2017.06.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.102.2017.2.ES
z 28 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”), która prowadzi działalność m.in. w zakresie realizacji programów telewizyjnych na zamówienie stacji telewizyjnych („Zamawiający”). Wnioskodawca na zlecenie swoich klientów planuje zrealizowanie programów w ramach których będzie pokazywał sposoby odnawiania, ulepszania, urządzania i dekorowania różnego rodzaju przedmiotów (dalej: „Program”), w tym np. domów, mieszkań, biur, samochodów, ogrodów i innych rzeczy (dalej: „Przedmioty”).

Do celów realizacji tego programu Wnioskodawca będzie przyjmował za odpłatnością na czas oznaczony do używania z prawem do wprowadzania modyfikacji określony Przedmiot (np. dom, mieszkanie, biuro, samochód, ogród) od osób trzecich (dalej: „Najem”). Przedmiot ten będzie w czasie trwania Programu i jednocześnie w czasie trwania Najmu podlegał różnego rodzaju modyfikacjom.

Na przykładzie mieszkania mogą to być np. zmiany w układzie pomieszczeń (np. wyburzenie, dobudowanie ścian), ich wystroju (np. gipsowanie, malowanie, układnie tapet), rodzaju zamontowanych instalacji (np. dodatkowe przewody elektryczne, oświetlenie, instalacje sterujące) czy wyposażeniu (meble, dodatki). Opisane powyżej modyfikacje są jedynie przykładowe i ich zakres będzie uzależniony zarówno od stanu Przedmiotu, jak i jego rodzaju (w przypadku samochodów modyfikacje będą oczywiście zupełnie inne np. wymiana tapicerki, wymiana ogumienia, lakierowanie, etc.; podobnie zupełnie inne modyfikacje będą miały miejsce w przypadku ogrodów np. sadzenie drzew i krzewów, pielęgnacja trawnika etc.) (dalej: „Modyfikacje”).

Sposób przeprowadzenia Modyfikacji będzie rejestrowany przez Wnioskodawcę w formie zapisu obrazu i dźwięku. Na tej podstawie Wnioskodawca stworzy Program, do którego prawa zostaną następnie przeniesione na Zamawiających za wynagrodzeniem.

Bohaterami poszczególnych programów, poza samymi Przedmiotami podlegającymi Modyfikacjom, będą także ich właściciele lub osoby uprawnione w inny sposób do dysponowania Przedmiotami (np. użytkownicy wieczyści, użytkownicy), którzy wynajęli Przedmiot Wnioskodawcy dla celów realizacji Programu (dalej: „Bohaterowie”). Wnioskodawca podpisze osobne umowy z Bohaterami umożliwiające Wnioskodawcy wykorzystanie ich wizerunku w Programie jako aktorów (kwestia opodatkowania i obowiązków wynikających z tych umów nie jest przedmiotem niniejszego wniosku). Niemniej jednak Bohaterowie nie będą uprawnieni do wskazywania Wnioskodawcy sposobu dokonywania Modyfikacji, ich zakresu czy rodzaju używanych materiałów. Co najwyżej, będą mogli zainspirować Wnioskodawcę co do kierunku wykonywanych Modyfikacji wskazując podobający się im styl dekoracji, epokę historyczną, etc., nie mając jednak wpływu ani na projekt Modyfikacji, ich przebieg, ani ostateczny wygląd.

Bohaterowie nie są osobami pozostającymi z Wnioskodawcą w związku, o którym mowa w art. 32 Ustawy o VAT.

Umowa Najmu z Bohaterami będzie w szczególności:

przewidywać konieczność zapłaty przez Wnioskodawcę czynszu Najmu na rzecz Bohatera za Najem Przedmiotu,
upoważniać Wnioskodawcę do dokonywania dowolnych Modyfikacji Przedmiotu Najmu, wedle swojego uznania.

Ponieważ użyte do wykonywania Modyfikacji w trakcie Programu materiały nie będą po nakręceniu Programu Wnioskodawcy przydatne, a dodatkowo będą już zużyte, a ich odłączenie od Przedmiotu może wiązać się z poniesieniem dodatkowych kosztów lub ich zniszczeniem, Umowa Najmu z Bohaterami będzie:

przewidywać możliwość przywrócenia Przedmiotu przez Wnioskodawcę do poprzedniego stanu za zapłatą przez Bohatera wynagrodzenia określonego na warunkach rynkowych uwzględniających zaangażowane materiały i pracę wykonawców niezbędne do przywrócenia do stanu poprzedniego,
wykluczać konieczność dokonywania przez Bohatera zwrotu poniesionych przez Wnioskodawcę nakładów na Przedmiot w sytuacji braku żądania przez Bohatera przywrócenia Przedmiotu do stanu poprzedniego.

W przypadku, jeśli Bohater zażąda przywrócenia Przedmiotu przez Wnioskodawcę do poprzedniego stanu za zapłatą wynagrodzenia, Wnioskodawca nabędzie usługi budowlane w celu przywrócenia przedmiotu do poprzedniego stanu celem wykonania tego żądania. Będą to inne usługi budowlane niż te które nabędzie na potrzeby wykonania Modyfikacji. Usługi nabywane w celu przywrócenia Przedmiotu do stanu poprzedniego nie są przedmiotem niniejszego wniosku.

Jednocześnie, w zakresie rzeczy ruchomych, użytych do wykonania Modyfikacji, które nie zostaną trwale połączone z Przedmiotem (np. dekoracje, meble). Bohaterowie będą mieli prawo ich odkupienia od Wnioskodawcy po cenie ustalonej przez obie strony, uwzględniającej ich zużycie, przydatność dla Bohaterów oraz przydatność Wnioskodawcy w realizacji kolejnych Programów. Ponieważ będą to przedmioty rozpakowane i używane, czasem uszkodzone (plamy, rozdarcia, itp.) ich cena będzie z pewnością niższa niż podobnych przedmiotów nowych.

W celu wykonania Modyfikacji Wnioskodawca będzie nabywał także usługi wymienione w załączniku nr 14 do Ustawy o VAT, od podmiotów będących podatnikami VAT czynnymi.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Bohaterowie nie są powiązani z Wnioskodawcą w rozumieniu art. 32 Ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy wydatki poniesione na Najem (czynsz) i dokonywanie Modyfikacji stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia?
Czy Wnioskodawca jest zobowiązany jako płatnik do pobierania od Bohaterów podatku dochodowego w związku z realizacją Programu, w tym w szczególności wykonywaniem i pozostawieniem Modyfikacji?
Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do przekazywania Bohaterom informacji o której mowa w art. 42a Ustawy PIT w związku z realizacją Programu, w tym w szczególności wykonywaniem i pozostawieniem Modyfikacji?
Czy wykonywanie i pozostawienie Modyfikacji jeśli Bohater nie będzie żądał przywrócenia stanu poprzedniego, w związku z realizacją Programu, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT?
Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu usług i towarów na potrzeby wykonania Modyfikacji?
Czy w przypadku nabycia usług budowlanych na potrzeby wykonania Modyfikacji Wnioskodawca nabywa usługi od podwykonawców, w rozumieniu art. 17 ust. lh Ustawy o VAT, i czy ma obowiązek rozliczenia podatku VAT jako nabywca tych usług?
Czy podstawa opodatkowania z tytułu sprzedaży towarów (rzeczy ruchomych) na rzecz osób nie pozostających w związku z Wnioskodawcą będzie równa cenie pobieranej od Bohaterów?

Odpowiedź w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pyt. Nr 2 i 3) stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Odpowiedź na pozostałe pytania zostanie udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 2

Wnioskodawca nie jest zobowiązany jako płatnik do pobierania od Bohaterów podatku dochodowego w związku z realizacją Programu, w tym w szczególności wykonywaniem i pozostawieniem Modyfikacji.

W sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę, Bohaterowie pełnią kluczową rolę, udostępniając swój Przedmiot, na przeprowadzenie przez Wnioskodawcę Modyfikacji. Tak jak wskazano, czynią to za stosownym wynagrodzeniem, nie mając żadnych uprawnień do wskazywania Wnioskodawcy sposobu dokonywania Modyfikacji, ich zakresu czy rodzaju używanych materiałów. Sposób wykonania Modyfikacji może im się więc podobać lub może być przez nich zupełnie nieakceptowalny. Może również być zgodny z celem dla którego jest przeznaczony Przedmiot, może jednak być zupełnie inaczej. Można w uproszczeniu przyjąć, że Bohaterowie otrzymują wynagrodzenie za swoją obojętność względem przeprowadzanych przez Wnioskodawcę prac, choć w nakręconym Programie owa obojętność może wiązać się z deklarowanym entuzjazmem co będzie wynikać z odrębnej umowy regulującej wykorzystanie wizerunku Bohaterów. Innymi słowy więc, Wnioskodawca będzie uiszczał Bohaterom wynagrodzenie w zamian za możliwość przeprowadzenia w Przedmiocie dowolnych zmian i brak sprzeciwu w tym zakresie od Bohaterów. Bohaterowie zaś otrzymując wynagrodzenie godzą się na przeprowadzenie Modyfikacji, nie znając dokładnie ich zakresu oraz nie mając wpływu na ich przebieg.

Zdaniem Wnioskodawcy nie można więc powiedzieć, że z tytułu samej realizacji Programu, w tym wykonania Modyfikacji i ich pozostawienia Bohaterom, Bohaterowie uzyskują przychód (poza oczywiście czynszem najmu ale nie tego dotyczy wniosek o interpretację). Wnioskodawca przeprowadza Modyfikacje wedle własnego projektu i stosownie do własnego założonego celu (realizacja Programu), a nie w celu wykonania prac budowlanych/wykończeniowych/remontowych/dekoracyjnych za Bohaterów. Nie można uznać, że Bohaterowie na skutek programu oszczędzają sobie pewnych wydatków w sytuacji bowiem w której nie mają oni żadnego wpływu na zakres i projekt wprowadzanych Modyfikacji, może się okazać, że przeprowadzenie Modyfikacji przysporzy im dodatkowych kosztów związanych z przywróceniem stanu poprzedniego lub zmianą przeprowadzonych Modyfikacji. Tym bardziej nie sposób stwierdzić, że otrzymują od Wnioskodawcy bez wynagrodzenia świadczenie o określonej wymiernej dla nich wartości.

Co więcej same materiały użyte do wykonania Modyfikacji, po ich wykorzystaniu do przeprowadzenia Modyfikacji, stają się w ocenie Wnioskodawcy z momentem użycia bezwartościowe - nie jest bowiem możliwe ich wykorzystanie do przeprowadzenia innej Modyfikacji lub być może jest to możliwe ale przy poniesieniu kosztów nieproporcjonalnych do kosztu zakupu nowych materiałów. Znajduje to odzwierciedlenie w postanowieniach umownych, zawieranych przez Wnioskodawcę z Bohaterami. W uproszczeniu odzwierciedlają one sytuację, iż łatwiej, szybciej oraz taniej jest Wnioskodawcy pozostawić Modyfikacje, niż przywracać Przedmiot do stanu pierwotnego, po każdym zrealizowanym odcinku Programu. Na przywrócenie Przedmiotu do stanu poprzedniego musiałby bowiem ponieść znaczne nakłady finansowe i czasowe, a uzyskane z nich materiały w większości nie nadawałyby się do ponownego wykorzystania. Szczególnie w kolejnych Programach.

W konsekwencji braku uzyskiwania przez Bohaterów w związku z realizacją Programu, jakiegokolwiek przychodu (poza czynszem Najmu), Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do pobierania jako płatnik jakiegokolwiek podatku.

W ocenie Wnioskodawcy jego stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 maja 2012 r. o sygn. IBPBI/2/423-148/12/JD gdzie stwierdzono, że „W omawianym stanie faktycznym Spółka nie osiąga korzyści finansowych z tytułu pozostawienia przez najemcę nakładów poczynionych przez niego na lokal. Nakłady te w większości sytuacji nie są i nie będą wykorzystywane przez kolejnych najemców. Nie mają one również wpływu na osiągane przez Spółkę przychody, ponieważ nie są elementem cenotwórczym umów najmu. Lokal w stanie pozostawionym przez najemcę zostaje przekazany kolejnemu najemcy i to od decyzji kolejnego najemcy zależy ewentualne wykorzystanie lub usunięcie pozostawionych nakładów”.

Ad. 3

Wnioskodawca nie jest zobowiązany do przekazywania Bohaterom informacji o której mowa w art. 42a Ustawy PIT w związku z realizacją Programu, w tym w szczególności wykonywaniem i pozostawieniem Modyfikacji.

Z przyczyn wskazanych i omówionych już w pkt 2 powyżej, zdaniem Wnioskodawcy ponieważ Bohaterowie nie uzyskują realnego przysporzenia z tytułu realizacji Programu oraz przeprowadzenia Modyfikacji, nie jest konieczne wystawianie na ich rzecz informacji o której mowa w art. 42a Ustawy PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn.zm), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłem przychodów, są inne źródła.

Zgodnie z przepisem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Termin „świadczenie” pojawia się na gruncie Kodeksu cywilnego i zgodnie z art. 353 oznacza przedmiot stosunku zobowiązaniowego, który wyraża się obowiązkiem określonego zachowania się przez podmiot zobowiązany.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, iż pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy. Powstanie przychodu ze świadczeń nieodpłatnych należy zatem rozważyć zawsze wtedy, gdy podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych otrzymuje bez obowiązku świadczenia wzajemnego rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustalenie wartości nieodpłatnych świadczeń dokonuje się w oparciu o przepisy art. 11 ust. 2a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca do celów realizacji programu będzie przyjmował za odpłatnością na czas oznaczony do używania z prawem do wprowadzania modyfikacji określony Przedmiot (np. dom, mieszkanie, biuro, samochód, ogród) od osób trzecich (dalej: „Najem”). Przedmiot ten będzie w czasie trwania Programu i jednocześnie w czasie trwania Najmu podlegał różnego rodzaju modyfikacjom.

przewidywać możliwość przywrócenia Przedmiotu przez Wnioskodawcę do poprzedniego stanu za zapłatą przez Bohatera wynagrodzenia określonego na warunkach rynkowych uwzględniających zaangażowane materiały i pracę wykonawców niezbędne do przywrócenia do stanu poprzedniego,
wykluczać konieczność dokonywania przez Bohatera zwrotu poniesionych przez Wnioskodawcę nakładów na Przedmiot w sytuacji braku żądania przez Bohatera przywrócenia Przedmiotu do stanu poprzedniego.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy jest zobowiązany jako płatnik do pobierania od Bohaterów podatku dochodowego oraz do przekazywania Bohaterom informacji o której mowa w art. 42a Ustawy PIT w związku z realizacją Programu, w tym w szczególności wykonywaniem i pozostawieniem Modyfikacji.

W tym miejscu wskazać należy, że przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz (art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny – t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 380 z późn.zm.).

W trakcie trwania umowy najmu najemca, za zgodą wynajmującego, może ulepszyć najętą rzecz.

Rzeczami w rozumieniu Kodeksu cywilnego są tylko przedmioty materialne (art. 45).

Jak stanowi art. 46 § 1 ww. ustawy, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Od strony cywilistycznej dokonane przez najemcę nakłady na przedmiot najmu stają się częścią składową nieruchomości. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego (art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego). Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (art. 47 § 1 Kodeksu).

W świetle przytoczonych przepisów należy stwierdzić, że najemca, który poniósł nakłady na rzecz najętą, jest ich właścicielem tylko w sensie ekonomicznym (nie prawnym).

Kwestie wzajemnych rozliczeń pomiędzy stronami reguluje natomiast art. 676 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy należy stwierdzić, że Bohater w związku z wykonywaniem i pozostawieniem Modyfikacji otrzyma od Wnioskodawcy nieodpłatnie nakłady na wynajmowany przedmiot najmu, więc dojdzie do powstania przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1a powyższej ustawy, dochody z innych źródeł podlegają sumowaniu z innymi dochodami i podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 tej ustawy, według skali podatkowej.

Przychód ten mieści się w dyspozycji art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 i podlega opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł, który należy wykazać w zeznaniu (PIT-36). Wyjaśnić należy, iż formularz PIT-36 przeznaczony jest dla podatników, do których ma zastosowanie art. 45 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którzy między innymi uzyskali przychody z innych źródeł, opodatkowanych na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej, od których ani płatnik, ani podatnik w ciągu roku podatkowego nie miał obowiązku odprowadzania zaliczek.

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Reasumując, mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Wskazać należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 2 uznano za nieprawidłowe gdyż w uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca wskazał, że w związku z realizacją Programu Bohaterowie nie uzyskają jakiegokolwiek przychodu.

Odnosząc się do cytowanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego należy zauważyć, że została ona wydana w indywidualnej sprawie w odmiennym stanie faktycznym, który nie jest tożsamy, czy też podobny do stanu faktycznego i zagadnienia zaprezentowanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin