Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.160.2017.2.KO
z 8 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2017 r. (data wpływu 19 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 sierpnia 2017 r. (data wpływu 23 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów w związku z wykonywaniem zawodu radcy prawnego na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z czym pismem z dnia 10 sierpnia 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.160.2017.1.KO, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 10 sierpnia 2017 r. (data doręczenia 14 sierpnia 2017 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 18 sierpnia 2017 r. (data wpływu 23 sierpnia 2017 r.), nadanym za pośrednictwem ….. w dniu 18 sierpnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W marcu 2016 r. Wnioskodawca zdał egzamin radcowski. W ciągu najbliższych trzech miesięcy zamierza złożyć wniosek o wpisanie na listę radców prawnych. Po złożeniu ślubowania oraz wpisaniu na listę radców prawnych, Wnioskodawca nabędzie uprawnienia do używania tytułu radcy prawnego oraz do wykonywania czynności związanych ze świadczeniem usług doradztwa prawnego (udzielanie porad prawnych, sporządzanie umów, reprezentowanie klientów przed sądem, itd.). Z tytułu wpisania na listę radców prawnych Wnioskodawca zobowiązany będzie również do uiszczania składek członkowskich oraz innych opłat związanych z członkostwem w samorządzie radców prawnych.

Od sierpnia 2017 r. przez okres sześciu miesięcy Wnioskodawca będzie przebywał na urlopie wychowawczym w związku z urodzeniem się dziecka (termin porodu to wrzesień 2017 r.). Wynagrodzenie wychowawcze będzie przysługiwało Mu z tytułu pracy zarobkowej za granicą - Islandia, w wysokości i na zasadach określonych w prawie islandzkim.

W związku z powyższym, przez okres od wpisu na listę radców prawnych do dnia zakończenia urlopu wychowawczego, Wnioskodawca nie ma zamiaru w sposób zorganizowany wykonywać zawodu radcy prawnego. Nie będzie korzystał z pomieszczenia biurowego, jak również nie będzie podejmował żadnych działań związanych z aktywnym pozyskiwaniem klientów (strona internetowa, banery reklamowe, marketing internetowy, itd.).

Jednocześnie jednak Wnioskodawca ma zamiar - w przypadku otrzymania zlecenia - świadczyć usługi prawne. Jego głównym zleceniodawcą będzie brat żony (szwagier), który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie doradztwa prawnego. Dobrowolnie - wedle swojego uznana i w zależności od liczby klientów - może on zlecać Wnioskodawcy wykonanie określonej usługi prawnej bądź dla niego samego (jako przedsiębiorcy), bądź dla któregoś z jego klientów. Oprócz tego Wnioskodawca może również otrzymywać zlecenia od innych członków rodziny, znajomych lub ludzi przez nich poleconych.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 sierpnia 2017 r. Wnioskodawca wskazał, że nie prowadzi i nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. Chciałby świadczyć usługi prawne na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Czynności dokonywane w ramach zawartych umów nie będą spełniać przesłanek określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jakkolwiek wykonywanie tych umów będzie polegało na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, to jednak czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie będą prowadzone w sposób zorganizowany i ciągły. W zakresie pozyskiwania klientów Wnioskodawca nie będzie dysponował samodzielnością i niezależnością w działaniu - co więcej w ogóle nie będzie takich działań podejmował. Natomiast w zakresie wykonywania zleconych czynności Wnioskodawca będzie dysponował samodzielnością i niezależnością w działaniu charakterystyczną dla wykonywania praktyki radcy prawnego, tj. merytoryczną samodzielnością i niezależnością w prowadzeniu sprawy, ograniczoną jednak przez zleceniodawcę, na rzecz którego Wnioskodawca będzie działał. Ograniczenie to będzie się przejawiało w szczególności w możliwości żądania wniesienia pozwu, apelacji, czy innego pisma, pomimo negatywnej oceny Wnioskodawcy co do celowości ich wniesienia. Jeśli chodzi o zasoby ludzkie, to Wnioskodawca będzie angażował tylko i wyłącznie swoją osobę, tj. wykonywał działalność osobiście, bez zaangażowania osób trzecich. Co do zasobów rzeczowych, Wnioskodawca będzie wykorzystywał swoje prywatne elementy gospodarstwa domowego, takie jak: komputer osobisty, telefon, biurko, drukarka, papier, materiały piśmiennicze, krzesło biurowe, itp. Wnioskodawca będzie mógł wyrażać oświadczenia woli w imieniu i na rzecz klienta i za jego zgodą, np. zawarcie ugody. Składanie oświadczeń woli jest immanentną cechą świadczenia usługi doradztwa prawnego. Wnioskodawca nie będzie ponosił odpowiedzialności względem osób trzecich z tytułu ewentualnych błędów popełnionych przy świadczeniu usług prawnych. Odpowiedzialność tę będzie ponosił zleceniodawca (osoba fizyczna prowadzącą działalność gospodarczą, tj. szwagier Wnioskodawcy – brat Jego żony). Jednakże w sytuacji, w której klientem Wnioskodawcy byłaby osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (klient pozyskany samodzielnie), będzie On ponosił taką odpowiedzialność. Wnioskodawca nie będzie ponosił ryzyka gospodarczego/ekonomicznego za czynności wykonywane z tytułu usług prawnych, w części w której wynagrodzenie będzie pobrane z góry, natomiast w części będzie ponosił takie ryzyko. Chodzi tu o tę część wynagrodzenia, której wypłata będzie uzależniona od pozytywnego zakończenia sprawy dla klienta. Kwotowa relacja obu części wynagrodzenia może różnić się w zależności od charakteru sprawy. W związku z wykonywaniem usług prawnych na zlecenie zleceniodawcy, ale na rzecz osób trzecich (klientów zleceniodawcy), Wnioskodawca występował będzie jako reprezentant zleceniodawcy. Z uwagi na wymogi przepisów prawa cywilnego, klienci zleceniodawcy będą udzielać bezpośredniego pełnomocnictwa na rzecz Wnioskodawcy. Jest to niezbędne celem prawidłowej reprezentacji przed sądami i innymi organami. Nie wpływa to jednak na charakter wzajemnych relacji między Wnioskodawcą a zleceniodawcą. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę zaliczane są według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług do grupy 69.10.Z. Wysokość wynagrodzenia będzie ustalana w drodze negocjacji między Wnioskodawcą a zleceniodawcą. W przypadku braku porozumienia co do wysokości wynagrodzenia, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do przyjęcia zlecenia. Zatem kwestia wynagrodzenia zostanie uregulowana każdorazowo w umowie w sposób indywidualny. Wynagrodzenie pobierane przez Wnioskodawcę będzie dokumentowane przez wystawienie rachunku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z rozpoczęciem wykonywania zawodu radcy prawnego w ww. formie, spełnione zostaną przesłanki do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
2. Czy w związku z rozpoczęciem wykonywania zawodu radcy prawnego w ww. formie, osiągany przez Wnioskodawcę przychód zostanie zakwalifikowany jako przychód z działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej także ustawa PIT) – w zakresie zleceń otrzymywanych od podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, oraz jako przychód z innych źródeł na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 – w zakresie zleceń wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania oznaczonego Nr 2, dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w części odnoszącej się do ustalenia źródła przychodów w związku ze świadczeniem usług radcy prawnego na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Pytanie Nr 2 w części dotyczącej ustalenia źródła przychodów w związku ze świadczeniem usług radcy prawnego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz pytanie Nr 1, dotyczące podatku od towarów i usług, będą przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu wykonywania zawodu radcy prawnego w ww. formie Wnioskodawca będzie osiągał przychód, który powinien zostać uznany za przychód z działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT - w zakresie zleceń otrzymywanych od podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Powyższe wynika wprost z uregulowania art. 13 pkt 8 ustawy PIT, zgodnie z którym, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, (...) - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9. Biorąc pod uwagę, że świadczenie usług prawnych będzie wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, jak również biorąc pod uwagę, że wykonywanie zawodu radcy prawnego nie będzie nosiło znamion prowadzenia działalności gospodarczej - z powodu braku zamiaru wykonywania działalności w sposób zorganizowany i ciągły, ilości pracy uzależnionej od liczby otrzymywanych zleceń, na których ilość oraz częstotliwość Wnioskodawca nie będzie miał żadnego wpływu, nadto niepodejmowania żadnych działań związanych z prowadzeniem kancelarii radcy prawnego (wynajęcie biura, pozyskanie służbowego samochodu oraz telefonu, kupno materiałów dydaktycznych, wykupienie dostępu do internetowej bazy aktów prawnych), jak również niepodejmowanie żadnych działań marketingowych mających na celu pozyskanie klientów - uzasadnionym jest przyjęcie, że z tytułu zleceń wykonywanych na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą osiągany przez Wnioskodawcę przychód powinien zostać opodatkowany na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT.

Pomimo jednak istniejących różnic w tym zakresie brak jest podstaw do uznania, że wykonywanie przez Wnioskodawcę zawodu radcy prawnego będzie nosiło znamiona działalności gospodarczej, której definicja została zawarta w art. 5a pkt 6 ustawy PIT, zgodnie z którym ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zatem, wykonywanie przez Wnioskodawcę zawodu radcy prawnego nie będzie miało charakteru ciągłego oraz - w szczególności - nie będzie odbywało się w formie zorganizowanej - typowej dla tego typu działalności gospodarczej. Te dwie okoliczności powodują - w świetle brzmienia art. 5a pkt 6 ustawy PIT - że świadczenie przez Wnioskodawcę usług prawnych nie będzie spełniało definicji działalności gospodarczej. W tym zakresie aktualne pozostają wszystkie argumenty podniesione powyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawodawca dokonał rozróżnienia źródeł przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2, 3 ww. ustawy, źródłami przychodów są:

• działalność wykonywana osobiście;
  

• pozarolnicza działalność gospodarcza.
  
  

Według definicji zawartej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w cytowanym wyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymaga, aby był to jeden z wymienionych w lit. a)-c) rodzajów działalności oraz opierał się na następujących przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
  

• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  

• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
  
  

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadycznych, oderwanych od siebie, niepowiązanych ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Z kolei, w myśl art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalności gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskiwanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z przepisu tego wynika więc, że przychód z działalności wykonywanej osobiście powstaje wówczas, gdy podatnik otrzymuje przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, które uzyskiwane są wyłącznie od osoby prawnej, jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej lub osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zdał egzamin radcowski. W ciągu najbliższych trzech miesięcy zamierza złożyć wniosek o wpisanie na listę radców prawnych. Od sierpnia 2017 r. przez okres sześciu miesięcy Wnioskodawca będzie przebywał na urlopie wychowawczym w związku z urodzeniem się dziecka. W związku z powyższym, przez okres od wpisu na listę radców prawnych do dnia zakończenia się urlopu wychowawczego, Wnioskodawca nie ma zamiaru w sposób zorganizowany wykonywać zawodu radcy prawnego. Nie będzie korzystał z pomieszczenia biurowego, jak również nie będzie podejmował żadnych działań związanych z aktywnym pozyskiwaniem klientów (strona internetowa, banery reklamowe, marketing internetowy, itd.). Jednocześnie jednak Wnioskodawca ma zamiar – w przypadku otrzymania zlecenia – świadczyć usługi prawne. Jego głównym zleceniodawcą będzie brat żony (szwagier), który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie doradztwa prawnego. Dobrowolnie – wedle swojego uznana i w zależności od liczby klientów – może on zlecać Wnioskodawcy wykonanie określonej usługi prawnej bądź dla niego samego (jako przedsiębiorcy) bądź dla któregoś z jego klientów. Wnioskodawca nie prowadzi i nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. Chciałby świadczyć usługi prawne na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Czynności dokonywane w ramach zawartych umów nie będą spełniać przesłanek określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jakkolwiek wykonywanie tych umów będzie polegało na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, to jednak czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie będą prowadzone w sposób zorganizowany i ciągły. W zakresie pozyskiwania klientów Wnioskodawca nie będzie dysponował samodzielnością i niezależnością w działaniu – co więcej w ogóle nie będzie takich działań podejmował. Natomiast w zakresie wykonywania zleconych czynności Wnioskodawca będzie dysponował samodzielnością i niezależnością w działaniu charakterystyczną dla wykonywania praktyki radcy prawnego, tj. merytoryczną samodzielnością i niezależnością w prowadzeniu sprawy, ograniczoną jednak przez zleceniodawcę, na rzecz którego Wnioskodawca będzie działał. Ograniczenie to będzie się przejawiało w szczególności w możliwości żądania wniesienia pozwu, apelacji, czy innego pisma, pomimo negatywnej oceny Wnioskodawcy co do celowości ich wniesienia. Wnioskodawca będzie wykonywał działalność osobiście, bez zaangażowania osób trzecich. Wnioskodawca będzie wykorzystywał swoje prywatne elementy gospodarstwa domowego, takie jak: komputer osobisty, telefon, biurko, drukarka, papier, materiały piśmiennicze, krzesło biurowe, itp. Wnioskodawca będzie mógł wyrażać oświadczenia woli w imieniu i na rzecz klienta i za jego zgodą, np. zawarcie ugody. Wnioskodawca nie będzie ponosił odpowiedzialność względem osób trzecich z tytułu ewentualnych błędów popełnionych przy świadczeniu usług prawnych. Odpowiedzialność tę będzie ponosił zleceniodawca (osoba fizyczna prowadzącą działalność gospodarczą, tj. szwagier Wnioskodawcy). Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę zaliczane są według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług do grupy 69.10.Z. Wynagrodzenie pobierane przez Wnioskodawcę będzie dokumentowane przez wystawienie rachunku.

Mając na uwadze powyższe przepisy, w celu zakwalifikowania - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należało ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z usługami, o których mowa we wniosku.

Skoro usługi świadczone przez Wnioskodawcę dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (osób prawnych, jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej lub osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą), nie wypełniają przesłanek do uznania ich za usługi świadczone w ramach prowadzenia działalności gospodarczej – z uwagi na brak znamion ciągłości (Wnioskodawca wskazał, że czynności wykonywane przez Niego nie będą prowadzone w sposób zorganizowany i ciągły) oraz zorganizowanego charakteru – co wynika z opisanego zdarzenia przyszłego, to przychód z tego tytułu nie kwalifikuje się do źródła przychodu z działalności gospodarczej.

Jeżeli więc ww. usługi wykonywane będą na podstawie umowy zlecenia/umowy o dzieło dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (osób prawnych, jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej lub osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą), to przychody takie stanowić będą przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku. Należy przy tym zastrzec, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy wykonywane przez Wnioskodawcę usługi wypełniają znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem stanowi to domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie przyszłe różni się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k - 14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.