Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
2461-IBPP2.4512.189.2017.3.ICz
z 19 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 lutego 2017r. (data wpływu 21 lutego 2017r.), uzupełnionym pismem z 12 maja 2017 r. (data wpływu 15 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania:

• że w opisanym we wniosku stanie faktycznym zasadnym było wystawienie faktury na zasadzie odwrotnego obciążenia – jest prawidłowe,
• że wystawiając korektę w dniu 30 stycznia 2017 roku obejmującą odwrotne obciążenie i posiadając potwierdzenie jej złożenia u odbiorcy przed terminem złożenia deklaracji VAT-7 za okres jej wystawienia (styczeń 2017 r.), Wnioskodawca ma prawo do uwzględnienia korekty w miesiącu styczniu 2017 roku – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że w opisanym we wniosku stanie faktycznym zasadnym było wystawienie faktury na zasadzie odwrotnego obciążenia oraz że wystawiając korektę w dniu 30 stycznia 2017 roku obejmującą odwrotne obciążenie i posiadając potwierdzenie jej złożenia u odbiorcy przed terminem złożenia deklaracji VAT-7 za okres jej wystawienia (styczeń 2017 r.), Wnioskodawca ma prawo do uwzględnienia korekty w miesiącu styczniu 2017 roku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 2 stycznia 2017 roku Wnioskodawca zawarł umowę o roboty budowlane z firmą M. P. Sp. z o.o. z (…), które wykonał na terenie kompleksu M1 w K. Dokładnie roboty dotyczyły wymiany płytek posadzkowych, gdzie Wnioskodawca dostarczył płytki, montaż, a wcześniej demontaż płytek zużytych. W umowie Wnioskodawca został określony „Zleceniobiorcą”. Zgodnie z terminami zapisanymi w umowie zlecenie wykonał i po dokonanym odbiorze, w dniu 27 stycznia 2017 roku, wystawił fakturę, gdzie kwotę netto powiększył o podatek VAT w stawce podstawowej, co wynikało z umowy. Wnioskodawca fakturę doręczył mailem i w dniu 30 stycznia 2017 roku otrzymał informację telefoniczną od zleceniodawcy (M.P. Sp. z o.o.), że powinien wystawić fakturę bez podatku od towarów i usług, opisując ją jako „odwrotne obciążenie”, co na żądanie zleceniodawcy niezwłocznie uczynił. Wnioskodawca posiada potwierdzenie doręczenia tej faktury korygującej do Zleceniodawcy. M.P. Sp. z o.o. oświadczył, że koszt usługi w postaci prac płytkarskich w M1 K., po doliczeniu ich marży (wynikającej z ich umowy z E. S.A.) zostanie przeniesiony na E. S.A. i M.P. Sp. z o.o. doliczy podatek VAT według stawki podstawowej obciążając stosowną fakturą E. S.A. M.P. Sp. z o.o. w tak opisanym stosunku zależności, zdaniem Wnioskodawcy, jest wykonawcą lub podwykonawcą E. S.A. tym samym faktura wystawiona przez Wnioskodawcę zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2017 r. ich zdaniem powinna być opodatkowana na zasadzie odwrotnego obciążenia.

W piśmie uzupełniającym z 12 maja 2017r. Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego i wskazał co następuje:

1. „Zamawiającym” usługę budowlaną jest, zgodnie z zawartą umową, M.P. Sp. z o.o. z Warszawy;
2. Usługi wykonane przez Wnioskodawcę stanowią usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług;
3. Z informacji udzielonych przez M.P. Sp. z o.o. wynika, że generalnym wykonawcą robót na terenie kompleksu M1 w K. jest firma E. S.A.;
4. Zgodnie z opisem stanu faktycznego przedstawionym w pierwotnym wniosku (zdanie drugie), Wnioskodawca w ramach zawartej umowy występuje jako „Zleceniobiorca”. Przedmiot pytania organu odpowiada przedmiotowi pytania wnioskodawcy o wydanie wiążącej interpretacji, zatem pytanie organu wydaje się bezzasadne, szczególnie, że wnioskodawca przedstawił, co obligatoryjne, własne stanowisko w sprawie, w którym wskazał, że uważa się za podwykonawcę.
5. Zgodnie z opisem stanu faktycznego przedstawionym w pierwotnym wniosku (zdanie pierwsze) Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz spółki M.P. Sp. z o.o.;
6. Wnioskodawca, co wynika z treści pierwotnego wniosku, wystawił fakturę na rzecz M. P. Sp. z o.o. i od tego podmiotu otrzymał wynagrodzenie;
7. Na dzień wykonania robót, wystawienia faktury i złożenia wniosku zarówno Wnioskodawca jak i M.P. Sp. z o.o. byli zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług. Aktualny status podatników organ może sprawdzić na stronie Ministerstwa Finansów - https://ppuslugi.mf.gov.pl/__/, co ułatwiamy, gdyż organ nie podał o jaki termin statusu czynnego podatnika podatku od towarów i usług chodzi.
8. Faktura korygująca została odebrana przez M. P. Sp. z o.o. 30 lub 31 stycznia 2017 roku, co nie zmienia okresu rozliczeniowego dla potrzeb podatku od towarów i usług.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym zasadnym było wystawienie faktury na zasadzie odwrotnego obciążenia?
2. Czy wystawiając korektę w dniu 30 stycznia 2017 roku obejmującą odwrotne obciążenie i posiadając potwierdzenie jej złożenia u odbiorcy przed terminem złożenia deklaracji VAT-7 za okres jej wystawienia (styczeń 2017 r.), Wnioskodawca ma prawo do uwzględnienia korekty w miesiącu styczniu 2017 roku?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy stanowisko M.P. Sp. z o.o. jest właściwe i dlatego Wnioskodawca przychyla się do korekty faktury i przyjęcia za właściwe odwrotnego obciążenia. Jednakże przyjęcie tego stanowiska było możliwe po złożeniu przez zleceniodawcę Wnioskodawcy szczegółowych wyjaśnień, wyżej opisanych i konsultacjach z doradcami podatkowymi, czego zwieńczeniem jest niniejsze zapytanie.

W okresie 30 stycznia - 15 lutego 2017 roku Wnioskodawca prowadził rozmowy, by stanowisko M.P. Sp. z o.o. było przedstawione Wnioskodawcy pisemnie, gdyż korekty dokonał na podstawie wyjaśnień telefonicznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są m.in. osoby prawne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Natomiast na podstawie ust. 1h ww. przepisu w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

W związku z powyższym w przedstawionym stanie faktycznym podatnikiem jest nabywca usług tj. M.P. Sp. z o.o. i to ta firma zobowiązana jest do rozliczenia podatku VAT wynikającego z wystawionej przez Wnioskodawcę faktury, albowiem Wnioskodawca świadczył dla tejże firmy jako jej podwykonawca, usługi mieszczące się w zakresie wskazanym w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy. W związku z powyższym pierwotnie wystawiona przez Wnioskodawcę faktura była nieprawidłowa i zasadnym było wystawienie faktury korygującej.

Ad. 2

Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę.

W związku z powyższym na gruncie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawca ma obowiązek uwzględnienia faktury korygującej w deklaracji VAT- 7 za miesiąc styczeń 2017 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe w zakresie uznania, że w opisanym we wniosku stanie faktycznym zasadnym było wystawienie faktury na zasadzie odwrotnego obciążenia;
• prawidłowe w zakresie uznania, że wystawiając korektę w dniu 30 stycznia 2017 roku obejmującą odwrotne obciążenie i posiadając potwierdzenie jej złożenia u odbiorcy przed terminem złożenia deklaracji VAT-7 za okres jej wystawienia (styczeń 2017 r.), Wnioskodawca ma prawo do uwzględnienia korekty w miesiącu styczniu 2017 roku .
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel /…/. Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 /…/.

Na mocy art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 7 i art. 8 ustawy.

Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika. Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej ora osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wskazuje, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy). Stosownie do art. 17 ust. lh ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ww. załącznik nr 14 do ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Zatem art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana lub budowlano-montażowa, wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Przy czym, zgodnie z art. 17 ust. lh ustawy, mechanizm ten ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca. Oznacza to, że nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Jednocześnie zauważyć należy, że przy każdej z usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, podano również symbol klasyfikacji statystycznej PKWiU, co wskazuje, że tylko konkretne usługi sklasyfikowane pod danym symbolem, wymagają rozliczania podatku na zasadzie odwróconego obciążenia.

W świetle powyższego nabywca usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług.

Natomiast transakcje, których przedmiotem jest świadczenie wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy usług budowlanych, realizowane przez wykonawcę (generalnego wykonawcę) na rzecz inwestora (np. dewelopera budowlanego), podlegają opodatkowaniu według zasad ogólnych, tj. podatek VAT rozliczany jest przez wykonawcę (generalnego wykonawcę), zaś inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane usługi zawierającą podatek VAT.

Wskazać w tym miejscu należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „podwykonawca”, w związku z tym dla prawidłowego rozumienia tego terminu należy posłużyć się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego: „podwykonawca – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Pojęcie to wprowadza zatem na grunt analizowanych przepisów następujące podmioty:

• podwykonawcę – jako zleceniobiorcę wykonującego podzleconą pracę,
• głównego wykonawcę – jako podmiot podzlecający podwykonawcy wykonanie częściowe lub całościowe danej inwestycji oraz
• inwestora – jako podmiot zlecający na rzecz głównego wykonawcy wykonanie danej inwestycji.
  
  

W konsekwencji należy stwierdzić, że powyższe uregulowania prawne dowodzą, że aby zaistniał mechanizm odwrotnego obciążenia dla transakcji w zakresie usług budowlanych wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, to ich przedmiotem muszą być wyłącznie usługi budowlane, które są wykonywane w następującej relacji: podwykonawca – główny wykonawca.

W związku z powyżej przedstawionym schematem podmiotów występujących przy świadczeniu usługi budowlanej, należy wskazać, że podwykonawca to dalszy wykonawca prac (częściowych lub całościowych) w ramach zleconej przez inwestora na rzecz głównego wykonawcy inwestycji. A zatem podwykonawca jest podatnikiem działającym na zlecenie głównego wykonawcy.

Powyższe założenia prowadzą do następujących uogólnień:

• nie są usługami świadczonymi przez podwykonawców usługi budowlane świadczone bezpośrednio na rzecz inwestorów, gdyż są one świadczone bezpośrednio na rzecz zleceniodawcy usług (a nie wykonawcy);
• podobnie jest z usługami budowlanymi świadczonymi na rzecz deweloperów budujących nieruchomości na sprzedaż, gdzie deweloper zleca wykonanie przedmiotowych usług np. generalnemu wykonawcy (który nie jest podwykonawcą, lecz wykonawcą).
  
  

Natomiast każde dalsze podzlecenie usługi przez generalnego wykonawcę kolejnym usługodawcom jest już podzleceniem i usługi te będą już rozliczone zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia.

Podsumowując przywołane wyżej regulacje należy stwierdzić, że mechanizm odwróconego obciążenia ma zastosowanie przy rozliczaniu podatku z tytułu świadczenia usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi w tym załączniku symbolami PKWiU, przez podwykonawcę. Podwykonawcą będzie każdy podmiot będący usługodawcą, który nie jest generalnym wykonawcą w ramach danej inwestycji budowlanej, przyjmującym zlecenie wykonania tej inwestycji bezpośrednio od inwestora.

Fakt zgłoszenia, lub nie, głównemu inwestorowi powierzenia prac podwykonawcy, pozostaje bez wpływu na posiadanie statusu podwykonawcy w rozumieniu ustawy o VAT. Status podwykonawcy wynika bowiem bezpośrednio z zawartych umów, a w przypadku ich braku – świadczą o tym statusie okoliczności i charakter wykonywanych usług.

Zatem, rozliczanie podatku na zasadzie mechanizmu odwróconego obciążenia ma zastosowanie jeśli spełnione są następujące warunki:

• usługodawca i usługobiorca są podatnikami VAT czynnymi,
• usługodawca jest podwykonawcą usługobiorcy,
• świadczenie dotyczy usług wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy (poz. 2-48), objętych wskazanymi tam symbolami PKWiU.
  
  

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentująca sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. W myśl art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, w przypadku dostawy towarów i wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi, faktura powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Z kolei zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca, faktura nie zawiera – danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że w dniu 2 stycznia 2017 roku Wnioskodawca zawarł umowę o roboty budowlane z firmą M. P. Sp. z o.o. z (…), które wykonał na terenie kompleksu M1 w K. Dokładnie roboty dotyczyły wymiany płytek posadzkowych, gdzie Wnioskodawca dostarczył płytki, montaż, a wcześniej demontaż płytek zużytych. W umowie Wnioskodawca został określony „Zleceniobiorcą”. Zgodnie z terminami zapisanymi w umowie zlecenie wykonał i po dokonanym odbiorze, w dniu 27 stycznia 2017 roku ,wystawił fakturę, gdzie kwotę netto powiększył o podatek VAT w stawce podstawowej, co wynikało z umowy. Wnioskodawca fakturę doręczył mailem i w dniu 30 stycznia 2017 roku otrzymał informację telefoniczną od zleceniodawcy (M. P. Sp. z o.o.), że powinien wystawić fakturę bez podatku od towarów i usług, opisując ją jako „odwrotne obciążenie”, co na żądanie zleceniodawcy niezwłocznie uczynił.

Wobec powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w ramach opisanego stanu faktycznego wystawiając fakturę na Spółkę z o.o. M.P. powinien zastosować „odwrotne obciążenie” jak podwykonawca.

Odnosząc się do kwestii zastosowania mechanizmu odwróconego obciążenia do usług budowlanych świadczonych w ramach zawartej umowy o roboty budowlane na terenie kompleksu M1 w K. trzeba mieć na uwadze, że wprowadzane zmiany w zakresie opodatkowania usług budowlanych powodują zmiany zmierzające do przeniesienia obowiązku rozliczenia podatku VAT z usługodawcy na usługobiorcę.

Ustalenie, czy dana usługa podlega rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku, ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdym konkretnym przypadku należy zbadać, czy dana usługa jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz czy usługa ta jest świadczona przez podwykonawcę.

W przedstawionej sprawie, w ramach zawartej umowy o roboty budowlane na terenie kompleksu M1 w K. Wnioskodawca występuje jako podwykonawca. Ww. umowa określa szczegółowe zasady współpracy. W umowie Wnioskodawca został określony mianem „Zleceniobiorcy”, natomiast „Zamawiającym” usługę budowlaną jest, zgodnie z zawartą umową, M. P. Sp. z o.o. z (…). Na podstawie umowy Wnioskodawca został zobowiązany do wykonania usług budowlanych polegających na wymianie płytek posadzkowych, które, jak wyjaśnił stanowią usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT. Wnioskodawca wystawił fakturę na rzecz M.P. Sp. z o.o. i od tego podmiotu otrzymał wynagrodzenie.

Zatem wykonanie usług budowlanych nastąpiło pomiędzy Wnioskodawcą a Zlecającym tj. M. P. Sp. z o.o. Zarówno Wnioskodawca jak i M.P. Sp. z o.o. na dzień wykonania robót, wystawienia faktury byli zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług.

W konsekwencji należy uznać, że w opisanym schemacie dotyczącym wykonania robót budowlanych Wnioskodawca występuje w charakterze podwykonawcy, natomiast M.P. Sp. z o.o. działa w takim przypadku w stosunku do Wnioskodawcy jako „Zleceniodawca” natomiast generalnym wykonawcą robót budowlanych na terenie kompleksu M1 w K. jest E. S.A.

Zatem w świetle obowiązujących przepisów należy uznać, że obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu wykonanych przez Wnioskodawcę usług budowlanych na rzecz „Zlecającego” – będzie ciążył na M.P. Sp. z o.o. (usługobiorcy).

W związku z powyższym, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy, Wnioskodawca świadcząc usługi budowlane wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy jest zobowiązany do wystawienia na rzecz M.P. Sp. z o.o. faktury bez podatku VAT, tj. z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, jako „podwykonawca” robót budowlanych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 1, jest prawidłowe.

Przechodząc do oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 2 należy mieć na uwadze niżej cytowane przepisy prawa.

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Stosownie do art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
   
   

W myśl art. 29a ust. 13 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29a ust. 14).

Jak stanowi art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
   
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
   
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
   
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
   
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury
   

• podatnik wystawia fakturę korygującą.
  
  

Art. 106j ust. 2 ustawy o VAT określa elementy jakie faktura korygująca powinna zawierać.

Ze wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik, wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie podwyższenia ceny, stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, również gdy dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań, udzielono rabatu, bądź upustów i obniżek cen.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zatem, co do zasady, korygowanie pierwotnie wystawionej faktury, z przyczyn wskazanych wyżej, powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca zgodnie z terminami zapisanymi w umowie -zlecenie wykonał i po dokonanym odbiorze - w dniu 27 stycznia 2017 roku wystawił fakturę, gdzie kwotę netto powiększył o podatek VAT w stawce podstawowej, co wynikało z umowy. Wnioskodawca fakturę doręczył mailem i w dniu 30 stycznia 2017 roku otrzymał informację telefoniczną od zleceniodawcy (M.P. Sp. z o.o.), że powinien wystawić fakturę bez podatku od towarów i usług, opisując ją jako „odwrotne obciążenie”, co na żądanie zleceniodawcy niezwłocznie uczynił.

W związku z faktem, iż organ oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 uznał, że Wnioskodawca świadcząc opisane we wniosku usługi, które są wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy był zobowiązany do wystawienia na rzecz M.P. Sp. z o.o. faktury bez podatku VAT, tj. z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia, jako „podwykonawca” robót budowlanych, zatem w analizowanym przypadku zachodzą przesłanki do dokonania korekty podatku należnego, od czynności udokumentowanych fakturą VAT w dniu 27 stycznia 2017 r.

Faktury korygujące obniżające podstawę opodatkowania, powinno się rozliczać zgodnie z przepisem art. 29a ust. 13 ustawy, czyli za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawiający fakturę korygującą uzyskał potwierdzenie otrzymania ww. faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono tę fakturę.

W konsekwencji Wnioskodawca ma możliwość korekty faktury przez zmniejszenie kwoty podatku należnego z faktury VAT wystawionej w dniu 27 stycznia 2017r. dla M.P. Sp. z o.o., za pomocą faktury korygującej, ponieważ zostały spełnione przesłanki do uznania opisanej transakcji za transakcję objętą mechanizmu odwróconego obciążenia.

Uwzględniając przy tym przepis art. 29a ust. 13 ustawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca po wystawieniu faktury korygującej jest obowiązany do posiadania potwierdzenia otrzymania tej faktury przez kontrahenta. Jak wynika z opisu sprawy faktura korygująca została odebrana przez M.P. Sp. z o.o. 30 lub 31 stycznia 2017 roku, co nie zmienia okresu rozliczeniowego dla potrzeb podatku od towarów i usług. W konsekwencji, fakturę korygująca należy ująć za okres rozliczeniowy, za styczeń 2017 r.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objęte pytaniem nr 2 jest prawidłowe.

Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego opisu stanu faktycznego powoduje, że interpretacja traci ważność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.