2017.09.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.331.2017.2.AB
z 11 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 czerwca 2017 r. (data wpływu 3 lipca 2017 r.) uzupełnionym pismem z 30 sierpnia 2017 r. (data wpływu 1 września 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2017 r. do tut. organu wpłynął wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania sprzedaży przedsiębiorstwa.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 30 sierpnia 2017 r. (data wpływu 1 września 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 22 sierpnia 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.331.2017.1.AB oraz 0111-KDIB4.4014.199.2017.2.BD.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania S Oddział w Polsce
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania H Oddział w Polsce

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako oddział przedsiębiorcy zagranicznego - S (dalej: „SHB”) i prowadzi na terenie Polski działalność m.in. w zakresie usług finansowych.

SHB jest podmiotem zarejestrowanym na terenie Szwecji, posiada niezbędną licencję dotyczącą prowadzenia działalności bankowej, jest szwedzkim rezydentem podatkowym oraz posiada 100% udziałów w spółce H (dalej: „H”).

H oddział w Polsce również jest zarejestrowany w Polsce jako oddział przedsiębiorcy zagranicznego (H) i prowadzi na terenie Polski działalność w zakresie usług leasingowych.

S zamierza dokonać integracji działalności prowadzonej poprzez oddział w Polsce z działalnością prowadzoną przez H poprzez H oddział w Polsce. W tym celu, Wnioskodawcy zamierzają zawrzeć umowę sprzedaży przedsiębiorstwa H oddział w Polsce na rzecz S oddział w Polsce.

Przedmiotem sprzedaży przedsiębiorstwa będzie całość składników majątkowych wchodzących w skład H oddział w Polsce. Umowa ta będzie podlegać prawu polskiemu.

Po dokonaniu integracji, S oddział w Polsce będzie kontynuować swoją dotychczasową działalność w Polsce w zakresie usług finansowych, jak również działalność w zakresie usług leasingowych przejętą od H oddział w Polsce. Ponieważ w wyniku zawarcia umowy sprzedaży przedsiębiorcy, w ramach H oddział w Polsce nie pozostaną żadne składniki majątkowe, H odział w Polsce zostanie zamknięty.

W ramach planowanej transakcji S Oddział w Polsce nabędzie między innymi następujące składniki majątku należące do H Oddział w Polsce:

wszystkie środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne (w tym prawa autorskie, utwory oraz programy komputerowe) należące do H Oddział w Polsce;
środki pieniężne znajdujące się na koncie bankowym H Oddział w Polsce;
należności, w tym wierzytelności leasingowe (w tym również ewentualne zaległe płatności leasingowe);
prawa wynikające z innych umów, m.in. prawa do odszkodowania wynikające z umów ubezpieczeniowych;

przedmiotem transferu będzie również stosunek pracy z pracownikiem, który w ramach przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu Pracy stanie się pracownikiem S Oddział w Polsce.

W przypadku kontraktów leasingowych, zawartych przez H oddział w Polsce (występującego w charakterze finansującego), na skutek nabycia przedmiotów leasingu zgodnie z art. 70914 kodeksu cywilnego (tj. Dz.U. z 2017 r. poz. 459 ze zm.) nastąpi cesja umów leasingu i S Oddział w Polsce wstąpi w stosunek leasingu na miejsce H Oddział w Polsce, przejmując zarówno wszelkie prawa jak i obowiązki leasingodawcy.

Przeniesienie na S Oddział w Polsce wszelkich przysługujących H Oddział w Polsce obowiązków wynikających z umów innych niż kontrakty leasingowe nastąpi w oparciu o pisemne zgody udzielone przez podmioty będące drugimi stronami umów.

Tym samym, w ramach planowanej transakcji, dojdzie do zbycia wszelkich praw wynikających z umów dotyczących działalności przedsiębiorstwa, w tym tajemnic przedsiębiorstwa oraz wszelkiej dokumentacji związanej z prowadzoną działalnością jak również przejęcie kwot przyszłych zobowiązań. Zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedaż całego swojego przedsiębiorstwa.

Dodatkowo, organy uchwałodawcze zbywcy, z uwagi na wewnętrzne regulacje oraz wymogi prawa szwedzkiego, podejmą odpowiednie decyzje wyrażające zgodę na zbycie całości przedsiębiorstwa H Oddział w Polsce na rzecz S Oddział w Polsce oraz włączenie nabytego podmiotu w struktury S Oddział w Polsce.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Jak zostało wskazane we wniosku, w ramach planowanej transakcji, dojdzie do zbycia wszelkich praw wynikających z umów dotyczących działalności przedsiębiorstwa, w tym tajemnic przedsiębiorstwa oraz wszelkiej dokumentacji związanej z prowadzoną działalnością jak również przejęcia kwot przyszłych zobowiązań. W wyniku zawarcia umowy sprzedaży przedsiębiorstwa, w ramach H oddział w Polsce nie pozostaną żadne składniki majątkowe, H odział w Polsce zostanie zamknięty.

Zatem przedmiotem transakcji będzie zorganizowany zespół składników niematerialnych materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz.U. z 2017 poz. 459 ze zm.), gdyż przedmiotem transakcji zostaną objęte wszystkie składniki wchodzące w skład zbywanego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1):

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym transakcja sprzedaży, której przedmiotem będzie przedstawiony w zdarzeniu przyszłym zespół składników materialnych oraz niematerialnych (w tym zobowiązania), składający się na przedsiębiorstwo H, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 1:

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego zespół składników materialnych oraz niematerialnych w tym zobowiązania, będzie stanowić przedsiębiorstwo, a jego sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ze względu na zawarte w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT wyłączenie.

Stosownie do art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, poniżej Spółka przedstawia własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego powyżej zdarzenia przyszłego.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Jednocześnie, zgodnie z art. 6 ustawy o VAT dokonano wyłączenia spod zakresu przepisów ustawy o VAT transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W ocenie Wnioskodawców, uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o VAT pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport), itp.

Oznacza to, że w przypadku gdy przedmiotem transakcji jest sprzedaż przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o VAT.

Należy dodać, że regulacja zawarta w art. 6 pkt 1 ustawy, stanowi implementację art. 19 Dyrektywy Rady 2006/112AA/E z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE. W myśl art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE - w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku VAT, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Ustawa o VAT nie określa w swej treści definicji „przedsiębiorstwa”. Ponieważ przepisy ustawy o VAT nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”, w celu określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” w ocenie Wnioskodawców, należy posłużyć się definicją z art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Z definicji tej wynika, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej

W myśl art. 55² ustawy Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W ocenie Wnioskodawców, na podstawie powyższych przepisów należy uznać, że o transakcji zbycia przedsiębiorstwa można mówić wtedy, gdy zespół składników wchodzących w jego skład musi stanowić niezbędne minimum, bez którego dane przedsiębiorstwo nie mogłoby realizować swoich zadań gospodarczych, co oznacza, że nie wszystkie elementy wskazane w art. 55¹ kodeksu cywilnego muszą wystąpić łącznie, aby uznać je za przedsiębiorstwo. Niemniej istnieje pewne niezbędne minimum składników, które należy ustalić osobno w każdym indywidualnym przypadku, pod względem możliwości prowadzenia działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawców, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich, jako o zespole, a nie zbiorze pewnych przypadkowych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej Należy wskazać, iż przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym.

H Oddział w Polsce przed planowaną transakcją zbycia prowadził i prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą Składniki majątkowe wchodzące w skład H Oddział w Polsce stanowią zorganizowaną masę majątkową zapewniającą realizowanie celów gospodarczych a sam H Oddział w Polsce jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawców, zespół składników będących przedmiotem sprzedaży w pełni wystarcza do natychmiastowego prowadzenia działalności gospodarczej przez nabywcę.

Podsumowując, na podstawie analizy stanu prawnego i oceny planowanej transakcji Wnioskodawcy wyrażają pogląd, iż opisany w zdarzeniu przyszłym zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci wszystkich składników majątkowych i zobowiązań H Oddział w Polsce, będzie stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny a w konsekwencji transakcja zbycia H Oddział w Polsce będzie podlegać wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie objętym pytaniem nr 1 jest prawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, że Wnioskodawca został uznany za podmiot zainteresowany w sprawie będącej przedmiotem wniosku w związku z możliwością opodatkowania planowanej czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych w przypadku, gdyby sprzedaż opisanych składników materialnych i niematerialnych nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

I tak na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W świetle art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01), stwierdził, że: „(…) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

W niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), dalej: k.c. Zgodnie z tym przepisem – przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² k.c., czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, że przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 55¹ k.c. określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Nie wszystkie jednak elementy tworzące przedsiębiorstwo są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać integracji działalności prowadzonej poprzez oddział w Polsce z działalnością prowadzoną przez H poprzez H oddział w Polsce. W tym celu, Wnioskodawcy zamierzają zawrzeć umowę sprzedaży przedsiębiorstwa H oddział w Polsce na rzecz S oddział w Polsce. Przedmiotem sprzedaży przedsiębiorstwa będzie całość składników majątkowych wchodzących w skład H oddział w Polsce. Umowa ta będzie podlegać prawu polskiemu. Po dokonaniu integracji, S oddział w Polsce będzie kontynuować swoją dotychczasową działalność w Polsce w zakresie usług finansowych, jak również działalność w zakresie usług leasingowych przejętą od H oddział w Polsce. Ponieważ w wyniku zawarcia umowy sprzedaży przedsiębiorcy, w ramach H oddział w Polsce nie pozostaną żadne składniki majątkowe, H odział w Polsce zostanie zamknięty.

W ramach planowanej transakcji S Oddział w Polsce nabędzie między innymi następujące składniki majątku należące do H Oddział w Polsce:

wszystkie środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne (w tym prawa autorskie, utwory oraz programy komputerowe) należące do H Oddział w Polsce;
środki pieniężne znajdujące się na koncie bankowym H Oddział w Polsce;
należności, w tym wierzytelności leasingowe (w tym również ewentualne zaległe płatności leasingowe);
prawa wynikające z innych umów, m.in. prawa do odszkodowania wynikające z umów ubezpieczeniowych;
przedmiotem transferu będzie również stosunek pracy z pracownikiem, który w ramach przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu Pracy stanie się pracownikiem SHB Oddział w Polsce.

W przypadku kontraktów leasingowych, zawartych przez H oddział w Polsce, na skutek nabycia przedmiotów leasingu) nastąpi cesja umów leasingu i SHB Oddział w Polsce wstąpi w stosunek leasingu na miejsce H Oddział w Polsce, przejmując zarówno wszelkie prawa jak i obowiązki leasingodawcy.

Przeniesienie na SHB Oddział w Polsce wszelkich przysługujących H Oddział w Polsce obowiązków wynikających z umów innych niż kontrakty leasingowe nastąpi w oparciu o pisemne zgody udzielone przez podmioty będące drugimi stronami umów.

Dodatkowo, organy uchwałodawcze zbywcy, z uwagi na wewnętrzne regulacje oraz wymogi prawa szwedzkiego, podejmą odpowiednie decyzje wyrażające zgodę na zbycie całości przedsiębiorstwa H Oddział w Polsce na rzecz SHB Oddział w Polsce oraz włączenie nabytego podmiotu w struktury S Oddział w Polsce.

Przedmiotem transakcji będzie zorganizowany zespół składników niematerialnych materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz.U. z 2017 poz. 459 ze zm.), gdyż przedmiotem transakcji zostaną objęte wszystkie składniki wchodzące w skład zbywanego przedsiębiorstwa.

W tym miejscu należy wskazać, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa, decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań; wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Ponadto, jak wskazano powyżej, decydujące jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Z treści przedstawionego opisu sprawy wynika, że zespół wszystkich składników materialnych i niematerialnych stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ k.c.

W momencie dokonywania transakcji, przedmiotem zbycia będą wszystkie składniki majątku składające się na Przedsiębiorstwo, zarówno składniki materialne, jak i niematerialne, w tym zobowiązania. Spółka nabywająca będzie kontynuować prowadzenie działalności w zakresie usług leasingu.

Jak wynika z przywołanych powyżej przepisów prawa, jeżeli zostaną spełnione warunki określone w art. 55¹ k.c., dotyczące definicji przedsiębiorstwa, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, sprzedaż przedsiębiorstwa, będzie czynnością, która jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, w rozpatrywanej sprawie zbycie zespołu składników majątkowych i niemajątkowych przedstawionych w opisie sprawy, spełniającego wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 55¹ k.c., będzie wyłączone spod działania ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, zbycie zespołu składników majątkowych i niemajątkowych, który - jak wskazuje opis sprawy - stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 1 jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Dodatkowo wskazać należy, że ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych (pytanie nr 2) zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin