Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.113.2017.1.RW
z 21 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2017 r. (data wpływu 27 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług świadczonych przez Podwykonawców na rzecz Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług świadczonych przez Podwykonawców na rzecz Spółki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

„A” S.A. (dalej jako: Spółka lub Główny Wykonawca) prowadzi działalność polegającą na świadczeniu usług budowlanych. Spółka prowadzi w szczególności działalność polegającą na budowie, modernizacji nieruchomości użytkowych.

W ramach prowadzonej działalności Spółka zawiera z inwestorami umowy dot. realizacji inwestycji (dalej jako: Inwestycje), pełniąc funkcję Głównego Wykonawcy. W celu realizacji swoich zobowiązań wynikających z tych umów, Spółka jako Główny Wykonawca, w drodze umów nawiązuje współpracę z wieloma kontrahentami.

Zarówno Spółka, jak i jej kontrahenci są podatnikami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Jednocześnie Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, a sprzedaż realizowana przez kontrahentów nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Wśród wszystkich kontrahentów angażowanych przez Spółkę do realizacji Inwestycji, znajdują się tacy, których współpraca ze Spółką polega na cyklicznym świadczeniu usług na rzecz Spółki na różnych placach budów i w związku z wieloma Inwestycjami, w zamian za miesięczne ryczałtowe wynagrodzenie (kontrahenci zaangażowani do świadczenia usług na tych zasadach w dalszej części są określani jako: Kontrahenci lub Podwykonawcy).

Umowy z Kontrahentami nie dotyczą świadczenia usług przez Kontrahentów w ramach realizacji jednej Inwestycji, lecz cyklicznego świadczenia określonych usług w związku z wieloma Inwestycjami prowadzonymi przez Głównego Wykonawcę. Usługi nabywane przez Spółkę nie podlegają zatem bezpośredniej odsprzedaży na rzecz konkretnych inwestorów. Są jednak kalkulowane przez Spółkę w końcowym wynagrodzeniu za daną Inwestycję jako koszty ogólne/pośrednie zgodnie z przyjętymi zasadami kosztorysowania.

Współpraca Spółki z Kontrahentami przebiega na podstawie umów (dalej jako: Umowy). Umowy te zobowiązują Kontrahentów do świadczenia usług w określonym zakresie, ale także do pozostawania w gotowości do ich świadczenia w określonym czasie. W związku z tym, Kontrahentom za realizację Umów ze Spółką przysługuje miesięczne ryczałtowe wynagrodzenie – niezależnie od zakresu prac podjętych w danym miesiącu w związku z realizacją Umowy oraz niezależnie od tego, na ilu terenach budów i w związku z iloma Inwestycjami usługi były świadczone przez Kontrahenta w danym miesiącu.

Usługi, do świadczenia których zobowiązują się Kontrahenci, obejmują przede wszystkim roboty związane z przygotowaniem terenu pod budowę oraz jego dalsze zabezpieczenie (np. drogi tymczasowe, ustawienie ogrodzeń, infrastruktura bezpieczeństwa, oznakowań, transportu wewnętrznego itp.). Są to usługi budowlane klasyfikowane w zał. nr 14 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy do Usług opisanych w stanie faktycznym, stanowiących usługi wymienione w załączniku nr 14 do Ustawy o VAT, świadczonych przez Podwykonawców na rzecz Spółki, będzie miał zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, mechanizm odwrotnego obciążenia w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy o VAT będzie miał zastosowanie do Usług opisanych w stanie faktycznym, stanowiących usługi wymienione w załączniku nr 14 do Ustawy o VAT, świadczonych przez Kontrahentów – Podwykonawców na rzecz Spółki.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h Ustawy o VAT, do rozliczenia podatku VAT w transakcji przy zastosowaniu mechanizmu odwróconego obciążenia obowiązane są podmioty nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do Ustawy o VAT, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 Ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 (zarejestrowany jako podatnik VAT czynny),
• usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 Ustawy, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
• usługodawca świadczy usługi jako podwykonawca.
  
  

W celu dokonania prawidłowej oceny, czy przedmiotowe Usługi będą podlegały rozliczeniu zgodnie z mechanizmem odwrotnego obciążenia, należy potwierdzić, że:

1. Usługi świadczone przez Kontrahentów są usługami wymienionymi w załączniku nr 14 do Ustawy o VAT.
2. Usługi są świadczone przez podwykonawcę.
3. Spełnione są warunki wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 8 lit. a i b Ustawy, dotyczące:
4. statusu usługodawcy jako podatnika, o którym mowa w art. 15 Ustawy,
5. braku możliwości zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy, wobec sprzedaży realizowanej przez usługodawcę,
6. statusu usługobiorcy jako podatnika, o którym mowa w art. 15 Ustawy, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny.
   

Ad. A

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy o VAT, załącznik nr 14 do Ustawy o VAT zawiera listę usług budowlanych, które świadczone przez podwykonawców, objęte są procedurą odwrotnego obciążenia.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Usługi realizowane przez Kontrahentów na rzecz Spółki (czyli obejmujące przede wszystkim roboty związane z przygotowaniem terenu pod budowę oraz jego dalsze zabezpieczenie np. drogi tymczasowe, ustawienie ogrodzeń itp.) na podstawie Umów to usługi wymienione w załączniku nr 14 do Ustawy o VAT. Wobec tego należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji jest spełniony warunek wskazany w art. 17 ust. 8, uzależniający możliwość zastosowania odwrotnego obciążenia od objęcia usług załącznikiem nr 14 do Ustawy.

Ad. B

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia podwykonawcy. Zgodnie z wyjaśnieniami przedstawionymi przez Ministra Rozwoju i Finansów w odpowiedzi na interpelację z dnia 20 grudnia 2016 r. nr 8831, udzielonymi w dniu 26 stycznia 2017 r. (pismo nr PT1.054.2.2017), pojęcie podwykonawcy należy rozumieć w oparciu o jego językowe, potoczne rozumienie: „(...) Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika języka polskiego „podwykonawca” – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy”.

Oznacza to, że podwykonawcą będzie każdy podmiot, który w znaczeniu cywilistycznym przejmuje od generalnego wykonawcy część robót/usług budowlanych, do których wykonania wobec inwestora zobowiązał się generalny wykonawca.

Wyjaśnienia te wprowadzają zatem na grunt analizowanych przepisów następujące podmioty:

• podwykonawcę – jako zleceniobiorcę wykonującego podzleconą pracę,
• głównego wykonawcę – jako podmiot podzlecający podwykonawcy wykonanie częściowe lub całościowe danej inwestycji,
• inwestora – jako podmiot zlecający na rzecz głównego wykonawcy wykonanie danej inwestycji.
  
  

Analizowana sytuacja faktyczna stanowi odzwierciedlenie zaprezentowanej w powołanych wyjaśnieniach teoretycznej relacji inwestor – główny wykonawca – podwykonawca. W opisanym stanie faktycznym mamy bowiem do czynienia z Kontrahentem (pełniącym funkcję Podwykonawcy) wykonującym usługę na rzecz Spółki (pełniącej funkcję Głównego Wykonawcy) w związku z ciążącymi na niej zobowiązaniami wynikającymi z umów zawartych przez Spółkę z wieloma inwestorami.

W związku z tym należy stwierdzić, że Kontrahenci świadczący na rzecz Spółki przedmiotowe Usługi stanowią Podwykonawców w rozumieniu art. 17 ust. 1h Ustawy o VAT.

Ad. C

W przedstawionym stanie faktycznym, Kontrahent (Podwykonawca) jest usługodawcą, a Spółka jest usługobiorcą, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 lit. a i b. Z opisu stanu faktycznego wynika, że zarówno Spółka, jak i Kontrahent są podatnikami w rozumieniu art. 15 ust. 1. Jednocześnie Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, a sprzedaż realizowana przez Podwykonawcę nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

W związku z tym należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji faktycznej spełnione są warunki zastosowania odwrotnego obciążenia wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 lit. a i b.

W związku z powyższym należy uznać, że w analizowanej sytuacji faktycznej spełnione są wszystkie enumeratywnie wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy o VAT oraz w ust. 1h warunki umożliwiające zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza również odpowiedź Ministra Rozwoju i Finansów na interpelację poselską nr 9705 (w piśmie z 1.03.2017 r., PT 10.054.3.2017.TXZ.97E), z której wynika, że „przy dalszych „podzleceniach” usług przez generalnego wykonawcę należy przyjąć podejście, zgodnie z którym każdy podatnik świadczący usługi budowlane na rzecz głównego wykonawcy w ramach prowadzonej inwestycji, jest już podwykonawcą i usługi te powinny być opodatkowane zgodnie z mechanizmem odwróconego obciążenia”.

Ponadto należy stwierdzić, że w analizowanym stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę nie występują żadne inne okoliczności, które wykluczałyby możliwość zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia. Ustawodawca nie uzależnia bowiem możliwości zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia od innych czynników takich jak choćby sposób fakturowania, sposób wynagradzania usługodawcy lub miejsce świadczenia przez niego usług, ani też od związku usług wyłącznie z jedną inwestycją.

Wobec tego należy stwierdzić, że pozostałe okoliczności świadczenia przedmiotowych Usług opisane w stanie faktycznym (jak np. ryczałtowe wynagrodzenie, świadczenie usług przez Podwykonawców na wielu placach budów w związku z wieloma Inwestycjami) nie mają wpływu na możliwość zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, w analizowanej sytuacji faktycznej charakter przedmiotowych Usług wskazanych w stanie faktycznym oraz wszystkie okoliczności ich świadczenia umożliwiają zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy odpowiedź na pytanie będące przedmiotem wniosku powinna brzmieć następująco:

Mechanizm odwrotnego obciążenia w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 8 Ustawy o VAT będzie miał zatem zastosowanie do Usług wskazanych w stanie faktycznym, stanowiących usługi wymienione w załączniku nr 14 do Ustawy o VAT, świadczonych przez Kontrahentów – Podwykonawców na rzecz Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Zaznacza się również, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.