Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.362.2017.2.JS
z 5 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2017 r. (data wpływu 29 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 sierpnia 2017 r. (data wpływu 25 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz usługobiorcy zagranicznego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz usługobiorcy zagranicznego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 sierpnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wskazanie właściwego dla Wnioskodawcy organu podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

…. Sp. z o.o. jako przedsiębiorca, czynny podatnik podatku VAT zarejestrowany w Polsce i UE prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie pośrednictwa (PKD 46.19.Z., PKD 46.14.Z., PKD 46.18.Z). Wnioskodawca zamierza pośredniczyć przy zakupie towaru z Polski do państwa spoza Unii Europejskiej. Zagraniczny kontrahent wskazuje Wnioskodawcy asortyment i ilości towarów, urządzeń jakie zamierza nabyć. Na takiej podstawie działalność Spółki w tej transakcji skupiać się będzie na przekazaniu zamówienia dostawcy, który podejmie się wykonania dostawy zamówionego asortymentu. Polski dostawca dokonuje wysyłki towarów bezpośrednio do finalnego odbiorcy (na rzecz którego działa Wnioskodawca). Odbiorca zagraniczny wpłaca na konto Zainteresowanego środki pieniężne w wysokości ustalonej ceny zakupu oraz uzgodnione z Wnioskodawcą wynagrodzenie (ustalone jako prowizja od wartości dokonanego zakupu), Zainteresowany zaś przelewa cenę za kupowany towar do dostawcy.

Czynności podejmowane przez Zainteresowanego polegać mają na nawiązaniu kontaktu z dostawcą, po uprzednim otrzymaniu listy produktów jakie zamierza nabyć podmiot, na rzecz którego działa Wnioskodawca. Następnie po ustaleniu cen i innych warunków sprzedaży działania Wnioskodawcy polegać mają na złożeniu zamówienia u dostawcy oraz przelewaniu zapłaty przy wskazaniu jako kupującego klienta zagranicznego oraz jego adresu jako adresu odbiorcy. Z tytułu świadczenia tych usług Wnioskodawca otrzyma od kontrahenta (kupującego spoza UE) wynagrodzenie za pośredniczenie w doprowadzeniu do zawarcia umowy sprzedaży pomiędzy kontrahentem zagranicznym a dostawcą towaru; Zainteresowany nigdy nie nabędzie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Faktura sprzedaży wystawiana będzie przez dostawcę (spółkę prawa handlowego, będącą czynnym podatnikiem podatku VAT zarejestrowanym w Polsce i UE) na odbiorcę z kraju trzeciego (Iran). Irański odbiorca jest w swoim kraju podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą. Jednocześnie nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce i nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Dostawa zamówionego towaru odbywa się bezpośrednio od Dostawcy do irańskiego nabywcy.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

1. Towar będący przedmiotem transakcji, w której zamierza pośredniczyć Wnioskodawca stanowią elementy linii technologicznej do pakowania mleka produkowane i sprzedawane przez polskich dostawców. Elementy te stanowić mają łącznie kompletną linię technologiczną do konfekcjonowania mleka.
2. Zgodnie z treścią wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że zagraniczny kontrahent, na rzecz którego Wnioskodawca będzie świadczył przedmiotowe usługi jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2017, poz. 1221).
3. Kontrahent zagraniczny, na rzecz którego świadczone mają być usługi posiada siedzibę działalności gospodarczej w Iranie.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy planowana usługa będzie usługą pośrednictwa – świadczoną na rzecz usługobiorcy zagranicznego – podlegającą opodatkowaniu w miejscu, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności tj.: w Iranie?

Czy usługa ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. miejscem świadczenia usługi będzie miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności (art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług);
2. skoro usługobiorcą świadczonych przez Wnioskodawcę usług będzie kontrahent zagraniczny to stosownie do art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług miejscem świadczenia i opodatkowania usługi pośrednictwa będzie kraj, w którym usługobiorca posiada siedzibę (kraj trzeci). W konsekwencji przedmiotowa usługa pośrednictwa nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy). Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Kwestia określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług została uregulowana w Rozdziale 3 Dział V ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
      
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W myśl art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 28b ust. 3 ustawy, w przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika, w rozumieniu art. 28a ustawy, dla których ustawodawca nie przewidział szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykła miejsce pobytu.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza pośredniczyć przy zakupie towaru z Polski do państwa spoza Unii Europejskiej.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że skoro Wnioskodawca będzie działał jako podmiot świadczący usługę pośrednictwa na rzecz zagranicznego kontrahenta będącego podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy, to będzie tu miała zastosowanie regulacja zawarta w przepisie art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym ww. usługa realizowana przez Wnioskodawcę będzie podlegała opodatkowaniu w miejscu, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. w Iranie. Tym samym ww. usługa pośrednictwa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Zatem oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.