Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.470.2017.1.AW
z 21 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2017 r. (data wpływu 27 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności nieodpłatnego udostępnienia Stadionu na rzecz podmiotów trzecich, opodatkowania usługi dzierżawy Stadionu oraz uznania Gminy za podatnika z tytułu wykonania tej czynności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności nieodpłatnego udostępnienia Stadionu na rzecz podmiotów trzecich, opodatkowania usługi dzierżawy Stadionu oraz uznania Gminy za podatnika z tytułu wykonania tej czynności.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenia przyszłe.

Gmina jest właścicielem Stadionu Miejskiego (dalej: „Stadion” lub „Obiekt”). W latach 2010-2011 Gmina ponosiła wydatki w związku z realizacją inwestycji dotyczącej ww. obiektu pod nazwą „Przebudowa boiska piłkarskiego ….” (dalej: „Inwestycja” lub „Projekt”). W ramach Projektu przeprowadzono prace polegające m.in. na:

• budowie nowych trybun z sektorem zadaszonym i przyziemiem użytkowym przeznaczonym m.in. na pomieszczenia higieniczno-sanitarne ogólnodostępne i magazyny,
• przebudowie boiska do piłki nożnej oraz przebudowie i budowie urządzeń do sportów lekkoatletycznych,
• modernizacji budynku kas biletowych,
• przebudowie i budowie nawierzchni utwardzonych.

Ponoszone przez Gminę wydatki na Inwestycję były dokumentowane przez dostawców/wykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku naliczonego. Wartość początkowa wytworzonych/zmodernizowanych w ramach Inwestycji środków trwałych przekracza 15.000 PLN.

Inwestycja została częściowo sfinansowana ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013 (dalej: „RPO"). W złożonym wniosku o dofinansowanie Gmina wskazała, iż podatek naliczony stanowił będzie koszt kwalifikowalny Inwestycji w związku z nieodpłatnym udostępnianiem Obiektu mieszkańcom i zainteresowanym podmiotom z terenu Gminy (dalej: „podmioty trzecie”) w celach związanych z rozwojem kultury fizycznej, sportu i turystyki. Mając na uwadze powyższe Gmina jest zobowiązana do nieodpłatnego udostępniania Obiektu przez okres trwałości Projektu (tj. okresie nie krótszym niż 5 lat od finansowego zakończenia Projektu). Ponadto Gmina zobowiązała się do dysponowania Stadionem w okresie trwałości Projektu, co skutkuje - w ocenie Instytucji Zarządzającej RPO -brakiem możliwości dzierżawy obiektu w ww. okresie.

Obecnie Stadion jest administrowany przez spółkę komunalną (dalej: „Spółka”), która w imieniu i na rzecz Gminy udostępnia bezpłatnie Obiekt na rzecz podmiotów trzecich zgodnie z jego przeznaczeniem, tj. zasadniczo w celach rekreacji i sportu. Za szereg realizowanych czynności administracyjnych (np. utrzymanie Obiektu w należytym stanie technicznym, prowadzenie dokumentacji budowlanej) Spółka otrzymuje od Gminy wynagrodzenie.

W związku z upływającym w II połowie 2017 r. okresem trwałości Projektu, a także mając na celu efektywne zarządzanie Obiektem, Gmina rozważa po upływie okresu trwałości Projektu zmianę obecnego systemu zarządzania Stadionem. Podobnie do funkcjonującej w wielu jednostkach samorządu terytorialnego praktyki, Gmina zamierza wprowadzić rozwiązanie, w którym nadal pozostawałaby właścicielem zmodernizowanego Stadionu, lecz zawarłaby z klubem sportowym lub innym zainteresowanym podmiotem trzecim (dalej: „Dzierżawca”) umowę dzierżawy w całości przedmiotowego Obiektu. Powyższe rozwiązanie ma na celu m.in. zapewnienie Gminie regularnych wpływów z tytułu wynagrodzenia za świadczoną usługę, co w efekcie zminimalizowałoby koszty poniesione przez Gminę na realizację Inwestycji. Ponadto oddanie w dzierżawę infrastruktury Stadionu podmiotowi działającemu w sferze kultury fizycznej i sportu potencjalnie zwiększy możliwości wykorzystania Obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.

W przypadku wdrożenia usługi dzierżawy, Gmina obciążałaby Dzierżawcę kwotami wynagrodzenia za usługę dzierżawy, dokumentowanymi wystawianymi przez Gminę fakturami VAT. Wartość netto wraz z należnym podatkiem VAT z tytułu świadczenia usługi na rzecz Dzierżawcy Gmina wykazywałaby w składanych deklaracjach VAT-7.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (oznaczone we wniosku nr 1-3).

1. Czy nieodpłatne udostępnienie Stadionu przez Gminę na rzecz podmiotów trzecich stanowiło/stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?
2. Czy świadcząc usługę dzierżawy Stadionu na rzecz Dzierżawcy Gmina będzie występowała w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT?
3. Czy świadczona przez Gminę usługa dzierżawy Stadionu na rzecz Dzierżawcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Nieodpłatne udostępnienie Stadionu przez Gminę na rzecz podmiotów trzecich nie stanowiło/nie stanowi czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.
2. Gmina świadcząc usługę dzierżawy Stadionu na rzecz Dzierżawcy będzie występowała w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT i jednocześnie nie będzie z tego tytułu objęta wyłączeniem, o którym mowa w art. 15 ust. 6 tej ustawy.
3. Świadczona przez Gminę usługa dzierżawy Stadionu na rzecz Dzierżawcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i jednocześnie nie będzie korzystała ze zwolnienia z VAT.

Uzasadnienie stanowiska Gminy.

Ad 1. Nieodpłatne udostępnienie Stadionu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przy pomocy powyższych przepisów ustawodawca w sposób precyzyjny ustalił, jakie czynności podlegają opodatkowaniu. Tak więc opodatkowanie konkretnej czynności możliwe jest wyłącznie w przypadku uznania jej za czynność podlegającą VAT, wymienioną w katalogu art. 5 ustawy o VAT. Nie jest natomiast możliwe rozszerzenie opodatkowania VAT na inne, niewymienione w ustawie czynności lub zdarzenia.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w wersji obowiązującej od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2013 r. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Ponadto, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w wersji obowiązującej od dnia 1 kwietnia 2013 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zdaniem Gminy, powyższa regulacja nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sytuacji (zarówno w brzmieniu do marca 2013 r., jak również od kwietnia 2013 r.). W związku z wykorzystywaniem Stadionu (a więc de facto wydatków inwestycyjnych) do obszaru działalności Gminy, który obejmuje zdarzenia spoza zakresu VAT, niewątpliwie nie doszło/nie dochodzi do przekazania towarów lub ich zużycia na cele osobiste Gminy ani jej pracowników, ani też do darowizn. W związku z udostępnieniem przez Gminę majątku Obiektu do nieodpłatnego korzystania w ramach realizacji celów gminnych nie doszło/nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania nabytymi towarami jak właściciel, zatem czynność ta nie stanowiła/nie stanowi podlegającej opodatkowaniu dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Ponadto - zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa podlegało/podlega opodatkowaniu, jedynie wówczas, gdy podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów, będących przedmiotem przekazania/darowizny/zużycia. W przypadku Gminy natomiast, w okresie nieodpłatnego udostępniania Stadionu nie wystąpi prawo do odliczenia co najmniej części podatku naliczonego od wydatków na Inwestycję.

Ponadto, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w wersji obowiązującej od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2013 r. za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Dodatkowo, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w wersji obowiązującej od dnia 1 kwietnia 2013 r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych, oraz
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zdaniem Gminy, w przypadku wykorzystania infrastruktury Stadionu również do zadań pozostających poza zakresem VAT potencjalnie zastosowanie może znaleźć pkt 1 wskazanej regulacji. Wynika to z faktu, że przedmiotowy Obiekt znajdował się/znajduje się w majątku Gminy i w konsekwencji jego nieodpłatne udostępnianie/wykorzystanie stanowiło/stanowi użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa (jakkolwiek takie wykorzystanie nie powinno podlegać opodatkowaniu zgodnie z argumentacją przedstawioną w dalszej części).

W przedmiotowej sytuacji nie znajdzie zastosowania pkt 2 przedmiotowej regulacji, bowiem po stronie Gminy nie była/nie jest dokonywana żadna aktywność polegająca na wykonywaniu jakiejkolwiek usługi, lecz Gmina udostępniała/udostępnia jedynie infrastrukturę Stadionu. W szczególności brak jest konkretnych odbiorców potencjalnych usług, w przypadku bowiem, np. organizacji zajęć dla dzieci i młodzieży, organizacji zawodów i turniejów sportowych, wydarzeń kulturalnych, nie sposób określić konkretnego odbiorcę czy grupę odbiorców takiej usługi.

Powyższy wniosek znajduje również potwierdzenie w doktrynie, praktyce organów podatkowych i orzecznictwie. Jak się zgodnie podkreśla, aby było można mówić o świadczeniu usługi w rozumieniu ustawy o VAT, koniecznym jest wystąpienie skonkretyzowanego świadczenia oraz jego odbiorcy/konsumenta.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie przykładowo w VAT Komentarz, 2011, A. Bartosiewicz, R. Kubacki gdzie wskazano, że „mając na uwadze ogólne reguły konstrukcyjne systemu VAT, a także wnioski sformułowane przez ETS, wskazać należy na jedną istotną cechę usługi jako takiej. Otóż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną). Elementem koniecznym do uznania, że umowa obejmowała świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT jest wyodrębnienie podmiotu będącego odbiorcą świadczenia” (wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2009 r., III SA/Wa 154/09, LEX nr 493616). Dopóki nie ma kogoś, kto odnosiłby lub powinien odnosić konkretne (wymierne) korzyści o charakterze majątkowym wiążące się z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą. Nie ma tutaj bowiem żadnej konsumpcji. Skoro świadczenie nie jest konsumowane (przy czym nie chodzi tutaj wyłącznie o finalną konsumpcję), to nie stanowi ono usługi. Musi pozostać poza sferą objętą opodatkowaniem VAT; podatek ten bowiem obciąża konsumpcję. Podobny pogląd wyraził WSA w Białymstoku, który w orzeczeniu z dnia 28 sierpnia 2008 r. (I SA/Bk 254/07, http://orzeczenia.nsa.gov.pl) stwierdził, że w przypadku usługi świadczeniobiorca (konsument) musi odnosić z niego, choćby nawet potencjalną, korzyść, musi wystąpić więc >>konsumpcja świadczenia<<”.

Na konieczność istnienia konkretnego odbiorcy przy świadczeniu usług opodatkowanych podatkiem VAT wskazywał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie Apple and Pear Development Council a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-102/86), a także w orzeczeniu w sprawie Tolsma (sygn. C-16/93).

Poniżej Gmina odnosi się do możliwości opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego udostępniania Stadionu na mocy art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

A. Realizowanie przez Gminę zadań własnych w oparciu o reżim publicznoprawny.

Przywołany powyżej przepis art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, odpowiednio w pkt 1 oraz pkt 2 odnosi się do „użycia towarów” oraz „nieodpłatnego świadczenia usług” przez podatnika (zarówno w brzmieniu do marca 2013 r., jak i od kwietnia 2013 r.).

Należy natomiast podkreślić, iż Gmina nie jest podatnikiem w związku z występowaniem po jej stronie zdarzeń pozostających poza zakresem VAT. Stosownie bowiem do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W konsekwencji, w świetle powyższych regulacji, wyłącznie w przypadku wykonywania przez gminy czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, działają one w charakterze podatników VAT. Natomiast w sytuacji, gdy prowadzą one działania wynikające z zadań nałożonych na nie przepisami prawa (tak jak w przedstawionej sytuacji), nie są one uważane za podatników w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji, w ocenie Gminy, w przypadku gdy nie działa ona w charakterze podatnika VAT, nie jest możliwe opodatkowanie jakiejkolwiek czynności, zdarzenia etc., w tym również wykorzystania Stadionu do zdarzeń spoza zakresu VAT.

Innymi słowy, tego typu zdarzenia jak: uzyskiwanie dochodów z podatku od nieruchomości i opłaty skarbowej, udział w podatkach dochodowych, jak również budowa ogólnodostępnej infrastruktury gminnej, tj. np. dróg, chodników, oświetlenia, placów zabaw etc., pozostają całkowicie poza zakresem ustawy o VAT. Są one realizowane przez Gminę, nie jako podatnika VAT, ale jako jednostkę samorządu terytorialnego. Taki też właśnie charakter ma wykorzystanie Stadionu do zdarzeń spoza zakresu VAT. W konsekwencji, przedmiotowy obszar działalności Gminy, tj. wykonywanie zadań własnych w oparciu o reżim publicznoprawny, nie może być podstawą do zastosowania wobec Gminy art. 8 ust. 2 pkt 1 (a także art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT) - w brzmieniu zarówno do marca 2013 r., jak również od kwietnia 2013 r. - a tym samym nie ma po stronie Gminy konieczności naliczania podatku należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania infrastruktury Stadionu w celach gminnych (np. zajęcia/zawody dla dzieci, młodzieży i dorosłych, wydarzenia kulturalne etc.).

B. Cele związane z realizowaną przez Gminę działalnością.

Należy podkreślić, że przepis art. 8 ust. 2 ustawy o VAT (w brzmieniu do marca 2013 r. oraz od kwietnia 2013 r.) zrównuje nieodpłatne świadczenie usług z odpłatnym świadczeniem usług wyłącznie w sytuacji, gdy dane świadczenie jest wykonywane do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W opinii Gminy, nawet w ewentualnym przypadku uznania przez organy podatkowe, że Gmina we wskazanej sytuacji działa w roli podatnika VAT, nieodpłatne użycie towarów byłoby wykonywane w ramach działalności prowadzonej przez Gminę i w związku z powyższym wskazany przepis i tak nie znalazłby zastosowania. Przedmiotowe, nieodpłatne wykorzystanie Stadionu miało/ma bowiem charakter stricte służący realizacji zadań Gminy polegających na zaspokojeniu potrzeb wspólnoty z zakresu kultury fizycznej i rekreacji oraz dostępu do urządzeń sportowych. Nie budzi wątpliwości, iż są to zdarzenia z zakresu zadań własnych Gminy i tym samym jej działalności.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej, który w interpretacji indywidualnej z dnia 21 marca 2017 r., sygn. 1061-IPTPP1.4512.88.2017.1.AK, stwierdził, że „w okolicznościach niniejszej sprawy, czynność bezpłatnego użyczenia pomieszczenia z przeznaczeniem na gabinety lekarskie jako związana z działalnością edukacyjną szkół wpisuje się w działalność gospodarczą Miasta prowadzoną za pośrednictwem jednostek organizacyjnych, tj. szkół. Tym samym, z uwagi na fakt, że jednostki organizacyjne Miasta powołane w celu realizacji zadań w zakresie edukacji publicznej są zobligowane ustawowo do zagwarantowania uczniom możliwości skorzystania z pomocy medycznej, należy uznać, że bezpłatne użyczenie pomieszczeń z przeznaczeniem na gabinety lekarskie w zamian za świadczenie usługi opieki zdrowotnej na rzecz uczniów danej szkoły, na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem czynności te są związane z działalnością gospodarczą Miasta prowadzoną za pośrednictwem jednostek organizacyjnych”.

Stanowisko takie zostało wielokrotnie wcześniej prezentowane przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach. Dla przykładu:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 9 maja 2012 r., sygn. ILPP2/443-153/12-3/MR, wskazał, że: „wobec powyższego należy stwierdzić, że w związku z tym, iż Gmina będzie nieodpłatnie udostępniała świetlice wiejskie na rzecz lokalnej społeczności, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na jej nieodpłatność oraz fakt, iż nie będzie miał w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy - nieodpłatne wykorzystanie będzie się odbywało w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością (wykonywanie we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność zadań publicznych)”;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 10 września 2010 r. sygn. ILPP2/443-939/10- 3/MN, uznał, że „mając na uwadze fakt, iż sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, edukacji publicznej oraz szeroko pojętej pomocy społecznej należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego stwierdzić należy, iż nieodpłatne udostępnianie Hali ww. podmiotom jest czynnością związaną z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Tym samym nie ma podstaw do opodatkowania ww. czynności (nieodpłatnego udostępniania Hali) podatkiem od towarów i usług. Mając zatem na uwadze powyższą analizę przepisów, stwierdzić należy, że nieodpłatne udostępnianie Hali szkołom i przedszkolom publicznym (najczęściej funkcjonującym w formie jednostek budżetowych), a także innym jednostkom organizacyjnym określonym przez Gminę - nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Mając na uwadze powyższe argumenty, Gmina nie była/nie jest zobowiązana do naliczania podatku należnego w związku z udostępnianiem Stadionu do wykonywania zadań pozostających poza zakresem VAT (z tytułu nieodpłatnego udostępniania tego Obiektu na cele gminne).

Ad 2. i 3. Występowanie Gminy w charakterze podatnika VAT i opodatkowanie usługi dzierżawy Stadionu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei art. 7 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W konsekwencji, w związku z faktem, iż czynność dzierżawy nie stanowi dostawy towaru (nie dochodzi w tym przypadku do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), stanowi ona usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W konsekwencji, w świetle powyższych regulacji, w przypadku działania przez Gminę na podstawie odpłatnej umowy cywilnoprawnej i na warunkach analogicznych do innych uczestników obrotu gospodarczego (przedsiębiorców), na gruncie art. 15 ust. 1-2 i ust. 6 należy uznać, że działa ona w charakterze podatnika VAT. Mając na uwadze, że umowa dzierżawy jest niewątpliwie umową cywilnoprawną uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, w opinii Gminy, w ramach wykonywania przedmiotowych czynności działa/będzie działała w roli podatnika VAT, a więc w ramach reżimu cywilnoprawnego, a nie publicznoprawnego.

Mając na uwadze, że Gmina będzie wykonywała usługę dzierżawy Stadionu na rzecz Dzierżawcy za wynagrodzeniem i będzie działała w roli podatnika VAT, przedmiotowa transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT. W opinii Gminy, transakcja ta nie będzie również zwolniona z podatku, gdyż ani ustawa o VAT, ani rozporządzenia wykonawcze, nie przewidują w takim przypadku zwolnienia z podatku.

Stanowisko takie zostało potwierdzone m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, który w interpretacji indywidualnej z dnia 9 kwietnia 2014 r., sygn. ILPPl/443-61/14-4/AWa, uznał, iż „(...) odpłatne udostępnienie na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy stadionu miejskiego na rzecz spółki komunalnej oraz budynku XCK na rzecz instytucji kultury, skutkujące uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Gminy, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT”.

Podsumowując uznać należy, że Gmina - świadcząc usługę dzierżawy Stadionu na rzecz Dzierżawcy - będzie występowała w roli podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a jednocześnie świadczona przez Gminę usługa dzierżawy Stadionu na rzecz Dzierżawcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 została wydana interpretacja nr 0115-KDIT1-2.4012.606.2017.1.AW.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzeń przyszłych - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.