Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.182.2017.2.AW
z 26 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2017 r. (data wpływu 13 lipca 2017 r.), uzupełnionym 18 września 2017 r., o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2017 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony 18 września 2017 r. o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu nieruchomości.

We wniosku tym, po uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej, która wchodzi w skład majątku prywatnego. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta aktem notarialnym z dnia 26 kwietnia 2016 r. Nieruchomość jest wyłączną własnością Wnioskodawcy i należy do jego majątku odrębnego.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”), prowadzącą działalność gospodarczą. Wnioskodawca pełni funkcję prezesa zarządu Spółki na podstawie powołania oraz jest wspólnikiem Spółki.

W przyszłości Wnioskodawca zamierza wynająć przedmiotową nieruchomość gruntową Spółce. Umowa najmu zostanie zawarta pomiędzy osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej z ww. Spółką. Spółka zamierza wybudować na nieruchomości magazyn i prowadzić działalność gospodarczą na przedmiotowej nieruchomości.

Przychody z najmu majątku prywatnego w wysokości czynszu najmu wynikającego z umowy Wnioskodawca będzie opodatkowywać ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%. Wnioskodawca posiada obecnie majątek prywatny, który wynajmuje i uzyskane z tego tytułu przychody opodatkowuje ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w oparciu o art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych dochodów osiąganych przez osoby fizyczne zgodnie z art. 6 ust la (złożono stosowne oświadczenie w urzędzie skarbowym).

W uzupełnieniu przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał m.in., że wynajem składnika majątku w postaci nieruchomości gruntowej nie będzie stanowić działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychodów nie można zaliczyć do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. Przychody takie powinny być zakwalifikowane do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT.

Zgodnie z treścią art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalność gospodarcza definiowana jest jako działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 49.

Wnioskodawca zaznaczył, że aby dana działalność mogła być uznana za działalność gospodarczą, musi mieć charakter zarobkowy, być prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły, a ponadto przychody z niej nie mogą być zaliczane do innych źródeł przychodów wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przesłanki te muszą być spełnione łącznie.

Wnioskodawca, stosując powyższe w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego wskazał, że niespełnione będą co najmniej następujące przesłanki uznania planowanego najmu za działalność gospodarczą:

1. umowa najmu nieruchomości gruntu ma charakter jednorazowy, incydentalny i dotyczy tylko jednego składniku majątkowego (nie składników majątkowych). Nie można więc uznać tej działalności za działalność prowadzoną w sposób ciągły,
2. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej zarejestrowanej w ewidencji działalności gospodarczej, nie posiada wyodrębnionego biura dla prowadzenia tej działalności, nie zatrudnia pracowników, ani innych osób do administrowania nieruchomością, nie podejmuje profesjonalnych działań marketingowych zmierzających do pozyskania najemcy. Działalność ta, w ocenie Wnioskodawcy, nie ma więc zorganizowanego charakteru  planowany najem prywatny nie będzie prowadzony w sposób zorganizowany. Wnioskodawca nie posiada żadnej struktury organizacyjnej służącej najmowi. Nie będą prowadzone żadne działania mające na celu znalezienie najemcy. Nie będą również prowadzone żadne działania mające na celu zwiększenie lub utrzymanie przychodów z najmu, za wyjątkiem, gdyby najemca wypowiedział umowę. Ponadto z racji, że wszystkie koszty mediów będą fakturowane przez dostawców bezpośrednio na najemcę oraz umowa zobowiązywać będzie najemcę do bieżących napraw oraz konserwacji, Wnioskodawca zaznaczył, że działania w związku z planowanym najmem prywatnym ograniczą się jedynie do działań o charakterze incydentalnym.
3. dochody z najmu stanowią co do zasady dochody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wyjątkiem najmu składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca wskazał, że planowany najem nie będzie miał ciągłego i zorganizowanego charakteru  tym samym nieruchomość nie jest składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą. Przesądza to o tym, że przychody z planowanego najmu będą zaliczane do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy (najem, dzierżawa), a tym samym nie mogą być zaliczone do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy (pozarolnicza działalność gospodarcza).
   

Wnioskodawca dodał, że najemcą może być Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, aczkolwiek najemcą może zostać również osoba fizyczna lub inna osoba prawna. Ponadto Wnioskodawca oprócz planowanego wynajmu wyżej wskazanej nieruchomości aktualnie wynajmuje majątek prywatny w postaci lokalu mieszkalnego z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe, która to umowa ma charakter długoterminowy. Nie stanowi to jednak o tym, że najem prowadzony jest w sposób ciągły.

W związku z powyższym zaznaczono, że czynności wynajmu nieruchomości nie będą prowadzone w sposób zorganizowany i ciągły, co w konsekwencji nie będzie stanowić przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, a stanowić będzie odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy) Zatem, jeśli najem nie jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, umowy są podpisane w ramach najmu prywatnego, Wnioskodawca uzyskany przychód będzie mógł opodatkować ryczałtem ewidencjonowanym. Stawka 8,5% wynika z treści art. 12 ust. 1 pkt 3a.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, w przypadku uzyskiwania przychodów z najmu majątku prywatnego m. in. z najmu nieruchomości Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, w której wspólnikiem jest Wnioskodawca, może skorzystać z formy opodatkowania jaką jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%?

Zdaniem Wnioskodawcy umowa najmu będzie zawarta pomiędzy odrębnymi podmiotami obrotu gospodarczego: spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i właścicielem nieruchomości. Przedmiotem umowy najmu będzie nieruchomość stanowiąca majątek prywatny. Dla właściciela nieruchomości przychody z najmu stanowią odrębne źródło opodatkowania, o którym umowa w art. 10 ust 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jako właściciel przedmiotowej nieruchomości może dokonać wyboru opodatkowania uzyskiwanego z tego tytułu przychodu w formie zryczałtowanego podatku dochodowego na mocy art. 9a ust. 6 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: „u.z.p.d.”) ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne m. in. z tytułu umowy najmu, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a u.z.p.d. przychody uzyskiwane z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy i umów o podobnym charakterze podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o ile nie stanowią one przychodu uzyskiwanego z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazuje, że nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej w zakresie wynajmu, dzierżawy nieruchomości. Nie podjął również starań marketingowych o klientów
zainteresowanych wynajmem nieruchomości, nie planuje również zakupu dalszych nieruchomości celem ich wynajmu. W związku z tym wynajem nieruchomości Spółce nie tworzy elementu zaplanowanej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, należy uznać, iż ustawowe przesłanki dla tej formy opodatkowania zostały spełnione.

Zasady opodatkowania takich przychodów ryczałtem określa art. 6 ust 1a u.z.p.d., przy czym w przypadku osiągania przychodów z najmu prawo do opodatkowania ryczałtem nie jest ograniczone wysokością uzyskanych przychodów, o których mowa w art. 6 ust 4 u.z.p.d. Jednocześnie rozliczeń z tytułu zryczałtowanego podatku może dokonywać jeden z małżonków po złożeniu stosownego oświadczenia zgodnie z art. 12 ust. 68.

Wnioskodawca wskazuje, że możliwość opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodów z najmu nieruchomości na rzecz spółki, której wynajmujący jest wspólnikiem została potwierdzona w interpretacjach: Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 11 czerwca 2012 r. o sygn. IPTPB1/415-239/12-2/MD, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 maja 2016 r. o sygn. IPPB1/4511-297/16-2/MM.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, wynajmowanie wskazanej we wniosku nieruchomości nie musi odbywać się w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Przychód uzyskany z tego wynajmu może stanowić przychód ze źródła określonego w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy, zdaniem Wnioskodawcy zasadnym jest uznać, iż przychody z najmu nieruchomości Wnioskodawca może opodatkować w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%, skoro umowy te nie będą zawierane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. 

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do przepisów wyżej wskazanej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
  
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Stosownie do treści art. 5a pkt 6 cytowanej ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 49.

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która prowadzona jest:

1. w celu osiągnięcia dochodu – przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
2. w sposób ciągły – jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym o ciągłości, w przypadku najmu, nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,
3. w sposób zorganizowany – co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 cytowanej ustawy, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów wskazanej ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2016 r., poz. 2180 z późn. zm.) ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – o czym stanowi art. 2 ust. 1a tej ustawy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 22b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) powyższej ustawy do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Mając na uwadze powyższe uregulowania oraz przedstawione w sprawie zdarzenie, stwierdzić należy, że decydujące znaczenie w zakresie kwalifikacji do określonego źródła przychodów posiada charakter zawieranych umów najmu oraz powiązanie wynajętej nieruchomości z (ewentualnie) prowadzoną działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem
wynajęta nieruchomość jest wykorzystywana w działalności gospodarczej lub jeśli określony najem jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, to przychody z takiego najmu należy kwalifikować jako przychody z działalności gospodarczej.

Stosownie do zawartego we wniosku wskazania Wnioskodawca  osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej  planuje oddać w najem nieruchomość stanowiącą majątek prywatny Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. W rzeczonej Spółce Wnioskodawca występuje w charakterze wspólnika  pełniąc jednocześnie funkcję prezesa zarządu. (Wnioskodawca nie wyklucza jednak oddania przedmiotowej nieruchomości w najem innemu, niż wskazanemu we wniosku podmiotowi, np. osobie fizycznej lub innej osobie prawnej). W chwili obecnej Wnioskodawca wynajmuje również inne składniki posiadanego (prywatnego) majątku. Przedmiotowe umowy nie są jednak zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (wynajem lokalu mieszkalnego z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe  przychód opodatkowywany stosownie do treści art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych dochodów osiąganych przez osoby fizyczne). Wnioskodawca ponadto podkreślił, że umowa najmu posiadać będzie jednorazowy i incydentalny charakter. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, ani innych osób do administrowania nieruchomością, nie podejmuje profesjonalnych działań marketingowych zmierzających do pozyskania potencjalnego najemcy, w tym nie posiada struktury organizacyjnej służącej najmowi. Wnioskodawca zaznaczył, że nie będzie prowadził żadnych działań mających na celu zwiększenie lub utrzymanie przychodów z najmu  za wyjątkiem sytuacji, w której najemca wypowie umowę. Wszystkie koszty mediów będą fakturowane przez dostawców bezpośrednio na najemcę, a umowa najmu będzie go zobowiązywać do bieżących napraw oraz konserwacji.

Wnioskodawca twierdzi, że wypełnia tym samym niezbędne przesłanki dla zastosowania w przedmiotowym najmie zryczałtowanej formy opodatkowania, gdyż czynności w związku z planowanym najmem ograniczają się jedynie do działań o charakterze incydentalnym.

W ocenie tutejszego organu przedstawiony opis zdarzenia przyszłego pozwala na uznanie, że oddanie w najem przedmiotowej nieruchomości nie będzie generować po stronie Wnioskodawcy przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie wniosku należy bowiem przyjąć, że najem nieruchomości gruntowej nie będzie wykonywany w sposób zorganizowany i ciągły. Wnioskodawca będzie zatem posiadał prawo do opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu przedmiotowej nieruchomości na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Podsumowując, jeżeli przedmiotowy najem w istocie nie będzie wypełniał przesłanek zawartych w treści art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przedmiotowa umowa najmu nie zostanie zawarta w ramach działalności gospodarczej, to przychody uzyskiwane z powyższego tytułu Wnioskodawca będzie mógł zaliczać do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zgodnie ze swoim wyborem opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć jednakże należy, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, w szczególności w zakresie wypełnienia przesłanek świadczących o prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej, wskazanych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych, wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych i sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów

postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,
43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.