2017.09.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.267.2017.1.RW
z 11 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2017 r. (data wpływu 13 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją projektu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 18 lipca 2016 r. Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie projektu pn. „Kompleksowa kanalizacja Gminy wraz z budową sieci wodociągowej” ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa, zwanego dalej RPOW na lata 2014-2020, działanie 4.2 Gospodarka wodno-ściekowa.

Uchwałą Zarządu Województwa z dnia 28 grudnia 2016 r. przedmiotowy projekt został wybrany do dofinansowania, jednak umowa o dofinansowanie do chwili obecnej nie została zawarta.

Przedmiotowe przedsięwzięcie realizowane jest w latach 2014-2017 i obejmuje wykonanie odcinków sieci kanalizacji sanitarnej oraz odcinków sieci wodociągowej w dwóch miejscowościach na terenie Gminy, tj.:

Budowa sieci wodociągowej i kanalizacyjnej – osiedle. Inwestycja obejmuje budowę sieci kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej z przyłączami do budynku jednorodzinnego i działek budowlanych. Zadanie wykonano w 2014 r. W ramach inwestycji wybudowano: sieć wodociągową o długości 156,1 m, sieć kanalizacji sanitarnej – 168,8 m, przyłącza kanalizacji sanitarnej – 91,60 m.
Budowa sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej we wschodniej części miejscowości. Inwestycja obejmuje budowę kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej z przyłączami do działek budowlanych. Zadanie wykonano w 2015 r. W ramach inwestycji wybudowano: sieć kanalizacji sanitarnej o długości 137,9 m, przyłącza wodociągowe – 4,85 m, kanalizacja sanitarna – 76,00 m.
Budowa sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowości – część wschodnia. Inwestycja obejmuje budowę sieci kanalizacji grawitacyjnej wraz z przyłączami do budynków jednorodzinnych. Zadanie wykonano w 2015 r. W ramach inwestycji wybudowano: sieć kanalizacji sanitarnej o długości 337,50 m, przyłącza kanalizacji sanitarnej – 16,50 m.
Budowa sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej w kierunku południowym. Inwestycja polega na budowie sieci kanalizacji sanitarnej oraz sieci wodociągowej z przyłączami do działek budowlanych. Zadanie zostało wykonane w 2015 r. W ramach inwestycji wybudowano: sieć kanalizacji sanitarnej o długości 128 m, sieć wodociągową – 201 m.
Budowa sieci kanalizacji sanitarnej. Zakresem inwestycji jest budowa sieci kanalizacji sanitarnej z wykonaniem przyłączy do istniejących budynków. Zadanie zostało zrealizowane w 2017 r. Długość wybudowanej sieci kanalizacji sanitarnej wynosi 432,75 m i przyłączy – 61,7 m.

Budowa odcinków ww. sieci nie obejmuje budynków jednostek organizacyjnych Gminy. Oprócz robót budowlanych we wniosku o dofinansowanie ujęto, także koszt opracowania dokumentacji projektowej, usługę inspektora nadzoru i nadzór archeologiczny. Całkowita wartość projektu wynosi 780.231,39 zł, w tym dotacja z Unii Europejskiej wynosi 535.979,84 zł.

Na etapie złożenia wniosku o dofinansowanie ze środków RPOW Gmina określiła, że ma możliwość odzyskania podatku od towarów i usług zapłaconego w związku ze zrealizowaną inwestycją, stąd podatek VAT został uznany we wniosku o dofinansowanie w kategorii wydatki niekwalifikowalne. Możliwość odzyskania podatku VAT wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

Wobec powyższego, stwierdza się, że beneficjent będzie miał prawną możliwość odzyskania poniesionego podatku VAT, zatem kosztu tego nie uwzględniono w kwalifikowanych kosztach inwestycyjnych.

Po zakończeniu inwestycji infrastruktura powstała w efekcie jej realizacji będzie służyła świadczeniu odpłatnych usług odprowadzania ścieków i zbiorowego dostarczania wody na rzecz mieszkańców. Wybudowana sieć kanalizacyjna i wodociągowa będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej Gminy.

Gmina jest wnioskodawcą projektu i inwestorem natomiast użytkownikiem powstałej infrastruktury będzie Zakład Gospodarki Komunalnej, zwany dalej ZGK, który odpowiedzialny będzie za eksploatację i utrzymanie majątku. ZGK jest jednostką organizacyjną Gminy i obejmuje zakresem swego działania obszar administracyjny Gminy. Zgodnie ze statutem nie posiada osobowości prawnej i rozlicza się z budżetem Gminy. Został powołany do istnienia na podstawie uchwały Rady Gminy z dnia 21 sierpnia 1993 r. w sprawie utworzenia zakładu budżetowego.

ZGK jest podstawowym zakładem w zakresie gospodarki komunalnej, gospodaruje wydzieloną częścią mienia Gminy przekazaną w zarząd przez Gminę i prowadzi działalność gospodarczą zgodnie z celami Gminy, w tym m.in. organizuje i świadczy odpłatne usługi w zakresie produkcji wody i odprowadzania ścieków. Zgodnie ze statutem ZGK ponosi wydatki związane z utrzymaniem, eksploatacją wodociągów i kanalizacji sanitarnej na terenie Gminy.

Po zakończeniu inwestycji Gmina przekaże powstałą infrastrukturę ZGK. Przekazanie środków trwałych odbędzie się na podstawie uchwały Rady Gminy z dnia 21 maja 1993 r. z późn. zm. w sprawie uchwalenia statutu ZGK.

W związku z realizacją ww. projektu w zakresie gospodarki ściekowej Zakład Gospodarki Komunalnej administruje sieć kanalizacyjną z terenu Gminy i oczyszczalnię ścieków, w zakresie gospodarki wodnej ZGK administruje sieć wodociągową i stacje uzdatniania wody. Usługi w tym zakresie są traktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy rozliczając zakupy związane z projektem w rejestrze zakupów prowadzonym w Zakładzie Gospodarki Komunalnej przysługuje Gminie odliczenie podatku VAT w 100% w cząstkowej deklaracji VAT-7 ZGK, a następnie w skonsolidowanej deklaracji VAT-7 Gminy?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją projektu w 100% w cząstkowej deklaracji VAT-7 ZGK, a następnie w skonsolidowanej deklaracji VAT-7 Gminy.

Na wstępie wskazać należy, że zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r.‚ poz. 1454), zwanej dalej ustawą z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r. W myśl art. 4 ustawy z dnia 5 września 2016 r., jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Gmina stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy). Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie samorządowego zakładu budżetowego lub jednostki budżetowej. W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Stosownie do art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwaną dalej ustawą o VAT, podatnicy są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

W tym miejscu należy zauważyć, że – jak wynika z powołanego powyżej art. 109 ust. 3 ustawy o VAT – jednostka samorządu terytorialnego jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji sprzedaży i zakupu VAT, zawierającej dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przepisy ustawy o VAT nie narzucają formy i poziomu uszczegółowienia prowadzonej ewidencji. Ewidencja może być zatem prowadzona w sposób dowolny, byleby tylko zawierała dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji. W konsekwencji jednostka samorządu terytorialnego może dostosować formę i zawartość ewidencji do swojej struktury organizacyjnej, może być ona zbiorem ewidencji, prowadzonych jednakże według tych samych zasad, poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Jednostka samorządu terytorialnego jest zobowiązana natomiast do złożenia jednej deklaracji VAT obejmującej wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu VAT dokonywane przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego i jej jednostki organizacyjne.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ust. 1, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Wysokość odzyskanego VAT zależy w głównej mierze od tego, kto tę infrastrukturę wykorzystuje celem wykonywania czynności opodatkowanych, polegających na odpłatnej dostawie wody i odpłatnym odbiorze ścieków.

Skoro zatem, powstałą infrastrukturę wykorzystuje Zakład Gospodarki Komunalnej do czynności opodatkowanych, to jemu będzie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT w 100%.

Ostatecznie podatek VAT z faktur zakupu dotyczących realizacji ww. projektu zostanie uwidoczniony w skonsolidowanej deklaracji VAT-7 sporządzonej przez Gminę na podstawie cząstkowej deklaracji sporządzonej przez ZGK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.) dalej: „Dyrektywa 2006/112/WE” – zgodnie z którym – krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego, takie jak np. gminy, są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Dokonując wykładni powołanych wyżej przepisów art. 15 ust. 6 ustawy i art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE należy rozgraniczyć sferę imperium, która jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług od sfery dominium, w której stosownie do wskazanych wyżej przepisów, organy powinny być traktowane jak podatnicy tego podatku. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy, że organy nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Powyższy przepis nie jest samodzielną podstawą do określenia, kiedy organ władzy publicznej jest podatnikiem VAT. Nie można go bowiem interpretować w oderwaniu od wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy definicji podatnika jako podmiotu wykonującego działalność gospodarczą w rozumieniu ust. 2 tego artykułu, przy czym działalność ta musi być wykonywana samodzielnie – we własnym imieniu i na własny rachunek.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Należy zaznaczyć, że przypisana gminie – jako jednostce samorządu terytorialnego – samodzielność działania ma znaczenie z uwagi na cytowaną wyżej definicję podatnika podatku od towarów i usług. Wynika z niej bowiem, że tylko podmiot samodzielnie prowadzący działalność gospodarczą może być z tytułu tej działalności uznany za podatnika.

Stosownie do art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w dniu 18 lipca 2016 r. Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie projektu pn. „Kompleksowa kanalizacja Gminy wraz z budową sieci wodociągowej”.

Budowa odcinków sieci nie obejmuje budynków jednostek organizacyjnych Gminy. Oprócz robót budowlanych we wniosku o dofinansowanie ujęto, także koszt opracowania dokumentacji projektowej, usługę inspektora nadzoru i nadzór archeologiczny.

Gmina jest wnioskodawcą projektu i inwestorem natomiast użytkownikiem powstałej infrastruktury będzie Zakład Gospodarki Komunalnej, który odpowiedzialny będzie za eksploatację i utrzymanie majątku. ZGK jest jednostką organizacyjną Gminy i obejmuje zakresem swego działania obszar administracyjny Gminy. Zgodnie ze statutem nie posiada osobowości prawnej i rozlicza się z budżetem Gminy. ZGK jest podstawowym zakładem w zakresie gospodarki komunalnej, gospodaruje wydzieloną częścią mienia Gminy przekazaną w zarząd przez Gminę i prowadzi działalność gospodarczą zgodnie z celami Gminy, w tym m.in. organizuje i świadczy odpłatne usługi w zakresie produkcji wody i odprowadzania ścieków. Zgodnie ze statutem ZGK ponosi wydatki związane z utrzymaniem, eksploatacją wodociągów i kanalizacji sanitarnej na terenie Gminy.

Po zakończeniu inwestycji Gmina przekaże powstałą infrastrukturę ZGK. W związku z realizacją ww. projektu w zakresie gospodarki ściekowej Zakład Gospodarki Komunalnej administruje sieć kanalizacyjną z terenu Gminy i oczyszczalnię ścieków, w zakresie gospodarki wodnej ZGK administruje sieć wodociągową i stacje uzdatniania wody. Usługi w tym zakresie są traktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy ma on prawo dokonać pełnego obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją opisanego projektu w cząstkowej deklaracji VAT-7 ZGK, a następnie w skonsolidowanej deklaracji VAT-7 Gminy.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wykonywane przez Gminę usługi odprowadzana ścieków kanalizacji i doprowadzania wody wyłącznie na rzecz mieszkańców Gminy (budowa odcinków sieci nie obejmuje budynków jednostek organizacyjnych Gminy) będą opodatkowane podatkiem VAT. W odniesieniu do tych czynności Gmina nie działa jako organ władzy publicznej i w konsekwencji nie może skorzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy.

W analizowanej sprawie Gmina wystąpi w roli podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, a ww. czynności – jako usługi zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy będą opodatkowane podatkiem VAT.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, będą spełnione, ponieważ Gmina jest podatnikiem podatku VAT, a wytworzona w ramach przedmiotowego projektu infrastruktura – jak wskazał Wnioskodawca – będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W tym miejscu należy zauważyć, że – jak wynika z powołanego powyżej art. 109 ust. 3 ustawy – jednostka samorządu terytorialnego jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji sprzedaży i zakupu VAT, zawierającej dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przepisy ustawy nie narzucają formy i poziomu uszczegółowienia prowadzonej ewidencji, ewidencja może być zatem prowadzona w sposób dowolny, byleby tylko zawierała dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji. W konsekwencji jednostka samorządu terytorialnego może dostosować formę i zawartość ewidencji do swojej struktury organizacyjnej, może być ona zbiorem ewidencji, prowadzonych jednakże według tych samych zasad, poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Mając zatem na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w celu dokonania odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych związanych z projektem nie ma przeciwwskazań, aby skonsolidowana deklaracja składana przez Wnioskodawcę (Gminę) była sporządzona na podstawie „deklaracji cząstkowej” obejmującej zakupy i sprzedaż ZGK.

Podsumowując, Gminie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z przedmiotowym projektem, w cząstkowej deklaracji VAT-7 ZGK, a następnie w skonsolidowanej deklaracji VAT-7 Gminy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin