Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.541.2017.1.AR
z 27 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2017 r. (data wpływu 26 lipca 2017 r.) uzupełnionym pismem z 31 sierpnia 2017 r. (data wpływu 6 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia kwot podatku VAT z faktur dokumentujących poniesione koszty podczas realizacji projektu pn. „…” oraz w okresie jego trwałości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2017 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia kwot podatku VAT z faktur dokumentujących poniesione koszty podczas realizacji projektu pn. „…” oraz w okresie jego trwałości. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z pismem z 31 sierpnia 2017 r. (data wpływu 6 września 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 24 sierpnia 2017 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.413.2017.1.AR.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina zamierza przystąpić do realizacji projektu związanego z infrastrukturą drogową w ramach ... na lata 2014-2020: „…” w ramach poddziałania 7.1.2 Drogi subregionalne – ZIT. W ww. projekcie współuczestniczyć będzie Powiat na podstawie umowy partnerstwa – Wnioskodawca będzie pełnił rolę partnera wiodącego.

Beneficjentem środków będzie Wnioskodawca. Planowany okres realizacji projektu to lata 2017-2018 (poddziałanie 7.1.2). Projekt będzie realizowany na terenie dróg powiatowych oraz dróg gminnych. W zakresie zadań ujętych w projekcie, a należących do zadań Powiatu gmina otrzyma na ich realizację (tj. na wkład własny) dotację z Powiatu. Na Gminę fakturowane będą wszystkie koszty ujęte w budżecie projektu. Po zakończeniu zadania (inwestycji) powstały majątek zostanie przekazany do odpowiednich zarządców dróg tj. majątek powstały wzdłuż dróg powiatowych do Powiatu, a majątek wybudowany przy drogach gminnych do gminy. Majątek powstały w wyniku realizacji projektu będzie oddany do wykorzystania nieodpłatnie.

Zarząd Dróg Powiatu będący zarządcą dróg powiatowych w rozumieniu przepisów art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. 1985 Nr 14 poz. 60 ze zm.) nie pobiera opłat za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków komunikacyjnych lub dworców, o których mowa w art. 16 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. 2011 Nr 5 poz 13 ze zm.).

W ramach projektu realizowanego w ramach poddziałania 7.1.2 przewiduje się:

1. budowę ronda w ciągu drogi powiatowej nr …. Rondo typu małego o średnicy zewnętrznej 32 m, średnicy wewnętrznej 18 m, szerokości pierścienia 2,0 m oraz szerokości jezdni i pasa ruchu 5,0 m. Długość jezdni wzdłuż ronda to 115 mb (wliczona w długość drogi…).
2. przebudowa dróg powiatowych nr … i … poprzez zwiększenie nośności drogi, ułożenie nowej nawierzchni asfaltowej. Przebudowana zostanie droga powiatowa nr … od hm: 0+00.00 do hm: 34+42.50 oraz droga powiatowa nr … od hm: 0+49.01 do hm 14+13.04. Są to drogi klasy Z, położone w terenie zabudowanym o prędkości projektowej Vp=40 km/h. Przebudowa obejmie istniejącą nawierzchnię jezdni, zjazdów, skarp i odwodnienia. Łącznie przebudowie podlegać będzie 3.550 mb drogi powiatowej nr … oraz 1.358 mb drogi powiatowej nr…. Na części jezdni, na której zostaną wykonane poszerzenia zostanie ułożona pełna konstrukcja nawierzchni. W pozostałych miejscach zostanie wykonana nakładka, w celu ujednolicenia spadków podłużnych i poprzecznych. Przed wykonaniem nakładki istniejąca nawierzchnia zostanie sfrezowana. W przypadku stwierdzenia złego stanu nawierzchni podbudowy pod sfrezowaną nawierzchnią zostanie wykonana pełna konstrukcja nawierzchni. Konstrukcja poszerzenia i odbudowy nawierzchni zostanie wykonana dla kategorii obciążenia ruchem … oraz kategorii gruntu G3 dla przeciętnych warunków wodnych.
   
   

W uzupełnieniu wniosku podano, że:

W przypadku projektu pn. „…” w ramach poddziałania 7.1.2 Drogi subregionalne ZIT projekt dotyczy zadań z zakresu powiatu i realizowany będzie na podstawie porozumienia zawartego w dniu 26 lipca 2017 r. pomiędzy Wójtem Gminy, a Zarządem Powiatu – podstawa prawna zawartego porozumienia: art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz 814 z późn. zm.), art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm.), art. 19 ust. 4 w związku z art. 20 pkt 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz. 1440 z późn. zm.).

Przebudowane drogi są drogami publicznymi ogólnodostępnymi. Korzystanie z dróg i ciągów pieszo rowerowych jest i będzie nieodpłatne. Wobec powyższego infrastruktura jaka powstanie w wyniku niniejszego projektu nie będzie służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma możliwość odliczenia kwot podatku VAT z faktur dokumentujących poniesione koszty podczas realizacji ww. projektu oraz w okresie jego trwałości?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on mieć możliwości odliczenia kwot podatku VAT od wydatków dokumentujących poniesione koszty podczas realizacji oraz w okresie trwałości projektu opisanego we wniosku, gdyż w tym przypadku Gmina będzie działać jako organ władzy publicznej w zakresie, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2017.1221 t.j.).

Uzasadnienie:

W przedmiotowej sprawie Gmina będzie wykonywać zadania publiczne, do których jest zobowiązana na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2016.446 t.j. ze zm.). Zgodnie z art. 8 ust. 2a tejże ustawy gmina może wykonywać zadania z zakresu właściwości powiatu oraz zadania z zakresu właściwości województwa na podstawie porozumień z tymi jednostkami samorządu terytorialnego. Zadanie to Gmina, co do zasady, wykonuje w oparciu o reżim publicznoprawny, tj. w ramach uprawnień i narzędzi przyznanych mu z mocy prawa, zatem nie działała na zasadach analogicznych do prywatnych przedsiębiorców. Art. 15 ust. 6 ustawy o VAT mówi bowiem, że „nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych”. W konsekwencji Gmina nie będzie mieć prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony związany z ww. zakupami, ponieważ efekty tych prac nie będą służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, bowiem w tym zakresie nie działa ona w charakterze podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy o samorządzie gminnym gmina może wykonywać zadania z zakresu właściwości powiatu oraz zadania z zakresu właściwości województwa na podstawie porozumień z tymi jednostkami samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 814 ze zm.), powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy Powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie m.in. transportu zbiorowego i dróg publicznych.

W myśl art. 5 ust. 2 ww. ustawy powiat może zawierać porozumienia w sprawie powierzenia prowadzenia zadań publicznych z jednostkami lokalnego samorządu terytorialnego, a także z województwem, na którego obszarze znajduje się terytorium powiatu.

Stosownie do art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1440) drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

1. drogi krajowe;
2. drogi wojewódzkie;
3. drogi powiatowe;
4. drogi gminne.
   
   

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Zgodnie z art. 19 ust. 2 ww. ustawy zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg:

1. krajowych – Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;
2. wojewódzkich – zarząd województwa;
3. powiatowych – zarząd powiatu;
4. gminnych – wójt (burmistrz, prezydent miasta).
   
   

Stosownie do art. 19 ust. 4 ustawy o drogach publicznych zarządzanie drogami publicznymi może być przekazywane między zarządcami w trybie porozumienia, regulującego w szczególności wzajemne rozliczenia finansowe.

W myśl art. 20 pkt 3 ww. ustawy do zarządcy drogi należy w szczególności pełnienie funkcji inwestora.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizowanym przez Wnioskodawcę projektem jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia czyli sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina zamierza przystąpić do realizacji projektu związanego z infrastrukturą drogową w ramach RPO WM na lata 2014-2020: „…”. Wnioskodawca wskazał, że projekt dotyczy zadań z zakresu powiatu i realizowany będzie na podstawie porozumienia zawartego w dniu 26 lipca 2017 r. pomiędzy Wójtem Gminy, a Zarządem Powiatu – podstawa prawna zawartego porozumienia: art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, art. 19 ust. 4 w związku z art. 20 pkt 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. Przebudowane drogi są drogami publicznymi ogólnodostępnymi. Wnioskodawca wskazał, że infrastruktura jaka powstanie w wyniku niniejszego projektu nie będzie służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy i wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stwierdzić należy, że skoro, jak wskazała Gmina, infrastruktura jaka powstanie w wyniku projektu nie będzie służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług – związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. Gmina realizując przedmiotowe zadanie inwestycyjne nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, gdyż jak wskazała w treści wniosku, przebudowane drogi są drogami publicznymi ogólnodostępnymi. Infrastruktura jaka powstanie w wyniku projektu nie będzie służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Należy zatem przyjąć, że Gmina nabywając towary i usługi celem zrealizowania inwestycji, nie będzie nabywała ich do działalności gospodarczej i tym samym nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT, zatem nie spełnia przesłanek z art. 86 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług podczas realizacji oraz w okresie trwałości projektu pn. „…”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.