Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
111-KDIB4.4015.126.2017.1.MCZ
z 19 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 10 sierpnia 2017 r. (data wpływu – 17 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny, przekazanej teściom – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn m.in. w zakresie opodatkowania darowizny przekazanej teściom.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Na początku 2017 r. Wnioskodawczyni pod swoim imieniem rozpoczęła pieniężną zbiórkę internetową w celu wsparcia swoich teściów, którzy stracili dorobek życia w wyniku zalania domu. W sumie dotychczas Wnioskodawczyni otrzymała na swoje konto bankowe kwotę 12.651 zł. Żaden z darczyńców nie przekroczył w ciągu ostatnich 5 lat kwoty 4.902 zł. Uzyskane ze zbiórki pieniądze, do których Wnioskodawczyni dodała kilkaset złotych – w sumie 12.939 zł – przekazała na konto bankowe swojej teściowej. Zarówno w opisie przelewu, jak i ustnie Wnioskodawczyni zaznaczyła, że pieniądze przekazuje do równego podziału między jej teściów. Przez ostatnie 5 lat Wnioskodawczyni nie przekazała żadnemu z teściów kwoty, która w sumie przekroczyłaby 9.637 zł.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni powinna odprowadzić podatek od darowizny uczynionej przez nią swoim teściom?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie musi odprowadzać podatku od darowizny uczynionej przez nią dla jej teściów, ponieważ są zaliczani do pierwszej grupy podatkowej; żadne z nich nie otrzymało od Wnioskodawczyni przez okres ostatnich 5 lat kwoty przewyższającej kwotę wolną od podatku – 9.637 zł (art. 14 ust. 1 i ust. 3 pkt 1 oraz art. 9 ust.1 pkt 3).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawczyni zajęta na gruncie podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny przekazanej teściom. W zakresie opodatkowania darowizn pozyskanych ze zbiórki internetowej wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2017 r., poz. 833, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej m.in. tytułem darowizny.

Ze względu na to, że ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, w tym zakresie należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Powyższe oznacza, że darowizna musi wzbogacić obdarowanego, a darczyńca nie może w zamian uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili darowizny ani w przyszłości. Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy rzeczy i praw majątkowych.

Z treści wniosku wynika, że w 2017 r. Wnioskodawczyni darowała swoim teściom, poszkodowanym w wyniku zalania domu, środki pieniężne zebrane przez nią w czasie zbiórki internetowej. Uzyskane ze zbiórki pieniądze, do których Wnioskodawczyni dodała kilkaset złotych – w sumie 12.939 zł – przekazała na konto bankowe swojej teściowej. Zarówno w opisie przelewu, jak i ustnie Wnioskodawczyni zaznaczyła, że pieniądze przekazuje do równego podziału między jej teściami.

Wobec powyższego, skoro Wnioskodawczyni dokonała darowizny środków pieniężnych na rzecz swoich teściów poszkodowanych w wyniku zalania domu, to czynność ta nie wywoła dla niej jako darczyńcy skutków podatkowych w podatku od spadków i darowizn. Co prawda umowa darowizny – co do zasady – podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, jednak obowiązek podatkowy – w przypadku darowizny – ciąży na obdarowanym (nabywcy).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że przekazanie tytułem darowizny środków pieniężnych na rzecz swoich teściów nie skutkuje powstaniem u Wnioskodawczyni, jako darczyńcy, obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

W tym przypadku nie ma znaczenia, że darowizna nastąpiła na rzecz osób bliskich bowiem zgodnie z przepisami na darczyńcy, w związku z uczynioną darowizną, nie ciąży obowiązek podatkowy.

Powyższe wynika z treści powołanego wyżej art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zgodnie z którym opodatkowaniu podlega nabycie rzeczy (pieniędzy) lub praw majątkowych. Tymczasem w analizowanej sprawie Wnioskodawczyni w wyniku uczynionej przez nią darowizny nie nabywa środków pieniężnych lecz je zbywa (daruje) na rzecz swoich teściów. Nadto, z treści art. 5 cyt. ustawy wynika, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy rzeczy i praw majątkowych. Zatem Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku z tego tytułu.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe, gdyż istotnie Wnioskodawczyni jest wolna od obowiązku uiszczenia podatku z tytułu dokonania darowizny na rzecz teściów, jednakże nie z powodu wskazanego przez Wnioskodawczynię we własnym stanowisku, ale dlatego, że jak wskazano wyżej, przekazując teściom środki pieniężne tytułem darowizny, Wnioskodawczyni jako darczyńca niczego nie nabyła.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazuje się, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywa się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.