Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.305.2017.2.JM
z 20 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2017 r. (data wpływu 31 lipca 2017 r.) uzupełniony pismem z dnia 17 sierpnia 2017 r. (data nadania 18 sierpnia 2017 r., data wpływu 21 sierpnia 2017 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 10 sierpnia 2017 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.305.2017.1.JM (data nadania 10 sierpnia 2017 r., data doręczenia 16 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności otrzymanych z Europejskiej Agencji Chemikaliów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania nalezności otrzymanych z Europejskiej Agencji Chemikaliów.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 10 sierpnia 2017 r. Nr 0114-KDIP3-3.4011.305. 2017.1.JM (data nadania 10 sierpnia 2017 r., data doręczenia 16 sierpnia 2017 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 17 sierpnia 2017 r. (data nadania 18 sierpnia 2017 r., data wpływu 21 sierpnia 2017 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła powyższe w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, polską rezydentką podatkową. Wnioskodawczyni pełni funkcję członka Komitetu do spraw Oceny Ryzyka Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) z siedzibą w Helsinkach. Agencja jest agencją unijną i została utworzona jako agencja wykonawcza na podstawie Rozporządzenia (WE) Nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosownych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) Nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) Nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE. Agencja jest podmiotem zależnym od Unii Europejskiej i została utworzona w celu wykonywania konkretnych zadań unijnych określonych w Rozporządzeniu. Stosownie do art. 75 ust. 1 tego Rozporządzenia ustanawia się Europejską Agencję Chemikaliów w celu zarządzania i w pewnych przypadkach realizacji technicznych, naukowych i administracyjnych aspektów rozporządzenia oraz w celu zapewnienia spójności tych aspektów na poziomie wspólnotowym.

Cele tego rozporządzenia zostały określone w art. 1 ust. 1 – jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia i środowiska, w tym propagowanie alternatywnych metod oceny zagrożeń stwarzanych przez substancje, a także swobodnego obrotu substancjami na rynku wewnętrznym przy jednoczesnym wsparciu konkurencyjności i innowacyjności. Rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące substancji i mieszanin w rozumieniu art. 3. Przepisy te stosuje się do produkcji, wprowadzania do obrotu i stosowania tych substancji w ich postaci własnej, jako składniki mieszanin lub w wyrobach oraz do wprowadzania do obrotu mieszanin. Rozporządzenie jest oparte na zasadzie, zgodnie z którą do producentów, importerów i dalszych użytkowników należy zagwarantowanie, że substancje, które produkują, wprowadzają do obrotu lub stosują, nie wpływają w sposób szkodliwy na zdrowie człowieka, ani na środowisko. Jak wynika z preambuły, winno ono zapewnić wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska, a także swobodny przepływ substancji w ich postaci własnej, jako składników mieszanin lub w wyrobach, przy jednoczesnym wsparciu konkurencyjności i innowacyjności. Niniejsze rozporządzenie powinno także propagować rozwój alternatywnych metod oceny zagrożeń stwarzanych przez substancję. Skuteczne funkcjonowanie wewnętrznego rynku dla substancji może zostać osiągnięte jedynie w przypadku, gdy wymagania dotyczące substancji nie będą różniły się w sposób istotny w poszczególnych państwach członkowskich. W celu osiągnięcia zrównoważonego rozwoju, w procesie zbliżania przepisów dotyczących substancji powinno się zagwarantować wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska. Przepisy te powinny być stosowane w sposób niedyskryminacyjny zarówno w stosunku do substancji sprzedawanych na rynku wewnętrznym, jak i na rynku międzynarodowym, zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Wspólnoty.

Zgodnie z art. 76 w skład Agencji wchodzi:

1. Zarząd, który wykonuje obowiązki określone w art. 78;
2. Dyrektor Wykonawczy, który wykonuje obowiązki określone w art. 83;
3. Komitet ds. Oceny Ryzyka, który jest odpowiedzialny za sporządzanie opinii Agencji w sprawie ocen, wniosków o udzielenie zezwolenia, wniosków dotyczących ograniczeń i wniosków dotyczących klasyfikacji, zgodnie z tytułem V rozporządzenia WE Nr 1272/2008 oraz wszelkich innych kwestii będących wynikiem funkcjonowania niniejszego rozporządzenia i związanych z ryzykiem dla zdrowia człowieka i dla środowiska;
   
   

(…).

Zatem Komitet ds. Oceny Ryzyka jest stałym i niezbędnych organem Agencji.

Zgodnie z art. 77 ust. 1 Agencja zapewnia państwom członkowskim i instytucjom wspólnotowym możliwie najlepsze doradztwo naukowe i techniczne w kwestiach, które są do niej skierowane stosownie do przepisów niniejszego rozporządzenia, związanych z chemikaliami wchodzącymi w zakres jej kompetencji. Zadania Komitetów, w tym Komitetu ds. Oceny ryzyka zawiera ust. 3 – Komitety wykonują następujące zadania:

1. wykonują zadania przydzielone im na mocy przepisów tytułów VI-X;
2. na żądanie Dyrektora Wykonawczego zapewniają wsparcie techniczne i naukowe podczas kolejnych etapów działań mających ulepszyć współpracę pomiędzy Wspólnotą, jej państwami członkowskimi, organizacjami międzynarodowymi i krajami trzecimi w kwestiach naukowych i technicznych związanych z bezpieczeństwem substancji, jak również czynnie uczestniczą we wsparciu technicznym oraz w działaniach mających na celu zwiększanie zdolności do właściwego zarządzania chemikaliami w krajach rozwijających się;
3. na żądanie Dyrektora wykonawczego sporządzają opinie związane z wszelkimi innymi aspektami bezpieczeństwa substancji w ich postaci własnej, jako składników mieszanin lub w wyrobach.
   
   

Na pełnienie funkcji członka Komitetu Wnioskodawczyni podpisała z Agencją stosowną umowę, zgodnie z art. 87 ust. 3 Rozporządzenia – usługi członków komitetów lub ekspertów biorących udział w pracach grup roboczych komitetów lub forum wykonujących inne zadania dla Agencji świadczone są na podstawie umów pomiędzy Agencją i daną osobą, lub, w stosownych przypadkach pomiędzy Agencją a pracodawcą danej osoby.

Wynagrodzenie Wnioskodawczyni określone jest – zgodnie z art. 87 ust. 3 Rozporządzenia według skali opłat zamieszczonej w ustaleniach finansowych ustanowionych przez Zarząd. Jeżeli dana osoba nie wypełnia swoich obowiązków, Dyrektor Wykonawczy ma prawo rozwiązać lub zawiesić umowę lub też wstrzymać wypłatę wynagrodzenia.

Do dochodów Wnioskodawczyni nie znajdują zastosowania przepisy rozporządzenia Nr 260/08 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich.

Jednocześnie w ramach kontraktu z Agencją jako pracownik naukowy jako członek Komitetu ds. Oceny Ryzyka bez wątpienia Wnioskodawczyni została zaangażowana do realizacji programu Unii Europejskiej, za który to otrzymuje opisane niżej wynagrodzenie.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie objętym współpracą z ECHA.

Od wynagrodzenia Wnioskodawczyni ECHA nie pobiera jakiegokolwiek podatku dochodowego, zarówno w Polsce jak i Finlandii.

Zadania Wnioskodawczyni jako członka Komitetu:

1. czynne uczestniczenie w posiedzeniach Komitetu w Helsinkach. Z reguły odbywają się one cztery razy do roku, spotkania trwają kilka dni. Z oczywistych względów wyżej wymienione zadanie musi być wykonywane na terytorium Finlandii (w siedzibie agencji w Helsinkach, gdzie odbywają się spotkania).
2. wykonywanie zadań tzw. sprawozdawcy (lub współsprawozdawcy), o których mowa w art. 87 ust. 1 Rozporządzenia.
   
   

Z tytułu zadania 1 Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie, na który składają się: stawka za każdy dzień (lub pół) uczestnictwa w posiedzenie oraz zwrot kosztów podróży, noclegu.

Z tytułu zadania 2 Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenia z tytułu bycia (współ) sprawozdawcą każdego projektu. Podstawę stanowi tutaj art. 87 ust. 1 Rozporządzenia: jeżeli wymagana jest opinia komitetu lub też rozważanie przez komitet, czy dokumentacja państwa członkowskiego spełnia wymagania zawarte w załączniku XV, komitet powołuje jednego ze swoich członków na sprawozdawcę. Komitet może także powołać drugiego członka do pełnienia funkcji współsprawozdawcy. W każdym przypadku sprawozdawcy i współsprawozdawcy podejmują działania w interesie Wspólnoty i składają deklarację zaangażowania w wypełnienie swoich obowiązków oraz deklarację interesów w formie pisemnej. Jako sprawozdawca Wnioskodawczyni przygotowuje pisemną opinię i następnie prezentują ją na posiedzeniu Komisji w Helsinkach.

Warto przy tym dodać, że Wnioskodawca nie jest „zewnętrznym” ekspertem Komitetu czy Agencji – jest członkiem Komitetu, tj. organu Agencji. Rozporządzenie przewiduje kategorię ekspertów, którym to Komitet zleca poszczególne czynności: przede wszystkim art. 85 ust. 4 – członkom komitetów mogą towarzyszyć doradcy do spraw naukowych, technicznych lub prawnych. Art. 85 ust. 6 – członkowie komitetu wspierani są zasobami naukowymi i technicznymi dostępnymi państwom członkowskim. W tym celu państwa członkowskie dostarczają odpowiednich zasobów naukowych i technicznych członkom komitetów, których nominowały.

Art. 87 ust. 2 również wskazuje, że Państwa członkowskie przekazują Agencji imiona i nazwiska ekspertów, którzy posiadają udowodnione doświadczenie w wykonywaniu zadań wymaganych na podstawie art. 77 i którzy byliby dyspozycyjni, aby wziąć udział w pracach grup roboczych komitetów, wraz z określeniem ich kwalifikacji i konkretnych dziedzin specjalizacji. Agencja prowadzi i aktualizuje listę ekspertów. Lista ta obejmuje ekspertów, o których mowa w akapicie pierwszym i innych ekspertów ustalonych bezpośrednio przez Sekretariat.

Art. 87 ust. 5 Agencja może korzystać z usług ekspertów w celu wykonywania innych konkretnych zadań, za które jest ona odpowiedzialna.

Jednakże wyżej wymienione przepisy nie dotyczą Wnioskodawczyni, bowiem jest ona członkiem Komitetu.

Ponadto w uzupełnieniu z dnia 17 sierpnia 2017 r. (data wpływu 21 sierpnia 2017 r.) Wnioskodawczyni poinformowała, że w ramach kontraktu z Agencją jako pracownik naukowy jako członek Komitetu ds. Oceny Ryzyka bez wątpienia została zaangażowana do realizacji programu UE, za który to otrzymuje opisane niżej wynagrodzenie. Wnioskodawczyni jest członkiem Komitetu, jej zadania to czynne uczestniczenie w posiedzeniach Komitetu oraz wykonywanie zadań tzw. sprawozdawcy (lub współsprawozdawcy), o których mowa w art. 87 ust. 1 Rozporządzenia (WE) Nr 1907/2006 tworzącego Agencję. Jako osoba będąca członkiem organu Agencji realizującej programy Unii Europejskiej Wnioskodawczyni realizuje więc taki program. Agencja realizuje wiele różnych programów i zadań. Ogólne zadania Agencji zostały wskazane w art. 75 ust. 1 rozporządzenia ustanawiającego Agencję (1907/2006) – ustanawia się Europejską Agencję Chemikaliów w celu zarządzania i w pewnych przypadkach realizacji technicznych, naukowych i administracyjnych aspektów rozporządzenia oraz w celu zapewnienia spójności tych aspektów na poziomie wspólnotowym. Cele tego rozporządzenia zostały określone w art. 1 ust. 1. Nie ma zatem „jednego” programu realizowanego przez Agencję, albowiem przez cały okres swojego funkcjonowania realizuje ona cały szereg różnych programów, istotne jest to, że mieszczą się one w granicach zadań Agencji wymienionych powyżej. Wnioskodawczyni jest związana z Agencją kontraktem, który nie jest umową o pracę i z ogólnych zasad prawa umów wynika, że ponosi ona bezpośrednią odpowiedzialność przed Agencją za nienależyte wykonywanie swoich obowiązków, czyli ponosi bezpośrednią odpowiedzialność za realizację programu/projektu. Ze względu na charakter działań Agencji trudno wskazać jednego beneficjenta projektu, zadania Agencji (projekty przez nią wykonywane) służą realizacji zadań Unii Europejskiej, a zatem wszystkim obywatelom UE. Agencja jest podmiotem utworzonym przez Unię Europejską i od niej otrzymuje pieniądze m.in. na wypłatę wynagrodzeń na rzecz Wnioskodawczyni, zatem można uznać, że program jest finansowany ze środków bezzwrotnej pomocy UE. Jak zostało wskazane w wyroku NSA z 23 listopada 2016 r. - „osoba otrzymująca środki finansowe od organizacji międzynarodowej i realizująca cele programu pomocowego jest osobą bezpośrednio realizującą cele programu pomocowego w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a). Wnioskodawczyni otrzymuje środki finansowe od organizacji międzynarodowej (UE/Agencji) i realizuje cele programu pomocowego.

Pogląd wyrażony przez NSA jest zbieżny z jego dotychczasową linią orzeczniczą w tej kwestii, np. wyroki z 22 stycznia 2013 r. I FSK 357/12 czy z 15 października 2014 r. I FSK 1456/13.

Według Wnioskodawczyni (według jej oceny prawnej) przesłanki stosowania przepisu art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT są spełnione.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałym wyżej stanie faktycznym otrzymywane przez Wnioskodawczynię wynagrodzenie jako członka Komitetu ds. Oceny Ryzyka Europejskiej Agencji Chemikaliów podlega zwolnieniu z podatku dochodowego PIT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w zaistniałym wyżej stanie faktycznym otrzymywane przez Wnioskodawczynię wynagrodzenie jako członka Komitetu ds. Oceny Ryzyka Europejskiej Agencji Chemikaliów podlega zwolnieniu z podatku dochodowego PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT.

Dla przedmiotowej sprawy istotny jest art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o PIT, który to zwalnia z podatku dochodowego dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

1. pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynrodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i przezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tym państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze, w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem;
   
   

W powyższym stanie faktycznym spełnione są wszystkie przesłanki zastosowania zwolnienia:

ECHA jest bowiem agencją wykonawczą Unii Europejskiej, nie jest ona także podatnikiem podatku dochodowego. Bez wątpienia środki wypłacane w ramach programu są finansowane przez Unię Europejską. Agencja wykonawcza (ECHA) nie pełni tutaj funkcji podatnika, ani tym bardziej beneficjenta pomocy, jest jedynie wyspecjalizowanym organem o charakterze zadaniowo – celowym (powołanym do określonych w Rozporządzeniu celów). Wnioskodawczyni de facto otrzymuje środki finansowe bezpośrednio od Unii Europejskiej (organizacji międzynarodowej) nieobjęte zdaniem drugim art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o PIT. Dochód Wnioskodawczyni, pokrywany ze środków finansowych Agencji (ECHA), a pochodzący od organizacji międzynarodowej jest dochodem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit a).

Do oceny pozostaje zatem druga przesłanka zwolnienia – określona w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b) ustawy o PIT – czyli czy strona realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy bezpośrednio, czy wykonuje jedynie określone czynności zlecona przez podatnika bezpośrednio realizującego cel programu.

Wnioskodawczyni bezpośrednio realizuje cel programu finansowego z bezzwrotnej pomocy, jest ona bowiem członkiem Komitetu, do którego to zadań należy (zgodnie z art. 76 Rozporządzenia) – sporządzanie opinii Agencji w sprawie ocen wniosków o udzielenie zezwolenia, wniosków dotyczących ograniczeń i wniosków dotyczących klasyfikacji, zgodnie z tytułem V rozporządzenia Nr 1272/2008 oraz wszelkich innych kwestii będących wynikiem funkcjonowania Rozporządzenia i związanych z ryzykiem dla zdrowia człowieka i dla środowiska.

Nie znajduje także zastosowania wyłącznie z lit. b) – zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem. Należy wskazać, że członkowie Komitetu nie mogą być traktowani jako takie osoby, ponieważ Komitet jest (tak jak np. Zarząd) integralnym organem Agencji i bez tego organu niema możliwości by Agencja funkcjonowała (funkcjonowanie Komitetu wynika wprost z Rozporządzenia). Wnioskodawczyni jest członkiem stałym Komitetu, nie jest ona „niezależnym ekspertem”, czyli osobą „dorywczo” świadczącą usługi na rzecz Komisji.

Abstrahując jednak od powyższego, należy zauważyć, że powyższy problem został wyczerpująco omówiony w obszernym uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 listopada 2016 r. - osoba otrzymująca środki finansowe od organizacji międzynarodowej i realizujące cele programu pomocowego jest osobą bezpośrednio realizującą cele programu pomocowego w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. b).

Także w wyrokach z dnia 28 marca 2013 r. II FSK 1558/11, z dnia 7 czerwca 2013 r. II FSK 2095/11 i z dnia 2 lipca 2013 r. II FSK 222/12 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że podatnik bezpośrednio realizujący program pomocy, to przedsiębiorca lub zleceniobiorca określony co do tożsamości jako beneficjent programu lub opisany w programie przedmiotowo jako realizator określonego zadania. Podmiot realizujący program, wskazany przez instytucję finansującą realizację programu nie musi jednak wykonywać działań służących osiągnięciu założonego celu samodzielnie, ale może czynności te zlecić innym osobom. Jednakże w niniejszym wypadku Wnioskodawca nie otrzymuje środków finansowych od beneficjenta programu lub podmiotu realizującego program z puli otrzymanych od organizacji międzynarodowej środków bezzwrotnej pomocy. Agencja wykonawca UE (ECHA) nie jest beneficjentem programu, a organizacją międzynarodową przeznaczającą na podstawie jednostronnej deklaracji środki finansowe na jego realizację. Innymi słowy, jest organizacją, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a), a przekazującą środki finansowe bezzwrotnej pomocy podatnikowi, który bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy, a nie podatnikiem bezpośrednio realizującym cele tego programu.

Wnioskodawczyni znane jest oczywiście stanowisko wyrażone w orzecznictwie organów podatkowych i sądów administracyjnych, że np. wynagrodzenia pracowników spółki będącej beneficjentem pomocy uzyskanej z programu unijnego nie korzystają ze zwolnienia z podatku i ten pogląd jest prawidłowy. Jednakże te orzeczenia i interpretacje dotyczą zupełnie innego stanu faktycznego. W przeciwieństwie do nich Wnioskodawczyni nie jest pracownikiem (współpracownikiem) wykonawcy programu pomocowego (np. spółki czy stowarzyszenia) otrzymującego środki od organizacji międzynarodowej. Wnioskodawczyni zobowiązała się do podjęcia czynności zmierzających do realizacji programu pomocowego i otrzymywała środki bezpośrednio od organizacji międzynarodowej. Umowa została zawarta w wyniku przeznaczenia środków na realizację programu w drodze jednostronnej deklaracji, wyłącznie w celu realizacji programu. Zawarta umowa nie jest umową o pracę, a dodatkowo Wnioskodawczyni jest członkiem organu Agencji (Komitetu ds. Oceny Ryzyka).

Stąd też nie znajduje zastosowania pogląd wyrażony w wyrokach czy orzeczeniach dotyczących pracowników podmiotów, które otrzymywały środki od organizacji międzynarodowej, a nie osób, które działały na podstawie umów z tymi organizacjami i otrzymywały środki pomocowe bezpośrednio od tych organizacji (tak Naczelny Sąd Administracyjny w powołanym już wyroku z 23 listopada 2016 r. II FSK 2794/14).

Wnioskodawczyni znany jest również pogląd, że „ze zwolnienia podatkowego powinien korzystać jedynie bezpośredni adresat środków pomocowych, a nie osoby, z którymi adresat wypłacanego wsparcia współpracuje”. Przyjęcie założenia przeciwnego powodowałoby, że te same środki byłyby dwukrotnie zwolnione z opodatkowania. Raz przez beneficjenta pomocy i dwa przez zatrudnianych przez niego pracowników. Dlatego celem ustawodawcy było zwolnienie z opodatkowania tylko jednego podmiotu, bezpośrednio realizującego cel programów pomocowych, a nie kolejnych podmiotów bezpośrednio realizujących czynności zlecone przez beneficjenta (tak NSA w wyrokach z 19 czerwca 2012 r. II FSK 2487/10 oraz z 13 maja 2010 r. II FSK 48/10).

Jednak w niniejszym stanie faktycznym taka sytuacja nie zachodzi. Środki pomocowe przekazywane są wszak przez organizację międzynarodową, osobom wykonującym działania w ramach programu pomocowego. Ze zwolnienia podatkowego nie będą mogły zatem korzystać dwa podmioty: wykonawca i podwykonawca, a jedynie jeden podmiot – Wnioskodawca. Stąd też Wnioskodawczyni zwraca się z wnioskiem o potwierdzenie prawidłowości jego stanowiska w interpretacji indywidualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

1. pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze, w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.
   
   

Z powyższego wynika, że zwolnieniu z opodatkowania na podstawie ww. przepisu podlegają jedynie te dochody, które łącznie spełniają obie wskazane w nim przesłanki, tj. pochodzą od podmiotów wskazanych w tym przepisie, finansowane są z bezzwrotnej pomocy, a podatnik bezpośrednio realizuje cele programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zwolnienie to jest zatem adresowane jedynie do podatników bezpośrednio realizujących cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Ponadto w myśl art. 21 ust. 1 pkt 46a ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z instytucji Unii Europejskiej i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056, z 4 marca 1968 r., z późn. zm.).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie od Agencji Wykonawczej Unii Europejskiej z tytułu pełnienia funkcji członka organu Agencji – Komitetu ds. Oceny Ryzyka, odpowiedzialnego za sporządzanie opinii Agencji w sprawie ocen, wniosków o udzielenie zezwolnienia, wniosków dotyczących ograniczeń i wniosków dotyczących klasyfikacji zgodnie z tytułem V rozporządzenia Nr 1272/2008 oraz wszelkich innych kwestii będących wynikiem funkcjonowania Rozporządzenia i związanych z ryzykiem dla zdrowia człowieka i dla środowiska. Agencja jest podmiotem utworzonym przez Unię Europejską i od niej otrzymuje środki m.in. na wypłatę wynagrodzeń Wnioskodawczyni, zatem można uznać, że Wnioskodawczyni otrzymuje wynagrodzenie ze środków Unii Europejskiej. Do dochodów Wnioskodawczyni nie znajdują zastosowania przepisy rozporządzenia Nr 260/08 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich.

Stosownie do art. 76 ust. 1 lit. a)-c) rozporządzenia (WE) Nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosownych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/we oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) Nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) Nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz. U. UE. L z 2006 r. Nr 396, poz. 1), w skład Agencji wchodzi:

1. Zarząd, który wykonuje obowiązki określone w art. 78;
2. Dyrektor Wykonawczy, który wykonuje obowiązki określone w art. 83;
3. Komitet ds. Oceny Ryzyka, który jest odpowiedzialny za sporządzanie opinii Agencji w sprawie ocen, wniosków o udzielenie zezwolenia, wniosków dotyczących ograniczeń i wniosków dotyczących klasyfikacji i oznakowania zgodnie z tytułem V rozporządzenia (WE) Nr 1272/2008 oraz wszelkich innych kwestii będących wynikiem funkcjonowania niniejszego rozporządzenia i związanych z ryzykiem dla zdrowia człowieka i dla środowiska;
   
   

Stosownie do art. 96 ust. 1 ww. rozporządzenia, na przychody Agencji składają się:

1. dotacje z ramienia Wspólnoty uwzględnione w ogólnym budżecie Wspólnot Europejskich (sekcja Komisji);
2. opłaty wnoszone przez przedsiębiorstwa;
3. wszelkie dobrowolne wkłady państw członkowskich.
   
   

Zatem z powyższego wynika, że wynagrodzenie członka Komitetu pochodzi bezpośrednio z części budżetu Unii Europejskiej przeznaczonej na wdrożenie środków pomocowych, mających służyć wsparciu konkretnych celów programów unijnych. Oznacza to, że środki te stanowią niezbędny wydatek Agencji Wykonawczej Unii Europejskiej ponoszony ze środków przyznanych na działalność tej Agencji, nie pochodzą zaś z bezzwrotnej pomocy przyznanej na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze z rządami państw obcych, organizacją międzynarodową, czy też z międzynarodową instytucją finansową. Ponadto dokonując opinii w sprawie ocen, wniosków o udzielenie zezwolenia, wniosków dotyczących ograniczeń i wniosków dotyczących klasyfikacji i oznakowania oraz wszelkich innych kwestii, Wnioskodawczyni nie realizuje bezpośrednio jego celów, lecz jedynie opiniuje czy dane państwo członkowskie spełnia wymagania określone w ww. rozporządzeniu które, po uzyskaniu dotacji, będą te cele realizowały.

Otrzymane przez Wnioskodawczynię wynagrodzenie nie spełnia zatem przesłanek zwolnienia z opodatkowania określonych w cyt. art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na fakt, że do dochodów Wnioskodawczyni nie znajdują zastosowania przepisy rozporządzenia Nr 260/08 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich wynagrodzenie nie spełnia również przesłanek zwolnienia z opodatkowania wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że otrzymane przez Wnioskodawczynię wynagrodzenie nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.