Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.346.2017.1.MC
z 8 września 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2017 r. (data wpływu 18 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od EZIG – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 18 lipca 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od EZIG.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:


Spółka S.A. (dalej „Spółka”) jest podatnikiem VAT czynnym. Spółka jest zarządcą infrastruktury kolejowej i prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w zakresie odpłatnego udostępniania linii przewoźnikom kolejowym.


Przez sieć kolejową zarządzaną przez L przebiegają dwa międzynarodowe kolejowe korytarze towarowe (RFC), z dziewięciu wyznaczonych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 913/2010 z dnia 22 września 2010 r. w sprawie europejskiej sieci kolejowej ukierunkowanej na konkurencyjny transport towarowy:

  1. Korytarz towarowy nr 5 Morze Bałtyckie - Morze Adriatyckie (RFC5),
  2. Korytarz towarowy nr 8 Morze Północne - Morze Bałtyckie (RFC8).

Korytarz towarowy obejmuje wyznaczone linie kolejowe przebiegające przez terytoria państw członkowskich oraz/lub państw trzecich, łączące porty oraz terminale położone wzdłuż linii kolejowych korytarza towarowego, a poprzez linie łączące również terminale leżące poza korytarzem towarowym.


Korytarze towarowe obejmują odcinki sieci kolejowej zarządzane przez Spółkę, które są udostępniane odpłatnie, w ramach opodatkowanej działalności gospodarczej Spółki.


Korytarze są zarządzane przez osoby prawne odrębne od Spółki, działające w formie europejskiego zgrupowania interesów gospodarczych. EZIG zarządzają korytarzami na niżej opisanych zasadach. Spółka jest członkiem obu EZIG.


Europejskie Zgrupowanie Interesów Gospodarczych Kolejowego Korytarza Towarowego nr 8 (Europejskie Zgrupowanie Interesów Gospodarczych pod nazwą EEIG „North Sea - Baltic Rail Freight Corridor” EZIG) zostało utworzone dla uproszczenia funkcjonowania Korytarza Towarowego Morze Północne - Morze Bałtyckie.


„Kolejowy Korytarz Towarowy Morze Północne - Morze Bałtyckie” to zgodnie z definicją zawartą w skonsolidowanym Rozporządzeniu (UE) 913/2010 z uwzględnieniem Listu intencyjnego o przedłużeniu Kolejowego Korytarza Towarowego Morze Północne - Morze Bałtyckie numer 8 do Republiki Czeskiej oraz do granicy polsko-ukraińskiej przez Ministerstwa właściwe dla transportu kolejowego w Belgii, Holandii, Niemczech, Polsce, Republice Czeskiej i na terenie Litwy oraz Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/1111 z dnia 7 lipca 2015 roku w sprawie zgodności przedłożonego wspólnie przez zainteresowane państwa członkowskie wniosku dotyczącego przedłużenia kolejowego korytarza towarowego Morze Północne-Morze Bałtyckie z art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 913/2010 w sprawie europejskiej sieci kolejowej ukierunkowanej na konkurencyjny transport towarowy.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/1111 z dnia 7 lipca 2015 roku w sprawie zgodności przedłożonego wspólnie przez zainteresowane Państwa Członkowskie wniosku dotyczącego przedłużenia kolejowego korytarza towarowego Morze Północne - Morze Bałtyckie z art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 913/2010 w sprawie europejskiej sieci kolejowej ukierunkowanej na konkurencyjny transport towarowy. Zgodnie z decyzją Zarządu to drugie przyjmie formę Europejskiego Zgrupowania Interesów Gospodarczych (EZIG) z zastrzeżeniem wykonania umów partnerskich zawartych przez EZIG; Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/1111 z dnia 7 lipca 2015 roku w sprawie zgodności przedłożonego wspólnie przez zainteresowane Państwa Członkowskie wniosku dotyczącego przedłużenia kolejowego korytarza towarowego Morze Północne - Morze Bałtyckie z art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 913/2010 w sprawie europejskiej sieci kolejowej ukierunkowanej na konkurencyjny transport towarowy. Zgodnie z decyzją Zarządu to drugie przyjmie formę Europejskiego Zgrupowania Interesów Gospodarczych (EZIG) z zastrzeżeniem wykonania umów partnerskich zawartych przez EZIG.


EZIG został zarejestrowany w Sądzie Rejonowym.


Europejskie Zgrupowanie Interesów Gospodarczych Kolejowego Korytarza Towarowego nr 5 (European Economic Interest Grouping for Baltic-Adriatic Rail Freight Corridor 5 EZIG), dalej: Wnioskodawca lub EZIG, zostało utworzone dla uproszczenia funkcjonowania Korytarza Towarowego Morze Północne - Morze Bałtyckie. Rada Zarządzająca Kolejowego Korytarza Towarowego nr 5 Bałtyk-Adriatyk na zgromadzeniu 28 lipca 2015 roku podjęła decyzję, zgodnie z Art. 8, ust. (5) Rozporządzenia nr 913/2010 Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) z 22 września 2010 r. w sprawie europejskiej sieci kolejowej ukierunkowanej na konkurencyjny transport towarowy, o utworzeniu Europejskiego Zgrupowania Interesów Gospodarczych w rozumieniu rozporządzenia Rady (EWG) nr 2137/85 z 25 lipca 1985 r. w sprawie Europejskiego Zgrupowania Interesów Gospodarczych (zwanego dalej EZIG). Tym samym, utworzone w ten sposób EZIG przejęło wszystkie obowiązki Rady Zarządzającej Korytarza nr 5. EZIG pod nazwą „European Economic Interest Grouping for Baltic-Adriatic Rail Freight Corridor 5 EZIG” został zarejestrowany w Sądzie Rejonowym

Parlament Europejski i Rada dnia 20 października 2010 roku opublikowały Rozporządzenie (UE) 913/2010 w sprawie europejskiej sieci kolejowej ukierunkowanej na konkurencyjny transport towarowy, które weszło w życie dnia 9 listopada 2010 roku („Rozporządzenie”). Rozporządzenie to wymaga utworzenia Zarządu dla korytarzy, który będzie składał się z przedstawicieli zarządców infrastruktury i organów alokujących zgodnie z Artykułem 7 (2) Dyrektywy 2012/34/UE, wzdłuż korytarzy.

Zgodnie ze statutami EZIG są organizacją non profit, posiadającą cele i założenia zgodne z Rozporządzeniem 913/2010. EZIG podejmują wszelkie środki wynikające z wykonania Rozporządzenia 913/2010 dotyczące obowiązków Rady Zarządzającej Korytarza. Celem EZIG jest co do zasady prowadzenie działalności gospodarczej, choć EZIG nie jest nastawione na osiąganie zysków.


Cele EZIG obejmują następujące przedmioty działalności zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności:

  • Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania [PKD 70.22.Z] jako główna działalność,
  • Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna gdzie indziej niesklasyfikowana [PKD 74.90.Z],
  • Pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana [PKD 82.99.Z].

Wpływami do budżetów EZIG są składki członkowskie wnoszone przez członków EZIG - narodowych zarządców infrastruktury kolejowej państw, przez które przebiega korytarz oraz inne środki, między innymi środki unijne. Składki wnoszone przez członków mają dwojakiego rodzaju charakter. Pierwsza ich część jest corocznie ustalana w równej wysokości dla każdego członka EZIG i ta część odpowiada równym udziałom w EZIG wszystkich członków. Natomiast druga część ma zastosowanie w przypadku, gdy EZIG będzie jedynym beneficjentem projektów CEF i jest wnoszona do EZIG w celu sfinansowania zobowiązań EZIG wobec swoich członków z tytułu usług konsultingowych - zaangażowania merytorycznego członków EZIG w funkcjonowanie korytarza towarowego. Wysokość tej drugiej części składki różni się w odniesieniu do poszczególnych członków EZIG i uzależniona jest od zadeklarowanych potrzeb członków EZIG w zakresie finansowania ich zaangażowania w funkcjonowanie korytarza towarowego, które są odzwierciedlone przez udział członków EZIG w odpowiednim zadaniu w projekcie dofinansowanym ze środków CEF. Zgodnie ze statutem rachunkowość EZIG musi być prowadzona zgodnie z przepisami krajowymi.


Budżety EZIG obejmują:

  • wszystkie koszty operacyjne działalności (obsługa Korytarza), na podstawie umów usługowych zawartych z Członkami (pokrywane ze składek w równej wysokości);
  • wydatki wynikające z umów badawczych i usługowych zawartych z osobami trzecimi (pokrywane ze składek w równej wysokości);
  • w przypadku gdy EZIG będzie jedynym beneficjentem projektu dofinansowanego ze środków CEF -wydatki wynikające z umów na usługi konsultingowe zawartych z Członkami lecz będące kosztami operacyjnymi działalności (pokrywane ze składek w zróżnicowanej wysokości).

Koszty operacyjne działalności są kosztami wszystkich istotnych działań Korytarza. Ewentualne inne koszty związane z personelem, sprzętem i usługami świadczonymi przez Członków na rzecz EZIG, które nie zostały zatwierdzone lub zakontraktowane przez EZIG, muszą zostać poniesione przez Członków. Finansowanie budżetu odbywać się będzie poprzez opłaty wnoszone przez Członków według udziałów oraz przez inne ewentualne finansowanie. Członkowie EZIG wnoszą opłaty w terminie 60 dni od otrzymania prośby w tej sprawie.

EZIG realizują zadania związane z zarządzaniem i koordynacją działań w ramach korytarzy, w tym z opracowaniem dokumentacji korytarzy (oferty przepustowości, dokumentu informacyjnego korytarza oraz analiz i studiów dla potrzeb rozwoju korytarza), organizacją pracy grupy koordynacyjnej, grup roboczych, organizacją współpracy z Radą Wykonawczą oraz grupami doradczymi przewoźników i terminali, a także realizacją projektów finansowanych z grantów UE. EZIG zostały nadane numery identyfikacji podatkowej, a także złożono zgłoszenia VAT-R (podatnik VAT czynny). EZIG są zarejestrowane na potrzeby obrotu wewnątrzwspólnotowego.

W ramach zadań EZIG opracowywana jest dokumentacja korytarza, która udostępniana jest - po zatwierdzeniu przez członków EZIG - zainteresowanym przewoźnikom i innym upoważnionym wnioskodawcom (informacja publiczna). W przypadku braku EZIG czynności te musieliby wykonać wszyscy zarządcy łącznie, każdorazowo uzgadniać, który zarządca będzie koordynował dane działanie i zawierać między wszystkimi zarządcami umowy o podziale kosztów z tym związanych. Przewoźnicy zainteresowani skorzystaniem z oferty korytarza wnoszą opłaty do odpowiednich zarządców za dostęp do infrastruktury, w tym do Spółki.


EZIG w istocie zarządzają korytarzami oraz realizują zadania wynikające ze statutu oraz pozyskanych grantów, finansując składką nabywane usługi.


Jak wynika ze statutu, opłaty jakich EZIG może domagać się od członków, mogą wynikać z:

  1. konieczności pokrycia kosztów operacyjnych EZIG, w tym koszty biura korytarza i C-OSS, na podstawie umów usługowych zawartych z Członkami,
  2. wydatki wynikające z umów badawczych i usługowych zawartych z osobami trzecimi.
  3. w przypadku gdy EZIG będzie jedynym beneficjentem projektu dofinansowanego ze środków CEF

- wydatki wynikające z umów na usługi konsultingowe zawartych z Członkami (pokrywane ze składek w zróżnicowanej wysokości).


Zadania wykonywane przez EZIG stanowią realizację celów Rozporządzenia. Zgodnie z preambułą tego rozporządzenia:

    „(14) W celu zaspokojenia potrzeb rynkowych metody utworzenia korytarza towarowego powinny zostać przedstawione w planie wdrożenia, w którym należy określić i ustanowić harmonogram działań służących poprawie funkcjonowania kolejowego transportu towarowego. Ponadto, aby zagwarantować, że planowane lub wdrażane działania mające na celu utworzenie korytarza towarowego będą odpowiadać potrzebom lub oczekiwaniom ogółu użytkowników tego korytarza, należy regularnie i zgodnie z procedurami określonymi przez radę zarządzającą zasięgać opinii wnioskodawców będących potencjalnymi użytkownikami tego korytarza towarowego. (...)
    (16) W celu zapewnienia spójności i ciągłości zdolności przepustowej infrastruktury wzdłuż korytarza towarowego państwa członkowskie i właściwi zarządcy infrastruktury, a także, w stosownych przypadkach, państwa członkowskie i europejskie państwa trzecie, powinny skoordynować inwestycje dotyczące tego korytarza oraz planować je z myślą o potrzebach związanych z tym korytarzem, z uwzględnieniem efektywności gospodarczej. W celu zagwarantowania, że wnioskodawcy, którzy ewentualnie będą korzystać z korytarza, zostaną dobrze poinformowani, należy opublikować harmonogram wykonania inwestycji. Inwestycje te powinny obejmować projekty związane z rozwojem systemów interoperacyjnych oraz zwiększeniem zdolności przepustowej pociągów.
    (17) Z tych samych powodów wszelkie roboty związane z infrastrukturą i należącymi do niej urządzeniami, które wpłynęłyby na ograniczenie dostępnej zdolności przepustowej danego korytarza towarowego, powinny również być koordynowane na poziomie tego korytarza towarowego i stanowić przedmiot aktualizowanych publikacji.
    (18) W celu ułatwienia składania wniosków w sprawie zdolności przepustowej infrastruktury dla międzynarodowych usług kolejowego transportu towarowego wskazane jest wyznaczenie lub utworzenie punktu kompleksowej obsługi (one-stop shop) dla każdego korytarza towarowego. W tym celu należy opierać się na już istniejących inicjatywach, w szczególności podjętych przez RNE - organizację, która koordynuje współpracę zarządców infrastruktury oraz świadczy szereg usług na rzecz przedsiębiorstw międzynarodowego transportu towarowego.
    (19) Zarządzanie korytarzami towarowymi powinno obejmować również procedury alokacji zdolności przepustowej infrastruktury na rzecz międzynarodowych pociągów towarowych kursujących takimi korytarzami. Procedury te powinny uwzględniać potrzebę alokacji zdolności przepustowej dla innych rodzajów transportu, w tym transportu pasażerskiego.
    (20) W celu zapewnienia lepszego wykorzystania infrastruktury kolejowej konieczna jest koordynacja funkcjonowania tej infrastruktury i terminali położonych na trasie korytarza towarowego.
    (26) Dla ułatwienia dostępu do informacji dotyczących korzystania z całej głównej infrastruktury korytarza towarowego i dla zapewnienia niedyskryminacyjnego dostępu do tego korytarza rada zarządzająca powinna sporządzać, regularnie aktualizować i publikować dokument zawierający wszystkie te informacje”.


Realizacja powyższych celów - jak wynika z art. 8 Rozporządzenia - następuje przez powołanie rady zarządzającej. Art. 8 ust. 2 stanowi, że w odniesieniu do każdego korytarza towarowego zainteresowani zarządcy infrastruktury i, w stosownych przypadkach, organy alokujące, o których mowa w art. 14 ust. 2 dyrektywy 2001/14/WE, ustanawiają radę zarządzającą odpowiedzialną za podejmowanie działań wymienionych w ust. 5, 7, 8 i 9 niniejszego artykułu oraz w art. 9-12, art. 13 ust. 1, art. 14 ust. 2, 6 i 9, art. 16 ust. 1, art. 17 ust. 1 oraz art. 18 i 19 niniejszego rozporządzenia. Rada zarządzająca składa się z przedstawicieli zarządców infrastruktury.

Jak wynika z art. 8 ust. 5, rada może mieć formę europejskiego ugrupowania interesów gospodarczych w rozumieniu rozporządzenia Rady (EWG) nr 2137/85 z dnia 25 lipca 1985 r. w sprawie europejskiego ugrupowania interesów gospodarczych (EUIG). Rada zarządzająca koordynuje, zgodnie z krajowymi i europejskimi planami rozmieszczenia, stosowanie interoperacyjnych aplikacji informatycznych lub alternatywnych rozwiązań, które mogą stać się dostępne w przyszłości, w celu obsługiwania wniosków w sprawie międzynarodowych tras pociągów oraz prowadzenia ruchu międzynarodowego w korytarzu towarowym.


Zgodnie z art. 9 Rozporządzenia rada zarządzająca:

  1. sporządza plan wdrożenia najpóźniej sześć miesięcy przed uruchomieniem korytarza towarowego i przekazuje go radzie wykonawczej do zatwierdzenia,
  2. przeprowadza okresowe przeglądy planu wdrożenia, uwzględniając postępy poczynione w jego wdrażaniu, rynek kolejowych przewozów towarowych w danym korytarzu towarowym i funkcjonowanie oceniane zgodnie z celami, o których mowa w ust. 1 lit. c),
  3. przeprowadza i okresowo uaktualnia analizę rynku transportowego odnoszącą się do faktycznych i oczekiwanych zmian ruchu w danym korytarzu towarowym, w wyniku jego utworzenia, obejmującą poszczególne rodzaje ruchu i odnoszącą się zarówno do transportu towarowego, jak i pasażerskiego. W razie potrzeby analiza ta dokonuje również oceny kosztów i korzyści społeczno-gospodarczych płynących z utworzenia korytarza towarowego,
  4. stosownych przypadkach rada zarządzająca podejmuje działania na rzecz współpracy z administracjami regionalnymi lub lokalnymi w odniesieniu do planu wdrożenia.

Ponadto, jak wynika z art. 13 Rozporządzenia, rada zarządzająca korytarza towarowego wyznacza lub tworzy wspólny organ umożliwiający wnioskodawcom składanie wniosków i uzyskiwanie odpowiedzi - w jednym miejscu i w ramach jednej operacji - w sprawie zdolności przepustowej infrastruktury dla pociągów towarowych przekraczających co najmniej jedną granicę w jednym korytarzu towarowym (zwany dalej „punktem kompleksowej obsługi” (one-stop shop)).


Art. 14 przewiduje zaś, że rada zarządzająca:

  1. ocenia zapotrzebowanie na zdolność przepustową przydzielaną na potrzeby pociągów towarowych kursujących w korytarzu towarowym, przy uwzględnieniu analizy rynku transportowego, o której mowa w art. 9 ust. Rozporządzenia, wniosków w sprawie zdolności przepustowej infrastruktury odnoszących się do poprzednich i obecnie obowiązujących rozkładów jazdy oraz umów ramowych,
  2. promuje koordynację zasad pierwszeństwa w odniesieniu do alokacji zdolności przepustowej w korytarzu towarowym.
  3. oraz grupa doradcza, o której mowa w art. 8 ust. 7 Rozporządzenia, wprowadzają procedury służące zapewnieniu optymalnej koordynacji alokacji zdolności przepustowej między zarządcami infrastruktury zarówno w odniesieniu do wniosków, o których mowa w art. 13 ust. 1, jak i do wniosków otrzymanych przez danych zarządców infrastruktury. Procedury te dotyczą także dostępu do terminali.

Ponadto, jak stanowi art. 18 Rozporządzenia, rada zarządzająca sporządza, regularnie aktualizuje i publikuje dokument zawierający:

  1. wszystkie informacje zawarte w regulaminie sieci dla sieci krajowych, dotyczącym korytarza towarowego, sporządzonym zgodnie z procedurą określoną w art. 3 dyrektywy 2001/14/WE;
  2. wykaz terminali i ich charakterystykę, w szczególności informacje dotyczące warunków i sposobów dostępu do terminali;
  3. informacje dotyczące procedur, o których mowa w art. 13-17 niniejszego rozporządzenia; oraz
  4. plan wdrożenia.

Art. 19 Rozporządzenia przewiduje, że rada zarządzająca korytarza towarowego:

  1. promuje spójność planów wykonania w korytarzu towarowym, o których mowa w art. 11 dyrektywy 2001/14/WE,
  2. monitoruje świadczenie usług kolejowego transportu towarowego w korytarzu towarowym i raz do roku publikuje wyniki tego monitorowania,
  3. przeprowadza badania satysfakcji użytkowników korytarza towarowego i raz do roku publikuje ich wyniki.

Jak wynika z powyższego, zadania EZIG, który wykonuje obowiązki rady zarządzającej obejmują szereg czynności, z których korzyści odnoszą wszyscy członkowie EZIG, a także osoby trzecie (przewoźnicy zainteresowani korzystaniem z korytarza).


Spółka wskazuje, że status podatkowy obu EZIG oraz zagadnienie podlegania opodatkowaniu wnoszonych przez członków EZIG płatności był przedmiotem interpretacji indywidualnych wydanych przez Ministra Finansów na wniosek:

  1. Europejskiego Zgrupowania Interesów Gospodarczych Kolejowego Korytarza Towarowego nr 5 (European Economic Interest Grouping for Baltic-Adriatic Raił Freight Corridor 5 EZIG) - interpretacja indywidualną z dnia 16 lutego 2017 r. znak 1462-IPPP3.4512.964.2016.1.KT, w której uznał, że EZIG jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zaś wnoszone przez członków EZIG składki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
  2. Europejskiego Zgrupowanie Interesów Gospodarczych Kolejowego Korytarza Towarowego nr 8 (Europejskie Zgrupowanie Interesów Gospodarczych pod nazwą EEIG „North Sea - Baltic Rail Freight Corridor” EZIG) - interpretacja z dnia 28 kwietnia 2017 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.55.2017.2.RD, w której uznał, że EZIG jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zaś wnoszone przez członków EZIG składki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jako członek EZIG Spółka obowiązana jest do wpłacania na rzecz obu EZIG przewidzianych statutami EZIG składek. Spółka uiszczała składki oraz będzie składki uiszczać w przyszłości. Oba EZIG - zgodnie z uzyskanymi interpretacjami indywidualnymi - wystawiają dla Spółki faktury dokumentujące uiszczone przez Spółkę składki.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur, które otrzymała i będzie otrzymywać od EZIG?


Stanowisko Wnioskodawcy:


Zdaniem Spółki faktury otrzymane od obu EZIG, dokumentujące zapłatę należnych EZIG składek stanowią podstawę odliczenia podatku naliczonego, który z tych faktur wynika.


Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Warunkiem wykonania prawa do odliczenia podatku naliczonego jest w szczególności wykorzystywanie nabytego towaru lub usługi do czynności opodatkowanych, a także brak zastosowania wyłączeń prawa do odliczenia określonych w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. Warunki te są w przedmiotowym przypadku spełnione.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego wniosku, Spółka jest zarządcą krajowej infrastruktury, przez którą przebiegają linie obejmujące Korytarze Towarowe. Spółka udostępnia te linie w ramach opodatkowanej podatkiem od towarów i usług działalności gospodarczej. Z uwagi na przytoczone w stanie faktycznym wniosku ramy organizacyjne działania korytarzy towarowych, wynikające z prawa wspólnotowego (Rozporządzenia), przynależność Spółki do obu EZIG jest obowiązkowa, zaś koszty ponanoszone w ramach EZIG są związane z opodatkowaną działalnością gospodarczą Spółki w zakresie udostępniana linii. Jak wynika ze stanu faktycznego w ramach zadań EZIG opracowywana jest dokumentacja korytarzy, która udostępniana jest - po zatwierdzeniu przez członków EZIG - zainteresowanym przewoźnikom i innym upoważnionym wnioskodawcom. W przypadku braku EZIG czynności te musiałaby wykonywać Spółka oraz każdorazowo uzgadniać, który zarządca będzie koordynował dane działanie i zawierać ze wszystkimi pozostałymi zarządcami umowy o podziale kosztów z tym związanych.

Korzystanie z usług zapewnianych przez EZIG usprawnia prowadzenie działalności opodatkowanej na liniach zarządzanych przez Spółkę, znajdujących się w ramach korytarzy, zaś uiszczana składka pozostaje w bezpośrednim związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (udostępnianie linii w ramach korytarzy).

Jednocześnie w wydanych dla obu EZIG interpretacjach indywidualnych oceniono, że składki wpłacane przez członków EZIG na podstawie ich statutu podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające prawa do odliczenia podatku naliczonego, określone w art. 88 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

W tych okolicznościach uznać należy, że Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od obu EZIG. Wobec faktu wydania w sprawie interpretacji indywidualnych z wniosków EZIG, przedmiotowy stan faktyczny nie może być oceniony inaczej z perspektywy Spółki. Zgodnie z art. 14h w zw. z art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej, postępowanie podatkowe powinno być prowadzone w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych. W przypadku interpretacji indywidualnych realizacja tej zasady wymaga tożsamego rozstrzygania takich samych stanów faktycznych, zwłaszcza gdy dotyczy to stron tej samej umowy. Jak wskazano w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 grudnia 2012 r. sygn. I SA/Po 757/12 „Obowiązujący od dnia 1 lipca 2007 r. przepis art. 14e § 1 O.p. wychodzi poza zasadę związania wyrokiem tylko w sprawie, w której on zapadł i nadaje orzecznictwu sądów administracyjnych walor normatywny także w stosunku do innych indywidualnych spraw załatwianych w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych). Brak stanowiska organu co do jego własnych rozstrzygnięć zapadłych w tożsamych przedmiotowo sprawach, które powołała we wniosku skarżąca Spółka, należy uznać za naruszenie zasady prowadzenia postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych (w art. 121 § 1 O.p.)”. Podobnie WSA w Krakowie w wyroku z dnia 7 kwietnia 2014 r. sygn. I SA/Kr 657/14. W wyroku NSA z dnia 22 maja 2013 r. sygn. I FSK 863/12 stwierdzono zaś, że „W sytuacji gdy ustawodawca rozszerzył we wskazanym wyżej rozporządzeniu stosowanie obniżonej stawki podatku VAT, a organy różnie interpretują te przepisy, to nie można przyjąć, by w państwie prawa zasada zaufania określona w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej, wywodzona także z art. 2 Konstytucji RP, nie chroniła podmiotu wykonującego roboty budowlane na rzecz Szpitala w ramach zamówienia publicznego i stosującego się do interpretacji wydanej wobec Szpitala w odniesieniu do tego typu robót. Przeciwne stanowisko doprowadziłoby do sytuacji, że w odniesieniu do tej samej transakcji miałyby zastosowanie różne stawki podatku VAT, co jest nie do pogodzenia z zasadą zaufania”.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.


Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest więc związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary i usługi służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu, lecz wpływa na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, wskazanych w art. 88 ustawy. W treści tej regulacji ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.


Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

  1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
    1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
    2. (uchylona)
  2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
  3. (uchylony)
  4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
    1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
    2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
    3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;
  5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
  6. (uchylony)
  7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym. Spółka jest zarządcą infrastruktury kolejowej i prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług w zakresie odpłatnego udostępniania linii przewoźnikom kolejowym. Przez sieć kolejową zarządzaną przez Wnioskodawcę przebiegają dwa międzynarodowe kolejowe korytarze towarowe (RFC), z dziewięciu wyznaczonych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 913/2010 z dnia 22 września 2010 r. w sprawie europejskiej sieci kolejowej ukierunkowanej na konkurencyjny transport towarowy: Korytarz towarowy nr 5 Morze Bałtyckie - Morze Adriatyckie (RFC5), oraz Korytarz towarowy nr 8 Morze Północne - Morze Bałtyckie (RFC8). Korytarz towarowy obejmuje wyznaczone linie kolejowe przebiegające przez terytoria państw członkowskich oraz/lub państw trzecich, łączące porty oraz terminale położone wzdłuż linii kolejowych korytarza towarowego, a poprzez linie łączące również terminale leżące poza korytarzem towarowym. Korytarze towarowe obejmują odcinki sieci kolejowej zarządzane przez Spółkę, które są udostępniane odpłatnie, w ramach opodatkowanej działalności gospodarczej Spółki. Korytarze są zarządzane przez osoby prawne odrębne od Spółki, działające w formie europejskiego zgrupowanie interesów gospodarczych. EZIG zarządzają korytarzami. Spółka jest członkiem obu EZIG.

Wpływami do budżetów EZIG są składki członkowskie wnoszone przez członków EZIG - narodowych zarządców infrastruktury kolejowej państw, przez które przebiega korytarz oraz inne środki, między innymi środki unijne. Składki wnoszone przez członków mają dwojakiego rodzaju charakter. Pierwsza ich część jest corocznie ustalana w równej wysokości dla każdego członka EZIG i ta część odpowiada równym udziałom w EZIG wszystkich członków. Natomiast druga część ma zastosowanie w przypadku, gdy EZIG będzie jedynym beneficjentem projektów CEF i jest wnoszona do EZIG w celu sfinansowania zobowiązań EZIG wobec swoich członków z tytułu usług konsultingowych - zaangażowania merytorycznego członków EZIG w funkcjonowanie korytarza towarowego. Wysokość tej drugiej części składki różni się w odniesieniu do poszczególnych członków EZIG i uzależniona jest od zadeklarowanych potrzeb członków EZIG w zakresie finansowania ich zaangażowania w funkcjonowanie korytarza towarowego, które są odzwierciedlone przez udział członków EZIG w odpowiednim zadaniu w projekcie dofinansowanym ze środków CEF. Zgodnie ze statutem rachunkowość EZIG musi być prowadzona zgodnie z przepisami krajowymi.

EZIG realizują zadania związane z zarządzaniem i koordynacją działań w ramach korytarzy, w tym z opracowaniem dokumentacji korytarzy (oferty przepustowości, dokumentu informacyjnego korytarza oraz analiz i studiów dla potrzeb rozwoju korytarza), organizacją pracy grupy koordynacyjnej, grup roboczych, organizacją współpracy z Radą Wykonawczą oraz grupami doradczymi przewoźników i terminali, a także realizacją projektów finansowanych z grantów UE. EZIG zostały nadane numery identyfikacji podatkowej, a także złożono zgłoszenia VAT-R (podatnik VAT czynny). EZIG są zarejestrowane na potrzeby obrotu wewnątrzwspólnotowego.

W ramach zadań EZIG opracowywana jest dokumentacja korytarza, która udostępniana jest - po zatwierdzeniu przez członków EZIG - zainteresowanym przewoźnikom i innym upoważnionym wnioskodawcom (informacja publiczna). W przypadku braku EZIG czynności te musieliby wykonać wszyscy zarządcy łącznie, każdorazowo uzgadniać, który zarządca będzie koordynował dane działanie i zawierać między wszystkimi zarządcami umowy o podziale kosztów z tym związanych. Przewoźnicy zainteresowani skorzystaniem z oferty korytarza wnoszą opłaty do odpowiednich zarządców za dostęp do infrastruktury, w tym do Spółki.


EZIG w istocie zarządzają korytarzami oraz realizują zadania wynikające ze statutu oraz pozyskanych grantów, finansując składką nabywane usługi.


Jako członek EZIG Spółka obowiązana jest do wpłacania na rzecz obu EZIG przewidzianych statutami EZIG składek. Spółka uiszczała składki oraz będzie składki uiszczać w przyszłości. Oba EZIG wystawiają dla Spółki faktury dokumentujące uiszczone przez Spółkę składki.


Jednocześnie, jak wskazał Wnioskodawca we własnym stanowisku, korzystanie z usług zapewnianych przez EZIG usprawnia prowadzenie działalności opodatkowanej na liniach zarządzanych przez Spółkę, znajdujących się w ramach korytarzy, zaś uiszczana składka pozostaje w bezpośrednim związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (udostępnianie linii w ramach korytarzy).


Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur, które otrzymała i będzie otrzymywać od EZIG.


Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur, które Wnioskodawca otrzymał oraz będzie otrzymywać od EZIG wskazać należy, że analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego prowadzą do wniosku, że w niniejszym przypadku są/zostaną spełnione przesłanki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca otrzymuje faktury dokumentujące czynności wykonywane przez EZIG, w związku z którymi Wnioskodawca jako członek EZIG wnosi składkę. EZIG zarządzają korytarzami towarowymi, które obejmują odcinki sieci kolejowej zarządzane przez Wnioskodawcę, które są udostępniane odpłatnie, w ramach opodatkowanej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Zatem w przedmiotowym przypadku Wnioskodawca na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy ma/będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od EZIG.


Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj