Interpretacja Ministra Finansów
PT8/033/104/635/WCH/14
z 4 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 4 czerwca 2014 r. nr ITPP3/443- 111/14/MD wydanej, w imieniu Ministra Finansów, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy dla „O.” na wniosek z dnia 6 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.) uzupełnionym w dniu 20 maja 2014 r. (data wpływu 26 maja 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu osobowego, ustalenia momentu powstania obowiązku- podatkowego oraz określenia podstawy opodatkowania dla tej czynności zmienia ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2014 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy wpłynął wniosek „O.” z dnia 6 marca 2014 r. uzupełniony wnioskiem z dnia 20 maja 2014 r. (data wpływu 26 maja 2014 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania tym podatkiem czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu osobowego, ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz określenia podstawy opodatkowania dla tej czynności.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski w zakresie produkcji tektury oraz opakowań z papieru i tektury. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada ważny numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT-UE) oraz prowadzi księgi handlowe.

W dniu 29 stycznia 2014 r. Wnioskodawca nabył w Szwajcarii (od szwajcarskiej spółki) - dla celów prowadzonej działalności gospodarczej - używany samochód osobowy marki Mitsubishi (rok produkcji 2011, przebieg 51.000 km). Oprócz należności za samochód wynikającej z rachunku zakupu szwajcarski sprzedawca nie pobierał innych opłat. W momencie uiszczenia należności za samochód, tj. dma 29 stycznia 2014 r., Wnioskodawca odebrał pojazd i stał się jego właścicielem. W przeprowadzonej transakcji w żadnym zakresie nie brały udziału osoby trzecie (wszystkie czynności związane z zakupem samochodu wykonywał pracownik Spółki bez pośrednictwa i udziału przedstawiciela podatkowego z Niemiec). Nabyty samochód został przetransportowany na lawecie do Niemiec, gdzie została dokonana odprawa celna. Do celnej procedury przywozu samochód zgłosił Wnioskodawca i w zgłoszeniu celnym widnieje on jako importer. Wnioskodawca opłacił koszty transportu (w tym fakturę za wynajem lawety). W związku z odprawa celną w Niemczech w dniu 29 stycznia 2014 r. Wnioskodawca zapłacił cło w wysokości 10% (na kwotę 291,62 EUR) oraz niemiecki VAT od importu w wysokości 19% (na kwotę 609,48 EUR). Po odprawie celnej auto zostało przetransportowane do Polski, gdzie w dniu 7 lutego 2014 r. w urzędzie celnym Wnioskodawca opłacił akcyzę. Następnie w dniu 14 lutego 2014 r. Wnioskodawca zarejestrował pojazd w Wydziale Komunikacji Starostwa Powiatowego. Jako podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia Wnioskodawca przyjął:

1. wartość nabytego samochodu wynikającą z rachunku wystawionego przez kontrahenta, przeliczoną według średniego kursu NBP z dnia 14 lutego 2014 r.;
2. opłaty cła i podatek VAT wynikające z dokumentu odprawy celnej w Niemczech, przeliczone według średniego kursu NBP z dnia 14 lutego 2014 r.;
3. podatek akcyzowy opłacony w Polsce;
4. opłatę recyklingową wnoszoną do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska.

Według powyższego zestawienia wystawiono fakturę wewnętrzną, naliczono podatek należny oraz naliczony do Odliczenia w wysokości 60%. W deklaracji VAT-7 Wnioskodawca wykazał to zdarzenie jako nabycie wewnątrzwspólnotowe.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania.

1. Czy Spółka prawidłowo uznała transakcję zakupu używanego samochodu osobowego w Szwajcarii z odprawą celną w Niemczech, za nabycie wewnątrzwspólnotowe, z rozpoznanym obowiązkiem podatkowym w dniu 15 lutego 2014 r.?
2. Czy Spółka prawidłowo określiła podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, doszło do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. W opinii Wnioskodawcy skoro towar został zaimportowany z kraju trzeciego (Szwajcaria) do Niemiec, gdzie została dokonana odprawa celna, a dopiero w następnej kolejności został przywieziony do Polski, to miejscem importu są Niemcy. Przemieszczenie towaru z Niemiec do Polski należało więc zdaniem Wnioskodawcy rozpoznać jako wewnątrzwspólnotowe nabycie na terenie Polski. W ocenie Wnioskodawcy, powyższe stanowisko znajduje poparcie w art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca przywołał treść art. 9 ust. 1 tej ustawy, który mówi, że przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywcą towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy powinien być rozpoznany w dniu 15 lutego 2014 r. zgodnie z art. 20 ust. 5 ww. ustawy. Według tego przepisu, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Wnioskodawca wskazał, że w świetle art. 30a 1 ustawy, do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w tym również dokonywanego na podstawie art. 12aust. 4-6, stosuje się odpowiednio art. 29aust. 6. Według natomiast art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art, 30a- 3oc, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Jak stanowi art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Treść powołanego wyżej artykułu ustawy wskazuje — zdaniem Wnioskodawcy — że do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy doliczyć wydatki dodatkowe. Wnioskodawca wskazał, że posiada dowody poniesienia kosztów zwiększających podstawę opodatkowania zatem w jego ocenie podstawę opodatkowania ustalił prawidłowo.

W dniu 4 czerwca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając, na podstawie przepisu § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną, nr ITPP3/443-111/14/MD, w której uznał, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy: art. 2 pkt 1 i pkt 4, art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 9 ust. 1 i ust. 2, art. 11 ust. 1, art. 20aust. 5, art. 22 ust. 1 pkt 1, art. 25 ust. 1, art. 26aust. 1, art. 29a ust. 1 i ust. 2, art. 30aust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), których treść odniósł do stanu faktycznego, pytań i stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.

Analizując treść wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy Dyrektor ww. Izby Skarbowej stwierdził, że Spółka zasadnie uznała, że nabycie samochodu osobowego w Szwajcarii i przemieszczenie go do kraju skutkowało wystąpieniem po jej stronie wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru. Dyrektor ww. Izby Skarbowej zwrócił jednak uwagę na okoliczność, że przedmiotowa transakcja nie była wewnątrzwspólnotowym nabyciem, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, a wewnątrzwspólnotowym nabyciem uregulowanym w art. 11 ust. 1 ustawy bowiem skoro Spółka uprzednio zaimportowała na terytorium Niemiec samochód, który był już jej własnością, a potem dokonała jego przemieszczenia z terytorium Niemiec na terytorium kraju, to już wówczas wystąpiła pierwsza z przesłanek określonych w art. 11 ust. 1 ustawy. Drugą przesłanką na którą zwrócił uwagę ww. Dyrektor Izby Skarbowej (i którą Spółka wypełniła) jest fakt, że samochód służy (ma służyć) prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazał, że błędna kwalifikacja prawna czynności nabycia samochodu osobowego do wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru określonego w art. 9 ust. 1- ustawy doprowadziła Spółkę również do błędnego wniosku co do sposobu ustalenia podstawy opodatkowania. W ocenie Dyrektor ww. Izby Skarbowej podstawą opodatkowania winna być cena nabycia towaru (samochodu) określona w momencie dostawy. Cena nabycia została określona w rachunku wystawionym przez szwajcarskiego sprzedawcę i tylko ta cena powinna być wzięta pod uwagę przez Spółkę dla potrzeb ustalenia podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru. Tym samym, w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Spółka nieprawidłowo powiększyła podstawę opodatkowania o inne elementy, w tym przede wszystkim o należności publicznoprawne.

W kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego u Spółki tytułem przedmiotowej transakcji, Dyrektor ww. Izby Skarbowej stwierdził, że Spółka poprawnie rozpoznała obowiązek podatkowych dla analizowanej transakcji.

Końcowo Dyrektor ww. Izby Skarbowej zaznaczył, że wątpliwości Spółki co do podatkowoprawnych konsekwencji sprawy w podatku dochodowym od osób fizycznych są przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia organu.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 4 czerwca 2014 r. nr ITPP3/443-111/14/MD wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy jest nieprawidłowa.

Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez mego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W myśl art. 20 ust. 5 ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. la stosuje się odpowiednio.

Artykuł 30a ust. 1—3 ustawy o VAT określa podstawę opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. I tak stosownie do ust. 1 art. 30a ustawy o VAT do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w tym również dokonywanego na podstawie art. 12a ust. 4-6, stosuje się odpowiednio art. 29aust. 1, 6, 7, 10 i 11.

Do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadkach, o których mowa w art. 11, stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 2 (art. 30a ust. 2 ustawy o VAT).

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami

0 podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika (art. 29a ust. 1 ustawy o VAT).

W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów (art. 29a ust. 2 ustawy).

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy, (art. 29a ust. 6 ustawy o VAT).

Przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r., Nr 3, poz. 11, z późn. zm.) jest nabycie wewnątrz wspólnoto we wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego. Przez nabycie wewnątrzwspólnotowe ustawodawca rozumie przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju (art. 2 pkt 9 ww. ustawy).

Ustawa z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. z 2013 r. poz. 1162), zwana dalej ustawą o recyklingu, określa zasady postępowania z pojazdami wycofanymi z eksploatacji w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju (art. 1 ust. 1 ustawy o recyklingu). Przepisy ustawy o recyklingu stosuje się min. do pojazdów wprowadzonych na terytorium kraju w drodze wewnątrzwspólnotowego nabycia, które zdefiniowane zostało jako przywóz pojazdu z terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej w celu wprowadzenia na terytorium kraju- (art. 2 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 3 pkt 13 ww. ustawy o recyklingu). Wprowadzenie pojazdu na terytorium kraju następuje z dniem wystawienia faktury potwierdzającej wewnątrzwspólnotowe nabycie (art. 4 pkt 3 ustawy o recyklingu). Wprowadzającym pojazd jest natomiast podmiot - przedsiębiorca będący producentem pojazdu lub przedsiębiorca dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdu (art. 3 pkt 14 ustawy o recyklingu). Przepis art. 12 ust. 1 ustawy o recyklingu stanowi, iż wprowadzający pojazd, który wprowadza na terytorium kraju nie więcej niż 1 000 pojazdów w roku kalendarzowym, może nie zapewniać sieci. Natomiast w myśl ust. 2 ww. artykułu wprowadzający pojazd, o którym mowa w ust. 1, który nie zapewnia sieci, oraz podmiot niebędący przedsiębiorcą, który dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu pojazdu, są obowiązani do wniesienia, na odrębny rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, opłaty w wysokości 500 zł od każdego pojazdu wprowadzonego na terytorium kraju. Dowód wpłaty powinien zawierać określenie cech identyfikacyjnych pojazdu, o których mowa w art. 66 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiadającym ważny numer VAT UE nabył w Szwajcarii w dniu 29 stycznia 2014 r. dla celów prowadzonej działalności gospodarczej samochód osobowy niespełniający definicji nowego środka transportu. Wnioskodawca uiścił tylko należność za samochód wynikającą z rachunku wystawionego przez szwajcarskiego kontrahenta (nie był obciążony innymi opłatami). Czynności związane z realizacją transakcji kupna-sprzedaży samochodu osobowego wykonywał pracownik Wnioskodawcy bez udziału innych podmiotów. Po sfinalizowaniu transakcji nabyty samochód został przetransportowany na lawecie do Niemiec, gdzie została dokonana odprawa celna. Do celnej procedury przywozu samochód zgłosił Wnioskodawca i w zgłoszeniu celnym widnieje on jako importer. W związku z odprawa celną w Niemczech w dniu 29 stycznia 2014 r. Wnioskodawca uiścił cło oraz niemiecki VAT od importu. Wnioskodawca opłacił koszty transportu (w tym fakturę za wynajem lawety). Po odprawie celnej auto zostało przetransportowane do Polski, gdzie następnie Wnioskodawca opłacił akcyzę, a w dalszej kolejności zarejestrował samochód osobowy w Wydziale Komunikacji Starostwa Powiatowego. Jako podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia Wnioskodawca przyjął:

1. wartość nabytego samochodu wynikającą z rachunku wystawionego przez kontrahenta, przeliczoną według średniego kursu NBP z dnia 14 lutego 2014 r.;
2. opłaty, cła i VAT wynikające z dokumentu odprawy celnej w Niemczech, przeliczone według średniego kursu NBP z dnia 14 lutego 2014 r.;
3. podatek akcyzowy opłacony w Polsce;
4. opłatę recyklingową wnoszoną do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska..

Wnioskodawca wystawił fakturę wewnętrzną uwzględniającą wyżej wymienione wydatki, naliczył podatek należny oraz podatek naliczony w wysokości 60%.

Kwestią do rozstrzygnięcia w przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zagadnienia jest dokonanie kwalifikacji prawnej transakcji zakupu używanego samochodu osobowego w Szwajcarii z odprawą celną w Niemczech a następnie przemieszczonego na terytorium kraju, określenie dla tej czynności momentu powstania obowiązku podatkowego oraz ustalenie podstawy opodatkowania.

Odnosząc przywołane powyżej przepisy prawa do przedstawionego stanu faktycznego sprawy należy stwierdzić, że czynność Wnioskodawcy polegająca na przemieszczeniu samochodu osobowego niebędącego nowym środkiem transportu nabytego w Szwajcarii do Niemiec gdzie następnie samochód ten po dokonaniu odprawy celnej w Niemczech przemieszczony został do Polski i który ma służyć w prowadzonej działalności gospodarczej wypełnia przesłanki do uznania jej za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, jednakże nie jak uznał Wnioskodawca z art. 9 ust. 1-2 ustawy o VAT lecz z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT (czynność zrównana z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru). Należy wskazać, że czynność ta wypełnia przesłanki z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT zarówno co do podmiotu (osoby) dokonującego takiego przemieszczenia, tytułu prawnego do przedmiotu nabycia oraz celu nabycia. Wnioskodawca bowiem z uwagi na okoliczność wykonania na terytorium Niemiec czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, tj. importu używanego samochodu osobowego nabywa status podatnika podatku od wartości dodanej i tym samym wypełnia pierwszą z przesłanek z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT. Przemieszczenie natomiast przez Wnioskodawcę z terytorium Niemiec na terytorium kraju przedmiotowego samochodu, który stanowi jego własność w celu wykorzystywania go w prowadzonej działalności gospodarczej wypełnia drugą przesłankę z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT (tytuł prawny do przedmiotu przemieszczenia oraz cel przemieszczenia).

Przechodząc do kwestii ustalenia u Wnioskodawcy momentu powstania obowiązku podatkowego tytułem przedmiotowej czynności należy wskazać, że z uwagi na okoliczność, że dostawa towaru z kraju Unii Europejskiej (Niemcy) do Polski nie jest potwierdzona fakturą, to w takim przypadku obowiązek podatkowy u Wnioskodawcy powstaje, stosownie do art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, 15 lutego 2014 r. (15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia).

Pomimo że Wnioskodawca błędnie uznał, że transakcja zakupu samochodu osobowego niebędącego nowym środkiem transportu w Szwajcarii z odprawą celną w Niemczech a następnie przemieszczonego na terytorium kraju wypełnia przesłanki do zakwalifikowania jej do wewnątrzwspólnotowego nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1-2 ustawy o VAT, a nie z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, stanowisko Wnioskodawcy co do uznania czynności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru na terytorium kraju oraz momentu powstania obowiązku podatkowego należało uznać za prawidłowe.

Kolejną kwestią do rozstrzygnięcia w przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zagadnieniu jest ustalenie, jakie elementy należy uwzględniać przy określaniu podstawy opodatkowania czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego niebędącego nowym środkiem transportu.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy prawa należy wskazać, że w przedstawionym stanie faktycznym podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia używanego samochodu osobowego jest cena nabycia towaru, jaką Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić (wartość zakupionego samochodu), wynikająca z rachunku wystawionego przez szwajcarskiego kontrahenta. Z uwagi na fakt, iż w wyniku realizacji przedmiotowej transakcji Wnioskodawca ponosi dodatkowe wydatki niezbędnym jest dokonanie ich analizy i ustalanie czy wpływają one na zwiększenie podstawy opodatkowania (cena nabycia) czy też nie.

Ustawodawca dokonał podziału wydatków zwiększających podstawę opodatkowania na dwie grupy. W pierwszej grupie wydatków (z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT) zwiększających podstawę opodatkowania m.in. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów są podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem kwoty podatku.

Wymienione przepisem rodzaje wydatków nie stanowią katalogu zamkniętego, są tylko pewną wskazówką, o jakie rodzaje wydatków chodzi. Oznacza to, że podstawę opodatkowania m.in. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zwiększają wydatki — podatki, cła, opłaty i inne należności np. o charakterze administracyjnym, których nałożenie pozostaje w bezpośrednim związku z tym nabyciem, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego mocą ustawy o VAT. Drugą grupę wydatków (z art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy o VAT) zwiększających podstawę opodatkowania min. z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stanowią wydatki pobierane przez dostawcę w związku z realizacją umowy kupna-sprzedaży, które ostatecznie „przerzucane” są na nabywcę.

Wnioskodawca w związku z czynnością przemieszczenia nabytego w Szwajcarii używanego samochodu osobowego na terytorium Niemiec ponosi w Niemczech wydatki - cło i podatek od wartości dodanej tytułem importu towaru. Gdyby nie transakcja kupna-sprzedaży, która realizowana jest w przedstawionym stanie faktycznym w ramach czynności zrównanej z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, Wnioskodawca nie wliczałby ww. wydatków do podstawy opodatkowania tytułem wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru. Innymi słowy wydatki - cło i podatek od wartości dodanej w sposób bezpośredni związane są z wewnątrzwspólnotowym nabyciem używanego samochodu osobowego, co skutkuje zaliczeniem ich jako elementów zwiększających podstawę opodatkowania.

Na terytorium Polski Wnioskodawca uiszcza podatek akcyzowy oraz opłatę recyklingową. Mając na uwadze wyżej powołane przepisy dotyczące podatku akcyzowego należy wskazać, że wydatek ten pozostaje w ścisłym (bezpośrednim) związku z czynnością zrównaną z wewnątrzwspólnotowym nabyciem.

W odniesieniu natomiast do kwestii wliczania do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu, poniesionej na terytorium kraju opłaty recyklingowej wskazać należy, że uiszczenie tej opłaty jest obowiązkiem nałożonym na podmiot wprowadzający dany pojazd na terytorium kraju. Obowiązek uiszczenia ww. opłaty wiąże się z wprowadzeniem pojazdu, jego wewnątrzwspólnotowym nabyciem lub importem pojazdu. W związku z powyższym, uiszczenie opłaty recyklingowej jest obowiązkiem nałożonym na wprowadzającego pojazd, a zatem zwiększa ona podstawę opodatkowania min. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Mając na uwadze powyższe, należy zatem wskazać, że zarówno opłaty takie jak cło oraz podatek od wartości dodanej zapłacone w Niemczech, podatek akcyzowy oraz opłata recyklingowa zwiększają podstawę opodatkowania. Wnioskodawca zobowiązany jest zatem wliczyć je do podstawy opodatkowania. Należy bowiem zauważyć, że przepis art. 30a ust. 2 ustawy o VAT jest przepisem stanowiącym punkt wyjścia dla podatnika, którego czynność spełnia przesłanki do uznania jej za czynność uznaną za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT. Przy tak określonej podstawie opodatkowania (z art. 30a ust. 2 w zw. z art. 29a ust. 2 ustawy o VAT), którą jest cena nabycia towaru, Wnioskodawca następnie zobowiązany jest do powiększenia podstawy opodatkowania o podatki, cła opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, o których mowa w art. 29a ust. 6 ustawy o VAT (art. 30a ust. 2 w zw. z ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT).

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy mówiące o wliczeniu do podstawy opodatkowania cła, podatku od wartości dodanej zapłaconych na terytorium Niemiec oraz podatku akcyzowego i opłaty recyklingowej tytułem transakcji nabycia używanego samochodu osobowego w Szwajcarii z odprawą celną w Niemczech a następnie przemieszczonego na terytorium kraju, należało uznać za prawidłowe.

Reasumując Minister Finansów stwierdza, że w analizowanym stanie faktycznym czynność podatnika, tj. nabycie używanego samochodu osobowego w Szwajcarii z odprawą celną w Niemczech, który następnie przemieszczony został na terytorium kraju stanowi czynność zrównaną z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, o której mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT i dla której obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podstawą opodatkowania przedmiotowej czynności jest kwota jaką Wnioskodawca jest obowiązany zapłacić - cena nabycia samochodu wynikająca z wystawionego przez dostawcę rachunku (art. 30a ust. 2 w zw. z art. 29a ust. 2 ustawy o VAT), którą stosownie do art. 30a ust. 2 w zw. z ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT należy zwiększyć o:

• cło i podatek od wartości dodanej uiszczone w Niemczech,
• podatek akcyzowy,
• opłatę recyklingową.

W związku z realizacją transakcji kupna - sprzedaży Wnioskodawca ponosi wydatek za wynajem lawety do przewozu przedmiotowego samochodu osobowego (koszt transportu). Z uwagi na fakt, iż ceny najmu Wnioskodawca nie ruszczą na rzecz sprzedającego samochód osobowy (koszt nie jest pobierany przez dokonującego dostawy), lecz na rzecz podmiotu trzeciego, wydatek ten nie wlicza się do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 4 czerwca 2014 r. nr ITPP3/443-111/14/MD, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo należy zaznaczyć, że Minister Finansów wydając przedmiotową zmianę interpretacji indywidualnej nie weryfikował prawidłowości poboru podatku od wartości dodanej zapłaconego w Niemczech tytułem importu używanego samochodu osobowego tylko przyjął ten fakt jako element stanu faktycznego. Ponadto zaakcentowania wymaga okoliczność, że prawnopodatkowe konsekwencje sprawy w podatku dochodowym od osób fizycznych nie były przedmiotem analizy Ministra Finansów w niniejszej zmianie interpretacji indywidualnej bowiem stanowią one przedmiot odrębnego rozstrzygnięcia Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.