałem w gruncie. Lokale mieszkalne oraz miejsca postojowe będą miały odrębne księgi wieczyste. Przeniesienie prawa własności do lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym lub piwnicą nastąpi w jednym akcie notarialnym i stanowić będzie jedną transakcję. Nie ma możliwości nabycia garażu lub piwnicy bez zakupu lokalu mieszkalnego.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka może zastosować do sprzedaży lokalu mieszkalnego z garażem preferencyjną stawkę VAT, tj. 8%...
2. Czy Spółka może zastosować do sprzedaży lokalu mieszkalnego z miejscem postojowym lub piwnicą preferencyjną stawkę VAT, tj. 8%...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 41 ust. 12-12c stawkę podatku VAT w wysokości 8% (od 01.01.2011r. do 3l.12.2013r.), stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. W myśl art. 41 ust. 12a, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w PKOB w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300m2,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej powyższe limity, 8% stawkę podatku, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.Sprzedawane przez Spółkę lokale oraz inne składniki umowy spełniają definicję budownictwa społecznego. Będą znajdowały się w budynku mieszkalnym, a ich powierzchnia użytkowa nie przekroczy 150m2.

I. Inwestycja pierwsza

W myśl art. 2 ust. 2 Ustawy o własności lokali, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Do lokalu mogą przynależeć jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym został wyodrębniony dany lokal. Zgodnie z art. 2 ust. 4 tej ustawy, do kategorii pomieszczeń przynależnych do lokalu jako jego części składowe, zalicza się m.in. piwnicę, strych, komórkę, garaż.

Garaże znajdujące się w budynku realizowanym w ramach pierwszej inwestycji, zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali, stanowią część składową lokali. Wmyśl art. 47 par. 1 Kodeksu Cywilnego „część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (...)”. Oznacza to, że garaż, który znajduje się w budynku mieszkalnym nie jest lokalem użytkowym, ponieważ stanowi część składową lokalu mieszkalnego, nie może być przedmiotem odrębnej od tego lokalu dostawy towarów. Nie można bowiem przenieść prawa własności do garażu bez przeniesienia prawa własności do lokalu mieszkalnego, nabywcą garażu może być tylko i wyłącznie osoba nabywająca lokal mieszkalny. Lokale mieszkalne oraz garaże będą posiadały odrębne księgi wieczyste, jednak sprzedaż lokalu wraz z garażem nastąpi w drodze jednej czynności prawnej. Prawo własności do lokalu wraz z garażem zostanie przeniesione jednym aktem notarialnym.Z uwagi na powyższe sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z garażem powinna podlegać preferencyjnej stawce podatku VAT, tj. 8%

II. Inwestycja druga

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, przez lokal użytkowy należy rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Miejsca postojowe znajdujące się w budynku realizowanym w ramach drugiej inwestycji, są otwarte, nie są wydzielone trwałymi ścianami, znajdują się w jednej hali garażowej dlatego też nie można ich traktować jako lokale użytkowe. Miejsca postojowe są integralnie związane ze znajdującymi się w tych budynkach lokalami mieszkalnymi i tak jak lokale służą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych właścicieli. Nie ma możliwości nabycia prawa do miejsca postojowego bez nabycia prawa do lokalu mieszkalnego. Miejsca postojowe nie mogą być przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży, a więc również nie mogą być odrębnym przedmiotem własności.

Ponadto miejsca postojowe znajdują się w obiekcie budownictwa mieszkaniowego. Zgodnie z art. 2 pkt 12 Ustawy o VAT, przez obiekt budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11, tj. grupa 111 Budynki mieszkalne jednorodzinne, grupa 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, grupa 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania. W myśl PKOB budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których conajmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Powołując się na powyższe należy uznać, że w ramach realizowanej przez Spółkę inwestycji budynek wielorodzinny jest sklasyfikowany w PKOB w dziale 11 jako „Budynek mieszkalny stałego zamieszkania” w grupie 112 „Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe”, stąd należy uznać, że dla celów VAT budynek ten stanowi „obiekt budownictwa mieszkaniowego”. W związku z tym sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego powinna być opodatkowana preferencyjną stawką VAT właściwą dla lokalu mieszkalnego. Przedmiotem sprzedaży obok prawa własności do lokalu mieszkalnego nie jest odrębne miejsce postojowe, ale określony udział w powierzchni hali garażowej, przejawiający się w prawie właściciela lokalu mieszkalnego do korzystania z określonego miejsca postojowego dla samochodu, o konkretnej powierzchni, znajdującego się w części podziemnej budynku.

Piwnica, zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali, stanowi część składową lokalu mieszkalnego. Jako część składowa lokalu, piwnica nie może być przedmiotem odrębnej od tego lokalu dostawy towarów. Do sprzedaży piwnicy będzie więc miała zastosowanie stawka podatku VAT właściwa dla lokalu mieszkalnego.Z uwagi na powyższe sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z piwnicą lub miejscem postojowym powinno podlegać preferencyjnej stawce podatku VAT, tj. 8%.

Przedstawione przez Spółkę stanowisko znajduje swoje uzasadnienie w licznych wyrokach sądów:

1. wyrok NSA z 28.10.2011r. - I FSK 1661/10,
2. wyrok NSA z 20.10.2011r. - I FSK 1497/10,
3. wyrok NSA z 14.04.2011r. - I FSK 479/10,
4. wyrok NSA z 21.06.2011r. - I FSK 1141/10,
5. wyrok NSA z 22.03.2011r. - I FSK 741/10,
6. wyrok WSA w Białymstoku z 16.11.2011r. - I SA/Bk 403/11,
7. wyrok WSA w Warszawie z 31.08.2011 r.- III SA/Wa 15/11.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust.1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl przepisu art. 5a ww. ustawy towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238 poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257 poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się – w myśl ust. 12 wskazanego artykułu – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
   
   

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje – mieszkalne czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, dlatego też należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

Według art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Definiując pojęcie „samodzielnego lokalu mieszkalnego", ustawodawca czyni wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

• pojęciem pomieszczenia pomocniczego, czyli takiego pomieszczenia, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w danym wypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych pomieszczeń z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystywaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi; oraz
• pojęciem pomieszczenia przynależnego, które w sensie prawnym stanowi wprawdzie część składową lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym nie jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz służyć ma zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego.
  
  

W tym kontekście ustawodawca wymienił przykładowo: „piwnicę, strych, komórkę, garaż”. Jak wynika z powyższego ww. ustawa rozróżnia pojęcia lokali mieszkalnych i lokali o innym charakterze. Pojedyncze miejsce postojowe, jako wyodrębniona jedynie liniami część hali garażowej nie może stanowić samo w sobie pomieszczenia przynależnego. Pomieszczeniem tym może być wielostanowiskowa hala garażowa, jako całe pomieszczenie, w którym znajdują się poszczególne miejsca postojowe.

Ustalenie właściwej stawki podatku VAT dla zbycia miejsca postojowego w garażu usytuowanym w budynku mieszkalnym, bądź garażu usytuowanego w budynku mieszkalnym, bądź piwnicy, wymaga analizy okoliczności, w których dochodzi do tego zbycia. Istotne znaczenie dla ustalenia właściwej stawki VAT ma sposób sprzedaży miejsca postojowego, garażu czy piwnicy i przynależność do lokalu mieszkalnego. Analizie poddać należy okoliczność, czy miejsce postojowe, garaż, piwnica jest, czy też nie może być przedmiotem odrębnej własności, a przez to czy może stanowić przedmiot samodzielnego obrotu, a więc czy miejsca takie mogą być sprzedawane i nabywane tylko i wyłącznie z lokalem mieszkalnym, do którego zostały przypisane, czy też odrębnie.

Z okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż Spółka prowadzi dwie inwestycje na sprzedaż, które są realizowane na nieruchomości gruntowej położonej w P…. Inwestycja pierwsza - budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego składającego się z mieszkań, garaży i komórek lokatorskich. Lokale mieszkalne spełniają definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT. Garaże znajdują się w tym samym budynku co lokale mieszkalne, są jednostanowiskowe, przeznaczone dla jednego pojazdu, wyodrębnione ścianami, posiadające odpowiednią infrastrukturę techniczną i instalacyjną. Garaże zlokalizowane są w części podziemnej budynku na jednym poziomie z piwnicami. Wejścia do garaży z klatek schodowych przez część wspólną budynku lub z zewnątrz budynku. Po wybudowaniu budynku przedmiotem sprzedaży będzie lokal mieszkalny wraz z garażem oraz udziałem w gruncie. Dla lokali mieszkalnych oraz garaży zostaną założone odrębne księgi wieczyste. Przeniesienie prawa własności do lokalu mieszkalnego wraz z garażem i udziałem w gruncie stanowić będzie jedna transakcja i nastąpi w jednym akcie notarialnym. Nie ma możliwości nabycia garażu bez zakupu lokalu mieszkalnego.

Inwestycja druga - budowa budynku mieszkalnego wielorodzinnego składającego się z mieszkań, miejsc postojowych i piwnic. Lokale mieszkalne spełniają definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT. Miejsca postojowe znajdują się w tym samym budynku co lokale mieszkalne w części podziemnej budynku, w jednej hali garażowej, są to jednostanowiskowe miejsca postojowe, przeznaczone dla jednego pojazdu. Brak trwałych ścian, które wydzielałyby poszczególne miejsca postojowe. Wejście do hali garażowej z klatek schodowych przez część wspólną budynku lub z zewnątrz budynku. Ciągi komunikacyjne w hali garażowej są wykorzystywane również przez właścicieli piwnic. Piwnice zlokalizowane są w tym samym budynku co lokale mieszkalne w części podziemnej budynku, na tym samym poziomie co stanowiska postojowe. Wejście do piwnic przez halę garażową. Po wybudowaniu budynku przedmiotem sprzedaży będzie lokal mieszkalny wraz z garażem lub piwnicą oraz udziałem w gruncie. Lokale mieszkalne oraz miejsca postojowe będą miały odrębne księgi wieczyste. Przeniesienie prawa własności do lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym lub piwnicą nastąpi w jednym akcie notarialnym i stanowić będzie jedną transakcję. Nie ma możliwości nabycia garażu lub piwnicy bez zakupu lokalu mieszkalnego.

Z powyższego wynika więc, iż miejsca postojowe, garaże i piwnice znajdują się w podziemnej części budynku mieszkalnego i nie ma możliwości nabycia ich w oderwaniu do nabycia samego lokalu mieszkalnego, jako że zarówno miejsca postojowe, garaże i piwnice nie są w opisanym przypadku samodzielnymi lokalami użytkowymi. Nie można nabyć w oderwaniu od lokalu mieszkalnego części wspólnych budynku mieszkalnego.

Ponadto należy stwierdzić, iż w przypadku gdy przedmiotem dostawy jest odrębna własność lokalu mieszkalnego składającego się z określonych w akcie notarialnym pomieszczeń oraz pomieszczeń przynależnych, będących elementem nieruchomości wspólnej z określeniem korzystania z tych pomieszczeń, pomieszczenie przynależne nie stanowi odrębnego pomieszczenia - lokalu. Tak więc, dokonując dostawy lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym Spółka dokonuje czynności, w której występuje jeden przedmiot umowy sprzedaży.

Zatem, jeżeli w ramach jednej transakcji następuje sprzedaż na odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz ze stosownym udziałem w jej częściach wspólnych, w ramach którego określono sposób korzystania z części nieruchomości wspólnej w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do korzystania z określonego miejsca postojowego, garażu czy piwnicy to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i na podstawie art. 41 ust. 2, w związku z art. 146a, w powiązaniu z art. 41 ust. 1 pkt 12 ustawy podlega opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.