2017.09.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.455.2017.1.PS
z 12 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2017 r. (data wpływu 17 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej nr ./4 oraz opodatkowania sprzedaży działki gruntu nr ./2 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej nr ./4 oraz opodatkowania sprzedaży działki gruntu nr ./2.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Województwo zamierza sprzedać w drodze przetargu ustnego nieograniczonego nieruchomości gruntowe położone w S. przy ul. W., oznaczone w ewidencji gruntów jako działka nr ./4 o powierzchni 1.135 m², obręb …, dla której Sąd Rejonowy w S. VII Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Nr …/3 oraz działka nr ./2 o powierzchni 498 m², obręb …, dla której Sąd Rejonowy w S. VII Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Nr ./1. Działka nr ./2 stała się z mocy prawa własnością Województwa, co zostało potwierdzone prawomocną decyzją Wojewody z dnia 6 sierpnia 2001 r. znak: ./.., natomiast prawo własności działki nr ./1 Województwo nabyło z mocy prawa, decyzją Wojewody Nr ./… z dnia 6 sierpnia 2001 r. Powyższe decyzje są ostateczne w administracyjnym toku instancji i stanowiły podstawę wpisu prawa własności nieruchomości na rzecz Województwa w treści ksiąg wieczystych prowadzonych dla tych nieruchomości.

Z działki nr ./1, na mocy decyzji Prezydenta Miasta S. Nr ./06 z dnia 4 stycznia 2006 r. zatwierdzającej projekt jej podziału, powstała m. in. działka nr ./4.

Zgodnie z operatem szacunkowym z dnia 10 sierpnia 2016 r., działki nr ./4 i nr ./2 przylegają do siebie tworząc kształt wieloboczny o dość korzystnym stopniu zwartości. Teren zasadniczo płaski. W najbliższym otoczeniu nieruchomości znajdują się tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej, tereny zabudowy usługowej (w tym m. in. przychodnia zdrowia, galeria handlowa, szkoła podstawowa), teren komunikacyjny (ulica W. stanowiąca, tzw. T., będąca po gruntownej rewitalizacji). Dojście i dojazd drogą o nawierzchni utwardzonej - ulicą W.

Działka nr ./4 posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej - działki nr ./2 stanowiącej odcinek pasa drogowego ul. W.; działka nr ./2 posiada dostęp do drogi publicznej - działki nr ./2, przez teren działki nr ./4.

Działka nr ./4 zabudowana jest budynkiem użytkowym o powierzchni zabudowy 601 m² o trzech kondygnacjach nadziemnych, podpiwniczonym oraz betonowymi schodami terenowymi służącymi celom komunikacyjnym (dla potrzeb dojścia do części budynku na działce nr ./3) i częścią utwardzenia z kostki betonowej, która służy dla potrzeb dojścia (przechodu) i dojazdu do działki nr ./2. Nad drugim piętrem znajduje się dodatkowo poddasze. Powierzchnia użytkowa budynku 2.061,40 m². Budynek wyposażony jest w instalacje elektryczną, wodnokanalizacyjną, grzewczą, ciepłej wody użytkowej, telekomunikacyjną, wentylacyjną i alarmową. Przez teren nieruchomości przebiegają następujące sieci uzbrojenia terenu: kanalizacji sanitarnej, kanalizacji deszczowej, ciepłownicze, gazowe, elektroenergetyczne i telekomunikacyjne.

Działka nr ./2 w znacznej części utwardzona jest kostką betonową. Utwardzenie to służy dla potrzeb dojścia (przechodu), dojazdu i postoju. Ponadto, na działce znajdują się następujące sieci uzbrojenia terenu: kanalizacji deszczowej, ciepłownicza i elektroenergetyczna.

Z analizy mapy zasadniczej i przepisów dotyczących stanu prawnego urządzeń infrastruktury technicznej przeprowadzonego przez rzeczoznawcę majątkowego wynika, że ww. uzbrojenie na działkach nr ./2 i nr ./4 stanowi własność przedsiębiorstw przesyłowych, za wyjątkiem sieci kanalizacji sanitarnej i deszczowej, stanowiących własność właściciela gruntu (Województwa).

Zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego „T.” w S., zatwierdzonego uchwałą Nr ./05 Rady Miejskiej w S. z dnia 30 marca 2005 r. ze zmianami (tekst jednolity: Uchwała ./13 Rady Miejskiej w S. z dnia 30 października 2013 r.; Dz. Urz. Woj. z dnia 30 grudnia 2013 r., poz. …) - działki nr ./4 i nr ./2 zlokalizowane są na terenie oznaczonym w planie symbolem XX-XX - Zabudowa usługowa - usługi opieki zdrowotnej, dopuszczalne inne usługi nieuciążliwe.

Przedmiotowe nieruchomości znajdowały się w faktycznym władaniu Samodzielnego Publicznego Specjalistycznego Psychiatrycznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w S. do marca 2016 r. Pismem znak: ./2016 z dnia 20 października 2016 r. Dyrektor Jednostki poinformował, że nie poniesiono wydatków na ulepszenie działek nr ./2 i nr ./4 lub posadowionego na działce nr 506/4 budynku oraz że nie przekroczyłyby one 30% wartości początkowej tych obiektów w okresie od dnia 5 lipca 1993 r. do dnia 15 lipca 2016 r. Ponadto, jednostka poinformowała, że prowadzi również usługi niemedyczne (komercyjne), polegające na wynajmie pomieszczeń poszczególnym podmiotom na prowadzenie przez nich działalności gospodarczej, tj.

umowa najmu lokalu - z przeznaczeniem na działalność finansową - bankomat (umowa zawarta na okres od dnia 1 czerwca 2012 r. do dnia 15 lipca 2016 r.);
umowa najmu lokalu - z przeznaczeniem na działalność handlową - kwiaciarnia (umowa zawarta na okres od dnia 1 kwietnia 2014 r. do dnia 15 lipca 2016 r.);
umowa najmu lokalu - z przeznaczeniem na działalność handlową – F. (umowa zawarta na okres od dnia 1 kwietnia 2014 r. do dnia 31 maja 2016 r.);
umowa najmu lokalu - z przeznaczeniem na gabinet okulistyczny (umowa zawarta na okres od dnia 1 maja 2011 r. do dnia 31 grudnia 2015 r.);
umowa najmu - z przeznaczeniem na działalność usługową - usługi internetowe (umowa zawarta na okres od dnia 1 czerwca 2012 r. do dnia 15 lipca 2016 r.);
umowa najmu lokalu - z przeznaczeniem na gabinet lekarski (umowa zawarta na okres od dnia 1 maja 2011 r. do dnia 28 lutego 2015 r.);
umowa najmu lokalu - z przeznaczeniem na gabinet lekarski (umowa zawarta na okres od dnia 1 listopada 2012 r. do dnia 1 marca 2015 r.);
umowa najmu lokalu - z przeznaczeniem na działalność handlową (umowa zawarta na okres od dnia 12 czerwca 2013 r. do dnia 31 stycznia 2014 r.).

W dniu 15 lipca 2016 r. przekazano przedmiotowe działki i budynek do Województwa, a umowy których obowiązywanie przekraczało datę 15 lipca 2016 r. zostały przejęte do dalszego kontynuowania przez Województwo.

Obecnie budynek posadowiony na działce nr ./4 jest częściowo przedmiotem niżej wymienionych umów:

umowa najmu części nieruchomości na cele użytkowe, pomieszczenie o pow. 15,8 m² przeznaczone na działalność finansową - bankomat (umowa zawarta na okres od dnia 21 lipca 2015 r. do dnia 20 lipca 2018 r.);
umowa najmu lokalu na cele użytkowe (sprzedaż detaliczna kwiatów), lokal o pow. 21,7 m² (umowa zawarta na okres od dnia 1 kwietnia 2014 r. do dnia 31marca 2017 r., następnie zawarto kolejną umowę na okres od dnia 1 kwietnia 2017 r. do dnia 31 marca 2020 r.);
umowa najmu części powierzchni komina o pow. 4 m² w celu świadczenia usług przekazu sygnału internetowego (umowa zawarta na okres od dnia 1 czerwca 2015 r. do dnia 31 maja 2018 r.);
umowa najmu pomieszczenia o pow. 46,60 m² na cele prowadzenia punktu gastronomicznego (umowa zawarta na okres od dnia 1 listopada 2016 r. do dnia 31 października 2019 r.).

Województwo nie poniosło wydatków na ulepszenie działek nr ./2 i nr ./4 oraz posadowionego na działce nr ./4 budynku.

Wymienione we wniosku naniesienia na działkach nr ./2 i nr ./4 (za wyjątkiem utwardzenia z kostki betonowej na działce nr ./2) są budynkami lub budowlami w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Utwardzenie terenu na działce nr ./2 stanowi urządzenie budowlane (plac postojowy), o którym mowa w art. 3 ust. 9 cytowanej ustawy.

Dnia 22 grudnia 2016 r. wydana została interpretacja indywidualna znak: … dotycząca przedmiotowych nieruchomości. Z uwagi na dodatkowe wyjaśnienia rzeczoznawcy majątkowego (poczynione po dacie jej wydania) w zakresie utwardzenia terenu z kostki betonowej na działce nr ./2 (we wcześniejszym wniosku uznane jako budowla, a nie, jak to ma miejsce w niniejszym wniosku, jako urządzenie budowlane), należy uznać, że wydana w dniu 22 grudnia 2016 r. interpretacja indywidualna może być obarczona błędem, co do stanu faktycznego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy planowana sprzedaż działek szczegółowo opisanych w stanie faktycznym niniejszego wniosku będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ze stawką podstawową, czy też podlegać będzie zwolnieniu od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 wzw. z art. 29a ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym stanie faktycznym, sprzedaż działki nr ./2 podlegać będzie opodatkowaniu VAT ze stawką podstawową, natomiast sprzedaż działki nr ./4 podlegać będzie zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa” lub „ustawa o VAT”).

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zaś przez dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towar należy rozumieć rzeczy lub ich części, czyli również grunt.

Jak stanowi art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z nowym nurtem orzeczniczym krajowych sądów administracyjnych, powstałym w oparciu o wykładnię prounijną, „pierwsze zasiedlenie” powinno być rozumiane szeroko, jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14).

Mając powyższe na uwadze, w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z zakresu ustawy o podatku od towarów i usług, planowana sprzedaż (dostawa) budynku posadowionego na działce nr 506/4 zwolniona będzie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, bowiem rozumiejąc pojęcie pierwszego zasiedlenia szerzej, jako każde wykorzystywanie na potrzeby własnej działalności gospodarczej należy uznać, że miało już miejsce pierwsze zasiedlenie przedmiotowego budynku oraz upłynęły od niego co najmniej dwa lata. Należy jednocześnie zaznaczyć, że w myśl art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Grunt zatem będzie dzielić los prawny budynków i budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług, co oznacza, że jeśli dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym są one posadowione.

Działka nr ./2, w znacznej części utwardzona jest kostką betonową, które to utwardzenie służy dla potrzeb dojścia, dojazdu i postoju. Zgodnie z wyjaśnieniami poczynionymi przez rzeczoznawcę majątkowego utwardzenie to stanowi urządzenie budowlane (plac postojowy), o którym mowa w art. 3 ust. 9 cytowanej ustawy. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż przedmiotowej działki podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT ze stawką podstawową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 ww. ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29a ust. 8 ustawy).

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: „(…) definicja »pierwszego zasiedlenia (zajęcia)« zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia – rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

Jak wynika z powyższego „pierwsze zasiedlenie” budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE – musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

Należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.

W myśl ust. 7a tego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - w myśl art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Analiza przedstawionych zdarzeń przyszłych oraz treści przywołanych przepisów prawa, przy uwzględnieniu wniosków płynących z wyroku NSA z dnia 14 maja 2015 r., sygn. akt I FSK 382/14 prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż budynku położonego na działce nr ./4, na który nie zostały poniesione nakłady stanowiące co najmniej 30% jego wartości początkowej, w odniesieniu do części, która była/jest przedmiotem najmu, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż z treści wniosku wynika, że dostawa dokonana zostanie po pierwszym zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i po upływie 2 lat od tego zasiedlenia.

Natomiast sprzedaż tej części budynku, która nie była przedmiotem najmu i na którą nie zostały poniesione nakłady stanowiące co najmniej 30% ich wartości początkowej będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W związku z powyższym – przy uwzględnieniu art. 29a ust. 8 ustawy – zwolnione od podatku będzie również zbycie gruntu, na którym posadowiony jest przedmiotowy budynek.

Natomiast zbycie działki nr ./2 (na której posadowione jest urządzenie budowlane) nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż – jak wskazano we wniosku – jest to teren przeznaczony pod zabudowę. Zbycie przedmiotowej działki będzie zatem opodatkowane 23% stawką podatku.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin