Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.169.2017.1.AW
z 2 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 14 kwietnia 2017 r. (data wpływu 20 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży składników majątkowych i niemajątkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania sprzedaży składników majątkowych i niemajątkowych.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

(….),

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

(…)

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny (składa comiesięczne deklaracje dla podatku od towarów i usług VAT-7) i będzie zarejestrowana jako podatnik VAT czynny również na moment planowanej, opisanej poniżej transakcji. Siedzibą Spółki jest miasto S., gdzie zajmuje się wynajmem lokali użytkowych (działa jako wynajmujący). Przedmiotem działalności Spółki jest m. in. realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (PKD 41.10.Z), roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (PKD 41.20.Z), rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych (PKD 43.11), przygotowanie terenów pod budowę (PKD 43.12.Z), wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z).

Nieruchomość zabudowana, stanowiąca działkę 29/1.

Umową Spółki (akt notarialny z dnia 25 stycznia 2013 r.) Komandytariusze zobowiązali się do wniesienia wkładów niepieniężnych do Spółki. W rezultacie, umową przeniesienia z dnia 7 marca 2013 r. Komandytariusze przenieśli na Spółkę swoje udziały w prawie własności zabudowanej nieruchomości, stanowiącej działkę nr 29/1, położonej w miejscowości S. przy ul. A. numer XX-XX.

W związku z działalnością Spółki (wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi - PKD 68.20.Z), w budynku usytuowanym na działce nr 29/1, wyodrębnione zostały w sposób organizacyjny/fizyczny (tj. nie w sposób prawny) lokale użytkowe w celu ich wynajmu. Tym samym część z usytuowanych w budynku lokali użytkowych (stanowiących części budynku, bez wyodrębnienia prawnego) jest przedmiotem umów najmu.

Lokal użytkowy.

Spółka planuje odpłatne zbycie jednego z przedmiotowych wyodrębnionych organizacyjnie/fizycznie lokali (dalej: „Lokal”), z jednoczesnym ustanowieniem prawa odrębnej własności lokalu. Spółka dysponuje bowiem zaświadczeniem Prezydenta Miasta o spełnieniu przez Lokal wymagań samodzielnego lokalu (z zaświadczenia wynika, że jest to lokal o charakterze usługowym) w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015 r., poz. 1892). Z chwilą zawarcia umowy sprzedaży, ustanowiona zostanie jednocześnie odrębna własność ww. Lokalu , o której mowa w art. 7 i 8 u.w.l.

Z Lokalem związanych jest szereg praw i obowiązków, wynikających z zawartych umów:

• na ochronę lokalu,
• na wykonanie montażu nadajnika radiowego,
• o świadczenie usług sprzątania,
• najmu z lekarzami (wynajmowane są znajdujące się w Lokalu pomieszczenia - gabinety lekarskie),
• o ubezpieczenie Lokalu,
• o dostawę energii elektrycznej.

Jedna z ww. umów najmu trwa już od ponad 2 lat, z kolei druga z zawartych umów najmu - od ponad roku. Potencjalny nabywca (dalej: „Kupujący”) oświadczył Spółce, iż planuje dalsze wynajmowanie pomieszczeń dotychczasowym najemcom, w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej.

Wraz z Lokalem sprzedane zostaną aktywa stanowiące środki trwałe (w tym sprzęt elektroniczny, wyposażenie trwałe gabinetów). Wraz z przeniesieniem własności na nabywcę przejdą - mocą cesji wierzytelności - wszelkie umowy związane z lokalem, w tym także roszczenia i zobowiązania z nich wynikające.

Lokal składa się z trzech gabinetów lekarskich, recepcji oraz toalet. W lokalu świadczone są ambulatoryjne świadczenia zdrowotne w rozumieniu art. 10 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r., poz. 960), tj. świadczenia podstawowej lub specjalistycznej opieki zdrowotnej oraz świadczenia z zakresu rehabilitacji leczniczej, udzielane w warunkach niewymagających ich udzielania w trybie stacjonarnym i całodobowym w odpowiednio urządzonym, stałym pomieszczeniu. Udzielanie tych świadczeń może odbywać się w pomieszczeniach zakładu leczniczego, w tym w pojeździe przeznaczonym do udzielania tych świadczeń, lub w miejscu pobytu pacjenta.

Z kolei art. 12 ust. 3 cyt. ustawy stanowi, że ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych udziela się w ambulatorium (przychodni, poradni, ośrodku zdrowia, lecznicy lub ambulatorium z izbą chorych), a także zakładzie badań diagnostycznych i medycznym laboratorium diagnostycznym oraz w pojeździe lub innym obiekcie będącym na wyposażeniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, przeznaczonym do udzielania świadczeń zdrowotnych.

Tym samym - zgodnie z przywołanymi regulacjami - Lokal stanowi przychodnię (ewentualnie poradnię, ośrodek zdrowia bądź lecznicę), o której mowa w ustawie o działalności leczniczej.

Dla Lokalu (dalej także: „Przychodnia") utworzone zostały (odrębne) podliczniki m. in. wody zimnej i wody ciepłej. Zawarto również odrębną umowę z dostawcą energii elektrycznej, której przedmiotem będzie dostawa energii wyłączne dla Lokalu (przychodni). Wskazać ponadto należy, że przychody i koszty związane z Przychodnią są odrębnie wydzielone (wydzielone księgowo). W księgach rachunkowych Spółki prowadzona jest bowiem ewidencja księgowa umożliwiająca identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów związanych z prowadzoną działalnością wynajmu pomieszczeń Przychodni. Tym samym, na podstawie tak przeprowadzonego wydzielenia możliwe jest bezpośrednie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań tylko i wyłącznie do omawianego Lokalu (Przychodni).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy planowana przez Spółkę sprzedaż Lokalu na rzecz Kupującego stanowić będzie transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710), a w konsekwencji czy opisane zdarzenie przyszłe będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Zainteresowanych, planowana przez Spółkę sprzedaż Lokalu na rzecz Kupującego będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa (o której mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT), a w konsekwencji opisane zdarzenie przyszłe nie będzie stanowiło odpłatnej dostawy towarów ani odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z kolei zgodnie z art. 6 cyt. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do:

1. transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa;
2. czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Na gruncie ustawy o VAT mamy zatem do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

Zauważyć należy, iż ustawodawca zdefiniował zorganizowaną części przedsiębiorstwa, używając pojęć nieostrych, a nawet nakazując podatnikowi zbadanie sytuacji hipotetycznej, tj. potencjalnej zdolności wydzielonych składników majątkowych do samodzielnego funkcjonowania (tak w: Wykładnia i stosowanie prawa podatkowego, węzłowe problemy, red. B. Brzeziński, LEX 2013).

Zdaniem judykatury, co wynika także z interpretacji indywidualnych organów podatkowych, warunkiem niezbędnym do uznania określonego zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest:

• istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
• zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
• składniki przedsiębiorstwa przeznaczone powinny być do realizacji określonych zadań gospodarczych,
• zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące zadania gospodarcze.

W zakresie wyodrębnienia istotne jest to, aby zachodziło ono na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Podkreśla się również znaczenie elementu organizacyjnego dla uznania danego zbioru składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu (wyrażonym w uzasadnienia wyroku z dnia 7 grudnia 2009 r., sygn. akt: I SA/Op 325/09), aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa „nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego".

Wyodrębnienie organizacyjne.

Aby określona część majątku mogła zostać uznana za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, musi być wyodrębniona organizacyjnie w istniejącym przedsiębiorstwie. Ocena, czy dany zespół składników majątkowych jest zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa czy też nie, dokonywana jest na dzień zbycia. Istotne jest zatem to, czy składniki majątkowe stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy, a nie to, czy będą one tworzyć zorganizowaną część przedsiębiorstwa u nabywcy.

W literaturze podnosi się, że: „wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma określone miejsce w strukturze organizacyjnej danego przedsiębiorstwa. O najwyższym stopniu wyodrębnienia organizacyjnego można mówić w sytuacji, gdy w ramach przedsiębiorstwa zbywcy doszło do wyodrębnienia oddziału zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Sądowym. Należy jednak podkreślić, że pojęcie wyodrębnienia organizacyjnego nie jest równoznaczne z wyodrębnieniem organizacyjno-prawnym. W związku z tym do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa z pewnością nie jest konieczne wyodrębnianie części przedsiębiorstwa w formie oddziału zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Sądowym. Można przyjąć, że dany zespół składników majątkowych został wyodrębniony organizacyjnie, jeśli w strukturze danego przedsiębiorstwa został utworzony np. wydział, zakład czy dział. Takie wyodrębnienie organizacyjne może (ale nie musi) wynikać ze statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze (...). Czasami wyodrębnienie organizacyjne danej części przedsiębiorstwa może mieć wyłącznie charakter faktyczny. Za uznaniem danej części przedsiębiorstwa za wyodrębnioną organizacyjnie może przemawiać struktura zarządzania. Organizacyjne wyodrębnienie części przedsiębiorstwa może dodatkowo potwierdzać położenie majątku przypisanego do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (wyodrębnienie terytorialne) czy zajmowanie osobnych pomieszczeń wyłącznie do prowadzenia określonej działalności.” (tak w: Wykładnia i stosowanie prawa podatkowego, węzłowe problemy, red. B. Brzeziński, LEX 2013).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Lokal działa jako przychodnia w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej. Trzy gabinety, wyposażone w odpowiedni sprzęt oraz infrastrukturę medyczną, połączone są jedną recepcją. Choć Spółka nie powołała statutu ani regulaminu, powyższe wydzielenie ma charakter zarówno faktyczny, jak i formalny. Lokal - tj. Przychodnia - jest postrzegany jako odrębny podmiot także przez jego klientów. Jak wynika z przywołanego wyżej cytatu, nie jest wymagane - dla wyodrębnienia organizacyjnego - utworzenie oddziału (tym bardziej oddziału zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Sądowym). Utworzona jednakże została przychodnia złożona z trzech gabinetów lekarskich (w tym na chwilę obecną dwóch wynajmowanych). Jak już wskazano, w związku z Lokalem zostało zawartych wiele umów, w tym umów najmu czy o świadczenie usług jego ochrony. Dla samej Przychodni utworzone zostały podliczniki (m.in. wody zimnej i wody ciepłej).

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (interpretacja indywidualna, znak sprawy: ILPB3/423-209/09-2/EK z dnia 8 czerwca 2009 r.), „o organizacyjnym wyodrębnieniu części przedsiębiorstwa można mówić przykładowo w sytuacji, w której w danym przedsiębiorstwie zostały wyszczególnione dwa piony, które prowadzą inną działalność - odrębnie prowadzona jest działalność polegająca na świadczeniu usług informatycznych (działalność podstawowa), a odrębnie działalność uboczna (wynajem powierzchni). W takim wypadku każdy pion przedsiębiorstwa może być uznany za organizacyjnie wyodrębnioną część przedsiębiorstwa". W przedmiotowej sprawie miejsce ma analogiczne wydzielenie - w Lokalu prowadzona jest działalność lecznicza.

Wyodrębnienie finansowe.

Konieczność wyodrębnienia finansowego nie oznacza automatycznie, że zorganizowana część przedsiębiorstwa musi być samobilansującym się oddziałem (tak w: Wykładnia i stosowanie prawa podatkowego, węzłowe problemy, red. B. Brzeziński, LEX 2013). Wyodrębnienie finansowe nie powinno być też utożsamiane z obowiązkiem prowadzenia odrębnej księgowości. W judykaturze podkreśla się, że wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać pełnej samodzielności finansowej, lecz sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (wyrok WSA w Szczecinie z dnia 2 czerwca 2011 r., sygn. akt: I SA/Sz 197/11).

Z kolei Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, iż wystarczające jest wyodrębnienie danej części przedsiębiorstwa dla celów rachunkowości zarządczej, jeśli polega ono na odrębnym ewidencjonowaniu przychodów i kosztów związanych z prowadzeniem danej części przedsiębiorstwa (interpretacja indywidualna z dnia 22 grudnia 2011 r., znak sprawy: IBPBI2/423-1186/11/MO).

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, dla Lokalu prowadzona jest ewidencja księgowa, umożliwiająca identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów związanych z prowadzoną tam działalnością. Uznać należy, że przesłanka wyodrębnienia finansowego, zostaje tym samym w omawianej sprawie zrealizowana. Powyższe potwierdzają m. in.:

1. interpretacja indywidualna z dnia 2 stycznia 2012 r., sygn. akt: IBPP3/443-1099/11/AM;
2. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 18 listopada 2016 r., sygn. akt: 0461-ITPP2.4512.626.2016.1.PS;
3. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 września 2013 r., sygn. akt: IPTPP4/443-419/13-2/OS;
4. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 lipca 2016 r., sygn. akt: IBPB-1-3/4510-370/16/AB.

Wyodrębnienie funkcjonalne.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy natomiast rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Jako kryterium zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo organy podatkowe uznają „możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze, które realizowane były w dotychczasowym przedsiębiorstwie (u zbywcy)” (interpretacja indywidualna z dnia 16 grudnia 2011 r. znak sprawy: IBPB2/423-1159/11/CzP). Podobnie jak w wypadku wydzielenia organizacyjnego i finansowego istotne jest bowiem to, aby dany zespół składników majątkowych miał potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna zatem obejmować elementy posiadające potencjalną zdolność do samodzielnego działania. W interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach (interpretacja indywidualna z dnia 13 lutego 2012 r., znak sprawy: IBPP3/443-1257/11/KO) stwierdził, że istotne jest to, aby wyodrębniony majątek był wystarczający (kompletny), aby bez jakichkolwiek uzupełnień kontynuować działalność gospodarczą, jaka była dotychczas prowadzona z jego wykorzystaniem.

Przy ocenie, czy istnieje wyodrębnienie funkcjonalne danego zespołu składników majątkowych należy przede wszystkim koncentrować się na rodzaju zadań gospodarczych, do realizacji których dany zespół jest przeznaczony. Jeśli dochodzi do wydzielenia części przedsiębiorstwa, która ma służyć do prowadzenia działalności produkcyjnej, to należy ocenić, czy nabywane składniki majątkowe rzeczywiście pozwolą na realizację tego rodzaju zadań gospodarczych. Nie można argumentować, że wydzielony zespół składników majątkowych nie będzie miał możliwości wykonywania zadań gospodarczych np. z tego powodu, że zostanie pozbawiony obsługi kadrowej, informatycznej czy finansowej. Dlatego też zakład produkcyjny przedsiębiorstwa może być uznany za część funkcjonalnie wyodrębnioną, nawet jeśli nie będzie obejmować składników majątkowych pozwalających na obsługę kadrową, finansową czy informatyczną (tak w: Wykładnia i stosowanie prawa podatkowego, węzłowe problemy, red. B. Brzeziński, LEX 2013).

Analogiczny pogląd wyraził Naczelny Sąd Administracyjny, w wyroku z dnia 4 października 2011 r., sygn. akt: I FSK 1589/10, zdaniem którego definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie wymaga, aby dany zespół składników obejmował wszelkie elementy potrzebne do obsługi funkcjonowania przedsiębiorstwa. Wystarczające jest to, aby zespół składników majątkowych pozwalał na realizację określonych zadań gospodarczych jako niezależne przedsiębiorstwo. Brak w przedsiębiorstwie wewnętrznych działów obsługujących jego zadania kadrowe, informatyczne i finansowe nie pozbawia przedsiębiorstwa możliwości realizacji określonych zadań gospodarczych. NSA w uzasadnieniu przywołanego wyroku, uznał bowiem, że „istotą przedsiębiorstwa, jako zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest bowiem prowadzenie działalności gospodarczej, poprzez realizację określonych zadań gospodarczych, które mogą być wykonywane bez wewnętrznych działów obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej przedsiębiorstwa, które to zadania mogą być przedmiotem obsługi dokonywanej przez firmy zewnętrzne (outsourcing). Usługi te bowiem, jako niematerialne, nie decydują o realizacji przez przedsiębiorstwo jego zadań gospodarczych, lecz wspomagają jedynie jego funkcjonowanie jako podmiotu gospodarczego".

Należy przypomnieć, że Lokal stanowi organizacyjnie wydzieloną Przychodnię (lekarską). Obejmuje on wszelkie elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa Spółki. Zbycie dotyczyć będzie wszelkich składników (materialnych oraz niematerialnych) związanych z Lokalem. Zarówno do momentu zbycia, jak i po zbyciu, wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa będą wykorzystywane w dokładnie taki sposób - Lokal nadal będzie przedmiotem umów najmu, w nim zaś wykonywane będą te same (i przez tych samych lekarzy) świadczenia zdrowotne (ambulatoryjne świadczenia zdrowotne, o których mowa w art. 10 ustawy o działalności leczniczej).

Podsumowanie.

Wedle stanowiska Spółki, zbycie opisanej we wniosku Przychodni (Lokalu), stanowi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Tym samym do zbycia omawianego Lokalu nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o VAT. W konsekwencji, opisane zdarzenie przyszłe nie będzie stanowiło odpłatnej dostawy towarów ani odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższe wynika z faktu, iż:

• Lokal stanowi przychodnię (ewentualnie poradnię, ośrodek zdrowia bądź lecznicę), o której mowa w ustawie o działalności leczniczej (w Lokalu wykonywane są ambulatoryjne świadczenia zdrowotne),
• dla Lokalu prowadzona jest ewidencja księgowa, umożliwiająca identyfikację i przyporządkowanie przychodów i kosztów związanych z prowadzoną tam (w Przychodni) działalnością,
• zarówno do momentu zbycia, jak i po zbyciu, wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa będą wykorzystywane w dokładnie taki sposób - Lokal nadal będzie przedmiotem umów najmu, w nim zaś wykonywane będą te same (i przez tych samych lekarzy) świadczenia zdrowotne (ambulatoryjne świadczenia zdrowotne, o których mowa w art. 10 ustawy o działalności leczniczej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, przy założeniu, że zespół składników majątkowych i niemajątkowych mający być przedmiotem dostawy, na moment zbycia będzie – tak jak obecnie -organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębniony w przedsiębiorstwie Spółki, a nabywca przy wykorzystaniu nabytego majątku będzie prowadził działalność gospodarczą, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.