Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.381.2017.1.IZ
z 27 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2017 r. (data wpływu 31 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 września 2017 r. (data wpływu 22 września 2017 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 13 września 2017 r. (doręczone w dniu 15 września 2017 r. ) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania udostępnienia Menedżerowi składników majątkowych Wnioskodawcy na czas wykonania kontraktu menedżerskiego, jak również kosztów związanych z używaniem tych składników majątkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 17 września 2017 r. (data wpływu 22 września 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania udostępnienia Menedżerowi składników majątkowych Wnioskodawcy na czas wykonania kontraktu menedżerskiego, jak również kosztów związanych z używaniem tych składników majątkowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny sprecyzowany ostatecznie w uzupełnieniu do wniosku z dnia 17 września 2017 r.

W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami, Wnioskodawca zobowiązany był zawrzeć z członkami organu zarządzającego kontrakty menedżerskie.

Strony umowy/kontraktu łączy stosunek korporacyjny Spółki, którego źródłem jest powołanie Menedżera (dalej również jako „Zarządzający”) jako osoby fizycznej w skład Zarządu. Stosunek korporacyjny Spółki stanowi przyczynę zawarcia niniejszej Umowy.

Wolą Spółki, a zarazem obowiązkiem Menedżera, który Menedżer przyjmuje, jest wykonywanie postanowień niniejszej Umowy z uwzględnieniem zasad obowiązujących w Spółce dotyczących pełnienia funkcji w Zarządzie.

Zgodnie z zawartym kontraktem menedżerskim, Menedżer zobowiązuje się do prowadzenia spraw Spółki w stosunkach wewnętrznych i zewnętrznych, co obejmuje w szczególności:

1. Podejmowanie i realizowanie czynności i działań zmierzających do realizacji przez Spółkę zadań wynikających z przedmiotu działalności Spółki i wyznaczenie jej przez przepisy prawa;
2. Reprezentowanie Spółki wobec organów i innych podmiotów trzecich;
3. Podejmowanie i realizowanie czynności i działań zmierzających do osiągnięcia przez Spółkę odpowiednich wyników gospodarczych
4. Opracowanie i aktualizowanie planów strategicznych Spółki, przedstawienia ich organom Spółki, ich wdrażanie i nadzór nad realizacją;
5. Koordynowanie działań poszczególnych obszarów działalności Spółki i nadzór nad realizacją przypisanych im działań;
6. Prowadzenie polityki kadrowej Spółki, nadzorowanie spraw pracowniczych oraz dokonywanie czynności w sprawach z zakresu prawa pracy wobec pracowników Spółki,
7. Wykonywanie innych obowiązków określonych we właściwych regulacjach wewnętrznych Spółki dla Prezesa Spółki.
   
   

Jak wynika z powyższego Menedżer nie będzie wykonywał usług doradczych w ramach ww. kontraktu.

Menedżer wykonuje obowiązki w siedzibie Spółki oraz w razie potrzeby w innych miejscach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i poza jej granicami, przy czym realizacja Umowy poza siedzibą Spółki nie może zakłócać jej płynnego funkcjonowania.

Czas i sposób realizacji obowiązków wynikających z Umowy przez Menedżera musi zapewnić należyte wykonywanie obowiązków wynikających z Umowy oraz prawidłowe i nieprzerwane funkcjonowanie Spółki.

Menedżer zobowiązał się do wykonywania Umowy osobiście, bez względu na to czy działa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.

W umowie określono m.in. zasady wypłaty wynagrodzeń Menedżerowi, które składa się z wynagrodzenia stałego i wynagrodzenia zmiennego (premia). Wynagrodzenie Stałe za dany miesiąc będzie wypłacane przez Spółkę nie później niż w ciągu 7 dni od doręczenia Spółce prawidłowo wystawionego rachunku, przelewem na rachunek bankowy.

Wynagrodzenie Zmienne przysługuje Menedżerowi wyłącznie po spełnieniu następujących przesłanek:

1. zatwierdzenia sprawozdania finansowego Spółki,
2. zatwierdzenia sprawozdania Zarządu z działalności Spółki,
3. udzielenia absolutorium z wykonania przez niego obowiązków - dotyczących roku obrotowego, którego premia dotyczy.
   
   

Może się okazać, iż Spółka zobowiązana będzie udostępnić Menedżerowi jako członkowi Zarządu odpowiednią infrastrukturę, a Menedżer będzie zobowiązany korzystać z powierzonych mu środków i udostępnionej infrastruktury zgodnie z wymaganiami Spółki. Mogą być udostępnione Menedżerowi następujące składniki:

• infrastruktura biurowa i organizacyjna;
  

• środki komunikacji elektronicznej umożliwiające porozumiewanie się na odległość (w tym telefon komórkowy i przenośny komputer, a także inne niezbędne urządzenia elektroniczne);
  

• środki transportu, w tym samochód służbowy;
  

• inne narzędzia/zasoby niezbędne do realizacji niniejszej Umowy.
  
  
  

Pokrywanie przez Spółkę kosztów, o których mowa powyżej, nie będzie stanowiło wynagrodzenia Menedżera, ani innego rodzaju świadczeń na rzecz Menedżera.

Kontrakt przewiduje dodatkowo, że jeżeli w wyniku wykonywania umowy Menedżer stworzy utwór, Menedżer przenosi na Spółkę, w całości autorskie prawa majątkowe do danego utworu, na polach eksploatacji wskazanych w kontrakcie menedżerskim.

W umowie zawarto również postanowienia dotyczące ponoszenia przez Menedżera odpowiedzialności wobec Spółki lub osób trzecich za szkodę wyrządzoną na skutek niedołożenia należytej staranności przy wykonywaniu obowiązków wynikających z Umowy (odpowiedzialność na zasadach ogólnych).

Odpowiedzialność, o której mowa powyżej nie uchybia zasadom odpowiedzialności Menedżera wobec Spółki określonych w przepisach Kodeksu spółek handlowych i innych właściwych przepisach z tytułu stosunku korporacyjnego spółki.

Wnioskodawca (spółka) poniżej przedstawia wyciąg z treści kontraktu menedżerskiego dotyczący postanowień regulujących odpowiedzialność Menedżera:

„3.1. Zarządzający ponosi odpowiedzialność wobec Spółki lub osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu kontraktu, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Zarządzającego wynikających z umowy, z zastrzeżeniem treści ust. 3.

3.2 Odpowiedzialność, o której mowa w ust. 1 jest niezależna od odpowiedzialności Zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji Prezesa Zarządu określonej przepisami Kodeksu spółek handlowych i innymi przepisami.

3.3. Strony zgodnie potwierdzają, że w celu zagwarantowania realnego wykonania przez Zarządzającego zobowiązania, o którym mowa powyżej, Zarządzający zawarł z ...., na własny koszt umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnoprawnej zarządcy działającego na podstawie umowy o zarządzanie (polisa nr ) z sumą gwarancyjną w wysokości nie mniejszej niż dwunastokrotność Wynagrodzenia Podstawowego, o którym mowa w § 4 ust. 2, na jedno i wszystkie zdarzenia. Na dowód powyższego w dacie zawarcia umowy Zarządzający przekazał, Spółce co ta niniejszym potwierdza, kopie polisy potwierdzającej zawarcie umowy ubezpieczenia, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym oraz ogólne warunki ubezpieczenia stosowane do tej umowy ubezpieczenia, których kopia stanowi Załącznik nr 2 do umowy.”

Celem wyjaśnienia Wnioskodawca wskazuje, iż Menedżer na mocy art. 293 § 1 Kodeksu spółek handlowych - ponosi odpowiedzialność cywilnoprawną wobec Spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy (statutu) Spółki. Członek zarządu ponosi ją wyłącznie wobec Spółki. Odpowiedzialność ta ma charakter odszkodowawczej odpowiedzialności ex contractu, tj. oparta jest na istniejącej między Spółką, a członkiem jej organu więzi zobowiązaniowej, której naruszenie skutkuje odpowiedzialnością odszkodowawczą.

Nawet jeśli następstwem wadliwego działania lub zaniechania członka zarządu będzie szkoda wyrządzona przez Spółkę osobie trzeciej, roszczenia te osoba ta skieruje wobec Spółki a nie wobec członka jej organu.

Z powyższego wynika, że Spółka odpowiada za działania i zaniechania swoich ustawowych organów - zarządu jak za swoje własne.

Menedżer w związku z zawartym kontraktem menedżerskim zawiera również ze Spółką umowę o zakazie konkurencji. Na podstawie tej umowy, Menedżer jest zobowiązany do powstrzymywania się od podejmowania Działalności Konkurencyjnej na Obszarze Zastrzeżonym:

• w okresie obowiązywania Kontraktu Menedżerskiego oraz
  

• w okresie po rozwiązaniu/wygaśnięciu kontraktu tzw. przedłużony zakaz konkurencji.
  
  
  

Obowiązek powstrzymania się od podejmowania Działalności Konkurencyjnej, o którym mowa powyżej, tj. w okresie tzw. przedłużonego zakazu konkurencji powstaje tylko w przypadku, gdy przed rozwiązaniem lub wygaśnięciem Kontraktu Menedżerskiego Menedżer pełnił funkcję Prezesa Zarządu przez okres co najmniej 3 miesięcy.

W zamian za przestrzeganie przez Menedżera powstrzymywania się od podejmowania Działalności Konkurencyjnej w Okresie przedłużonego zakazu konkurencji, za każdy miesiąc Okresu Zakazu Konkurencji, Menedżerowi przysługuje odszkodowanie w wysokości odpowiedniego % wysokości Wynagrodzenia Podstawowego. Wysokość tego wynagrodzenia uzależniono od momentu rozwiązania umowy liczonego od dnia jej zawarcia. Odszkodowanie będzie wypłacane Menedżerowi w okresach miesięcznych, na podstawie prawidłowo wystawionego rachunku.

Na mocy kontraktu menedżerskiego, w przypadku rozwiązania tego kontraktu, zarządzający uprawniony jest także do otrzymania odprawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne udostępnienie Menedżerowi składników majątkowych Wnioskodawcy na czas wykonania kontraktu menedżerskiego, jak również ponoszenie przez Wnioskodawcę kosztów związanych z używaniem tych składników majątkowych przez świadczeniodawcę, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w myśl art. 7 ust. 1 cyt. Ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny
   

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Analiza treści art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, że przekazanie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania wydanymi towarami jak właściciel. Ustawodawca definiując pojęcie „dostawa towaru” wprowadził warunek przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, akcentując przeniesienie ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować jak właściciel. Definicja ta wskazuje zatem, że istotny jest przede wszystkim ekonomiczny, a nie prawny aspekt transakcji, gdyż w przypadku tym nie musi nastąpić przeniesienie własności towarów w rozumieniu prawa cywilnego. Spośród czynności „przeniesienia prawa rozporządzenia towarami jak właściciel” można wymienić takie czynności jak: sprzedaż, zamianę oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu, tj. nie tylko uprawnienia do korzystania z nabytych towarów, ale i obciążenia oraz wyzbycia się własności.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Za odpłatne świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

W związku z powyższym przepisem, pod pojęciem świadczenia - składającego się na istotę usługi - należy rozumieć każde zachowanie się na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do kategorii usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ww. ustawy. Przy czym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Świadczenie jest dwustronnym stosunkiem prawnym i wymaga podmiotu pełniącego rolę odbiorcy (konsumenta świadczenia, nabywcy usługi) oraz podmiotu świadczącego (wykonującego czynności, świadczącego usługę). Przy czym, z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą, w ramach, której wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem dochodowym. Na podstawie kontraktu menedżerskiego Wnioskodawca zobowiązany jest udostępnić nieodpłatnie Świadczeniodawcy na czas nieoznaczony (nie dłużej niż na czas obowiązywania umowy) składniki majątkowe stanowiące własność Spółki, ewentualnie, (w przypadku samochodu osobowego) będące przedmiotem leasingu: samochód osobowy, laptop wraz z oprogramowaniem, telefon komórkowy, mobilny modem internetowy. Menedżer na podstawie umowy jest zobowiązany do wykorzystania otrzymanych składników majątkowych wyłącznie w celu wykonania uzgodnionej w umowie usługi. W wyniku zawarcia przedmiotowej umowy nie dojdzie do przeniesienia własności składników majątkowych na rzecz Menedżera, nie będzie on również uprawniony do swobodnego dysponowania udostępnionym mieniem. Wydatki związane z przekazanymi składnikami majątkowymi, w szczególności koszty paliwa, rozmów telefonicznych, niezbędnych napraw, będzie ponosił Wnioskodawca. Składniki majątkowe udostępniane są jedynie w celu ułatwienia wykonania usługi realizowanej na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Skoro w niniejszych okolicznościach Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy zobowiązany będzie nieodpłatnie udostępnić Menedżerowi składniki majątkowe stanowiące własność Spółki a Menedżer na podstawie tej umowy zobowiązany będzie do wykorzystania otrzymanych składników majątkowych wyłącznie w celu wykonania uzgodnionej w umowie usługi i nie dojdzie do przeniesienia prawa do swobodnego rozporządzania składnikami majątkowymi na rzecz Menedżera nie można uznać tej czynności za dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem czynność ta nie będzie stanowiła dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotowe udostępnianie kontrahentowi składników majątkowych nie będzie stanowiło również świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynność nieodpłatnego udostępniania Świadczeniodawcy składników majątku na czas wykonania umowy o świadczenie usług a także ponoszenie kosztów związanych z używaniem tych składników majątkowych służy wyłącznie do wykonania działalności zleconej przez Wnioskodawcę, stanowi element składowy współpracy stron i ma na celu umożliwienie realizacji zlecenia. Przekazanie to ma na celu ułatwienie wykonania usługi realizowanej na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Tym samym, nieodpłatne udostępnienie składników majątkowych Wnioskodawcy w postaci samochodu osobowego, laptopa wraz z oprogramowaniem, telefonu komórkowego i innych skalników wymienionych w umowie związane będzie z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Zatem czynność ta nie będzie świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przywołane uregulowania na tle przedstawionej treści wniosku stwierdzić należy, iż przekazanie Menedżerowi infrastruktury nie będą stanowiły dostawy towarów, o której mowa w art. 5 w zw. z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy jak również nie będzie to świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, nieodpłatne udostępnienie Menedżerowi składników majątkowych Wnioskodawcy na czas wykonania umowy o świadczenie usług, jak również ponoszenie przez Wnioskodawcę kosztów związanych z używaniem tych składników majątkowych przez Menedżera nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższe potwierdzają interpretacje podatkowe m.in. Interpretacja indywidualna z 31 stycznia 2014 r., sygn. IPPP1/443-69/14-3/EK - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono
od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Należy podkreślić, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.