Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.562.2017.1.PS
z 26 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2017 r. (data wpływu 8 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego przy realizacji inwestycji oraz wyłączenia z podstawy opodatkowania otrzymanej dotacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego przy realizacji inwestycji oraz wyłączenia z podstawy opodatkowania otrzymanej dotacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Gmina B. (dalej: Gmina) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT).

Gmina jest właścicielem nieruchomości (grunty) położonej w miejscowości K., na której znajdują się dwie studnie głębinowe oraz budynek hydroforni.

Studnie głębinowe są własnością Gminy, natomiast budynek hydroforni został wniesiony aportem przez Gminę na rzecz Z. Spółki z o. o. (dalej Spółka). Spółka jest spółką komunalną i jej jedynym udziałowcem jest Gmina.

Na dzień dzisiejszy realizacją zadań własnych dotyczących wodociągów i zaopatrzenia w wodę, zgodnie art. 6 ust 1 oraz art. 7 ust 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: Zadania Własne), zajmuje się Spółka na podstawie umów zawartych z mieszkańcami. Zadania własne realizowane są przez Spółkę za pomocą majątku własnego - budynku hydroforni oraz dwóch studni głębinowych wraz z infrastrukturą, z których jedna jest nieodpłatnie użyczana przez Gminę, druga na podstawie umowy cywilnoprawnej dzierżawiona przez Gminę na rzecz Spółki. W 2017 r. Gmina zrealizuje inwestycję w zakresie budowy Stacji Uzdatniania Wody (dalej: Inwestycja). Przedmiotowa Inwestycja polega na modernizacji budynku hydroforni wraz z infrastrukturą Stacji Uzdatniania Wody. Wydatki związane z Inwestycją obejmują przede wszystkim koszt materiału, usług budowlanych oraz usług nadzoru budowlanego. Wydatki związane z przedmiotową inwestycją będą udokumentowane fakturami VAT. Inwestycja finansowana będzie zarówno ze środków własnych Gminy, jak i z dotacji unijnych pochodzących z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Po zakończeniu Inwestycji Gmina w celu realizacji Zadań własnych rozważa podjęcie następujących działań:

1. odpłatnie wydzierżawić od Spółki budynek hydroforni i za pomocą majątku własnego oraz wydzierżawionego dokonywać dostaw wody uzdatnionej na rzecz Spółki w ilości wynikającej z faktycznego zużycia w danym miesiącu na podstawie odczytów wodomierza,
2. następnie Spółka będzie dokonywać dostawy wody uzdatnionej na rzecz mieszkańców Gminy na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych przez Spółkę z poszczególnymi mieszkańcami.

W związku z powyższym opisem zadano m. in. następujące pytania.

• Czy w związku z realizacją Inwestycji i opisanego scenariusza Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z przeprowadzoną Inwestycją?
• Czy otrzymana dotacja z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na pokrycie części kosztów związanych z budową Stacji Uzdatnia Wody w K. jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1

W przypadku podjęcia działań opisanych w stanie faktycznym Gmina będąc czynnym podatnikiem podatku VAT będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na Inwestycję.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Nie ulega wątpliwości, że w planowanych działaniach Gmina będzie ponosiła wydatki inwestycyjne z zamiarem przeznaczenia wytworzonego majątku do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, gdyż na podstawie umowy cywilnoprawnej będzie dokonywać dostaw wody uzdatnionej na rzecz Spółki.

W związku z powyższym, jak wspomniano na wstępie, Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na Inwestycję.

Ad. 2

W ocenie Gminy należy stwierdzić, że skoro pozyskane dofinansowanie stanowi dotację mającą na celu pokrycie kosztów realizowanego zadania, a nie dotację mającą na celu sfinansowanie ceny sprzedaży, uznać należy, że przyznane na taki cel dofinansowanie jako niespełniające przesłanki dotacji wynikającej z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie stanowi obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług, w konsekwencji, w sytuacji, gdy otrzymana dotacja, nie ma wpływu na cenę świadczonych usług, tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Otrzymanie dotacji wraz z udziałem środków gminnych wpływa na jakość wody, a nie ma wpływu na cenę wody.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W myśl przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 29a. ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Wskazać należy, że cytowany powyżej przepis art. 29a ust. 1 ustawy stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 z późn. zm,), z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Z treści cytowanych przepisów wynika, że w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 powołanej wyżej ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania podatkiem od towarów usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności - nie podlega opodatkowaniu. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem, usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy realizacji inwestycji na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż wystąpi związek ze sprzedażą opodatkowaną w przypadku świadczenia usług dostawy wody uzdatnionej na rzecz Spółki. Jednocześnie Gmina nie będzie mała obowiązku do włączenia do podstawy opodatkowania otrzymanej dotacji, gdyż z treści wniosku wynika, że nie będzie ona miała wpływu na cenę świadczonych usług.

Końcowo informuje się, że w zakresie ustalenia wysokości podstawy opodatkowania usługi dostarczania wody zostało wydane postanowienie ...

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.