Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.76.2017.2.MG
z 3 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2017 r. (data wpływu 5 maja 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 czerwca 2017 r. (data wpływu 6 czerwca 2017 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 25 maja 2017 r. znak 0114-KDIP3-2.4011.76.2017.1.MG o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości wydatkowanego na zakup i montaż paneli słonecznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości wydatkowanego na zakup i montaż paneli słonecznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 9 lipca 2012 r. zmarła macocha Wnioskodawcy. Wnioskodawca wraz z piątką rodzeństwa odziedziczyli spadek po macosze na podstawie jej testamentu własnoręcznego, przy czym udziały w spadku każdego ze spadkobierców były równe i wynosiły 1/6. Powyższe zostało stwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego Wydział Cywilny z dnia 28 maja 2014 r.. W skład spadku wchodził udział wynoszący 1/2 we współwłasności stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą. Zatem każde z szóstki spadkobierców odziedziczyło udział wynoszący 1/12 we współwłasności ww. nieruchomości (1/2 : 6). Wartość rynkowa całej nieruchomości opiewała na kwotę 720.000,00 zł, wartość udziału spadkodawczyni wynosiła 360.000.00 zł, wartość udziałów, które przypadły poszczególnym spadkobiercom wyniosła 60.000.00 zł. Należy również podkreślić, iż w chwili śmierci spadkodawczyni każdemu ze spadkobierców, w tym Wnioskodawcy, przysługiwały już udziały wynoszące po 1/12 we współwłasności nieruchomości, które to udziały spadkobiercy odziedziczyli wcześniej po ojcu spadkobierców, który zmarł w 2003 r. Zatem w wyniku dziedziczenia po spadkodawczyni udział we współwłasności nieruchomości Wnioskodawcy i pozostałych spadkobierców zwiększył się z 1/12 do 1/6 (1/12 odziedziczona po ojcu zmarłym w 2003 r. + 1/12 odziedziczona po macosze zmarłej w 2012 r.).

W dniu 31 maja 2016 r. Wnioskodawca sprzedał cały przysługujący mu udział wynoszący 1/6 we współwłasności nieruchomości za kwotę 120.000,00 zł. Z powyższej kwoty 60.000,00 zł przypadało na udział odziedziczony po macosze zmarłej w 2012 r., a zatem sprzedaż udziału w nieruchomości w tej części nastąpiła przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

W listopadzie i grudniu 2016 r. Wnioskodawca, ze środków uzyskanych ze sprzedaży udziału w nieruchomości, wydatkował kwotę 54.162,00 zł na zakup i montaż na stanowiącym wyłączną własność Wnioskodawcy i współmałżonka (w ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej) domu mieszkalnym położonym mikroinstalacji fotowoltanicznej (paneli słonecznych), która ma zapewnić istotne oszczędności w zaopatrzeniu domu w energię elektryczną. Panele zostały zainstalowane na dachu domu i trwale połączone z bryłą budynku (są integralną częścią połączeń elektrycznych w budynku). Wnioskodawca i współmałżonek na co dzień zamieszkują w tym domu, realizując tam swoje cele mieszkaniowe. Wszystkie wydatki opisane powyżej zostały udokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę.

W kwietniu 2017 r. Wnioskodawca złożył we właściwym urzędzie skarbowym zeznanie podatkowe PIT-39 za 2016 r., w którym, w związku z poniesionymi wydatkami opisanymi w poprzednim akapicie, zadeklarował zwolnienie z podatku całości dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości, w części odziedziczonej po zmarłej w dniu 9 lipca 2012 r. macosze Wnioskodawcy (część udziału odziedziczona po ojcu Wnioskodawcy została nabyta w 2003 r. i w związku z powyższym jej odpłatne zbycie nie stanowi źródła przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych).

W tak przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie możliwości uznania poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków za wydatki na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wniosek zawierał braki formalne, w związku z czym organ podatkowy pismem z dnia 25 maja 2017 r. wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia poprzez wyjaśnienie, czy zakup i montaż paneli słonecznych podyktowany był zapewnieniem istotnych oszczędności w zapotrzebowaniu domu w energię elektryczną, tak jak wskazano to w opisie stanu faktycznego, czy też wymianą elementów dotychczasowej instalacji elektrycznej (co wskazano w stanowisku Wnioskodawcy odnośnie zadanego pytania), spowodowanej jej złym stanem i koniecznością wymiany, gdzie przedmiotowe panele słoneczne są integralną częścią instalacji elektrycznej, ponieważ są wpięte w obieg tej instalacji?

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku, pismem z dnia 5 czerwca 2017 r. (data wpływu 6 czerwca 2017 r.), w którym wyjaśnił, że:

• Zakup i montaż paneli słonecznych podyktowany był przede wszystkim zapewnieniem istotnych oszczędności w zapotrzebowaniu domu na energię elektryczną.
  
• Montaż paneli, mimo, że podyktowany przede wszystkim względami oszczędnościowymi, wiązał się z wymianą części dotychczasowej instalacji elektrycznej, ale wyłącznie w takim zakresie w jakim niezbędne było to do przyłączenia paneli do dotychczasowej instalacji (przed montażem dom Wnioskodawcy nie był wyposażony w panele słoneczne). Wymiana części dotychczasowej instalacji elektrycznej nie była zatem podyktowana jej zużyciem albo złym stanem ale właśnie koniecznością przyłączenia paneli (wpięcia ich w obieg dotychczasowej instalacji). Panele słoneczne uzupełniają istniejącą instalację jako jej integralna część, stanowiąc dodatkowe (alternatywne) źródło zaopatrzenia w ekologiczną energię elektryczną.
  
• Gdyby, w związku z treścią powyższej odpowiedzi, organ podatkowy uznał, że poniesione wydatki mają w istocie charakter modernizacyjny, Wnioskodawca chciałby zaznaczyć, że podziela stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 10 sierpnia 2016 r. nr IPPB4/4511-660/16-2/PP, zgodnie z którym „modernizacja” oznacza - unowocześnienie czegoś przez wymianą starych elementów na nowe lub wprowadzenie nowych form działania. Biorąc pod uwagą zakres zwolnienia (ulgi mieszkaniowej - przyp. Wnioskodawcy) i jego charakter są podstawy aby nie wyłączać z zakresu zwolnienia wydatków na modernizacją.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup i montaż mikroinstalacji fotowoltanicznej (paneli słonecznych) stanowią wydatki na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku o podatku dochodowym od osób fizycznych (wydatki na remont nieruchomości)?

Zdaniem Wnioskodawcy, na pytanie postawione w niniejszym wniosku należy udzielić odpowiedzi twierdzącej - wydatki na zakup i montaż mikroinstalacji fotowoltanicznej (paneli słonecznych) stanowią wydatki na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80 poz. 350 z późn. zm., dalej „ustawa o PIT”).

W związku z odpłatnym zbyciem w dniu 31 maja 2016 r. udziału w nieruchomości, w części odziedziczonej po zmarłej w dniu 9 lipca 2012 r. macosze Wnioskodawcy, Wnioskodawca uzyskał dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (część udziału odziedziczona po ojcu Wnioskodawcy została nabyta w 2003 r. i w związku z powyższym jej odpłatne zbycie nie stanowi źródła przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych). Należy jednak zaznaczyć, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e ustawy o PIT, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w sposób wyczerpujący w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o PIT, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. wydatki poniesione na remont własnego budynku mieszkalnego położonego w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. Należy w tym miejscu wskazać, że przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „remont”, zatem właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 1994 r. Nr 89 poz. 414 z późn. zm.). Przepis art. 3 pkt 7 tej ustawy stanowi, że przez sformułowanie „roboty budowlane” należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego, zaś w myśl art. 3 pkt 8 poprzez „remont” należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Za „remont” uważa się w szczególności wykonanie robót budowlanych w istniejącym budynku mieszkalnym lub lokalu mieszkalnym wraz z wymianą dotychczas użytkowanych, zużytych składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub określonych elementów tej instalacji). Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r. I SA/Gd 886/96 stwierdzając: „za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.” W świetle powyższych definicji Wnioskodawca nie widzi przeszkód, aby za wydatki na remont nieruchomości uznać również wydatki na wymianę elementów dotychczasowej instalacji elektrycznej lub wydatki na montaż nowych elementów instalacji elektrycznej.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji, gdy środki uzyskane ze sprzedaży udziału w nieruchomości Wnioskodawca przeznaczył na zakup i montaż mikroinstalacji fotowoltanicznej (paneli słonecznych), które zostały trwale zamontowane na dachu domu stanowiącego współwłasność Wnioskodawcy i współmałżonka, w którym Wnioskodawca realizuje własne cele mieszkaniowe, to wydatek ten mieści się w wydatkach, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem omawiane zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy znajdzie zastosowanie w zaistniałym stanie faktycznym, bowiem ww. wydatków Wnioskodawca dokonał w listopadzie i grudniu 2016 r., tj. przed upływem 2 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miała miejsce sprzedaż udziału w nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy należy w tym miejscu zaznaczyć, że stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, dotyczących zbliżonych stanów faktycznych. Tytułem przykładu można wskazać interpretacje wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 9 stycznia 2017 r. Nr 1061-IPTPB2.4511.842.2016.1.DA, przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 marca 2017 r. Nr 1462-IPPB4.4511.83.2017.2.JM oraz przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 sierpnia 2016 r. Nr IPPB4/4511-660/16-2/PP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów
   
   

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma data i forma prawna ich nabycia.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca nabył w 2003 r. udział w wysokości 1/12 w nieruchomości po zmarłym w 2003 r. ojcu, a następnie w 2012 r. w drodze spadku po zmarłej w 2012 r. macosze w wysokości 1/12 tej nieruchomości. W dniu 31 maja 2016 r. Wnioskodawca sprzedał przysługujący Wnioskodawcy udział wynoszący 1/6 we współwłasności przedmiotowej nieruchomości. W 2016 r. Wnioskodawca, ze środków uzyskanych ze sprzedaży udziału w nieruchomości wydatkował określoną kwotę na zakup i montaż na stanowiącym własność Wnioskodawcy i współmałżonka (w ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej) domu mieszkalnym mikroinstalacji fotowoltanicznej (paneli słonecznych), która ma zapewnić istotne oszczędności w zaopatrzeniu domu w energię elektryczną. Montaż paneli wiązał się z wymianą części dotychczasowej instalacji elektrycznej. Panele słoneczne uzupełniają istniejącą instalację jako jej integralna część, stanowiąc dodatkowe źródło energii elektrycznej. Panele zostały zainstalowane na dachu domu i trwale połączone z bryłą budynku (są integralną częścią połączeń elektrycznych w budynku). Wszystkie wydatki zostały udokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę. W kwietniu 2017 r. Wnioskodawca złożył we właściwym urzędzie skarbowym zeznanie PIT-39 za 2016 r., w którym zadeklarował zwolnienie z podatku całości dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w 2012 r.

Zatem sprzedaż w 2016 r. udziału nabytego po zmarłym w 2003 r. ojcu nastąpiła po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego udziału, a co za tym idzie kwota uzyskana ze zbycia tego udziału nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nie podlega opodatkowaniu. Natomiast zbycie udziału w nieruchomości nabytego w spadku w 2012 r. stanowi dla Wnioskodawcy źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, opłatę sądową).

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zatem, w odniesieniu do dochodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości istnieje możliwość jego zwolnienia z opodatkowania w związku z poniesieniem wydatków na własne cele mieszkaniowe.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży nieruchomości, udziału lub prawa,

W– wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód ze sprzedaży nieruchomości, udziału lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości nabytego w 2012 r., jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia tego udziału.

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia udziału zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziały w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   
4. budowę, rozbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

Z treści art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e) rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Z przytoczonych przepisów wynika, że okolicznością decydującą o możliwości skorzystania ze zwolnienia wynikającego z powołanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości bądź udziału w niej w terminie nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na własne cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy.

Organ podatkowy podkreśla, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie z każdego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Należy również zastrzec, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych, wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek udowodnienia, że przedmiotowe zwolnienie zostało zastosowane przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Z treści art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz ust. 25 pkt 1 lit. d) ww. ustawy wynika, że do analizowanego zwolnienia uprawnia wydatkowanie środków ze zbycia udziału w nieruchomości, począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, między innymi na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

Podkreślić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „remont”, zatem właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290, z późn. zm.) W myśl art. 3 pkt 8 tej ustawy poprzez „remont” należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Za „remont” uważa się w szczególności wykonanie robót budowlanych w istniejącym budynku mieszkalnym lub lokalu mieszkalnym wraz z wymianą dotychczas użytkowanych, zużytych składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 1998 r., sygn. akt. I SA/Gd 886/96, stwierdzając, że „za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.”

W rozpatrywanej sprawie należy również rozważyć jaka część środków uzyskanych ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w 2012 r. w spadku przez Wnioskodawcę przeznaczona na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej w budynku mieszkalnym objętym wspólnością ustawową małżeńską może zostać uznana za wydatek na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy, mając na uwadze fakt, że sprzedany udział w nieruchomości nabyty w spadku stanowił wyłącznie majątek osobisty Wnioskodawcy.

Celem wyjaśnienia należy odnieść się do regulacji ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej, zawartej w przepisach Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082 z późn. zm.) - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa.

Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością - art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Stosownie natomiast do art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Jak wynika z art. 33 pkt 2 ww. ustawy - do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

W świetle powyższego przepisu w sytuacji, gdy środki uzyskane ze sprzedaży udziału w nieruchomości stanowiącego majątek odrębny Wnioskodawcy zostały wydatkowane na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej na budynku wchodzącym w skład wspólności ustawowej małżeńskiej Wnioskodawcy, to środki te mogą zostać uznane za wydatkowane na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że wydatek poniesiony przez Wnioskodawczynię obejmujący zakup i montaż paneli słonecznych, związany z wymianą części dotychczasowej instalacji elektrycznej w budynku mieszkalnym stanowiącym współwłasność majątkową, w którym Wnioskodawczyni wraz ze współmałżonkiem realizują własne cele mieszkaniowe, tj. zamieszkują ten dom, mieści się w zakresie wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym może zostać uwzględniony przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania. Panele słoneczne zostały zainstalowane na dachu domu i są trwale połączone z bryłą budynku (stanowią integralną częścią połączeń elektrycznych w budynku, uzupełniają istniejącą instalację).

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku tan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.