INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2011r. (data wpływu 6 czerwca 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii czy dorozumiana akceptacja odbiorcy faktury VAT, polegająca na braku sprzeciwu złożonego w rozsądnym terminie przez odbiorcę faktury wobec zmian wprowadzających zapisy o wyrażeniu zgody na otrzymywanie faktur w formie elektronicznej do regulaminu świadczenia usług, określającego podstawowe prawa i obowiązki stron umowy o świadczeniu usług, może być uznana za akceptację przesyłania, w tym udostępniania, faktur w formie elektronicznej, o której mowa w § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010r. – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii czy dorozumiana akceptacja odbiorcy faktury VAT, polegająca na braku sprzeciwu złożonego w rozsądnym terminie przez odbiorcę faktury, wobec zmian wprowadzających zapisy o wyrażeniu zgody na otrzymywanie faktur w formie elektronicznej do regulaminu świadczenia usług, określającego podstawowe prawa i obowiązki stron umowy o świadczeniu usług, może być uznana za akceptację przesyłania, w tym udostępniania, faktur w formie elektronicznej, o której mowa w § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie rejestracji domen internetowych, hostingu i tworzenia stron www. Świadczenie usług odbywa się drogą elektroniczną podobnie jak zawieranie umów z usługobiorcami. N. Spółka Akcyjna S.K.A. wystawia usługobiorcom faktury VAT w formie papierowej za usługi świadczone na ich rzecz, po czym przesyła je drogą pocztową. Spółka rozważa stworzenie systemu umożliwiającego udostępnianie usługobiorcom faktur w formie elektronicznej. Świadczenie usług przez spółkę odbywa się na podstawie umów, których treść wyznaczają wzorce umowne w postaci regulaminów świadczonych usług. Warunkiem przystąpienia do korzystania z usługi spółki jest akceptacja regulaminu świadczenia usługi przez usługobiorcę. Akceptacja taka jest dokonywana drogą elektroniczną poprzez zaznaczenie odpowiedniego pola wyboru (checkbox) w systemie informatycznym, do którego usługobiorca loguje się podczas zamawiania usługi. Aktualne regulaminy świadczenia usług są stale dostępne na stronach internetowych spółki. W przypadku, gdy dochodzi do zmiany regulaminu świadczenia usługi, którego treść usługobiorca poprzednio zaakceptował, akceptacja nowego wzorca umownego odbywa się nie poprzez zaznaczenie odpowiedniego pola wyboru (checkbox) w systemie informatycznym, do którego loguje się użytkownik, lecz w sposób dorozumiany. Regulamin o zmienionej treści jest publikowany na stronach internetowych spółki, o czym usługobiorca jest informowany każdorazowo przez spółkę w przesyłanej do niego wiadomości mailowej, zawierającej link odsyłający do strony internetowej, na której jest publikowany nowy regulamin. Usługobiorca ma możliwość sprzeciwienia się zmianie regulaminu poprzez złożenie stosownego oświadczenia (w dowolnej formie) w ciągu 14 dni od daty wejścia w życie regulaminu, a więc od daty publikacji na stronie internetowej spółki. W przypadku złożenia oświadczenia o sprzeciwie wobec zmiany regulaminu, usługa jest świadczona na dotychczasowych zasadach, o ile to możliwe, albo sprzeciw traktowany jest jako oferta wcześniejszego rozwiązania umowy, którą spółka może przyjąć za zwrotem opłat proporcjonalnie do niewykorzystanych świadczeń. W przypadku, gdy usługobiorca nie złoży oświadczenia o sprzeciwie w wyznaczonym terminie nowy regulamin wiąże go od daty publikacji. Spółka rozważa wprowadzenie do regulaminów świadczenia usług zmian dotyczących udostępniania lub przesyłania usługobiorcom faktur VAT w formie elektronicznej. Zmiana polegałaby na wprowadzeniu zapisów mówiących o tym, że faktury są udostępniane klientom w formie elektronicznej, na co wyrażają oni zgodę, przy czym zgoda ta może być cofnięta w każdej chwili. Usługobiorca miałby możliwość sprzeciwienia się zmianie regulaminu poprzez złożenie stosownego oświadczenia, w dowolnej formie, w ciągu 14 dni od daty wejścia w życie regulaminu. Zmiana regulaminu poprzedzona byłaby akcją informacyjną polegającą na przesłaniu wiadomości mailowej, powiadamiającej o treści zmian i zawierającej linki do regulaminów z nowymi zapisami, do każdego klienta, na wskazany przez niego adres mailowy do kontaktu. W przypadku złożenia przez usługobiorcę oświadczenia o sprzeciwie wobec zmian w regulaminie, usługa byłaby świadczona na dotychczasowych zasadach, a więc usługobiorca otrzymywałby fakturę w formie papierowej. W przypadku, gdyby usługobiorca nie złożył oświadczenia o sprzeciwie wobec zmiany regulaminu polegającej na wprowadzeniu zapisów mówiących o zgodzie usługobiorcy na otrzymywanie faktur w formie elektronicznej w wyznaczonym terminie, wówczas takie zachowanie poczytane byłoby jako wyrażenie dorozumianej zgody na otrzymywanie faktur w formie elektronicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dorozumiana akceptacja odbiorcy faktury VAT, polegająca na braku sprzeciwu złożonego w rozsądnym terminie przez odbiorcę faktury wobec zmian wprowadzających zapisy o wyrażeniu zgody na otrzymywanie faktur w formie elektronicznej do regulaminu świadczenia usług, określającego podstawowe prawa i obowiązki stron umowy o świadczeniu usług, może być uznana za akceptację przesyłania, w tym udostępniania, faktur w formie elektronicznej, o której mowa w § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, dorozumiana akceptacja odbiorcy faktury VAT, polegająca na braku sprzeciwu w rozsądnym terminie wobec zmian wprowadzających zapisy o wyrażeniu zgody na otrzymywanie faktur w formie elektronicznej do regulaminu świadczenia usług, określającego podstawowe prawa i obowiązki stron umowy o świadczeniu usług, może być uznana za spełniającą przesłanki niezbędne do uznania jej za akceptacją przesyłania, w tym udostępniania, faktur w formie elektronicznej. Podstawę prawną dla przesyłania faktur VAT w formie elektronicznej stanowią przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r., nr 54 poz. 535) oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. z dnia 28 grudnia 2010r. Nr 249, poz. 1661), zwanego dalej „rozporządzeniem". Przepisy tego rozporządzenia w zakresie swojej regulacji wdrażają postanowienia dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „dyrektywą". Przepis § 3 ust. 1 rozporządzenia stanowi, że faktury mogą być przesyłane, w tym udostępniane, w formie elektronicznej w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tego sposobu przesyłania faktur przez odbiorcę faktury, zaś w ust. 2 tegoż paragrafu mowa jest o tym, że akceptacja albo jej cofnięcie może być wyrażona w formie pisemnej lub w formie elektronicznej. Wymóg uzyskania akceptacji odbiorcy faktury jest zgodny z brzmieniem dyrektywy Rady 2006/112/WE, w szczególności art. 232, który stanowi, że stosowanie faktury elektronicznej podlega akceptacji odbiorcy. Rozwiązanie, którego wprowadzenie spółka rozważą, spełnia w tym zakresie wymogi rozporządzenia, dorozumiana akceptacja jest bowiem formą akceptacji przesłania faktury w formie elektronicznej przez odbiorcę faktury. Wprawdzie przepis § 3 ust. 2 rozporządzenia mówi tylko o dwóch sposobach akceptacji, jednakże posłużenie się przez ustawodawcę sformułowaniem „może być wyrażona" świadczy o tym, że mamy do czynienia z katalogiem otwartym form, w jakich akceptacja może być wyrażona.

Spółka stoi tym samym na stanowisku, że należałoby dopuścić dowolną formę, tj. zarówno papierową, elektroniczną ustną jak i zgodę dorozumianą wyrażoną poprzez czynności faktyczne, takie jak np. przyjęcie i zapłata faktury, czy też brak sprzeciwu w przypadku, gdy wystawca przesłał odbiorcy fakturę w formie elektronicznej, wyznaczając mu odpowiedni termin do wyrażenia sprzeciwu wobec takiego sposobu przesyłania faktury. Przepis art. 232 dyrektywy nie wskazuje, w jakiej formie akceptacja powinna zostać wyrażona. W porównaniu do brzmienia dyrektywy, regulacje rozporządzenia w kwestii dotyczącej akceptacji przesyłania faktur elektronicznych są bardziej sformalizowane. W powyższym zakresie przepisy rozporządzenia wymagają uzyskania uprzedniej akceptacji oraz wskazują dwie formy, w jakich akceptacja może być wyrażona. Jak wynika z powyższego, sformalizowane polskie regulacje dotyczące formy akceptacji odbiorcy nie są zgodne z celem dyrektywy, którym jest m. in. wyeliminowanie w państwach członkowskich obowiązków czy formalności związanych z przesyłaniem lub udostępnianiem faktur drogą elektroniczną innych niż określone dyrektywą. Porównanie dwóch przepisów: unijnego (art. 232 dyrektywy) oraz polskiego (§ 3 ust. 2 rozporządzenia) wskazuje wyraźnie, że o ile ustawodawca wspólnotowy dość szeroko określił możliwości podatników, wymagając tylko w sposób ogólny „akceptacji, ale nie ograniczając w żaden sposób formy jej wyrażenia, o tyle przepisy polskiego rozporządzenia przewidują dwa modele akceptacji: pisemny i elektroniczny. Zapis § 3 ust. 2 rozporządzenia jest jednak tak sformułowany, że nie wyklucza wyrażenia akceptacji w innych formach. Spółka pragnie zwrócić uwagę, że prawo unijne nakłada na państwa członkowskie obowiązek zastosowania prowspólnotowej wykładni prawa krajowego, które transponuje przepisy dyrektywy, zgodnie z zasadą wyrażoną w wyroku Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie von Colson i Kamann (C-14/83) z 1984r. W przedmiotowym przypadku zastosowanie prowspólnotowej wykładni powinno prowadzić do stwierdzenia, że wyliczenie z § 3 ust. 2 rozporządzenia nie ma charakteru wyczerpującego, lecz przykładowy.

Taka interpretacja pozwala na przyjęcie, że dopuszczalne są także inne formy wyrażenia akceptacji przez odbiorcę faktury, w tym także akceptacja milcząca, zgodna z brzmieniem i celem dyrektywy. W przypadku uznania, że wykładnia prowspólnotowa nie jest możliwa ze względu na brzmienie ww. przepisu rozporządzenia, organy podatkowe powinny odmówić zastosowania przepisu i zastosować bezpośrednio przepisy dyrektywy, zgodnie z zasadą pierwszeństwa prawa wspólnotowego, wyrażoną w orzeczeniu Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie Flaminio Costa vs. ENEL (C-6764) z 1964r. Jak wskazuje Naczelny Sąd Administracyjny „gdy porównanie treści transponowanego przepisu dyrektywy unijnej z unormowaniem krajowym wskazuje, że nadanie uregulowaniu krajowemu znaczenia wynikającego z bezwarunkowej i precyzyjnej normy unijnej prowadziłoby do sprzeczności z gramatycznym brzmieniem przepisu krajowego, sąd powinien - jeśli podatnik domaga się zastosowania tej normy w sposób określony w dyrektywie - odmówić zastosowania normy prawa krajowego i umożliwić mu skorzystanie z prawa wspólnotowego." (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2009r., I FPS 6/08). Przepis art. 232 dyrektywy nie nakłada na wystawców faktur VAT, którzy zamierzają przesyłać je w formie elektronicznej, dodatkowych warunków, które powinny być spełnione, aby akceptacja faktury mogła być uznana za skuteczną poza samym wymogiem uzyskania akceptacji. Spółka stoi więc na stanowisku, że także milczenie odbiorcy faktury może być uznane za akceptację. Tezę o takiej możliwości potwierdza orzecznictwo sądów powszechnych, które pomimo obowiązywania zasady autonomii prawa podatkowego powinno być brane pod uwagę w przedmiotowej kwestii, z uwagi na brak stosownych interpretacji organów administracji podatkowej.

W doktrynie prawa cywilnego powszechnie przyjmuje się, że milczenie może być uznane za przejaw oświadczenia woli wyrażającego zgodę. Potwierdza to między innymi wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 24 września 1991r. (sygn. akt I ACr 358/91), w którym stwierdzono że milczenie może być uznane za przejaw oświadczenia woli wyrażającego zgodę i może to mieć miejsce w takiej sytuacji, w której osoba nie zaprzeczająca mogła i powinna była zająć merytoryczne stanowisko w tej kwestii. Wobec powyższego spółka potwierdza swoje stanowisko, że dorozumiana akceptacja odbiorcy faktury VAT, polegająca na braku sprzeciwu w rozsądnym terminie wobec zmian wprowadzających zapisy o wyrażeniu zgody na otrzymywanie faktur w formie elektronicznej do regulaminu świadczenia usług, określającego podstawowe prawa i obowiązki stron umowy o świadczeniu usług, może być uznana za spełniającą przesłanki niezbędne do uznania jej za akceptację przesyłania, w tym udostępniania, faktur w formie elektronicznej, a więc akceptację, o której mowa w § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W dniu 17 grudnia 2010r. Minister Finansów wydał rozporządzenie w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. Nr 249, poz. 1661).

Zgodnie z § 3 ust. 1 cyt. rozporządzenia, faktury mogą być przesyłane, w tym udostępniane, w formie elektronicznej w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tego sposobu przesyłania faktur przez odbiorcę faktury, zwanej dalej "akceptacją".

Akceptacja albo jej cofnięcie może być wyrażona w formie pisemnej lub w formie elektronicznej (§ 3 ust. 2 cyt. rozporządzenia).

Pojęcie autentyczności pochodzenia faktury – w myśl § 2 ust. 1 pkt 1 cyt. rozporządzenia - oznacza pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury.

Natomiast przez integralność treści faktury - w myśl § 2 ust. 1 pkt 2 cyt. rozporządzenia - rozumie się to, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.

Stosownie do § 2 ust. 2 cyt. rozporządzenia, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

1. bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. nr 130, poz. 1450, z późn. zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
2. elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych2), jeżeli zawarta umowa, dotycząca tej wymiany, przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.
   
   

Wymienione metody zapewnienia przedmiotowych cech faktur są tylko przykładowym wyliczeniem, co oznacza, że podatnik będzie mógł zastosować inne, dowolne środki zapewnienia autentyczności i integralności faktury.

W myśl § 6 cyt. rozporządzenia, faktury przesłane drogą elektroniczną są przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe w dowolny sposób zapewniający:

1. autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego;
2. łatwe ich odszukanie;
3. organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur.
   
   

Zgodnie z § 9 cyt. rozporządzenia, akceptacja na wystawianie i przesyłanie faktur w formie elektronicznej, wyrażona na podstawie dotychczasowych przepisów, zachowuje ważność na potrzeby stosowania § 3 ust. 1.

Przepisy cytowanego wyżej rozporządzenia stanowią, że faktury mogą być przesyłane, w tym udostępniane, w formie elektronicznej w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tego sposobu przesyłania faktur przez odbiorcę faktury.

Akceptację albo cofnięcie tej akceptacji można dokonać w formie papierowej lub elektronicznej. Strony muszą uzgodnić sposób przesyłania faktur w formie elektronicznej ze względu na konieczność spełnienia wymogów technicznych oraz organizacyjnych zarówno po stronie dostawcy jak i odbiorcy tak aby zapewnić sposób przesyłania oraz przechowywania faktur VAT zgodny z przepisami.

Aby dokonać oceny czy dorozumiana akceptacja odbiorcy faktury VAT, polegająca na braku sprzeciwu złożonego w rozsądnym terminie przez odbiorcę faktury wobec zmian wprowadzających zapisy o wyrażeniu zgody na otrzymywanie faktur w formie elektronicznej, może być uznana za akceptację przesyłania, w tym udostępniania, faktur w formie elektronicznej, o której mowa w § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, konieczne jest odwołanie się do przepisów ustawy kodeks cywilny.

W myśl przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.), funkcjonuje zasada swobody umów wyrażona w art. 353¹ zgodnie z którym strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swojego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Kwestie zawierania umów cywilnoprawnych regulują przepisy Działu II Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 66¹ § 1 cyt. ustawy Kodeks cywilny oferta złożona w postaci elektronicznej wiąże składającego, jeżeli druga strona niezwłocznie potwierdzi jej otrzymanie.

Ponadto przepisy Kodeksu cywilnego przewidują również możliwość zawarcia umowy lub jej zmiany w okolicznościach, o których mowa w art. w art. 68² cyt. ustawy Kodeks cywilny a mianowicie, jeżeli przedsiębiorca otrzymał od osoby, z którą pozostaje w stałych stosunkach gospodarczych, ofertę zawarcia umowy w ramach swej działalności, brak niezwłocznej odpowiedzi poczytuje się za przyjęcie oferty.

Zawarte w art. 68² K.c. unormowanie ma charakter wyjątkowy z tego względu, że wiąże skutek w postaci przyjęcia oferty z biernym zachowaniem (milczeniem) oblata "milczące przyjęcie oferty" określane też mianem "dorozumianego przyjęcia oferty".

Należy zauważyć, iż same strony mogą uzgodnić (np. w umowie ramowej), że milczenie w odpowiedzi na ofertę ma być traktowane jako przyjęcie złożonej propozycji jednakże dopuszczalność tego typu zastrzeżenia może budzić wątpliwości w świetle ogólnej zasady swobody umów. Bowiem w przypadku zawarcia tego typu umowy występują wady oświadczenia woli (przykładowo milczenie może być wynikiem błędu).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług w zakresie rejestracji domen internetowych, hostingu i tworzenia stron www. Świadczenie usług odbywa się drogą elektroniczną podobnie jak zawieranie umów z usługobiorcami. N. Spółka Akcyjna S.K.A. wystawia usługobiorcom faktury VAT w formie papierowej za usługi świadczone na ich rzecz, po czym przesyła je drogą pocztową. Spółka rozważa stworzenie systemu umożliwiającego udostępnianie usługobiorcom faktur w formie elektronicznej. Świadczenie usług przez spółkę odbywa się na podstawie umów, których treść wyznaczają wzorce umowne w postaci regulaminów świadczonych usług. Warunkiem przystąpienia do korzystania z usługi spółki jest akceptacja regulaminu świadczenia usługi przez usługobiorcę. Akceptacja taka jest dokonywana drogą elektroniczną poprzez zaznaczenie odpowiedniego pola wyboru (checkbox) w systemie informatycznym, do którego usługobiorca loguje się podczas zamawiania usługi. Aktualne regulaminy świadczenia usług są stale dostępne na stronach internetowych spółki. W przypadku, gdy dochodzi do zmiany regulaminu świadczenia usługi, którego treść usługobiorca poprzednio zaakceptował, akceptacja nowego wzorca umownego odbywa się nie poprzez zaznaczenie odpowiedniego pola wyboru (checkbox) w systemie informatycznym, do którego loguje się użytkownik, lecz w sposób dorozumiany. Regulamin o zmienionej treści jest publikowany na stronach internetowych spółki, o czym usługobiorca jest informowany każdorazowo przez spółkę w przesyłanej do niego wiadomości mailowej, zawierającej link odsyłający do strony internetowej, na której jest publikowany nowy regulamin. Usługobiorca ma możliwość sprzeciwienia się zmianie regulaminu poprzez złożenie stosownego oświadczenia (w dowolnej formie) w ciągu 14 dni od daty wejścia w życie regulaminu, a więc od daty publikacji na stronie internetowej spółki. W przypadku złożenia oświadczenia o sprzeciwie wobec zmiany regulaminu, usługa jest świadczona na dotychczasowych zasadach, o ile to możliwe, albo sprzeciw traktowany jest jako oferta wcześniejszego rozwiązania umowy, którą spółka może przyjąć za zwrotem opłat proporcjonalnie do niewykorzystanych świadczeń. W przypadku, gdy usługobiorca nie złoży oświadczenia o sprzeciwie w wyznaczonym terminie nowy regulamin wiąże go od daty publikacji. Spółka rozważa wprowadzenie do regulaminów świadczenia usług zmian dotyczących udostępniania lub przesyłania usługobiorcom faktur VAT w formie elektronicznej. Zmiana polegałaby na wprowadzeniu zapisów mówiących o tym, że faktury są udostępniane klientom w formie elektronicznej, na co wyrażają oni zgodę, przy czym zgoda ta może być cofnięta w każdej chwili. Usługobiorca miałby możliwość sprzeciwienia się zmianie regulaminu poprzez złożenie stosownego oświadczenia, w dowolnej formie, w ciągu 14 dni od daty wejścia w życie regulaminu. Zmiana regulaminu poprzedzona byłaby akcją informacyjną polegającą na przesłaniu wiadomości mailowej, powiadamiającej o treści zmian i zawierającej linki do regulaminów z nowymi zapisami, do każdego klienta, na wskazany przez niego adres mailowy do kontaktu. W przypadku złożenia przez usługobiorcę oświadczenia o sprzeciwie wobec zmian w regulaminie, usługa byłaby świadczona na dotychczasowych zasadach, a więc usługobiorca otrzymywałby fakturę w formie papierowej. W przypadku, gdyby usługobiorca nie złożył oświadczenia o sprzeciwie wobec zmiany regulaminu polegającej na wprowadzeniu zapisów mówiących o zgodzie usługobiorcy na otrzymywanie faktur w formie elektronicznej w wyznaczonym terminie, wówczas takie zachowanie poczytane byłoby jako wyrażenie dorozumianej zgody na otrzymywanie faktur w formie elektronicznej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że obecnie obowiązujące regulacje prawne dopuszczają możliwość przesyłania faktur w formie elektronicznej po warunkiem uprzedniej akceptacji tego sposobu przesyłania faktur przez odbiorcę. Akceptacja ta może być wyrażona w formie pisemnej albo elektronicznej.

„Akceptacja” w rozumieniu wyżej cytowanych przepisów winna być dokonana w formie złożenia oświadczenia woli przez kontrahenta Wnioskodawcy.

Przepis § 3 ust. 2 rozporządzenia wskazuje tylko dwa sposoby akceptacji, natomiast posłużenie się przez ustawodawcę wyrażeniem „może być wyrażona” oznacza iż podatnik może dokonać wyboru sposobu tylko spośród tych dwóch form akceptacji.

Ponadto Dyrektywy wspólnotowe wiążą państwa członkowskie co do celu który musi zostać zrealizowany, pozostawiając do dyspozycji państwa członkowskiego dobór sposobu dokonania implementacji.

Natomiast państwa członkowskie mogą w oparciu o przepis ramowy wprowadzić oznaczone (co do rodzaju) dodatkowe formy „akceptacji” Zatem przepis § 3 ust. 2 rozporządzenia wskazując dodatkowe formy „akceptacji” przesyłania faktur w formie elektronicznej nie prowadzi do sprzeczności przepisu krajowego z normą prawa wspólnotowego.

Wobec powyższego „dorozumiana akceptacja” odbiorcy faktury polegająca na braku sprzeciwu tegoż odbiorcy, w oznaczonym terminie, wobec zmian wprowadzających zapisy o wyrażeniu zgody na otrzymywanie faktur w formie elektronicznej do regulaminu świadczenia usług, nie może być uznana za akceptację przesyłania faktur w formie elektronicznej w rozumieniu § 3 ust. 2 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010r.,

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.