Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.286.2017.1.DC
z 18 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2017 r. (data wpływu 7 lipca 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 lipca 2017 r. (data wpływu 1 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. „Budowa żłobka miejskiego (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. „Budowa żłobka miejskiego (…)”.

Wniosek uzupełniono pismem w dniu 1 sierpnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, wskazanie numeru konta do zwrotu oraz o prawidłowy adres elektroniczny do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miejska (dalej Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina planuje złożyć wniosek o dofinansowanie realizacji projektu pn. „Budowa żłobka miejskiego (…)” w ramach działania 9.1 Inwestycje w infrastrukturę zdrowotną i społeczną, poddziałania 9.1.2. Infrastruktura społeczna, Wielkopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020. Podatek VAT Gmina planuje ująć jako koszty kwalifikowalne projektu.

Inwestycja będzie polegała na budowie budynku żłobka miejskiego wraz z zagospodarowaniem terenu. Powstały budynek oraz zagospodarowany teren będzie własnością Gminy.

W trakcie realizacji inwestycji zostanie powołana nowa jednostka organizacyjna Gminy, tj. Żłobek Miejski, której to jednostce w drodze decyzji administracyjnej zostanie przekazany przez Gminę nowopowstały budynek oraz zagospodarowany teren poprzez usytuowanie na rzecz Żłobka Miejskiego trwałego zarządu, o którym mowa w art. 43 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

W pierwszym roku działalności żłobka rodzice, których dzieci będą uczęszczać do żłobka będą mieli od poniedziałku do piątku, w godzinach od 5.30 do godz. 17.00, zapewnioną w ramach „unijnego miękkiego projektu” bezpłatną lub w wysokości ok. 100 zł/m-c opiekę nad dziećmi – w zależności od statusu zawodowego. Natomiast w kolejnych latach Żłobek Miejski zgodnie z zasadami funkcjonowania tego typu podmiotów będzie pobierał od rodziców opłaty dwojakiego rodzaju tj. opłatę za każdą godzinę pobytu dziecka w żłobku oraz opłatę za wyżywienie.

Opłaty za opiekę i wyżywienie dzieci w jednostkach oświatowych i żłobkach podlegają, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale są z tego podatku zwolnione na podstawie: art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a i lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

Powstała jednostka organizacyjna Gminy, której zostanie przekazana powstała w ramach inwestycji infrastruktura będzie pobierała jedynie opłaty za pobyt i wyżywienie dzieci w Żłobku Miejskim zatem będzie wykonywała jedynie czynności zwolnione od podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu z dnia 26 lipca 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że wszystkie faktury związane z realizacją projektu pn. „Budowa żłobka miejskiego (…)” będą wystawione na Gminę Miejską (…).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina Miejska ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących inwestycji pn. „Budowa żłobka miejskiego (…)” na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uprawniony do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji pn. „Budowa żłobka miejskiego (…)” gdyż powstała w ramach inwestycji infrastruktura nie będzie miała związku z czynnościami opodatkowanymi.

Opłaty za opiekę i wyżywienie dzieci w jednostkach oświatowych i żłobkach podlegają, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale są od tego podatku zwolnione na podstawie: art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a i lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

Powstała jednostka organizacyjna Gminy, której zostanie przekazana powstała w ramach inwestycji infrastruktura będzie pobierała jedynie opłaty za pobyt i wyżywienie dzieci w Żłobku Miejskim zatem będzie wykonywała jedynie czynności zwolnione z podatku od towarów i usług – nie dające prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina planuje złożyć wniosek o dofinansowanie realizacji projektu, który będzie polegał na budowie budynku żłobka miejskiego wraz z zagospodarowaniem terenu. Powstały budynek oraz zagospodarowany teren będzie własnością Gminy.

Powstała jednostka organizacyjna Gminy, której zostanie przekazana powstała w ramach inwestycji infrastruktura będzie pobierała jedynie opłaty za pobyt i wyżywienie dzieci w żłobku zatem będzie wykonywała jedynie czynności zwolnione od podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał także, że wszystkie faktury związane z realizacją projektu będą wystawione na Gminę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Gmina będzie mieć prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Budowa żłobka miejskiego (…)”.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W rozpatrywanej sprawie związek taki nie wystąpi. Z opisu sprawy wynika bowiem, że efekt końcowy realizowanego przez Gminę Projektu wykorzystywany będzie jedynie do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Zatem w rozpatrywanej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione.

W konsekwencji, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących inwestycji pn. „Budowa żłobka miejskiego (…)” na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. wydatki związane z realizacją inwestycji nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia/Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.