Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.149.2017.1.JP
z 15 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 lipca 2017 r. (data wpływu 18 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest zobowiązany do poboru podatku u źródła w Polsce w związku z wypłatą wynagrodzenia prowizyjnego Agentom nierezydentom świadczącym opisane we wniosku usługi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca jest zobowiązany do poboru podatku u źródła w Polsce w związku z wypłatą wynagrodzenia prowizyjnego Agentom nierezydentom świadczącym opisane we wniosku usługi.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, z siedzibą w Polsce (dalej również „Podatnik” lub „Spółka”) jest czynnym podatnikiem VAT oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka jest producentem wyrobów ze szkła, które sprzedaje na rynku polskim oraz eksportuje i sprzedaje na rynkach zagranicznych. Spółka zawarła liczne umowy agencyjne, umowy o współpracy przedstawicielskiej, z podmiotami z wielu krajów (m.in. Turcja, Brazylia, Chiny, Rosja, USA, Dania, Holandia, Niemcy, Austria, Słowacja, Zjednoczone Emiraty Arabskie). Zgodnie z postanowieniami tych umów, Agenci Spółki świadczą na rzecz Spółki usługi pośrednictwa handlowego. Usługi te polegają na działalności agentów w charakterze pośredników, których celem jest znalezienie kontrahentów-kupców dla produktów Spółki i składanie zamówień przez kontrahentów bezpośrednio do Spółki. Spółka podpisuje kontrakty bezpośrednio z kontrahentami i następnie sprzedaje swoje produkty bezpośrednio do kontrahentów. Agenci nie mają uprawnień do zawierania jakichkolwiek umów w imieniu Spółki, ani do składania lub przyjmowania jakichkolwiek oświadczeń i zgłoszeń w imieniu Spółki. Agenci nie mają uprawnień również do przyjmowania zgłoszeń reklamacyjnych. W przypadku niektórych umów agencyjnych, Agenci zobowiązani są również do podejmowania działań pomocniczych w stosunku do głównego zakresu działań, t.j. do przekazywania Spółce informacji o warunkach rynkowych, zapotrzebowaniu rynkowym na produkty wytwarzane przez Spółkę, otoczeniu konkurencyjnym, lokalnych przepisach prawnych, a także do reklamowania i promowania produktów Spółki, przy czym materiały reklamowe (katalogi, ulotki) dostarczane są Agentom przez Spółkę.

Agenci otrzymują wynagrodzenie wyłącznie w formie prowizji określonej jako procent wartości zamówień złożonych do Spółki przez kontrahentów. W przypadkach kiedy Agenci podejmują działania pomocnicze: dostarczają również informacji rynkowych, prawnych czy prowadzą ograniczone działania reklamowe, Agenci nie otrzymują z tego tytułu odrębnego wynagrodzenia – wartość tych działań nie jest odrębnie wyceniana czy fakturowana. Agenci są podatnikami, którzy nie posiadają siedziby działalności gospodarczej ani miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Agenci są opodatkowani od swoich dochodów na terytoriach państw, w których mają siedziby. Wnioskodawca nie posiada siedziby prowadzenia działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytoriach państw, w których działają Agenci.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wynagrodzenia za usługi świadczone przez Agentów podlegają opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 21 ustawy o pdop, od których Spółka powinna potrącać podatek „u źródła” w Polsce?
2. Czy w sytuacji, kiedy Agenci świadczą usługi reklamowe, które mają charakter jedynie pomocniczy do usługi głównej, i które nie są odrębnie wyceniane i fakturowane, usługi te podlegają opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 21 ustawy o pdop, od których Spółka powinna potrącać podatek „u źródła” w Polsce w przypadku nie posiadania certyfikatu rezydencji?
3. Czy wypłaty prowizji dokonywane bezpośrednio przez Spółkę na rzecz Agentów z tytułu świadczonych przez nich usług, opisanych w stanie faktycznym, stanowią przychód z tytułu świadczeń o podobnym charakterze do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń, opodatkowanych w Polsce stawką ryczałtową 20% na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o pdop?
4. Czy Spółka zobowiązana jest uzyskiwać od Agentów certyfikaty potwierdzające ich rezydencję podatkową w związku z wypłatą wynagrodzenia z tytułu świadczonych przez nich usług na rzecz Spółki?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie jest zobowiązana do poboru podatku u źródła od płatności dokonywanych z powyższych tytułów, również w przypadkach kiedy Spółka nie posiada stosownych certyfikatów rezydencji Agentów.

Usługi pomocnicze występujące w przypadku niektórych usług nie stanowią odrębnych usług, które należałoby odrębnie wyceniać i pobierać od płatności z ich tytułów podatek u źródła w przypadku nie posiadania certyfikatu rezydencji. Spółka nie jest zobowiązana do uzyskania certyfikatów rezydencji aby nie pobierać podatku u źródła z tytułu płatności za usługi pośrednictwa handlowego.

Uzasadnienie.

W opinii Spółki, decydujące znaczenie w omawianej sprawie ma wykładnia art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „ustawa o pdop”), który stanowi, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
2. z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
   

2a. z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

• ustala się w wysokości 20 % przychodów.
  
  

Przepis powyższy należy stosować z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ustawy o pdop).

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o pdop, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat (art. 26 ust. 1 ustawy o pdop). W powyższej regulacji wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Niezależnie od miejsca lokalizacji siedziby danego podmiotu – opodatkowaniu w danym państwie podlegać będą te dochody, które w państwie tym powstały.

Należy stwierdzić, iż pośrednictwo jest to działalność określonej osoby mająca na celu porozumienie między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron (Mały słownik języka polskiego, PWN). Usługa pośrednictwa polega na pewnym procesie myślowym sprowadzającym się do analizy wszystkich aspektów przyszłej transakcji, która pozwoliłaby na dobranie takiego partnera do przyszłej transakcji, który wypełnia w sposób optymalny oczekiwania zlecającego usługę (wyrok WSA, sygn. akt III SA 237/02 z 13 stycznia 2004 r.).

Usługi pośrednictwa zostały zaklasyfikowane w PKD do działu 74 PKD (podklasa 74.90.Z, obejmująca pośrednictwo w interesach, tj. organizowanie zaopatrzenia lub sprzedaży dla małych i średnich firm), tj. pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna i stanowią odmienny rodzaj działalności gospodarczej, niż świadczenia określone w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o pdop.

W przedstawionej we wniosku sytuacji Spółka nabywa od zagranicznych Agentów usługi polegające na pośrednictwie w handlu hurtowym. Regulacja art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o pdop stanowi otwarty katalog usług, których świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem „u źródła” w Polsce, czego dowodem jest użyte przez ustawodawcę sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”, jednak w ramach tego katalogu za „świadczenia o podobnym charakterze” należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Świadczeniem o podobnym charakterze w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o pdop, jest świadczenie równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być inaczej nazwane. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, iż dane świadczenie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z podmiotem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń. Niemniej jednak, sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem determinującym daną usługę jako należącą do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń. Biorąc pod uwagę wyżej przytoczone przepisy i analizę, usługi pośrednictwa polegające na wyszukaniu odpowiednich kontrahentów na rynkach zagranicznych nie zostały wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o pdop, jak również nie mają podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w tym przepisie.

W związku z powyższym należy stwierdzić iż świadczenia wykonywane przez Agentów Spółki nie są świadczeniami o podobnym charakterze do świadczeń określonych w art. 21 ust. l pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka wskazuje, ze podobne wnioski zostały zawarte w interpretacjach ILPB4/423-434/13-4/MC oraz IBPBI/2/423-1396/14/BG.

Odnośne do kwestii przekazywania przez Agentów Spółce informacji o warunkach rynkowych, zapotrzebowaniu rynkowym na produkty wytwarzane przez Spółkę, otoczeniu konkurencyjnym, lokalnych przepisach prawnych, a także do reklamowania i promowania produktów Spółki, Spółka uważa że działania te stanowią tzw. działania pomocnicze w stosunku do głównego zakresu działań wchodzących w zakres usługi kompleksowej, t.j. pośrednictwa handlowego i jako takie nie stanowią one odrębnych usług, ze które jest przekazywane Agentom odrębne wynagrodzenie. Aby móc daną usługę zakwalifikować jako usługę kompleksową, powinna ona się składać z różnych świadczeń, minimum dwóch. Jest to zatem kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Usługą pomocniczą w tym wypadku jest taka usługa, która nie stanowi celu samego w sobie, lecz służy do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej i gdy nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej. Spółka nie ma możliwości wyodrębnienia pomocniczych działań reklamowych z całości świadczeń dokonywanych przez Agentów, jak również Spółka nie ma możliwości odrębnego wycenienia tych działań, gdyż nie przewidują tego zawarte kontrakty oraz Agenci nie wyceniają tych działań odrębnie. Wynagrodzenie za całość kompleksowych usług świadczonych przez Agentów jest dokonywane wyłącznie w sytuacji, kiedy kontrahenci zawrą kontrakty bezpośrednio ze Spółką oraz dokonają transakcji i płatności do Spółki. Takie całościowe wynagrodzenie dla Agentów określane jest jako procent od wartości transakcji dokonanych przez Spółkę z kontrahentami. W związku z tym, również w tych przypadkach, kiedy obok świadczenia głównego dokonywane są działania pomocnicze (informacje o rynku, ograniczone działania reklamowe), Spółka nie jest obowiązana do pobrania i odprowadzania podatku u źródła.

Należy również wskazać, że między Polską a większością krajów, w których Agenci świadczą usługi na rzecz Spółki zostały podpisane umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Wyjątek stanowi Brazylia. Analiza podpisanych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania z wymienionymi wyżej krajami, w których Agenci świadczą usługi na rzecz Spółki prowadzi do wniosku, że dochody uzyskiwane z tytułu świadczenia usług pośrednictwa handlowego mieszczą się w kategorii zysków przedsiębiorstw, które opodatkowane są wyłącznie w kraju siedziby usługodawców.

W przypadku państw, z którymi Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (m.in. Brazylia), zastosowanie będą miały wprost przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem jeżeli świadczenia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o pdop, są wykonywane na rzecz polskiego podmiotu (polskiego rezydenta podatkowego) dochodzi wówczas do osiągnięcia przez nierezydentów dochodów na terenie Polski.

Treść art. 26 ust. 1 ustawy o pdop stanowi natomiast, że osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Mając na uwadze powyższe informacje – usługi pośrednictwa polegające na wyszukaniu odpowiednich kontrahentów na rynkach zagranicznych nie zostały wymienione w art. 21 ust. 1 ustawy o pdop, w tym w szczególności w pkt 2a tej regulacji oraz nie mają podobnego charakteru do świadczeń w nim wymienionych.

Zatem dokonywanie przez Spółkę wypłat należności na rzecz Agentów z tytułu nabywanych usług pośrednictwa w sprzedaży produktów (pośrednictwa handlowego) świadczonych na terenie państw, z którymi Polska podpisała umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz na terenie państw, z którymi Polska nie podpisała umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce na zasadach art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o pdop. Spółka nie ma więc obowiązku potrącenia podatku u źródła od niniejszej płatności ani uzyskania od tego podmiotu certyfikatu rezydencji podatkowej.

Reasumując, Spółka nie jest zobowiązana do odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 20% z tytułu nabywanych od Agentów usług pośrednictwa w sprzedaży produktów – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o pdop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając na względzie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy,

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy opisanego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.