Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.277.2017.2.JC
z 17 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2017 r. (data wpływu 2 czerwca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 1 sierpnia 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku naliczenia podatku przy sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym (Km …) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 1 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku naliczenia podatku przy sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji w postępowaniu egzekucyjnym (Km …)

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jako Komornik sądowy prowadzi Pan przeciwko dłużnikowi …Sp. z o. o egzekucję z nieruchomości położonej pod adresem …. Dla powyższej nieruchomości Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą o nr …. Nieruchomość składa się z działki nr 98/4, km. 1, o pow. 9.295 m², gmina …, powiat …, woj. …. Nieruchomość położona jest na terenie, dla którego brak jest aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dla przedmiotowej nieruchomości została wydana decyzja o warunkach zabudowy z dnia 14 listopada 2011 r. Dla budowy hali produkcyjnej i magazynowej oraz budowy, budynku biurowego, zmieniona decyzją z dnia 24 czerwca 2013 r., w której m.in. zmieniony został rodzaj inwestycji - budowa hali produkcyjnej i hali magazynowej z dopuszczeniem budowy pomieszczeń biurowych i socjalnych na działce 98/4 we wsi ….

Zgodnie z wydanymi pozwoleniami na budowę na działce wybudowano 2 budynki produkcyjno-magazynowe które zostały oddane do użytkowania w 2009 r. oraz 2 budynki: halę magazynową i halę produkcyjną, z częścią biurowo-socjalną (budynki w budowie). Przedmiotowa nieruchomość zabudowana jest 2 budynkami produkcyjno - magazynowymi z częścią biurowo-socjalną o łącznej powierzchni użytkowej 533,43 m² (oddanymi do użytkowania w 2009 r.) oraz budynkiem produkcyjnym (o powierzchni użytkowej 702,41 m²) i budynkiem hali magazynowej o powierzchni użytkowej 570,41 m² w budowie (stan surowy zamknięty z rozpoczętymi robotami wykończeniowymi). Teren wokół budynków oddanych do użytkowania oraz w najbliższym sąsiedztwie jest zagospodarowany i urządzony, utwardzony kostką (dojazd, dojścia, miejsca parkingowe, place manewrowe).

Budynek produkcyjno-magazynowy z częścią biurowo-socjalną (A) - to budynek jednokondygnacyjny, niepodpiwniczony, wybudowany w oparciu o pozwolenie na budowę z 2007 r., oddany do użytkowania w listopadzie 2009 r. W budynku znajduje się hala jednoprzestrzenna z wydzielonym pomieszczeniem kotłowni oraz część biurowo-socjalna (pomieszczenia biurowe, socjalne i gospodarcze oraz toalety i natryski).

Budynek produkcyjno-magazynowy z częścią biurowo-socjalną (B) - to budynek jednokondygnacyjny, niepodpiwniczony, wolnostojący, wybudowany w oparciu pozwolenie na budowę z 2007 r., oddany do użytkowania w listopadzie 2009 r. W budynku znajduje się hala jednoprzestrzenna oraz części biurowo-socjalna (pomieszczenia biurowe, socjalne, toalety i komunikacja).

Budynek hali magazynowej (w budowie) - budynek jednokondygnacyjny, niepodpiwniczony, wolnostojący, wybudowany w oparciu o pozwolenie na budowę z dnia 9 października 2013 r. (z późniejszymi zmianami), nie oddany do użytkowania.

Budynki produkcyjno-magazynowe oddane do użytkowania w 2009 r., wg oświadczenia do lutego 2016 r. byty użytkowane zgodnie z przeznaczeniem. Stan dobry.

Budynki w budowie (wg projektu hali magazynowej i hali produkcyjnej) zostały wybudowane w oparciu o wydane pozwolenie na budowę. Znajdują się w stanie surowym zamkniętym z rozpoczętymi robotami wykończeniowymi. Pomimo braku formalnego oddania do użytkowania pomieszczenia wskazują na dotychczasowe użytkowanie.

Całość przedmiotowej nieruchomości według oświadczenia osoby udostępniającej nieruchomość do oględzin nie jest używana od lutego 2016 r.

Zgodnie z oświadczeniem dłużnika - … Sp. z o.o., Spółka prowadzi działalność gospodarczą, jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego w VAT. Przedmiotem sprzedaży jest teren zabudowany, teren jest własnością Spółki. Nieruchomość jest składnikiem rzeczowym majątku w prowadzonej przez dłużnika działalności gospodarczej. Dłużnik nie poniósł wydatków na ulepszenie budynków lub ich części w wysokości stanowiącej co najmniej 30% ich wartości. Użytkowanie dwóch pierwszych budynków tj. budynku produkcyjno-magazynowego z częścią biurowo-socjalną (budynek A) oraz budynku produkcyjno-magazynowego z częścią biurowo-socjalną (budynek B) - miało miejsce w 2009 r. na podstawie przedwstępnych umów ich nabycia. Kolejne budynki były zakupione w wykonaniu umowy przedwstępnej, ich pierwszym użytkownikiem był … Sp. z o.o. Od daty oddania do użytkowania budynków upłynął okres dłuższy niż dwa lata. Przy nabyciu nieruchomości - Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dłużnik nie poniósł wydatków na ulepszenie budynków lub ich części w wysokości stanowiącej co najmniej 30% ich wartości. Nieruchomość nie jest przedmiotem najmu i innych czynności o podobnym charakterze. Nieruchomość została nabyta przez Spółkę na podstawie umowy sprzedaży z dnia 30 grudnia 2014 r. (rep. A nr …) w związku z powyższą umową nie został naliczony i odprowadzony podatek od towarów i usług.

Przedmiotem sprzedaży będzie cała działka nr 98/4 wraz z zabudowaniami. Obiekty zlokalizowane na nieruchomości gruntowej zarówno obecnie jak i w trakcie sprzedaży należy traktować jako budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013r. poz. 1409 z późn. zm.).

Powołując się na operat szacunkowy z dnia 2 września 2016 r. sporządzony przez Rzeczoznawcę Majątkowego informuje Pan, że budynki produkcyjno - magazynowe w roku 2009 zostały oddane do użytkowania do lutego 2016 r. zgodnie z przeznaczeniem. Budynki w budowie (wg projektu hali magazynowej i hali produkcyjnej) zostały wybudowane w oparciu o wydane pozwolenie na budowę. Znajdują się w stanie surowym zamkniętym z rozpoczętymi robotami wykończeniowymi. Pomimo braku formalnego oddania do użytkowania pomieszczenia wskazują na dotychczasowe użytkowanie.

Na podstawie opinii przedłożonej przez wierzyciela na potrzeby niniejszego postępowania sporządzonej przez Radcę Prawnego wyjaśnia Pan, że po przeanalizowaniu akt egzekucyjnych a w szczególności oświadczenia dłużnika należy przyjąć, że skoro w związku z umową sprzedaży przedmiotowej nieruchomości z dnia 30 grudnia 2014 r. nie został naliczony i odprowadzony podatek od towarów i usług to również w związku ze złożeniem ewentualnego zadatku lub zaliczki do umowy przedwstępnej nie doszło do pobrania podatku.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie sprowadzające się do kwestii.

Czy na organie egzekucyjnym – komorniku – spoczywa obowiązek obliczenia i odprowadzenia podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powyższy stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa sprzedaż nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z treścią art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów. Zgodnie z paragrafem „22 ust. 1” Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego, w przypadku sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów.

Z powyższych przepisów wynika, że Komornik dokonuje czynności w imieniu podatnika- dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług gdy do rozliczenia tego podatku byłby obowiązany dłużnik, w przypadku gdyby powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku. Komornik zatem zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej nieruchomości okoliczności decydujących o jej opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wtedy, gdy spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepis art. 5 ustawy o VAT i podmiotowym tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana, przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą płatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, działającą w takim charakterze.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i ich budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana - jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub czynności niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych. Z przytoczonej definicji wynika, że za działalność gospodarczą na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług należy uznać profesjonalny obrót gospodarczy realizowany z sposób zorganizowany, a co za tym idzie ciągły, ale również czynności z zakresu działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej wykonywane sporadycznie, jednak jedynie wtedy gdy okoliczności wskazują na zamiar wykonywania ich w sposób powtarzalny.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dostawa przedmiotowych nieruchomości będzie nosiła znamiona prowadzenia działalności gospodarczej. Z oświadczenia złożonego przez dłużnika- … Sp. z o.o. wynika, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie prowadzić do powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Natomiast jak wynika z oświadczenia złożonego przez spółkę oraz treści umowy kupna nieruchomości (aktu notarialnego z dnia 30 grudnia 2014 r.), że przy nabyciu nieruchomości przez dłużną spółkę został pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych w kwocie: 45.082,00 zł. W związku z tym należy przyjąć, iż strony tej czynności zgodnie oceniły, że zbywca nieruchomości nie jest w zakresie tej czynności podatnikiem podatku od towarów i usług. Z tego powodu przy przedmiotowej umowie sprzedaży nieruchomości nie zastosowano wyłączenia przedmiotowego w podatku od czynności cywilnoprawnych przewidzianego w art. 2 pkt 4 lit. a ustawy o PCC, a nabywca - … Sp. z o.o. zapłaciła podatek PCC. Stosownie do powołanego przepisu nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Z uwagi na powyższe brak jest po stronie spółki … prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy nabyciu nieruchomości, co wynika z tego że nieruchomość została nabyta bez podatku VAT. W złożonym oświadczeniu spółka oświadczyła że: „przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało spółce prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego”. Mając uwadze na powyższe uzasadnione jest przypuszczenie, że pierwsza z przesłanek warunkujących zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zostanie spełniona przy sprzedaży nieruchomości. Ocena czy druga z przesłanek zastosowania zwolnienia z art. 43 ust 1 pkt 10a ustawy o VAT została spełniona, może być dokonana na podstawie analiz wartości poniesionych nakładów na ulepszenie nieruchomości w relacji jej wartości początkowej do okresu jej używania do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponieważ spółka … nabyła nieruchomość 30 grudnia 2014 r. nie upłynął 5-letni okres wskazany w treści art. 43 ust. 7a ustawy o VAT. Z tego powodu należy tez ustalić, czy spółka w odniesieniu do budynków produkcyjno-magazynowych w … ponosiła wydatki na ich ulepszenie, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosiła takie wydatki, to czy były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. W oświadczeniu z dnia 18 października 2016 r. dłużna spółka oświadczyła wprost, że: „dłużnik nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków lub ich części w wysokości stanowiącej co najmniej 30% ich wartości”. W związku z powyższym oświadczeniem należy przyjąć, że druga z przesłanek przewidzianych w treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zostaje spełniona przy sprzedaży nieruchomości. Przy sprzedaży budynków, których dostawa jest zwolniona z VAT, a które są trwale związane z gruntem niekorzystającym z takiego zwolnienia, pojawia się problem określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania. Stosownie do treści „ art. 29 ust. 5” ustawy o VAT przy dostawie budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W konsekwencji podstawa opodatkowania budynku (budowli) w takim przypadku obejmuje również wartość gruntu, z którym obiekty są trwale związane. W wypadku sprzedaży gruntu wraz z budynkiem, wartość gruntu zwiększa więc podstawę opodatkowania i powstaje zobowiązanie zastosowania stawki adekwatnej dla wartości budynku wraz z gruntem. Jeżeli zatem dostawa dotyczy budynków i budowli objętych stawką 23% dostawa gruntu związanego z obiektem jako niewyłączona z podstawy opodatkowania tego obiektu również podlega opodatkowaniu według tej stawki 23%. W przypadku zaś, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia z VAT, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Ponadto, przy założeniu, że dostawa budynków produkcyjno-magazynowych położonych na działce nr 98/4 będzie korzystać ze zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, na co mogą wskazywać przedłożone dokumenty, także działka objęta zostanie zwolnieniem w podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) – organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2014 r. poz. 1619, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (..).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 ww. artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca określił, co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził: „Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.”.

Jak wynika z powyższego „pierwsze zasiedlenie” budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE – musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Według art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż budynku produkcyjno-magazynowego A, budynku produkcyjno magazynowego B, hali magazynowej, hali produkcyjnej oraz budowli będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż nastąpi po upływie co najmniej dwóch lat od ich pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Z treści wniosku wynika bowiem, że nieruchomość (ww. budynki i budowle wraz z działką gruntu) została nabyta przez dłużnika w 2014 r. W związku z tym wówczas doszło do pierwszego zasiedlenia tych budynków, a do czasu sprzedaży licytacyjnej upłynie okres co najmniej dwóch lat.

Zbycie działki gruntu, na której są posadowione ww. budynki również będzie zwolnione od podatku na podstawie wskazanego przepisu, gdyż – w myśl przywołanego art. 29a ust. 8 ustawy – grunt dzieli los prawny budynków, które się na nim znajdują.

Podsumowując, na Panu – jako komorniku sądowym – co do zasady ciąży obowiązek odprowadzenia podatku, zgodnie z art. 18 ustawy, jednak w tym przypadku, ze względu na fakt, że sprzedaż licytacyjna nieruchomości dłużnika będzie zwolniona od podatku, nie będzie Pan obowiązany do obliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług.

Ponadto należy zaznaczyć, że prawidłowo wskazał Pan, że sprzedaż licytacyjna nieruchomości dłużnika będzie zwolniona od podatku, w związku z tym stanowisko uznano za prawidłowe jednak nie na podstawie – jak Pan wskazał – art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy lecz na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.