Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.227.2017.2.RR
z 27 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2017 r. (data wpływu 26 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 września 2017 r. (data wpływu 26 września 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu osobowego wykupionego i przekazanego na cele osobiste po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Organ podatkowy pismem z dnia 19 września 2017 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.227.2017.1.RR wezwał Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) do uzupełnienia tego wniosku o brakującą opłatę od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej pod rygorem pozostawienia pytania nr 3 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 26 września 2017 r. wpłynęło pismo wraz z kopią dowodu uiszczenia opłaty od wniosku (nadane w dniu 25 września 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2015 r. została zawarta z firmą leasingową na okres 36 miesięcy umowa leasingu na samochód osobowy dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Samochód jest przedmiotem leasingu operacyjnego. Czynsze leasingowe księgowane są w kosztach działalności gospodarczej w kwocie netto i dokonywane jest częściowe odliczanie podatku VAT od czynszów leasingowych zgodnie z przepisami ustawy o VAT.

W lipcu 2017 r. dokonano zmiany umowy leasingu w ten sposób, że strony skróciły okres leasingu do 29 miesięcy. Zgodnie z umową, po zakończeniu umowy leasingobiorcy przysługiwało prawo do nabycia własności przedmiotu leasingu za cenę sprzedaży określoną w umowie jako kwota wykupu. Po zakończeniu umowy leasingu Wnioskodawczyni nabyła od firmy leasingowej przedmiot leasingu (samochód osobowy). Faktura dokumentująca nabycie samochodu została wystawiona na Wnioskodawczynię – osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i będącą wcześniej stroną umowy leasingowej (leasingobiorcą). Wnioskodawczyni nie zamierza wykorzystywać nabytego samochodu w działalności gospodarczej. Nabyty samochód nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. W momencie wykupu Wnioskodawczyni przeznaczyła samochód na cele osobiste, prywatne, w żaden sposób niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawczyni nie odliczyła i nie zamierza odliczyć całości lub części podatku naliczonego przy zakupie samochodu.

Wnioskodawczyni zakłada, że w przyszłości dokona sprzedaży samochodu nabytego w sposób opisany w stanie faktycznym, przy czym sprzedaż ta, o ile nastąpi, nastąpi nie wcześniej niż po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie samochodu od firmy leasingowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przekazanie na cele osobiste samochodu (prywatne, czyli do swojego majątku, odrębnego od działalności gospodarczej) w opisanym stanie faktycznym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2. Czy sprzedaż samochodu opisana w zdarzeniu przyszłym będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?
3. Czy sprzedaż samochodu opisana w zdarzeniu przyszłym będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie pytania oznaczonego nr 3 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych (zdarzenie przyszłe). Natomiast w zakresie pytania nr 1 i 2 dotyczącego podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż samochodu opisana w zdarzeniu przyszłym, jeżeli nastąpi po upływie pół roku od końca miesiąca, kiedy nastąpi jego nabycie od firmy leasingowej nie będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm., zwanej dalej „ustawą”) za źródło przychodu uznaje się odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, innych rzeczy, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Przez działalność gospodarczą należy rozumieć (art. 5a pkt 6 ustawy) działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobyciu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany

i ciągły, z której uzyskiwane przychody nie są zaliczane do przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wnioskodawczyni dokona odpłatnego zbycia samochodu po upływie pół roku od końca miesiąca, kiedy nastąpiło jego nabycie od firmy leasingowej. Zbycie nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, ponieważ nabyty samochód nigdy nie będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej, nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych, w żaden sposób nie będzie stanowił składnika majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni. Ponieważ samochód nie będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej i nie będzie składnikiem majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni, toteż nie zachodzą przesłanki określone w art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, ponieważ odpłatne zbycie samochodu nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej oraz samochód nie będzie stanowił składnika majątku określonego w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy oraz zbycie nastąpi po upływie pół roku od końca miesiąca, w którym nastąpi nabycie samochodu od firmy leasingowej – taka sprzedaż, zdaniem Wnioskodawczyni, nie będzie opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
  

• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy, chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, czyli do przychodów z działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy – przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

–wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zatem, przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z zastrzeżeniem ust. 3), podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W 2015 roku została zawarta z firmą leasingową na okres 36 miesięcy umowa leasingu na samochód osobowy dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Samochód jest przedmiotem leasingu operacyjnego. Zgodnie z umową, po zakończeniu umowy leasingobiorcy przysługiwało prawo do nabycia własności przedmiotu leasingu za cenę sprzedaży określoną w umowie jako kwota wykupu. Po zakończeniu umowy leasingu Wnioskodawczyni nabyła od firmy leasingowej przedmiot leasingu (samochód osobowy). Faktura dokumentująca nabycie samochodu została wystawiona na Wnioskodawczynię – osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i będącą wcześniej stroną umowy leasingowej (leasingobiorcą). Wnioskodawczyni nie zamierza wykorzystywać nabytego samochodu w działalności gospodarczej. Nabyty samochód nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. W momencie wykupu Wnioskodawczyni przeznaczyła samochód na cele osobiste, prywatne, w żaden sposób niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawczyni zakłada, że w przyszłości dokona sprzedaży samochodu nabytego w sposób opisany w stanie faktycznym, przy czym sprzedaż ta, o ile nastąpi, nastąpi nie wcześniej niż po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie samochodu od firmy leasingowej.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa należy uznać, że w sytuacji gdy po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego Wnioskodawczyni wykupiła od leasingodawcy przedmiot leasingu, o którym mowa we wniosku z przeznaczeniem na cele osobiste (prywatne, niezwiązane z działalnością gospodarczą) i nie wprowadziła go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, to odpłatne zbycie samochodu osobowego nie będzie generować przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, sprzedaż samochodu osobowego, należy kwalifikować do źródła przychodów z tytułu odpłatnego zbycia innych rzeczy, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy. W konsekwencji, jeżeli od nabycia samochodu osobowego upłynie okres pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, to odpłatne zbycie ww. samochodu nie spowoduje powstania zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.