Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.55.2017.1.AD
z 13 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2017 r. (data wpływu 27 marca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej prowadzi internetową Sieć Gier online, w ramach której jej użytkownicy mają możliwość skorzystania z gier wyłącznie przez sieć internet. Użytkownikiem Sieci Gier – Klientem, zgodnie z Regulaminem Usług jest osoba, która poprzez jego akceptację uzyskała dostęp do usług oferowanych przez Sieć Gier.

Usługami, zgodnie z regulaminem są wszelkie świadczenia Sieci na rzecz Klienta wykonywane w ramach działalności Sieci Gier.

Z gier mogą korzystać tylko zalogowani Klienci. Korzystanie z gier (w ich podstawowej wersji) jest nieodpłatne. Uiszczając stosowną opłatę (zwaną dalej mikropłatnością) Klienci mogą uzyskać dostęp do dodatkowych funkcjonalności w grach, które uatrakcyjniają rozgrywkę (dalej Wirtualne Dobra). To oznacza, że Klienci nie płacą za możliwość grania w grę, tylko za jej pewne funkcje niedostępne w darmowej wersji. Sieć Gier działa całą dobę przez wszystkie dni tygodnia. Mikropłatności jakie uiszczają Klienci za Wirtualne Dobra stanowią przychody Wnioskodawcy. Dokonywane są one za pośrednictwem operatora płatności CashBill na podstawie przelewów dokonywanych przez Klientów lub płatności przy użyciu Paysafecard (karty przedpłaconej). Całość płatności związanych ze sprzedażą usług (Wirtualnych Dóbr) dokonywana jest za pośrednictwem operatora płatności CashBill, a z ewidencji dołączonej przez operatora Wnioskodawca jest w stanie jednoznacznie stwierdzić jakiej czynności dotyczyła konkretna płatność. Z portalu operatora płatności Wnioskodawca może także wydrukować zestawienie zawierające dane potrzebne do identyfikacji płatności. Wnioskodawca może w każdym momencie zlecić operatorowi płatności CashBill wypłatę zgromadzonych środków, który dokonuje płatności zbiorczej na konto Wnioskodawcy pomniejszonej o wartość należnej mu prowizji. Do płatności zbiorczej operator CashBill dołącza zestawienie pobranych kwot od klientów, na którym widnieje między innymi unikalny numer płatności, który pozwala na powiązanie konkretnej płatności ze sprzedaną usługą i płatnikiem. Na podstawie ewidencji otrzymanej od operatora płatności lub zestawień dostępnych na portalu CashBill Wnioskodawca księguje przychód z działalności oraz należny VAT za okresy miesięczne. Zestawienia są drukowane przez Wnioskodawcę przechowywane wraz z dokumentacją księgową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej w oparciu o zapis § 2 Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (poz. 39 załącznika do ww. rozporządzenia)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 2 Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 roku w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz pozycją 39 załącznika do tego rozporządzenia może on korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej przy użyciu kasy rejestrującej.

Całość płatności związanych ze sprzedażą usług (Wirtualnych Dóbr) dokonywana jest za pośrednictwem operatora płatności CashBiIl, a z ewidencji dołączonej przez operatora Wnioskodawca jest w stanie jednoznacznie stwierdzić jakiej czynności dotyczyła konkretna płatność. Ewidencja operatora jest drukowana i przechowywana wraz z dokumentacją księgową. Wnioskodawca ma również możliwość wydrukowania z portalu operatora płatności zestawienia zawierającego dane potrzebne do identyfikacji płatności w szczególności unikalny numer każdej płatności. Powyższe stanowisko potwierdzają interpretacje indywidualne np. IPPP2/443 -1242/14-2/RR z dnia 26 lutego 2015 roku wydana przez dyrektora Izby Skarbowej z Warszawy, który zauważa, że systemy płatnicze on-line spełniają przesłankę do uznania, że została dokonana za pośrednictwem banku. Podobne stanowisko przedstawia dyrektor tej samej Izby Skarbowej w Interpretacji Indywidualnej IPPP2/4512-321/15-5/RR z 10 lipca 2015 roku. Za taką interpretacją przemawia wykładnia celowościowa, ponieważ obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej na podstawie rozporządzenia objęta jest przede wszystkim sprzedaż detaliczna w żaden inny sposób nieudokumentowana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne (art. 5a ustawy).

Przez towary, stosownie do zapisu art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z zapisu art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W powyższym przepisie przyjęto zatem generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem „usługi” w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług objęto obszerny zakres czynności, obejmujący zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej prowadzi internetową Sieć Gier online, w ramach której jej użytkownicy mają możliwość skorzystania z gier wyłącznie przez sieć internet. Użytkownikiem Sieci Gier – Klientem, zgodnie z Regulaminem Usług jest osoba, która poprzez jego akceptację uzyskała dostęp do usług oferowanych przez Sieć Gier. Usługami, zgodnie z regulaminem są wszelkie świadczenia Sieci na rzecz Klienta wykonywane w ramach działalności Sieci Gier. Z gier mogą korzystać tylko zalogowani Klienci. Korzystanie z gier (w ich podstawowej wersji) jest nieodpłatne. Uiszczając stosowną opłatę (zwaną dalej mikropłatnością) Klienci mogą uzyskać dostęp do dodatkowych funkcjonalności w grach, które uatrakcyjniają rozgrywkę (dalej Wirtualne Dobra). To oznacza, że Klienci nie płacą za możliwość grania w grę, tylko za jej pewne funkcje niedostępne w darmowej wersji. Sieć Gier działa całą dobę przez wszystkie dni tygodnia.

Na gruncie podatku od towarów i usług – z uwagi na zdefiniowanie pojęcia „towar” – znaczenie dla uznania danego przedmiotu za towar mogą mieć wyłącznie przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Z uwagi na akcentowanie ekonomicznych aspektów transakcji, należy uznać, że towarem na gruncie tej ustawy jest każdy przedmiot materialny, mogący być przedmiotem obrotu. Treść wniosku wskazuje, że dobra będące przedmiotem obrotu dokonywanego przez Wnioskodawcę, z uwagi na swój niematerialny charakter, nie spełniają definicji towaru zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy. Byt przedmiotów jedynie w rzeczywistości wirtualnej oznacza, że do transakcji z ich udziałem nie mają zastosowania żadne przepisy, które odnoszą się do dostawy towarów.

W ocenie tut. organu, opisane przez Wnioskodawcę świadczenie polegające na sprzedaży wirtualnych dóbr w grze komputerowej wypełnia definicję usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i ze względu na jego odpłatny charakter podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przepisom dotyczącym prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2017 r. reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2016 r., poz. 2177), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Według § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu.

Z kolei, stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2017 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

I tak, w załączniku do rozporządzenia, stanowiącym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wskazano w poz. 39 świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Aby zatem podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 39 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• zapłata za usługę musi być dokonana w całości za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika;
• z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę musi jednoznacznie wynikać, jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła oraz
• przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 rozporządzenia.
  
  

Niespełnienie jednego z powyższych warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

To zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tzn. że dotyczy konkretnych czynności.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, jak również termin, w którym należy rozpocząć jego realizację, uzależniony jest ściśle od faktu dokonywania sprzedaży w rozumieniu ww. art. 2 pkt 22 ustawy.

Jak już wcześniej wspomniano – w kwestii prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – ustawodawca przewidział zwolnienia podmiotowe ( § 3 rozporządzenia), jak i przedmiotowe ( § 2 rozporządzenia) z tego obowiązku. Należy jednak zauważyć, że wykonywanie przez podatnika czynności wymienionych w § 4 rozporządzenia wyklucza możliwość zastosowania przez niego zwolnień określonych w § 2 i § 3 rozporządzenia. Zatem bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

W myśl § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia – zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług:

1. przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,
2. przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami,
3. naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania),
4. w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,
5. w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,
6. w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 51 załącznika do rozporządzenia,
7. prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 28 załącznika do rozporządzenia,
8. doradztwa podatkowego,
9. związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie:
   • świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
   • usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),
10. fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych.

Powyższe wskazuje, że wykonywanie przez podatnika czynności wymienionych w powołanym § 4 ust. 1 pkt 2 wyklucza możliwość zastosowania przez niego zwolnień określonych w § 2 i § 3. Zatem bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Jak wynika z opisu sprawy płatności jakie uiszczają Klienci za Wirtualne Dobra dokonywane są za pośrednictwem operatora płatności CashBill na podstawie przelewów dokonywanych przez Klientów lub płatności przy użyciu Paysafecard (karty przedpłaconej). Całość płatności związanych ze sprzedażą usług (Wirtualnych Dóbr) dokonywana jest za pośrednictwem operatora płatności CashBill, a z ewidencji dołączonej przez operatora Wnioskodawca jest w stanie jednoznacznie stwierdzić jakiej czynności dotyczyła konkretna płatność. Z portalu operatora płatności Wnioskodawca może także wydrukować zestawienie zawierające dane potrzebne do identyfikacji płatności. Wnioskodawca może w każdym momencie zlecić operatorowi płatności CashBill wypłatę zgromadzonych środków, który dokonuje płatności zbiorczej na konto Wnioskodawcy pomniejszonej o wartość należnej mu prowizji. Do płatności zbiorczej operator CashBill dołącza zestawienie pobranych kwot od klientów, na którym widnieje między innymi unikalny numer płatności, który pozwala na powiązanie konkretnej płatności ze sprzedaną usługą i płatnikiem. Na podstawie ewidencji otrzymanej od operatora płatności lub zestawień dostępnych na portalu CashBill Wnioskodawca księguje przychód z działalności oraz należny VAT za okresy miesięczne. Zestawienia są drukowane przez Wnioskodawcę przechowywane wraz z dokumentacją księgową.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, a także na podstawie wcześniejszych ustaleń należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zostały spełnione łącznie wszystkie warunki umożliwiające zwolnienie świadczonych przez Wnioskodawcę usług dostępu do dodatkowych funkcjonalności w grach komputerowych dostępnych w sieci internet, na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 39 załącznika do rozporządzenia. W analizowanej sytuacji – jak wskazał Wnioskodawca – całość płatności następuje za pośrednictwem operatora CashBill, który dokonuje płatności zbiorczej na konto Wnioskodawcy; do płatności zbiorczej operator CashBill dołącza zestawienie pobranych kwot od klientów, na którym widnieje między innymi unikalny numer płatności, który pozwala na powiązanie konkretnej płatności ze sprzedaną usługą i płatnikiem, a świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie figurują w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawca będzie miał prawo skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży usług dostępu do dodatkowych funkcjonalności w grach komputerowych dostępnych w sieci internet przy użyciu kasy rejestrującej w oparciu o zapis § 2 ust. 1 w zw. z poz. 39 załącznika do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.