Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4010.169.2017.1.JG
z 22 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2017 r. (data wpływu 23 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalania wartości czynności jednego rodzaju dla obowiązku sporządzania przez Wnioskodawcę dokumentacji podatkowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalania wartości czynności jednego rodzaju dla obowiązku sporządzania przez Wnioskodawcę dokumentacji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce i jest podmiotem krajowym. W 2016 r. przychody Wnioskodawcy przekroczyły równowartość 2.000.000 euro. Udziały Spółki należą do dwóch wspólników, będących małżeństwem. Oboje są rezydentami polskimi. Większościowy udziałowiec (99% udziałów naszej Spółki) jest jednocześnie jedynym członkiem zarządu - Dyrektorem Spółki, pełniącym tę funkcję na podstawie powołania uchwałą Zgromadzenia Wspólników i pobierającym z tego tytułu wynagrodzenie. Jego żona posiada pozostały 1% udziałów i jest zatrudniona w Spółce na podstawie umowy o pracę.

Każdy ze wspólników posiada, jako majątek odrębny, własność nieruchomości zabudowanej halą produkcyjną. Jako osoby fizyczne, nieprowadzące działalności gospodarczej i rozliczające podatek z tego tytułu w formie ryczałtu, w 2017 r., wydzierżawiają te hale naszej Spółce z uwzględnieniem cen rynkowych.

Wnioskodawca zamierza także wydzierżawić kolejną halę od udziałowca większościowego (Dyrektora Spółki) z zachowaniem oczywiście wymogu cen rynkowych.

Przewidywane łączne roczne wartości tych czynności prawnych:

1. w zakresie wynagrodzenia członka zarządu - Dyrektora Spółki, będącego większościowym udziałowcem Spółki, przekroczą limit wskazany w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
2. w zakresie czynszu dzierżawnego z tytułu aktualnej dzierżawy jednej hali od członka zarządu - Dyrektora Spółki, będącego większościowym udziałowcem Spółki, przekroczą limit wskazany w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie wartości łącznej brutto (z podatkiem VAT), przekroczą w zakresie łącznej wartości netto (bez podatku VAT),
3. w zakresie czynszu dzierżawnego z tytułu przyszłej dzierżawy drugiej hali od członka zarządu - Dyrektora Spółki, będącego udziałowcem spółki, nie przekroczą limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
4. w zakresie wynagrodzenia mniejszościowego udziałowca Spółki i żony członka zarządu z tytułu umowy o pracę, nie przekroczą limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
5. w zakresie czynszu dzierżawnego z tytułu dzierżawy jednej hali od mniejszościowego udziałowca Spółki, będącego żoną członka zarządu, przekroczą limit wskazany w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie wartości łącznej brutto (z podatkiem VAT), a nie przekroczą w zakresie łącznej wartości netto (bez podatku VAT),

Suma łącznych rocznych wartości czynności wymienionych w pkt 1, 2 i 3, zawieranych z udziałowcem większościowym, będącym członkiem zarządu, przekroczy limit wskazany w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podobnie limit ten przekroczy suma łącznych rocznych wartości czynności wymienionych w pkt 4 i 5, zawartych z udziałowcem mniejszościowym, będącym żoną członka zarządu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dla ww. zdarzeń (umowy dzierżawy, umowa o pracę, powołania) Wnioskodawca będzie zobowiązany sporządzać dokumentację podatkową w myśl art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy dla ustalania łącznej wartości transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju w roku podatkowym, o której mowa w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy brać pod uwagę ich wartość netto (bez podatku VAT),
3. Czy dla ustalania łącznej wartości czynności jednego rodzaju w roku podatkowym, o której mowa w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy brać pod uwagę ich wartości osobno dla każdej umowy lub zdarzenia, tj. osobno dla każdej z umów lub czynności wymienionych wyżej kolejno w punktach od 1 do 5, czy też należy je łączyć w zakresie umów i czynności podejmowanych z danymi osobami, tj. łącznie czynności wymienione w punktach od 1 do 3 oraz łącznie czynności wymienione w pkt 4 i 5?

Niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie pytania oznaczonego numerem 3 we wniosku. W zakresie pytań o numerach 1 - 2 zostaną Wnioskodawcy wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla ustalania łącznej wartości czynności jednego rodzaju w roku podatkowym, o której mowa w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy brać pod uwagę ich wartości osobno dla każdej umowy lub zdarzenia, tj. osobno dla każdej z umów lub czynności wymienionych wyżej kolejno w punktach od 1 do 5.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Od dnia 1 stycznia 2017 r. uległo zmianie brzmienie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.; dalej: ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych) m.in. w zakresie dokumentacji transakcji − art. 9a ww. ustawy.

Niniejsza interpretacja dotyczy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r.

W myśl art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy:

1. których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro:




1. dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
   
2. ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty) ‒ lub




2. dokonujący, bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty należności na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, wynikających z transakcji lub innego zdarzenia ujętego w księgach rachunkowych, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 euro, lub
   
3. zawierający z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową:




1. umowę spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 20 000 euro lub
   
2. umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w których wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości, przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 20 000 euro

‒ są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej „dokumentacją podatkową”.

Zgodnie z brzmieniem art. 9a ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej również za rok podatkowy następujący po roku podatkowym, za który byli obowiązani sporządzić dokumentację podatkową, bez względu na wysokość osiągniętych, w roku podatkowym, za który byli obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej, przychodów lub poniesionych kosztów, w rozumieniu przepisów o rachunkowości.

Natomiast stosownie do art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50 000 euro, z tym że w przypadku podatników, których przychody w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w roku poprzedzającym rok podatkowy przekroczyły równowartość:

1. 2 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 20 000 000 euro − za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 50 000 euro powiększoną o 5000 euro za każdy 1 000 000 euro przychodu powyżej 2 000 000 euro;
2. 20 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 100 000 000 euro − za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 140 000 euro powiększoną o 45 000 euro za każde 10 000 000 euro przychodu powyżej 20 000 000 euro;
3. 100 000 000 euro − za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość w roku podatkowym przekracza kwotę stanowiącą równowartość kwoty 500 000 euro.

W myśl art. 9a ust. 2b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że dokumentacja podatkowa obejmuje:

1. opis transakcji lub innych zdarzeń, o których mowa w ust. 1, w tym umów zarządzania płynnością, umów o podziale kosztów, dokonywanych pomiędzy podatnikiem, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1f – spółką niebędącą osobą prawną, i podmiotami z nimi powiązanymi, zawierający:




1. wskazanie rodzaju i przedmiotu tych transakcji lub innych zdarzeń,
   
2. dane finansowe, w tym przepływy pieniężne dotyczące tych transakcji lub innych zdarzeń,
   
3. dane identyfikujące podmioty powiązane dokonujące tych transakcji lub ujmujące te zdarzenia,
   
4. opis przebiegu tych transakcji lub innych zdarzeń, w tym funkcji wykonywanych przez podatnika, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1f – spółkę niebędącą osobą prawną, i podmioty z nimi powiązane, angażowanych przez nich aktywów bilansowych i pozabilansowych, kapitału ludzkiego oraz ponoszonych ryzyk,
   
5. wskazanie metody i sposobu kalkulacji dochodu (straty) podatnika wraz z uzasadnieniem ich wyboru, w tym algorytmu kalkulacji rozliczeń dotyczących tych transakcji lub innych zdarzeń oraz sposobu wyliczenia wartości rozliczeń wpływających na dochód (stratę) podatnika, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1f – również pozostałych wspólników spółki niebędącej osobą prawną.

Zgodnie z brzmieniem art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50 000 euro, z tym że w przypadku podatników, których przychody w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w roku poprzedzającym rok podatkowy przekroczyły równowartość:

1. 2 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 20 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 50 000 euro powiększoną o 5000 euro za każdy 1 000 000 euro przychodu powyżej 2 000 000 euro;
2. 20 000 000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 100 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 140 000 euro powiększoną o 45 000 euro za każde 10 000 000 euro przychodu powyżej 20 000 000 euro;
3. 100 000 000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość w roku podatkowym przekracza kwotę stanowiącą równowartość kwoty 500 000 euro.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje transakcji ze wspólnikami Wnioskodawcy wynikającymi z:

• nabywania usług dzierżawy nieruchomości,
• aktualnej umowy dzierżawy zawartej z Dyrektorem Spółki,
• przyszłej umowy dzierżawy zawartej z Dyrektorem Spółki,
• umowy dzierżawy zawartej z żoną Dyrektora Spółki,
• wypłaty wynagrodzenia na podstawie umowy powołania,
• wypłaty wynagrodzenia na podstawie umowy o pracę.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy są wątpliwości, czy wskazane transakcje dla ustalenia obowiązku zobowiązują go do sporządzania dokumentacji podatkowej w myśl postanowień art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wynika z przytoczonych regulacji prawnych obowiązek dokumentacyjny dotyczy transakcji i innych zdarzeń z podmiotami powiązanymi wpływających w sposób istotny na poziom dochodu (straty) czyli przekraczających limit minimalny 50 000 euro, jeśli przychody lub koszty podatnika w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro – art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Definicja podmiotów powiązanych została zawarta w art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 tej ustawy, jeżeli:

1. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej "podmiotem krajowym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej "podmiotem zagranicznym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

– i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Natomiast stosownie do art. 11 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.

W myśl art. 11 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy ust. 4 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach.

Zgodnie z brzmieniem art. 11 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 25%.

Natomiast w myśl art. 11 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez pojęcie powiązań rodzinnych, o których mowa w ust. 5, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.

Z powyższych przepisów wyraźnie wynika, że aby mógł powstać wymóg sporządzania wspomnianej dokumentacji konieczne jest ziszczenie się następujących warunków. Po pierwsze musimy mieć do czynienia z transakcją lub innym zdarzeniem jednego rodzaju oraz po drugie – taka transakcja lub inne zdarzenie musi mieć miejsce między podmiotami powiązanymi. Dana transakcja lub inne zdarzenie jednego rodzaju musi mieć istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika czyli przekraczać w roku podatkowym limit minimalny wskazany w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dla których łączna wartość jednej transakcji lub innego zdarzenia jednego rodzaju przekracza 50 000 euro.

Pojęcie „transakcja” nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego ani cywilnego. Dokonując wykładni językowej, przyjąć należy, że „transakcja” to umowa lub umowy zawarte z tym samym partnerem lub tymi samymi partnerami, przedmiotem, której lub których jest dobro lub dobra, a także usługi, jeżeli objęte są jedną ceną. Oznacza to, że transakcją w rozumieniu tych przepisów może być np. umowa nabycia lub sprzedaży jednego dobra, umowa sprzedaży szeregu dóbr lub wykonania szeregu usług, dla których określono łączną cenę, wieloletnia umowa dostawy za określoną ceną danego dobra lub szeregu dóbr bądź usług, itp.

Umowa dzierżawy nieruchomości niewątpliwie mieści się w znaczeniu pojęcia transakcja. Umowa dzierżawy jest bowiem transakcją gospodarczą. Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz stanowi cenę za używanie rzeczy. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że wysokość czynszu z aktualnie dzierżawionych nieruchomości przekracza progi określone w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu wskazać należy, że art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest przepisem szczególnym i dotyczy podmiotów powiązanych osobowo lub kapitałowo.

Pozostawanie w związku kapitałowym lub osobowym nie jest w jakikolwiek sposób sankcjonowane. Znaczenie podatkowe ma natomiast wykorzystywanie powiązań i związków do zmiany poziomu opodatkowania wbrew obowiązkowi ustawowemu.

Celem szczególnej regulacji prawnej art. 11 ww. ustawy jest zabezpieczenie interesów państwa przed takimi działaniami podatników, które polegają na stosowaniu we wzajemnych transakcjach cen odbiegających od rynkowych, po to aby osiągnąć korzystny dla siebie rezultat podatkowy.

Jak z powyższego wynika zawarte przez Wnioskodawcę z udziałowcami (będącymi małżonkami) umowy dzierżawy nieruchomości stanowią transakcję zawarte z podmiotami powiązanymi zarówno kapitałowo jak i osobowo.

Zgodnie z przedstawionym opisem Wnioskodawca przekroczył również limit przychodów lub kosztów w rozumieniu przepisów o rachunkowości, tj. ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przychody lub koszty przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 000 000 euro.

Między Wnioskodawcą udziałowcem będącym Dyrektorem Spółki wystąpią powiązania kapitałowe i wartość czynszu z tytułu aktualnej umowy dzierżawy zawarta z udziałowcem będącym Dyrektorem Spółki przekroczy limit transakcji wskazanej w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla tej transakcji w wartości brutto. Również transakcja przyszłej dzierżawy drugiej hali przez udziałowca będącego Dyrektorem Spółki dla której zgodnie z opisem zawartym we wniosku nie przekroczono odrębnie limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie objęta obowiązkiem sporządzenia dokumentacji podatkowej. Bowiem limit warunkujący istotność transakcji dla dochodu (straty) Wnioskodawcy dotyczy transakcji danego rodzaju czyli również usługi dzierżawy dlatego też w związku z brzmieniem art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50 000 euro. Zgodnie z brzmieniem wskazanego przepisu dla zawartych przez Wnioskodawcę transakcji dzierżawy z Dyrektorem Spółki uznaje się łączną wartość tego rodzaju transakcji czyli zarówno aktualną wartość umowy dzierżawy (przekraczającej wskazany limit istotności) jak i wartość umowy dzierżawy, którą Wnioskodawca z tym podmiotem ma zamiar zawrzeć (której wartość samodzielnie nie przekracza progu istotności).

Dla umowy o pracę zawartej z żoną członka zarządu Wnioskodawcy będącym Dyrektorem Spółki, na Wnioskodawcy nie będzie spoczywał obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej, mimo że w tym przypadku zaistnieje powiązanie rodzinne i Wnioskodawca przekroczył kwotę limitu przychodów lub kosztów w rozumieniu przepisów o rachunkowości, to jednak samo zdarzenie tego rodzaju zgodnie z przedstawionym opisem nie przekroczyło progu istotności wskazanego w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W stosunku do zdarzenia jakim jest ujęte w księgach rachunkowych wynagrodzenie członka zarządu będącego Dyrektorem Spółki, czyli podmiotu powiązanego kapitałowo, którego wysokość zgodnie z przedstawionym opisem przekroczyła limit istotności dla wysokości dochodu (straty) Wnioskodawcy, wskazany w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej dla tego zdarzenia.

Podkreślić przy tym należy, że przy spełnieniu pozostałych wymogów, tj. przekroczenia limitu przychodów w lub kosztów w rozumieniu przepisów o rachunkowości oraz wystąpienia podmiotów powiązanych dla ustalenia obowiązku dokumentacyjnego łączną wartość transakcji lub innego zdarzenia danego rodzaju należy porównać odrębnie z ustawowym limitem istotności wskazanym w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, jeżeli Spółka będzie realizować z danym podmiotem powiązanym transakcje, lub ujmować w księgach rachunkowych w danym roku inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość będzie przekraczać limit wskazany w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i jednocześnie Spółka będzie realizować z tymi samymi podmiotami nieistotne transakcje lub inne zdarzenia innego rodzaju, których wartość nie będzie przekraczać limitu istotności, to na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej jedynie dla transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza limit istotności. Wskazany bowiem w art. 9a ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. limit należy odnosić osobno do łącznej wartości każdej transakcji danego rodzaju zawartej z danym podmiotem powiązanym i do każdego innego zdarzenia jednego rodzaju ujętego w księgach rachunkowych zawartego z danym podmiotem powiązanym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r, poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.