INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 05 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 października 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2011 r. matka wnioskodawczyni zamierzała jej podarować spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Wnioskodawczyni zamierza przedmiotowe mieszkanie sprzedać przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Uzyskane ze sprzedaży tego prawa pieniądze zamierza przeznaczyć na kontynuację rozpoczętej już budowy budynku mieszkalnego, ewentualnie na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego na budowę tegoż budynku mieszkalnego. Wnioskodawczyni zaznaczyła, że jej matka zamierzała podarować przedmiotowe prawo majątkowe wyłącznie jej a więc będzie to tylko jej majątek osobisty, natomiast budynek mieszkalny buduje wspólnie z mężem w ramach ustawowej wspólności małżeńskiej. Kredyt na budowę domu małżonkowie zaciągnęli razem jako małżeństwo.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w przypadku wydania całości kwoty uzyskanej ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu stanowiącego majątek osobisty wnioskodawczyni na budowę budynku mieszkalnego stanowiącego współwłasność małżeńską, czy też na spłatę kredytu i odsetek od tego kredytu zaciągniętego wspólnie z mężem wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać w pełnej wysokości tzn. w 100% ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawczyni, wydając środki uzyskane ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego stanowiącego jej majątek osobisty na cele mieszkaniowe realizowane w ramach wspólności małżeńskiej ma prawo skorzystać ze zwolnienia od podatku określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w pełnej wysokości odpowiadającej iloczynowi dochodu, o którym mówi art. 30e i udziału wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości. Według wnioskodawczyni spełnia ona warunek określony w ww. przepisie tzn. wyda uzyskany ze sprzedaży przychód na cele mieszkaniowe, które zostały określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rozstrzyga zagadnień majątkowych małżonków, należy więc sięgnąć do art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego traktującego o majątku osobistym małżonków. W pkt 10 tegoż artykułu ustawodawca stwierdza, że do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Jest to tzw. surogacja. Tak więc w ocenie wnioskodawczyni wydając środki uzyskane ze sprzedaży majątku osobistego na budowę wspólnie z mężem budynku mieszkalnego czy też na spłatę kredytu „cześć” tego nabytego majątku pozostaje nadal jej majątkiem osobistym, a tym samym uważa, że spełnia warunek określony w art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uważa zatem, że wydając wszystkie środki uzyskane ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu na budowę budynku mieszkalnego w czasie trwania wspólności ustawowej lub na spłatę wspólnego kredytu zaciągniętego przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia mieszkania, na budowę tego wspólnego budynku mieszkalnego nie zapłaci podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30e ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) – c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

We wniosku wnioskodawczyni wskazała, że w 2011 r. otrzyma do majątku osobistego w drodze darowizny od swojej matki lokal mieszkalny. Przedmiotowy lokal następnie sprzeda przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Wnioskodawczyni zamierza środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży tego lokalu mieszkalnego przeznaczyć na kontynuację rozpoczętej w ramach wspólności ustawowej budowy budynku mieszkalnego ewentualnie na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego przez wnioskodawczynię wspólnie z mężem przed uzyskaniem przychodu ze sprzedaży lokalu na budowę tego budynku mieszkalnego.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

Zgodnie z zapisem art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy jego obliczenia.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej ( art. 19 ust. 1 ww. ustawy ).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) rzeczy lub praw nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Uzyskany dochód z odpłatnego zbycia jest zatem opodatkowany 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podstawą obliczenia podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości będzie dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, tj. rynkową wartością lokalu mieszkalnego na dzień zbycia, a kosztami, o których mowa w art. 22 ust. 6d ww.

Jednakże stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zatem w odniesieniu do dochodu ze sprzedaży nieruchomości lub prawa istnieje możliwość jego przeznaczenia na własne cele mieszkaniowe.

Powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x (W/P)

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży,
W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,
P – przychód ze sprzedaży.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
   -położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
2. wydatki poniesione na:
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
   -w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   
   

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

-przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30). Innymi słowy, przepis ten zapobiega sytuacji, kiedy podatnik dwukrotnie odliczałby ten sam wydatek – raz jako poniesiony np. na budowę własnego budynku mieszkalnego, za drugim zaś razem jako wydatek na spłatę kredytu zaciągniętego na budowę tegoż budynku mieszkalnego. W przepisie tym ustanowiono zatem zakaz dwukrotnego odliczania i korzystania z ulg w odniesieniu do tych samych wydatków.

W przedmiotowej sprawie kwestią budzącą wątpliwość wnioskodawczyni jest możliwość skorzystania ze zwolnienia w pełnej wysokości przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego jej majątek osobisty w przypadku jego przeznaczenia na budowę budynku mieszkalnego stanowiącego współwłasność małżeńską czy też na spłatę kredytu i odsetek od tego kredytu zaciągniętego wspólnie z mężem.

Odpowiadając na powyższe, w pierwszej kolejności należy stwierdzić, że istotnie, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odnosi się do regulacji ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej, dlatego też należy sięgnąć do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.).

I tak zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ponadto ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego, nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Natomiast, do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 2 ww. ustawy), ale też przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej (art. 33 pkt 10 ww. ustawy).

Analizując powyższe uregulowania prawne oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać ze zwolnienia przewidzianego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku przeznaczenia całego przychodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego na budowę budynku mieszkalnego, którego jak twierdzi jest współwłaścicielką w ramach wspólności ustawowej z mężem bądź ewentualnie na spłatę kredytu i odsetek od tego kredytu zaciągniętego wspólnie z mężem na budowę tego domu. Wybór celu mieszkaniowego na jaki zostaną przeznaczone środki pieniężne ze sprzedaży jest istotny, ponieważ przepisy prawa zabraniają dwukrotnego odliczania tego samego wydatku. To oznacza, że wnioskodawczyni może odliczyć wydatki na kontynuację budowy domu mieszkalnego stanowiącego jej współwłasność, ale nie może jednocześnie odliczyć wydatków na spłatę kredytu i odsetek od kredytu, który finansuje tę właśnie budowę tak, aby dwa razy nie rozliczać tego samego wydatku – raz jako poniesionego kosztu a drugim razem jako spłaconego kredytu, z którego wcześniej pokryła koszt budowy. Cel mieszkaniowy w przedmiotowej sprawie zostanie spełniony w odniesieniu do całej kwoty wydatkowanej na budowę budynku mieszkalnego lub ewentualnie na spłatę kredytu wraz z odsetkami zaciągniętego na budowę tego budynku. W tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, iż środki pochodzące ze sprzedaży majątku odrębnego wnioskodawczyni zostaną wydatkowane na realizację własnego celu mieszkaniowego w postaci budowy budynku mieszkalnego objętego współwłasnością małżeńską bądź ewentualnie na spłatę kredytu wraz z odsetkami zaciągniętego wspólnie z mężem na budowę tego budynku. Istotne jest, aby w momencie ponoszenia wydatków budynek mieszkalny był współwłasnością wnioskodawczyni, a więc był wznoszony na gruncie, do którego wnioskodawczyni przysługuje prawo własności lub współwłasności a wydatki nie były ponoszone wcześniej niż począwszy od daty odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

W tym miejscu należy jednak wnioskodawczyni wyjaśnić zasadę surogacji, na którą błędnie powołała się we własnym stanowisku. Według zasady surogacji prawo nabyte w zamian za jakieś inne prawo pochodzące z majątku osobistego, przynależy do tego osobistego majątku. Nie pomnaża więc majątku wspólnego. Surogacja zachodzi wtedy, gdy następuje bezpośrednia zamiana jednego przedmiotu (prawa) na inny, zakupienie przedmiotu za pieniądze uzyskane bezpośrednio ze sprzedaży innego przedmiotu, zakupienie przedmiotu za pieniądze uzyskane np. jako odszkodowanie. Przepis art. pkt 10 ww. ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy konstytuując zasadę pełnej surogacji, zastrzega jednocześnie „chyba że przepis szczególny stanowi inaczej”. Oznacza to, że nie w każdym wypadku przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego przynależą do majątku osobistego kosztem majątku wspólnego. Zasada pełnej surogacji nie wyłącza zastosowania art. 45 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, na podstawie którego – co do zasady – małżonkowie są obowiązani do wzajemnego zwrotu wydatków i nakładów poczynionych z majątku wspólnego na osobisty i odwrotnie – z majątku osobistego na wspólny. Dlatego też w przedmiotowej sprawie w wyniku przeznaczenia przez wnioskodawczynię środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego stanowiącego jej majątek osobisty na budowę domu prowadzoną w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej bądź ewentualnie na spłatę kredytu zaciągniętego wspólnie z mężem na budowę tego domu, nie będzie miała miejsca surogacja. Wnioskodawczyni nie zastąpiła dawnego składnika majątku odrębnego innym składnikiem, czy to bezpośrednio, czy to pośrednio (nabycie w zamian za środki pieniężne uzyskane ze zbycia przedmiotu surogacji). Budowany dom skoro objęty był wspólnością ustawową, to w żadnym wypadku, nawet po poczynieniu nakładów z majątku osobistego wnioskodawczyni, nie będzie żadną swoją częścią stanowił majątku osobistego wnioskodawczyni. W myśl bowiem zasady superficies solo cedit wyrażonej w art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynek, który jest częścią składową nieruchomości. Oznacza to zatem, że budynek wybudowany na gruncie stanowiącym współwłasność małżonków jest ich własnością. W tej sytuacji bez znaczenia ma okoliczność z czyich środków finansowych jest realizowana budowa domu, na gruncie stanowiącym współwłasność małżonków. Nieruchomość taka pozostaje zawsze majątkiem wspólnym. Tym samym mylne jest zrozumienie przez wnioskodawczynię zasady surogacji i odniesienia tej zasady do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

Reasumując, wnioskodawczyni może przeznaczyć środki ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (począwszy od dnia uzyskania przychodu ze sprzedaży) należącego do jej majątku odrębnego na budowę domu, którego jest współwłaścicielem w ramach wspólności ustawowej lub ewentualnie na spłatę kredytu i odsetek od tego kredytu zaciągniętego wspólnie z mężem na budowę tego domu. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na własne cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stanowisko wnioskodawczyni uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.