Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.543.2017.1.MD
z 25 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 lipca 2017 r.), uzupełnionego w dniach 8 i 16 sierpnia 2017 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki właściwej dla usług betonowania świadczonych w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2017 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 8 i 16 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki właściwej dla usług betonowania świadczonych w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

… (dalej jako „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna.

W ramach działalności gospodarczej prowadzi m.in. produkcję różnego rodzaju betonów, w tym betonu towarowego stosowanego w różnych formach budownictwa (PKD 23.63.Z – produkcja masy betonowej prefabrykowanej). Oferta przeznaczona jest w szczególności dla budownictwa mieszkaniowego, komercyjnego.

Beton wytwarzany jest w wytwórni zlokalizowanej w … w województwie …, w miejscu siedziby działalności.

W związku z budową, remontem lub przebudową budynków objętych społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a-12c ustawy o VAT, dla klientów indywidualnych, w celu zwiększenia atrakcyjności oferty Wnioskodawca zamierza świadczyć kompleksową usługę budowlaną związaną z wykonywaniem robót betoniarskich. „Umowa o wykonanie usługi sklasyfikowana jest w grupowaniu w PKWiU 43.99.40.0 – Roboty betoniarskie”. W ramach realizacji usługi Wnioskodawca będzie zobowiązany do dostarczenia masy betonowej na miejsce wykonania usługi (teren budowy).

Gotowa mieszanka będzie trafiała na plac budowy w betonomieszarce, z której za pomocą specjalistycznej pompy pompowana będzie na odpowiednie odległości i wysokości wskazane przez klienta, tj. elementy konstrukcyjne powstającego budynku (m.in. szalunki, fundamenty, stropy, filary, schody, posadzki podłogowe).

Powyższa usługa, tj. produkcja masy betonowej, transport, dostawa i wylanie betonu realizowane będzie przy użyciu własnych środków transportu i specjalistycznego sprzętu oraz własnych pracowników. Klient indywidualny będzie natomiast zawierał z Wnioskodawcą jedną umowę na kompleksową usługę budowlaną – betonowania. Wykonanie usługi potwierdzone będzie oświadczeniem inwestora, umową cywilnoprawną.

Całość usługi (tj. wyprodukowanie masy betonowej, transport masy betonowej oraz pompowanie i jej wylanie) będzie dokumentowana jedną fakturą zawierającą jedną pozycję, tj. dostawę betonu wraz z usługą jego wylania.

Wynagrodzenie za wykonanie usługi obejmowało będzie łącznie wynagrodzenie za:

• wyprodukowanie na indywidualne zamówienie klienta określonej w m3 masy betonowej określonej klasy w węźle betoniarskim i z materiałów (cement, kruszywo, woda);
• transport tak wyprodukowanej masy betonowej gruszkami i pompo-gruszkami na budowę wskazaną przez klienta;
• podanie betonu, w miejsca wskazane uprzednio przez klienta i przygotowane przez niego odpowiednimi szalunkami, na odległość lub wysokość za pomocą specjalistycznej pompy do podawania masy betonowej i wypompowanie (wylanie masy betonowej) do elementów konstrukcyjnych nowo powstającego budynku, tj. ław, szalunków, schodów, stropów, stropodachów, etc.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisana usługa budowlana (betonowania), na której cenę składa się produkcja masy betonowej, dostawa masy betonowej wraz z usługą transportową oraz wylaniem we wskazane przez klienta miejsce, tj. w elementach konstrukcyjnych powstającego budynku (objętego społecznym programem mieszkaniowym) opodatkowana będzie preferencyjną stawką podatku 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 41 ust. 12 oraz art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Opisana wyżej usługa budowlana (betonowania), w przypadku gdy będzie wykonywana w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym, podlegała będzie opodatkowaniu stawką VAT 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Powołany przepis (art. 41 ust. 12 ustawy) stanowi implementację art. 98 ust. 1 i ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) – dalej zwanej „Dyrektywą”.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 Dyrektywy, państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone.

W myśl art. 98 ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy, stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III.

W załączniku tym, zatytułowanym: „Wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98”, w poz. 10 wskazano na dostawę, budowę, remont i przebudowę budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej.

Artykuł 2 pkt 12 ustawy, zawiera definicję obiektów budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z którą obiektami takimi są budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – według art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane
w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne. Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy budynków: Budynki mieszkalne jednorodzinne – 111, Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112, Budynki zbiorowego zamieszkania – 113.

W świetle wyżej powołanego przepisu art. 41 ust. 12 ustawy, warunkiem zastosowania 8% stawki, jest spełnienie dwóch przesłanek.

Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, przebudowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji obiektów budowlanych lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332, z późn. zm.), przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykuł przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Definicję remontu zawarto natomiast w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług i opodatkowanie nią zarówno usługi, jak i dostawy materiałów wykorzystywanych do wykonania tej usługi, uwarunkowane jest zakresem, w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza oraz przedmiotem umowy zawartej ze zleceniodawcą.

Strony w umowach cywilnoprawnych określają, co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest wyprodukowanie masy betonowej, transport betonu wraz z pompowaniem i wylewaniem, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę, ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza świadczyć kompleksową usługę budowlaną związaną z wykonywaniem robót betoniarskich (PKWiU 43.99.40.0 – Roboty betoniarskie”). Usługa ta, tj. produkcja masy betonowej, transport, dostawa i wylanie betonu wykonywana będzie przy użyciu własnych środków transportu i specjalistycznego sprzętu oraz własnych pracowników. Klient indywidualny będzie natomiast zawierał z Wnioskodawcą jedną umowę na kompleksową usługę budowlaną – betonowania. Wynagrodzenie za wykonanie usługi obejmowało będzie łącznie wynagrodzenie za:

• wyprodukowanie na indywidualne zamówienie klienta określonej w m3 masy betonowej określonej klasy w węźle betoniarskim i z materiałów (cement, kruszywo, woda);
• transport tak wyprodukowanej masy betonowej gruszkami i pompo-gruszkami na budowę wskazaną przez klienta;
• podanie betonu, w miejsca wskazane uprzednio przez klienta i przygotowane przez niego odpowiednimi szalunkami, na odległość lub wysokość za pomocą specjalistycznej pompy do podawania masy betonowej i wypompowanie (wylanie masy betonowej) do elementów konstrukcyjnych nowo powstającego budynku, tj. ław, szalunków, schodów, stropów, stropodachów, etc.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą stawki właściwej dla ww. usług świadczonych w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów z zakresu podatku od towarów i usług organ interpretacyjny potwierdza stanowisko Wnioskodawcy, że ww. usługi, tj. kompleksowe usługi budowlane związane z wykonywaniem robót betoniarskich, świadczone przez Wnioskodawcę korzystają ze stawki podatku obniżonej do 8%, jeżeli są wykonywane w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

W niniejszej interpretacji indywidualnej nie rozstrzygnięto w zakresie tzw. odwrotnego obciążenia, gdyż Wnioskodawca nie zgłosił w tym przedmiocie żądania.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.