Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.171.2017.2.MK
z 15 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2017 r. (data wpływu 30 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 sierpnia 2017 r. (data wpływu 4 września 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2017 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 16 sierpnia 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.171.2017.1.MK, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 16 sierpnia 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 22 sierpnia 2017 r.). W dniu 4 września 2017 r. (nadano w dniu 29 sierpnia 2017 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W uzupełnieniu wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 16 listopada 2002 r. Wnioskodawczyni (…, z domu …) zawarła związek małżeński z …, urodzonym w dniu 31 lipca 1980 r.

W myśl art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (Dz. U. z 2017 r., poz. 682), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków. Wnioskodawczyni z mężem nie zawarli intercyzy przedmałżeńskiej.

W dniu 31 stycznia 2009 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli w drodze umowy sprzedaży, ze środków własnych pochodzących z majątku wspólnego, nieruchomość tj. działkę z domem mieszkalnym do całorocznego zamieszkania, położoną w …, która weszła do Ich majątku wspólnego, za kwotę 30 000 zł i koszt aktu notarialnego w kwocie 1742 zł 22 gr.

W dniu 4 czerwca 2009 r. małżonkowie zawarli umowę mieszkaniowego kredytu budowlano-hipotecznego z bankiem … S.A. z siedzibą w …, I Oddział we …, nr umowy: …. Kredyt w wysokości 71 400 zł był zaciągnięty na remont ww. nieruchomości. Kredyt został wypłacony w dwóch transzach, w dniach 4 lipca 2009 r. oraz 30 listopada 2009 r.

W skład prac remontowych weszły: podniesienie dachu, wymiana drzwi, elewacja z ociepleniem, instalacja C.O. oraz wodno-kanalizacyjna, posadzki, podłogi, okładziny ścienne, remont całkowity łazienki, malowanie, ogrodzenie. Zakupione zostały materiały budowlane tj. blachodachówka, płyty kartonowo-gipsowe, belki drewniane, cegły, cement, piach, drzwi zewnętrzne i wewnętrzne, okna, wszystkie niezbędne rzeczy potrzebne do wykonania C.O. (tj. rury, kolana, złączki, zaciski, pompa, piec C.O., bojler), wyposażenie łazienki wraz z glazurą i terakotą, okładziny podłogowe i ścienne, ćwierćbale drewniane będące wykończeniem elewacji, ocieplenie watą szklaną itp., oraz siatki i słupki na ogrodzenie. Prace remontowe zakończono w dniu 7 grudnia 2010 r. Całe nakłady są udokumentowane fakturami VAT, w łącznej kwocie 74 036 zł 52 gr.

W dniu 5 marca 2012 r. na mocy aktu notarialnego Rep. A Nr …, w drodze darowizny mąż Wnioskodawczyni za Jej zgodą darował Wnioskodawczyni tę nieruchomość wraz z domem mieszkalnym całorocznym, z majątku wspólnego do Jej majątku osobistego.

W dniu 27 marca 2012 r. małżonkowie otrzymali rozwodowy wyrok sądowy, za porozumieniem stron, wydany przez Sąd Okręgowy w …, III Wydział Cywilny Rodzinny, sygn. …. Wyrok uprawomocnił się z dniem 18 kwietnia 2012 r. Wnioskodawczyni z mężem umówili się między sobą, że kredyt zaciągnięty na remont domu Wnioskodawczyni spłaci sama.

W dniu 6 marca 2014 r. w drodze umowy sprzedaży aktem notarialnym Wnioskodawczyni sprzedała ww. nieruchomość i zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, środki ze sprzedaży domu przeznaczyła na cele mieszkaniowe, spłatę kredytu budowlano-hipotecznego zaciągniętego na ww. sprzedawaną nieruchomość. Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni sprzedała nieruchomość za kwotę 185 000 zł. Spłaciła także kredyt w wysokości 56 000 zł.

Kolejną część środków ze sprzedaży Wnioskodawczyni przeznaczyła na cele mieszkaniowe. W dniu 1 kwietnia 2014 r. Wnioskodawczyni nabyła w drodze umowy sprzedaży nieruchomość z domem mieszkalnym, całorocznym, położonym we …, w którym Wnioskodawczyni wraz z dziećmi zaspokaja cele mieszkaniowe. Wnioskodawczyni kupiła nieruchomość za kwotę 65 000 zł oraz wykonała prace remontowe na kwotę 38 622 zł. Nakłady udokumentowane są fakturami VAT. Wnioskodawczyni dokonała remontu w terminie do dnia 12 lipca 2016 r. W skład prac remontowych weszły: wymiana okien i drzwi zewnętrznych i wewnętrznych, elewacja z ocieplaniem, instalacje: C.O. i wodno-kanalizacyjna, posadzki, podłogi, okładziny ścienne, wykonanie całej łazienki wraz z wyposażeniem, tj. zlew, sedes, brodzik, malowanie. Wnioskodawczyni zakupiła materiały budowlane, takie jak: cement, pustaki, płyty karton-gips, styropian, kleje, siatki, rury PCV, grzejniki, rury do C.O., wyposażenie łazienki, panele, terakota, glazura, bojler, farby etc. Resztę pieniędzy Wnioskodawczyni wydatkowała na zaspokojenie potrzeb egzystencjonalnych Jej i dzieci, ponieważ w tym czasie pozostawała bez pracy i bez prawa do zasiłku.

W związku z wykazaniem kwoty przychodu stanowiącej całą cenę sprzedaży PIT-39, Urząd Skarbowy we … wezwał Wnioskodawczynię w celach sprawdzających dotyczących poprawności złożonego zeznania PIT-39 za 2014 r. W związku z tym, Wnioskodawczyni złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, ponieważ niejasne jest w jaki sposób może odliczyć koszty uzyskania przychodu ze sprzedanej nieruchomości położonej w …, dokonanej w dniu 6 marca 2014 r.; w całości czy w części.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w związku z umową darowizny (akt notarialny Rep. A Nr … z dnia 5 marca 2012 r.), w której mąż przekazał Wnioskodawczyni nieruchomość z domem mieszkalnym całorocznym, z majątku wspólnego do majątku osobistego, Wnioskodawczyni może odliczyć koszty uzyskania przychodu (w myśl art. 22 ust. 6c) ze sprzedaży tej nieruchomości w całości, czy w połowie?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, w myśl art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa, powstaje między małżonkami z mocą ustawy wspólność majątkowa obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Oznacza to, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym. W związku z tym, Wnioskodawczyni uważa, że w myśl art. 22 ust. 6c, za koszt uzyskania przychodu ze sprzedanej nieruchomości, nabytej w czasie trwania wspólności majątkowej, powinna przyjąć wszystkie nakłady związane z zakupem i zwiększeniem wartości nieruchomości, poniesionych w czasie Ich posiadania. W akcie darowizny z dnia 5 marca 2012 r., w czasie trwania związku małżeńskiego, mąż przekazał Wnioskodawczyni nieruchomość z majątku wspólnego do Jej majątku osobistego w całości, a nie w częściach ułamkowych. Zatem, koszty związane z jej nabyciem i nakłady zwiększające jej wartość, powinny być uwzględnione w całości, a nie w części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Tym samym, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment i sposób nabycia tej nieruchomości.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 16 listopada 2002 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. Małżonkowie nie zawarli intercyzy przedmałżeńskiej.

W dniu 31 stycznia 2009 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli w drodze umowy sprzedaży ze środków własnych pochodzących z majątku wspólnego, nieruchomość tj. działkę z domem mieszkalnym do całorocznego zamieszkania, która weszła do ich majątku wspólnego, za kwotę 30 000 zł i koszt aktu notarialnego w kwocie 1 742 zł 22 gr. W dniu 4 czerwca 2009 r. małżonkowie zawarli umowę mieszkaniowego kredytu budowlano-hipotecznego z Bankiem. Kredyt w wysokości 71 400 zł był zaciągnięty na remont ww. nieruchomości. Kredyt został wypłacony w dwóch transzach w dniach 4 lipca 2009 r. oraz 30 listopada 2009 r. Całe nakłady są udokumentowane fakturami VAT, w łącznej kwocie 74 036 zł 52 gr. Prace remontowe zakończono w dniu 7 grudnia 2010 r. W dniu 5 marca 2012 r. w drodze darowizny mąż Wnioskodawczyni za Jej zgodą darował Jej ww. nieruchomość wraz z domem mieszkalnym całorocznym, z majątku wspólnego do Jej majątku osobistego.

W dniu 27 marca 2012 r. małżonkowie otrzymali wyrok rozwodowy, który uprawomocnił się z dniem 18 kwietnia 2012 r. Wnioskodawczyni z mężem umówili się między sobą, że kredyt zaciągnięty na remont domu Wnioskodawczyni spłaci sama.

W dniu 6 marca 2014 r. w drodze umowy sprzedaży Wnioskodawczyni sprzedała ww. nieruchomość. Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni sprzedała nieruchomość za kwotę 185 000 zł i środki ze sprzedaży domu przeznaczyła na cele mieszkaniowe – spłatę kredytu budowlano-hipotecznego zaciągniętego na sprzedawaną nieruchomość w wysokości 56 000 zł. Kolejną część środków ze sprzedaży Wnioskodawczyni przeznaczyła na cele mieszkaniowe. W dniu 1 kwietnia 2014 r. Wnioskodawczyni nabyła w drodze umowy sprzedaży nieruchomość z domem mieszkalnym, całorocznym, w którym wraz z dziećmi zaspokaja cele mieszkaniowe. Wnioskodawczyni kupiła nieruchomość za kwotę 65 000 zł oraz wykonała prace remontowe na kwotę 38 622 zł. Nakłady udokumentowane są fakturami VAT. Wnioskodawczyni dokonała remontu w terminie do dnia 12 lipca 2016 r. Resztę pieniędzy Wnioskodawczyni wydatkowała na zaspokojenie potrzeb egzystencjonalnych Jej i dzieci, ponieważ w tym czasie pozostawała bez pracy i bez prawa do zasiłku.

W celu ustalenia momentu nabycia sprzedanej nieruchomości należy odnieść się do przepisów regulujących stosunki majątkowe małżeńskie, zawartych w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Stosownie do art. 50¹ ww. Kodeksu, w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Stosownie do art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. W myśl art. 47 § 1-3 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (art. 48 Kodeksu cywilnego).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku.

Mając na uwadze powołane przepisy prawne oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, że sprzedaż w 2014 r. przez Wnioskodawczynię nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, nabytej w dniu 31 stycznia 2009 r. do majątku objętego małżeńską wspólnością majątkową, nastąpiła przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została nabyta i stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie. Należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie. W związku z tym, że działka, na której Wnioskodawczyni z mężem wybudowała dom została nabyta odpłatnie, ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy.

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W myśl art. 22 ust. 6d, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Stosownie do art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Wyżej wymieniony przepis wyraźne wskazuje, co należy rozumieć pod pojęciem kosztów uzyskania przychodu w związku ze sprzedażą nieruchomości. I tak do owych kosztów Wnioskodawczyni może wyłącznie zaliczyć koszty zakupu działki obejmujące cenę nabycia i poniesione koszty aktu notarialnego oraz udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości, tj. poczynione nakłady na remont domu jednorodzinnego i wykonanie ogrodzenia działki, udokumentowane fakturami VAT. Poniesione wydatki remontowe i budowlane dotyczące nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym stanowią nakłady zwiększające wartość nieruchomości.

Tutejszy Organ podkreśla, że zaciągnięty kredyt na remont budynku mieszkalnego nie stanowi dla Wnioskodawczyni przychodu ani kosztu jego uzyskania. Zaciągnięcie kredytu jest wyłącznie sposobem na pozyskanie pieniędzy na sfinansowanie remontu budynku mieszkalnego. Zatem, do kosztów uzyskania przychodów nie mogą być zaliczone wydatki związane ze spłatą kredytu bankowego. Stanowisko takie jest uzasadnione, gdyż zaciągnięcie kredytu i uzyskanie pieniędzy od banku nie jest w świetle prawa podatkowego traktowane jako osiągnięcie przez podatnika przychodu do opodatkowania, a więc spłata kredytu nie może być kosztem uzyskania przychodu.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Katalog wydatków na własne cele mieszkaniowe określa art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, zastosowanie zwolnienia od podatku dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymaga uprzedniego stwierdzenia, że uzyskany przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, jest wyższy od kosztów odpłatnego zbycia nieruchomości, o których mowa w art. 19 ust. 1 ww. ustawy oraz kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6c i ust. 6d ww. ustawy, uwzględnianych przy obliczaniu dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Reasumując, stwierdzić należy, że przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży w 2014 r. nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, nabytej w dniu 31 stycznia 2009 r. do majątku objętego małżeńską wspólnością majątkową, z uwagi na fakt, że sprzedaż nastąpiła przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nieruchomość została nabyta, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni ma prawo do zaliczenia całości kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, do których można zaliczyć koszty zakupu działki obejmujące cenę nabycia i poniesione koszty aktu notarialnego oraz udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości, tj. poczynione nakłady na remont domu jednorodzinnego i wykonanie ogrodzenia działki, udokumentowane fakturami VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni, należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie postawionego pytania dotyczącego kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości. Organ nie odniósł się do wynikającej z opisu stanu faktycznego możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 21 ust.1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ wykracza to poza zakres postawionego we wniosku pytania i przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.